Supershowroom: Volvo V90

De V90 volgt de beroemd geworden stationwagens uit het verleden niet alleen op, maar breekt met z'n schuin aflopende achterkant bovendien op rigoreuze wijze met een belangrijke kernwaarde van dat autotype. Voordat we van start gaan in de jaren '70 is het belangrijk om te weten dat deze auto's elkaar niet altijd direct opvolgden. De voor Volvo revolutionaire 850 stond bijvoorbeeld nog een tijdje naast de 960 in het gamma en de 240 wist het tot twee jaar na de introductie van de voorwielaandrijver vol te houden.

Volvo 200-serie (1975)

We weten het: ook voor de 200-serie waren er Volvo-stations. Dat begon al bij de Duett-versie van de bekende 'Kattenrug'. Die auto werd opgevolgd door de ruimtelijke versie van de Amazon, waarvan onze eigen Roland Tameling een fraai exemplaar in bezit heeft. Daarna kwam de 100-serie, die op zijn beurt nageslacht kreeg in de vorm van de 200-serie. De 240 verscheen in 1975 op en vertoonde veel overenkomsten met z'n voorganger. Zo mocht de smalle, hoge en lange koets blijven en overleefde ook de kenmerkende schouderlijn de modelwisseling. Daarmee was het achterwielaangedreven ruimtewonder bij z'n geboorte al een icoon. Hij zou dat nog lang blijven: toen de 240 in 1993 eindelijk met pensioen ging behoorden de 700- en 900-modellen al tot het verleden en was de 850 al ruimschoots geïntroduceerd.

Volvo 700/900-serie (1982/1990)

Dat Volvo's modellenbeleid niet altijd even doorgrondelijk is weet deze auto als geen ander te bewijzen. De 900 volgde de 700 in 1990 op, maar net als bij de overgang van 100 naar 200 waren de uiterlijke overeenkomsten groot. Het verschil tussen een 740 en een 940 Estate is aan de voorzijde nog wel te zien, maar een late 960 had dan weer een voorgevel die sterk op een 940 leek. Bij de sedanversies was de vernieuwingsslag een stuk duidelijker, maar die varianten laten we nu buiten beschouwing. Voor sommige 240-kopers was de 740 trouwens een behoorlijke schok, reden om de auto's naast elkaar in het gamma te houden. Het uitloopmodel van de 900-serie heette overigens ook al V90 en werd zodoende boven de toen net geïntroduceerde V70 in het gamma geplaatst. Snap jij het nog?

Volvo 850/V70 Classic (1991/1996)

Hoewel het profiel van een 940 met een beetje fantasie nog wel terug te vinden is in de 850, was deze auto een complete revolutie in de wereld van grote Volvo's. De bijna scherpe, vierkante hoeken maakten plaats voor iets meer afgeronde exemplaren en de hoge achterlichten hadden we in 1991 nog niet eerder gezien. Onderhuids ging de auto zelfs compleet op de schop: achterwielaandrijving maakte plaats voor voorwielaandrijving en in lengterichting geplaatste viercilinders deden eerbiedig een stapje opzij voor de dwarsgeplaatste vijfcilinder. Daarmee bewees Volvo opnieuw om het legendarisch maken van producteigenschappen helemaal in de vingers te hebben, want die vijfpitter is niet meer weg te denken uit de Zweedse autohistorie. In 1996 werd de 850 sedan omgetoverd in de S70 en de Estate in de V70, waarmee voor het eerst het duidelijke onderscheid in type-aanduidingen ontstond. Tegelijk met de naamwisseling kregen de auto's een nieuwe neus, een moderner interieur en natuurlijk de nodige technische wijzigingen.

Volvo V70 II (2000)

In 2000 vond de S70 een opvolger in de S60 maar behield de V70 z'n naam. De compleet nieuwe generatie werd opnieuw ronder van vorm maar kreeg wel de 'schouders' terug die op de 240 hun intrede deden. De vijfpitters bleven en kregen in de vorm van de D5 zelfs een uitbereiding op dieselgebied. Hoewel er van de V70 'Classic' ook een XC-versie was, vergaarde de opgehoogde versie van de tweede generatie een stuk meer bekendheid. De zwarte bumpers, brede spatborden en enorme bodemvrijheid maakten het een auto die met recht tussen de stationwagen en de SUV in staat en daarmee veel mensen wist aan te spreken. Aanvankelijk heette de stoerste V70 'V70 XC', later werd dat 'XC70'.

Volvo V70 III (2008)

Het soms wat ondoorgrondelijke modellenbeleid kwam in 2008 opnieuw bovendrijven. De nieuwe V70 volgde weliswaar het model uit 2000 op, maar z'n sedanbroeder was niet langer de S60, maar de grotere S80. Op die manier werd plaats gecreeërd voor de later geïntroduceerde V60. Designtechnisch was deze V70 een duidelijke evolutie van z'n voorganger. Dat bleek een tijdloze schot in de roos, want zelfs dit jaar wist de V70 nog de nodige kopers aan zich te binden. Een strak, typisch Scandinavisch binnenste met Volvo's bekende 'zwevende' middenconsole droeg ongetwijfeld bij aan het succes van deze auto. Op technisch vlak maakte deze V70 een voorzichtige revolutie mee, want langzaamaan werden de vijfpitters vervangen door de meer economische vierpitters die we ook in andere Volvo's terugvinden. Zelfs de 1.6-liter basisdiesel met 115 pk wist de forse neus van deze auto te halen. In tegenstelling tot z'n voorgangers beschikte de laatste V70 niet over een echte R-versie, maar de T6 kwam daar met z'n ruim 300 pk wel akelig dicht in de buurt.

V90 (2016)

Over de V90 is in de laatste maanden al heel veel geschreven. Het is een enorme auto met een zeer markant front, een zoals gezegd schuin aflopende achterklep en een designtaal die we in de toekomst bij alle Volvo-modellen zullen terugvinden. Deze auto zorgt ervoor dat de grote Volvo-Estate voor het eerst écht de strijd aangaat met de A6-en en 5-series van deze wereld. Net als voorheen wint de E-klasse van Mercedes het als het op pure ruimte aankomt, maar ook een V90 laat op dat gebeid weinig te wensen over. Dat geldt ook voor het motorvermogen van minimaal 190 pk, al zullen liefhebbers van een herkenbaar motorgeluid niet blij worden van het feit dat er onder de gigantische motorkap altijd een vierpitter huist. Behalve 'conventionele' benzine- en dieselmodellen is er in de vorm van de T8 nu ook een razendsnelle plug-inhybride variant. Meer informatie over de V90 vind je hier.

Dan laten we de keuze weer aan jullie: wat is de beste Estate die Volvo ooit heeft voortgebracht?