Supershowroom: Citroën C4

Citroën GS (1970)

De GS moest bij Citroën het gapende gat tussen de Eend/Ami en DS vullen en schopte het bij zijn debuut in 1970 meteen tot Auto van het Jaar. Het ontwerp komt van de vermaarde Robert Opron, de man achter eerdergenoemde DS en ook verantwoordelijk voor onder andere de SM en CX. In de tweede helft van zijn carrière, die tot 1986 duurde, ging de GS als GSA door het leven. De meest bijzondere versie is de GS Birotor, met compacte (maar onzuinige) wankelmotor. Van die uitvoering zijn er nog maar een paar overgebleven.

Citroën BX (1982)

Een groter contrast tussen de afgeronde vormen van de GS en het met een geodriehoek getekende koetswerk van de BX was nauwelijks denkbaar. Marcelo Gandini, in dienst van Bertone, was hiervoor de verantwoordelijke en de BX was (en is nog altijd) een auto die met geen enkele andere te verwarren is. Het gewicht van de auto bleef laag dankzij de toepassing van kunststof voor motorkap, achterklep en bumpers. De meest gewilde versie is de GTi, de beroemdste (althans, in Nederland) is de Sport, die een cruciale rol speelde in de jaren 80-film Flodder.

Citroën ZX (1991)

Terwijl de productielijn van de BX nog volop draaide, kwam Citroën met een model dat voor een splitsing in het gamma zou zorgen: de ZX. Deze C-segmenter diende voor een deel als opvolger van de BX, wie dit model te klein vond, moest nog even wachten tot de Xantia in 1993 op de markt kwam. De ZX kwam net als de BX uit de koker van Bertone maar het ontwerp staat ook model voor de wat anonieme designkoers die Citroën inzette. Een keurig ontwerp, maar niet eentje die boven het maaiveld uitstak.

Citroën Xsara (1997)

Ook de Xsara kwam ter wereld in een tijd dat Citroën niet langer uitblonk in eigenwijs design, het was een auto die netjes binnen de lijntjes kleurde en voor een kleurrijk merk als Citroën is dat eigenlijk niet genoeg. Wat dat betreft was de grotere Xantia uitgesprokener en tegelijkertijd tijdlozer. De Xsara diende wel als basis voor een model dat het merk geen windeieren legde: de Picasso, een eivormige MPV die op minstens evenveel belangstelling kon rekenen als de 'donorauto'.

Citroën C4 (eerste generatie, 2004)

De naamswijziging die Citroën doorvoerde voor haar C-segmenter betekende niet noodzakelijkerwijs een spannender ontwerp. Tenminste, als we het over de vijfdeurs hatchback hebben. De driedeurs - coupé genaamd - kwam met zijn bijna verticale achtersteven en minuscuul onderste achterruitje al een stuk brutaler voor de dag. Nieuw was het smalle digitale instrumentarium achter het stuurwiel. Het stuur zelf was ook bijzonder; de kern ervan staat stil, terwijl je de ring rond kunt draaien.

Citroën C4 (tweede generatie, 2010)

Het huidige model is qua ontwerp een evolutie van zijn voorganger en loopt inmiddels op zijn laatste benen. Grote kans dat Citroën zijn opvolger een boeiender uiterlijk meegeeft, in het verlengde van de gedurfde maar desondanks succesvolle C4 Cactus (die overigens niet op de C4 is gebaseerd). De huidige C4 is alleen nog verkrijgbaar als vijfdeurs vanwege de geringe vraag naar een versie met twee portieren minder.

Welke C4 of voorganger is jouw favoriet? Stem via onderstaande poll (alleen op de website, niet in de app) en geef ook gerust je mening.