Opel Rekord E - Facelift Friday

Veel mensen kijken met weemoed terug op de periode waarin grote Opels populair waren. Liefhebbers van dit genre hadden in de jaren zestig, zeventig en tachtig genoeg te kiezen, want de Rekords, Commodores en (vanaf ’78) Senators vlogen je in die periode om de oren.

De in 1977 gelanceerde Rekord E zou de laatste van de reeks zijn. De auto was duidelijk moderner en ‘meer jaren tachtig’ dan zijn voorganger, maar tegelijkertijd nog net zo nuchter en traditioneel als voorheen. Een rechte grille met vierkante koplampen, richtingaanwijzers die modieus ‘om de hoek’ liepen en een rechtlijnige kont met driekleurige achterlichten waren belangrijke ingrediënten van het erg functionele design.

Middenschip

In 1982 werd het tijd om de Rekord te faceliften. Wat heet: Opel sprak nog nét niet van een nieuwe generatie. De eerste grote verandering was dat de Commodore, het luxere en snellere broertje van de Rekord, het loodje legde. De ‘gewone’ Rekord kreeg een nieuwe neus en een nieuwe kont, alleen het ‘middenschip’ van de sedan bleef min of meer ongewijzigd.

De voorzijde werd compleet vervangen door een gestroomlijnder exemplaar met naar het midden toe vloeiend aflopende koplampen. Tussen die lampen strekte de motorkap zich aanzienlijk verder naar voren uit. Deze opzet zou tegenwoordig een nieuw familiegezicht worden genoemd, want hij was later in min of meer gelijke vorm ook op opvolger Omega A en de Kadett E te vinden.

Afgerond

Bijzonder is dat ook de achterzijde van de sedan stevig werd beetgepakt. Een late Rekord laat zich herkennen aan hogere achterlichten, waarvoor het oorspronkelijke model opvallend genoeg al wat ruimte leek te maken. Net als de koplampen werden de achterlichten ietwat afgerond, al is de eerste voorzichtige stap op dat gebied nu aan de buitenste bovenhoek van de unit te vinden. Net als aan de voorzijde werd de dunne, deels verchroomde bumper vervangen door een grotere, kunststof schildbumper.