Opel Commodore coupé (1968) - In het Wild
Net onder de GS/E
Met een zekere weemoed denken we terug aan de tijd dat bread and butter-merken als Opel en Ford nog spraakmakende coupés in hun aanbod hadden. De Opel Commodore coupé was in zijn tijd al een hele verschijning en zeker nu als klassieker is het een prachtige spot.
De Ford Capri die eerder deze week in deze rubriek schitterde, kon de handen wel op elkaar krijgen. We hebben zo'n vermoeden dat dat voor deze Opel Commodore coupé ook geldt. Wat een leuk model was dat toch en in deze kleurstelling is het al helemaal een plaatje. Met zijn haast Amerikaanse lijnenspel is het niet heel verwonderlijk dat de Commodore A coupé ook wel eens de 'Duitse Charger' werd genoemd, waarbij men uiteraard op de Dodge Charger uit diezelfde tijd doelde. De C-stijl, heuplijn en het met vinyl beklede dak doen inderdaad sterk denken aan die muscle car.
Uiteraard was de Commodore coupé wel een stuk bescheidener van aard dan een Charger. In feite was het natuurlijk gewoon een Rekord, de Commodore was de luxere versie daarvan met altijd een zescilinder in de neus. Dat neemt niet weg dat het voor Europese begrippen een indrukwekkende auto was. Het exemplaar dat we hier voor ons hebben, waarvoor we AutoWeek-lezer Rob Dircke hartelijk danken, is een GS, dus dat betekent dat er een 130 pk sterke 2.5 zes-in-lijn met dubbele carburateurs in de neus ligt. Genoeg om in 10,4 seconden naar 100 km/h te sprinten en een topsnelheid van 190 km/h te bereiken. In zijn tijd was de Commodore GS daarmee al een uiterst rappe auto.
Het kon echter nog een behoorlijke stap sportiever, want twee jaar nadat deze Commodore coupé GS van de band rolde, bracht Opel de GS/E uit. Die had weliswaar dezelfde motor, maar (zoals de 'E' van 'Einspritzung' aangeeft) directe inspuiting in plaats van carburateurs. Met die 150 pk sterke 2.5 werd de Commodore écht snel, als je bedenkt dat we het dan over 1970 hebben. Die ging in 9,5 seconden van 0 naar 100 km/h en schopte het tot 192 km/h. De GS/E was uiteraard ook weer een slagje duurder en is mede daarom redelijk exclusief gebleven.
Deze rode Commodore coupé mag dan geen GS/E zijn, maar daar waarderen we 'm natuurlijk absoluut niet minder om. Zijn eigenaar duidelijk ook niet, want die blijft er al 12 jaar trouw aan. Overigens hoeft hij of zij de Commodore niet per se vaker te laten staan nu de benzineprijzen zo hoog liggen, want deze lust ook lpg. Dat scheelt weer. Een nieuwe apk-keuring is ook niet langer nodig, aangezien de auto al meer dan 50 jaar oud is. Voorlopig heeft-ie in ieder geval nog de keuring van september 2020 erop zitten, dus reken maar dat het ook onder het ogenschijnlijk nette koetswerk echt nog wel goed zit. Gelukkig maar, want zo'n pareltje zien we graag nog heel lang voorbij rijden!
