On Topic: Eenheidsworst bij premium merken

Loop de showroom van Mercedes-Benz binnen en je kunt zien hoe de ontwerpers de lijnen van het absolute vlaggenschip - de S-klasse - hebben doorgetrokken naar de 43 centimeter kortere en 60.000 euro goedkopere C-klasse.

Het voeren van een herkenbare designtaal heeft zo zijn voordelen. Men herkent je product direct en de consument ziet jouw merk daardoor onbewust vaker de revue passeren. Laat die kassa maar rinkelen. Audi heeft de kunst van CTRL-C en CTRL-V al helemaal tot een kunst verheven. Zet een A4 sedan naast een A8 en de leek ziet in de A8 niets meer dan een grote versie van de verhoudingsgewijs bereikbare A4.

Leuk en aardig voor de trotse eigenaar van de A4, waarvan z'n bolide door zijn onoplettende buurman op één hoop wordt geveegd met het trotse, 2,5 keer zo dure vlaggenschip uit Ingolstadt. En waarom denk je dat al die A3 sedan-rijders het A3-logo achterop weglaten? Precies, zo lijkt het alsof je een A4 rijdt.

Maar goed, de aanleiding voor deze aflevering van On Top is Mercedes-Benz. Pakken we de vorige generatie S-klasse erbij, dan week dat model designtechnisch meer af van de meer toegankelijke modellen. De vlaggenschepen lijken heden ten dage teveel op de 'huis-tuin-en-keukenversies' - alles is relatief - en verliezen hierdoor een deel van hun status. Ze moeten toch altijd het gevoel van verlangen moest opwekken, wellicht juist door hun afwijkende vormgeving maar nu is een soortgelijk uiterlijk al voor veel minder euro's in bezit te krijgen, even vergetend dat een absoluut topmodel natuurlijk meer biedt dan alleen een mooie koets.

Onze stelling luidt dan ook: "Het tot op de letter doorvoeren van één designtaal toont een gebrek aan originaliteit en is de doodsteek voor de exclusiviteit van de topmodellen".