Omvang betaalde parkeergebieden fors toegenomen

In totaal is de oppervlakte van alle betaalde parkeergebieden bij elkaar in Nederland ongeveer even groot als heel het eiland Ameland: 286 vierkante kilometer. Ten opzichte van 2013 is dat een toename in oppervlakte van 33 procent. Grote en middelgrote steden lopen volgens de data voorop met de uitbreiding, maar ook in toeristische gebieden is het steeds vaker niet meer mogelijk om je auto gratis neer te zetten. De Zeeuwse kust is daarvan een voorbeeld. In 2013 kon je daar volgens Spotzi nog grotendeels gratis parkeren, vandaag de dag is dat niet meer zo. De toename van betaalde parkeerzones komt ook door een waterbedeffect: als mensen ergens betaald moeten parkeren, wijken ze uit naar gebieden waar je nog wel gratis kunt parkeren. Die stromen dan weer vol, waarop gemeentes de drukte met betaald parkeren proberen te bestrijden.

Gemeenten zijn dan ook meer gaan verdienen aan het betaald parkeren: het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) becijferde dat de totale opbrengst van het parkeergeld het afgelopen jaar €1,1 miljard bedroeg. Dat is €340 miljoen meer dan in 2017, toen het CBS begon met de landelijke telling.

Uit data van parkeerapp Parkmobile blijkt dat de toenemende oppervlakte van het betaald parkeren niet heeft geleid tot een grote toename in de gemiddelde kosten per uur. Volgens Parkmobile bleef dat bedrag rond de €1,80 per uur liggen. De uitzondering op de regel vormt Amsterdam, waar appgebruikers sinds 2011 bijna het dubbele (€3) zijn gaan betalen. Parkeervergunningen zijn daar evenmin goedkoop. Ook valt het de parkeerdienst op dat de gemiddelde parkeertijd korter is geworden: tien jaar geleden parkeerden mensen gemiddeld twee uur op straat, nu is dat nog gemiddeld anderhalf uur. Die afname zou natuurlijk ook kunnen omdat automobilisten in toenemende mate naar parkeergarages worden geleid. Vrijwel iedere stad vermindert namelijk het aantal parkeerplaatsen.