Met de Focus C-Max haakte Ford laat in op midi-MPV-trend
Stuurpret met hoge koets
Ford kwam als een van de laatste van z’n klas met een midi-MPV. We maakten in 2003 kennis met de Focus C-Max, een op de Focus gebaseerde familiewagen die de strijd moest aangaan met al jaren succesvolle modellan als de Renault Scénic en Opel Zafira. Verscheen nog Ford op tijd op het strijdveld of was de midi-MPV-slag al achter de rug?
Tijdens onze eerste kennismaking ontpopte de Focus C-Max zich vooral als de auto waar hij op was gebaseerd, de Focus. Zowel vanbuiten als vanbinnen was het een feest van herkenning. De middelgrote ruimteauto kreeg een Comfort Stoelsysteem meegeleverd, een multi-mobiele schuifinstallatie voor de achterbank. Handig!
Concurrentie Focus C-Max was moordend
Maar met handigheid alleen was de C-Max er nog niet. De concurrentie was moordend en bovenal talrijk. We trokken de Renault Scénic, Opel Zafira en de destijds relatief nieuwe Volkswagen Touran bij de importeurs vandaan om de kakelverse Ford eens kritisch aan de tand te voelen. Geen gemakkelijke opgave, want hoewel de MPV’s in theorie dezelfde filosofie volgden, bleken er grote verschillen tussen de familiebusjes te bestaan.
De Franse heer en meester van de MPV, Renault, had met z’n Scénic een wel heel doordachte auto in de showroom staan. Een bijzonder interieur vol opbergvakjes en een behoorlijke standaarduitrusting werkten in z’n voordeel. Wat rijden betreft werden we minder enthousiast. Hetzelfde ging op voor de Zafira, die inmiddels wel erg op leeftijd begon te raken. Zoals het een echte Ford betaamt wist de C-Max vooral te overtuigen met z’n rijeigenschappen en de fijne aandrijflijn. Minder blij waren we met de ergonomie. De C-Max bleek meer een hoge Focus, er was achterin te weinig ruimte om als volwaardige MPV door het leven te gaan. En de Touran? Prima kar, maar het hoge prijskaartje deed hem de das om.
Helaas geen geweldige start voor de ruimtelijke Ford. Een jaar later mocht hij in de herkansing, en we gooiden hem samen met de Seat Altea in de ring. Ook de Spanjaarden waren rijkelijk laat met een midi-MPV, maar dat was niet de enige overeenkomst. Allebei kozen ze namelijk voor dynamiek in plaats van zoveel mogelijk opbergvakjes. Opnieuw moest de Ford het onderspit delven, de Seat bleek voor zover mogelijk nog fijner te sturen en ook de aandrijflijn, een 2.0 TDI diesel, won het van de 2.0 CDTi in de C-Max. De multifunctionele achterbank en de grotere bagageruimte spraken dan weer in het voordeel van de auto met het blauwe ovaal op z’n neus.
In hetzelfde jaar introduceerde Mercedes de nieuwe A-klasse. Das Haus kreeg de Focus C-Max samen met de Golf op zich afgevuurd. Het werd een test zonder onbetwiste winnaar, maar wel een waarmee de Ford goed in perspectief kon worden gezet. Hij had duidelijk meer ruimte dan een reguliere hatchback en wist strakker dan de kleinere Benz de hoek om te gaan. Wel waren we minder gecharmeerd van z’n matige afwerking. Het beste totaalplaatje? Toch de C-Max!
Focus C-Max werd vanaf 2006 alleen C-Max genoemd
In 2006 was het laatste uur geslagen voor de naam Focus C-Max, het jaar erop zou hij gefacelift worden en alleen nog als C-Max door het leven gaan. Als afscheidscadeau liet de ruimtelijke Ford de Dodge Caliber nog even alle hoeken van de kamer zien, ondanks dat z’n landgenoot voor ruim 4 mille minder mee naar huis mocht. Door de jaren heen heeft de Focus C-Max de MPV-plank een beetje misgeslagen, maar dat maakte hij gedeeltelijk weer goed met z’n heerlijke weggedrag.
Hier vind je alle tests van AutoWeek met de Ford Focus C-Max. Als ingelogde gebruiker kun je de vergelijkende tests met de midi-MPV als PDF downloaden.
Toch wel lekker geworden voor zo'n vroege Focus C-Max? Hier zie je er heel wat te koop staan voor redelijke prijzen.
