In het Wild: Cadillac Seville (1978)

In de 70s was het een Amerikaanse trend om compacte auto's - ja, de Seville is een compacte auto - een naam te geven die zijn oorsprong vindt in een Spaanse stad. Zo reed er bij Ford een Granada en was er de Chrysler Cordoba. Het antwoord van Cadillac verscheen in de vorm van de Seville, die in 1975 het levenslicht zag. Hoewel je het niet zou verwachten van de 'goede oude tijd', werd er destijds door consumenten naar zuinige auto's gekeken. De oliecrisis van 1973 zorgde ervoor dat de brandstofprijzen torenhoog waren, dus zocht men massaal vervanging voor de slurpende V8-motoren. Cadillac zag dan ook klanten naar andere showrooms vertrekken en kwamen met de zuinigere Seville.

Wat we zien is een 5 meter lange koets met een breedte van een kleine 2 meter. Qua design is het heel herkenbaar voor die tijd: een recht ontwerp met een grote neus en veel verchroomde details. Bijzonder is de opvolger: de tweede generatie kreeg een geheel eigen kont. Waar de eerste generatie een rechte kofferbak had, werd dat aflopend getekend bij de tweede generatie. De daaropvolgende generaties werden weer 'echte' sedans. Uiteindelijk verschenen er vijf generaties Seville's op de weg totdat hij productie in 2004 stopte.

De rode Seville die door Bruno Vijverman is gespot, kent zijn oorsprong in een ander land. Een kleine veertig jaar geleden rolde hij van de band en in juni van dit jaar verschenen er gele platen aan de voor- en achterkant. Hoewel de Seville oorspronkelijk dus als zuinigere auto werd gezien, ligt er voorin de rode Amerikaan een V8 met een vermogen van 183 pk. De rode lak, carrosserie en chrome zien er nog bijzonder goed uit voor de hoge leeftijd van de wagen. Stiekem is het jammer dat we de Amerikaan niet kunnen horen, want wij kunnen wel raden wat voor een diepe brul er uit de motorkap ontsnapt wanneer de contactsleutel wordt omgedraaid.