Gereden : Infiniti Q50 2.0T

De opties voor een Q50 waren tot op heden erg beperkt. De Hybrid S was met zijn V6 en elektromotor loeisnel, maar wel wat duur. De 2.2 diesel was met zijn Mercedes-motor niet de meest verfijnde diesel die er is, bovendien isoleert het merk niet zo goed als Mercedes dat doet. Nu is er echter een fijnere optie bij: een 2.0 turbomotor met 210 pk. Ook dit blok komt van Mercedes en rijdt zoals we dat van dat merk gewend zijn. De loop is prachtig en de vermogensafgifte is verfijnd. Je hebt erg veel koppel (350 Nm) en de motor maakt daar in zoverre gebruik van dat soepel rijden op trekkracht hem beter afgaat dan toeren maken, wat het blok duidelijk minder prettig vindt. De zeventraps automaat die ook van Mercedes komt, helpt daarbij door de toeren ook laag te houden. Allemaal prima voor een C-Klasse, maar Infiniti zet zijn merk als dynamisch in de markt. De naam van BMW valt bijvoorbeeld veelvuldig bij het positionering van de Q50. De motor doet evenwel niet denken aan de meer hitsige 2.0 turbo's die we kennen van Audi en BMW. Bovendien krijg je snel ruzie met de automaat als je zelf je versnelling wilt kiezen. De bak reageert langzaam op de flippers, en soms zelfs helemaal niet. Opvallend, omdat we die problemen nooit hadden met de automaat die Infiniti zelf gebruikt in de FX, sorry QX70, en de voormalige G37 coupé. Die bleek evenwel helaas niet te combineren met het Mercedes-blok, aldus Infiniti.
De combinatie tussen de aandrijflijn en de rest van de auto voelt daarom een beetje ongebalanceerd en iets te geforceerd. En dat gevoel zweeft sowieso een beetje door de Q50. Hij heeft zeker sterkte punten, maar de balans tussen alle onderdelen lijkt af en toe een beetje zoek.

Lees de volledige rij-impressie binnenkort in AutoWeek.