Geen Volvo, wel die fijne vijfpitter? Deze auto’s kun je kiezen
In Fords maar ook in een Renault!
Te veel Volvo op AutoWeek.nl! Het is een mening die we regelmatig onder artikelen lezen. Speciaal voor deze lezers gaat dit artikel juist niet over Volvo, maar alleen over hun vijfcilinder. Een prachtig, oersterk motorblok waarvan je ook kunt genieten zonder Zweedse koets.
Er zijn immers genoeg redenen waarom je geen Volvo wilt. Te koop lopen met je vruchtbaarheid is immers niet zo jouw ding. Ook heb je geen labrador/-doodle en je hebt een gruwelijke hekel aan meubels die je zelf moet bouwen. Kunnen we helemaal begrijpen. Maar die aloude vijfcilinder, die is stiekem wel erg fijn. Wat nu?
Ford Focus ST en RS
De belangrijkste redder voor niet-Volvoliefhebbers is Ford, dat het Zweedse merk in 1999 toevoegde aan zijn portfolio. Ford erkende de kwaliteiten van de roffelende vijfcilinder en zag er wel heil in voor zijn eigen producten. Het duurde nog tot 2005 voor de motor in een Ford verscheen. En niet in de minste: de tweede generatie Focus ST was de gelukkige. Of eigenlijk zijn eigenaren, want die genieten nu van een roffelende vijfcilinder met 225 pk. En, laten we eerlijk zijn, die krachtbron maakt deze auto tot wat hij is.
De Focus ST smaakte duidelijk naar meer, dus deed Ford er een schepje bovenop. Ook de Focus RS kreeg het gretige Zweedse blok, dat voor de gelegenheid werd opgevoerd tot 305 pk. Flink wat, al kan het natuurlijk nog gekker. In afscheidseditie Focus RS 500 doe je het met niet minder dan 350 pk. Dit alles op de voorwielen, dus uiterst spectaculair. En, bovenal, in de top-Focus levert het blok aanzienlijk meer vermogen dan ooit in een fabrieks-Volvo.
Ford S-Max, Mondeo en Kuga
Mocht je dat sportieve spul maar niets vinden, dan ben je nog steeds niet tot een Zweed veroordeeld. Ook in andere Fords, die eveneens meer dan prima sturen, vind je de beroemde turbomotor. Met 220 pk zijn de Mondeo 2.5 20V en S-Max 2.5 20V bijzonder geschikt voor vlotte vertegenwoordigers en gezwinde gezinnen, in het laatste geval tot wel zeven personen groot. Bij Volvo zit je dan allang in zo’n gezapige XC90. Die sprint alleen met V8 sneller van 0 naar 100 en stoot al helemaal niet door tot 235 km/h – of zelfs 245 km/h voor de Mondeo.
Over SUV’s gesproken: ook in de eerste generatie Ford Kuga kon je kiezen voor de 2.5 20V. Weliswaar kreeg hij daarin iets minder ruimte om te galopperen, want het vermogen werd teruggeschroefd tot 200 pk. Desondanks is deze Kuga allerminst een stakker, want in combinatie met de standaard vierwielaandrijving schiet je alsnog in 8,2 seconden naar de 100 km/h en kan je door tot 210 km/h. Lijkt ons hard zat.
De voorlopige conclusie luidt dat vooral Ford je prima om een Volvo-koets heen helpt. Tenzij je op zoek bent naar vervoer voor zeven, dan eindig je waarschijnlijk toch in een XC90. Een zevenpersoons Ford met vijfcilinder turbo is helaas dun, erg dun gezaaid, en dat geldt ook voor de Mondeo. Voor de SUV ligt dat iets anders: zo’n roffelende Kuga scoren is een tandje minder moeilijk.
Het kan ook zonder Ford
Stel nu dat scherp sturen niet zo jouw ding is, maar je wilt nog steeds geen Volvo. Ook daar is een mouw aan te passen. En die mouw komt uit een verrassende hoek, want Renault leverde de Safrane Phase II (1996-2000) met Volvo’s 2,4-liter vijfcilinder. Een andere motor dan Ford later zou gebruiken, met een net iets kleiner slagvolume en zonder turbo. De Safrane kwam dan ook ‘maar’ tot 168 pk en een 0-100 van 9,1 seconden – als je kiest voor de handgeschakelde versie. De meer voor de hand liggende automaat neemt gerust 10,2 seconden, maar voor de getallen koop je zo’n Franse glijder natuurlijk niet, toch lijkt de combinatie van deze grommende vijfpitter met de Franse koets ons een bijzondere gewaarwording. Het nadeel is ook hier weer zeldzaamheid. Want word je hebberig van deze vijfpits Renault, dan heb je de meeste kans op een Franse website voor zoekertjes.
