Ford Mustang-bezitter Joris over de V8-imitatie Mach-E: ‘Best grappig maar tsjonge, wat nep’

Wráááp! En gedaan is het met de rust in het slaperige dorpje waar Joris van Stralen de V8 van zijn blauw-met-witte-strepen Mustang tot leven wekt. Eind jaren zestig bestond er nog niet zoiets als de ‘Good neighbor mode’, waarmee je het uitlaatsysteem een toontje lager kunt laten zingen om de buurt niet compleet op stelten te zetten. Alleen de nieuwste Mustangs hebben zo’n systeem, en dan hebben we het over de échte Mustang, niet de Mach-E die alweer bijna onze duurtestvloot moet gaan verlaten. Vandaag zijn we te gast bij de man die er samen met zijn collega’s van de vormgeefafdeling voor zorgt dat je favoriete autoblad er elke week weer piekfijn uitziet.

Joris is een echte Mustang-man, en we zijn benieuwd naar wat hij als purist van onze elektrische duurtester vindt. Een auto die dezelfde naam draagt als de zijne, iets wat in 2019, toen de Mustang Mach-E werd gepresenteerd, niet bij iedereen met evenveel enthousiasme werd ontvangen. Schaamteloze heiligschennis of slimme marketing? “Ergens begrijp ik het wel”, zegt Joris. “Natuurlijk wordt de naam Mustang een beetje misbruikt maar ze zullen hebben gedacht dat ze een EV op die manier nog een beetje stoer konden maken. Dat is tenminste hoe ik denk dat het gegaan moet zijn.”

Opgegroeid met V8

Voordat we Joris de overstap van zijn inmiddels wat gekalmeerde Mustang naar de fluisterstille Mach-E laten maken, zijn we benieuwd waar de liefde voor de oer-Mustang bij hem vandaan komt. “Toen ik klein was had ik een buurman die de V8 van zijn Dodge Ram elke ochtend tien minuten liet warmdraaien voordat hij naar zijn werk ging. Sommige mensen zullen dat heel irritant hebben gevonden maar ik vond het helemaal niet erg. Integendeel! Ik ben dus eigenlijk opgegroeid met het geluid van een V8, daar moet het zaadje zijn geplant voor mijn liefde voor Amerikaanse auto’s. Mijn droomauto was een ’68 of ’69 Dodge Charger maar die zijn onbetaalbaar. Toen kwam ik een dorp verderop een keer deze Mustang tegen en ik was op slag verliefd. Dat was in 2011, ik was toen 18. De Mustang is voordat hij naar Nederland kwam in de VS gerestaureerd. Op z’n Amerikaans, dus oké maar zeker niet perfect. Hij stond toen nog op stalen velgen en had nog geen witte strepen. De techniek is simpel en je kunt gemakkelijk zelf sleutelen. Niet dat dat vaak moet gebeuren, ik heb er eigenlijk nooit iets mee.” Een Amerikaan met V6 is voor Joris nooit een optie geweest, het moest en zou een V8 worden. “Ik heb de radio eigenlijk nooit aan, ik kan helemaal opgaan is dat heerlijke gepruttel van de V8.”

Joris vond Mustang Mach-E op Zandvoort best aardig

Ondergetekende kan alleen maar instemmend knikken als Joris zijn verhaal doet over zijn liefde voor de Amerikaanse V8. Net als Joris heb ik een dubbel gevoel bij de toenemende elektrificatie van het wagenpark. Niets ten nadele van EV’s, maar de rijbeleving wordt er niet leuker op. We beseffen dat we niet kunt blijven hangen in oude gewoonten, maar tegelijkertijd valt het als doorgewinterd petrolhead niet mee om de ontwikkelingen in autoland bij te benen. Laat staan te omarmen. Ondergetekende vind het dus helemaal niet erg om zijn elektrische AutoWeek-Mustang tijdelijk te verruilen voor eentje waarbij er nog rijkelijk benzine door de leidingen stroomt. Joris staat minder hard te trappelen, maar is tegelijkertijd nieuwsgierig naar de verre nazaat van zijn eigen Mustang. “Ik heb er al een keer eerder mee gereden”, bekent hij. “Dat was op Zandvoort, tijdens de EV Experience. Ik moet zeggen dat hij me op het circuit helemaal niet tegenviel.” Vandaag geen scheurneuzerij maar gewoon een rondje door de buurt, waarbij Joris na het instappen eerst licht geïrriteerd om zich heen kijkt waar al die piepjes en andere waarschuwingsgeluiden vandaan komen en goed voor zijn. Welkom in de wereld die ‘moderne auto’ heet. Zijn ergernis is van korte duur op deze zonnige maar frisse herfstochtend, want hij draait al snel bij: “Dit is eigenlijk perfect: ik heb warme handen, een warme kont en uitzicht op mijn eigen auto!”

Zoeken naar de uiterlijke overeenkomsten 

“Eerlijk gezegd vind ik ’m wel mooi. Als ik een EV zou moeten kiezen in deze klasse, zou ik zeker voor de Mustang gaan”, zegt Joris na een paar kilometer. “Ook al zijn er behalve het embleem van het paard en de vorm van de achterlichten nauwelijks overeenkomsten met mijn eigen Mustang”, vult hij aan. “Als je echt gaan zoeken dan zou je kunnen zeggen dat de vorm van het dashboard is geïnspireerd op het oermodel. En de vorm van de handgreepjes voor de deurontgrendeling. Maar verder is het echt alleen de naam.”

Terwijl Joris rondom wordt verwarmd door stuur en stoel, wijzen we hem nog even op de verschillende rijmodi van de Mach-E, waarbij ‘Untame’ een heuse V8-imitatie ten beste geeft bij het accelereren. Tot hilariteit van de bestuurder. “Hahaha, dat is best grappig maar tsjonge, wat nep …”, aldus de man met recht van spreken.

Michiel helemaal gelukkig in de Ford Mustang van Joris.

Tot slot moeten we Joris nog de ‘million dollar question’ stellen: gaat hij ooit overstag voor de EV? “Mijn zus en zwager hebben een Hyundai Kona Electric, mijn vriendin een Fiat 500e en mijn ouders 500e Cabrio. Het hele gezin is dus eigenlijk al geëlektrificeerd! Ik heb er ook niets tegen, maar ook niets méé. Mijn Mustang hou ik sowieso. Misschien dat ik ooit nog eens mijn BMW Z4 Coupé inruil op een elektrische auto maar dat idee staat me op dit moment nog erg tegen.” En die naam, hoe had Ford de Mustang Mach-E in de ogen van Joris dan wél moeten noemen? “Ik vind muilezel wel passend. De Ford Mule Mach-E, dat klinkt best goed, toch?”