Facelift Friday: Chevrolet Blazer/S10

Zo legendarisch als de door velen geliefde Cherokee is de Blazer nooit geweest, maar toch is ook deze Amerikaan een belangrijke speler in de Amerikaanse autogeschiedenis. De oorspronkelijke S10 Blazer verscheen in 1982 als het kleine broertje van de K5 Blazer, die weer de voorganger van de Tahoe is. Vandaag concentreren we ons echter op de tweede generatie van het model.

Die meer afgeronde auto verloor de toevoeging ‘S10’ en verscheen in 1994 ten tonele als drie- en vierdeurs SUV. Er was ook een pick-up, die weer wel als S10 (of S-10) door het leven ging en tot de voorportieren identiek was aan de SUV. General Motors zou General Motors niet zijn als het de auto’s niet ook onder andere merknamen zou voeren. Deze Chevrolet verscheen als GMC en zelfs als Opel, een variant die we eerder dit jaar uitgebreid hebben besproken.

Beide voertuigen waren traditionele werkpaarden met een ladderchassis, zij het in een relatief compact jasje. De Blazer kreeg een traditionele SUV-koets zonder al te veel opvallende uitspattingen mee, terwijl de S10 zich vooral onderscheidde door de relatief kleine, hooggeplaatste achterlichtunits. De voorkant van het origineel mag voor Amerikaanse begrippen gerust ‘bescheiden’ worden genoemd. Er was meer dan voldoende chroom, maar door de bescheiden hoogte en eenvoudige koplampunits is zo’n vroege tweede Blazer of S10 geen al te protserige verschijning.

Protserig willen we ook de faceliftversie niet noemen, maar in 1998 kregen de auto’s wel degelijk meer smoel. Het hele front ging op de schop, waarbij de ontwerpers goed keken naar de uit twee lagen opgebouwde voorgevel van het vrolijke reuzentrio Tahoe, Suburban en Silverado. Ook de S10 en Blazer kregen een front uit twee lagen toebedeeld, waarbij een forse extra chroombalk de boel doormidden splitste. De richtingaanwijzers bevonden zich niet langer naast de koplampen, maar kregen een plekje onder die balk.

In onder meer Brazilië werd overigens weer een totaal andere versie van dit Amerikaanse setje verkocht. Die variant, met een neus die we met wat fantasie zelfs als 'meer Europees' zouden kunnen omschrijven, hield het dankzij talloze bijpuntsessies tot 2012 uit.