Dit is het jargon van de autodesigner: over Hofmeister-knik, Kamm-tail en One-box design

Hofmeister-knik

Net als de grille met nieren is (of was …) de Hofmeister-knik een BMW-designelement. Een duidelijk onderdeel van het dna dat direct wordt geassocieerd met BMW. De Hofmeister-knik is een ontwerpelement dat vele jaren op elk BMW-model te zien was, sinds de BMW Neue Klasse-modellen in 1961.

De Hofmeister-knik werd getekend door Wilhelm Hofmeister. Tussen 1955 en 1970 was hij chef op de ontwerpafdeling van BMW. Ontwerper Paul Bracq, voorheen bij concurrent Mercedes-Benz werkzaam, was verantwoordelijk voor de populaire 8-serie

Door de jaren heen heeft de Hofmeister, tot recent, zijn traditionele vorm behouden. Nu zijn er BMW modellen die de knik niet meer kennen. Een even bizarre als onbegrijpelijke zet van het merk.

Geen Hofmeister meer …

Sterke Hofmeister knikken door de jaren heen:

Jewellery:

 Meer hierover in deze Masterclassvideo.

Kamm-tail:

Wunibald Kamm. De meesten zullen zijn naam niet kennen, maar het werk van deze Duitse ingenieur blijft tot op de dag van vandaag invloed uitoefenen op autodesign. Zijn doorbraak werd bekend als het "Kamm-effect", "Kammback" of de "Kamm-tail", en het is een oplossing voor auto-ontwerpen die wordt gekenmerkt door een lang, taps toelopend dak en een korte, afgesneden achterzijde.

Deze oplossing vermindert de luchtweerstand door de turbulentie van de luchtstroom bij hoge snelheden te verminderen. De achterkant van vele oudere Ferrari modellen hebben de klassieke definitie van een Kamm-tail toegepast gekregen. Veel raceauto's vanaf de jaren 60 hadden de Kamm-tail met name ook als styling-truc. Door ontwerpers gebruikt om moderniteit en sportiviteit te benadrukken. Tegenwoordig zien we de Kamm-tail terug op veel elektrische auto’s. Zelfs de Prius heeft een vorm van deze oplossing aan boord!

Light catcher:

Het ontwerp van een auto begint bij het gebruik van de juiste proporties en taal van de fabrikant. Hierna komen goed uitgebalanceerde oppervlakken, surfacing. In de voor, zij- en achteraanzichten komt de auto met behulp van surfacing tot leven.

Lightcatchers zijn oppervlakte-details die over het algemeen boven de dorpel worden toegepast om visuele hoogte te breken, lengte aan het ontwerp toe te voegen en een gevoel van snelheid aan de auto mee te geven.

Dankzij de details van het lichtvanger oppervlak kan het deuroppervlak zich bij - bijvoorbeeld - de Jaguar F-type om de zijkant van de auto wikkelen, waardoor een taille effect ontstaat. Het model heeft een taille in het midden, achter de deur en voor het achterspatbord. De Jaguar oogt door de lightcatcher organisch en elegant.

Een nieuwe Land Rover Defender heeft een subtiele, maar veel meer geometrisch getekende lightcatcher onderaan de deuren, in het kunststof deel van de dorpel, meegekregen. Dit past beter bij zijn ontwerp en zorgt hier voor een beetje meer visuele lengte en een breuk in hoogte. Ook kent de lightcatcher volume, het gevoel van volume en materiaaldikte, toe aan de zijkant van de auto.

One-box design

Een one-box design is de indeling van een carrosserie, bekeken naar aanleiding van rechthoekige volumes. De one-box, ook wel monospace of monovolume genoemd, is één enkel continu volume. De Renault Espace en Chrysler Voyager met hun wigvormige voorkant zijn perfecte voorbeelden van deze categorie. Ook bedrijfsbusjes zijn one-box vormen. Tegenwoordig is deze carrosserievorm voor personenauto’s met name door SUVs overgenomen en haast komen te vervallen.

(Tekst eindigt na foto's)