Deze ultieme combinatie van Japans vernuft en Italiaans design dateert van meer dan 30 jaar terug!
Nissan AP-X ontwerp van Gandini
Concept-cars van Japanse bodem presenteren zich gewoonlijk in de eerste plaats als etalages van verbluffend technisch vernuft. De glanzende jasjes die de Japanse designers in vroeger jaren over het werk van hun technische collegae drapeerden, zorgden aansluitend voor een enorme dosis kijkplezier, maar niet altijd om de goede redenen. Dat het ook anders kon, toont deze Nissan AP-X uit 1993. Een bijzonder fraaie creatie, getekend door een Italiaan. En niet zo maar één: grootmeester Gandini, die een jaar geleden overleed, tekende deze zelfverzekerde, krachtige coupé.
Bij het doornemen van de indrukwekkende reeks concept-cars die Nissan de afgelopen decennia aan de wereld heeft toevertrouwd, scrolt mijn muisarm steeds terug naar een boswachtersgroene coupé uit 1993. Waarom? Het model heeft een totaal andere uitstraling dan de overige Nissan-concept-cars uit dezelfde periode. Zelfverzekerder, krachtiger en vooral enorm veel mooier dan de rest. Voor de verandering eens geen auto die de lachspieren in beweging brengt of die je van pure verbazing van je stoel doet rollen. Hier staat een sportwagen van formaat. Gedateerd, maar nog steeds knap. Een auto die je direct van de beursstand zou willen sleuren voor een prinsheerlijke proefrit over een verlaten autobahn. Had best gekund trouwens, want als standplaats voor de wereldpremière koos Nissan niet Tokio, maar Frankfurt.
Hoe bijzonder fraai de auto ook was, Nissan verzuimde om een behoorlijke naam voor hem te verzinnen; hij zou onder de codering AP-X opgaan in de anonieme massa van gelijksoortig aangeduide concept-cars. Zoals de – logischer kunnen we het niet maken – Nissan AQ-X, wat bepaald geen aantrekkelijke sportwagen was, maar een onooglijke, mintgroene familiesedan met – dat dan weer wel – een werkelijk geniale nieuwe achteras.
Net als de AQ-X was de AP-X in technisch opzicht machtig interessant. Zijn 24V-V6-motor was gekoppeld aan een continu variabele transmissie met – voor het eerst – twee schakelduwbanden, die samen 250 pk en 294 Nm naar het asfalt moesten brengen. De auto zou dankzij een extreem lage Cw-waarde van 0,20 naar een topsnelheid van 250 km/h kunnen draven, en dat was een niet eerder vertoonde prestatie voor een 'cvt-auto'. Eveneens bijzonder was de infraroodsensor, die bij nachtelijke ritten menselijke silhouetten kon detecteren. Inderdaad, een vroege voorloper van het systeem dat we nu als 'Night Vision' kennen.
Het design van de Nissan-concept-car bleef mij intussen intrigeren. Speurend naar informatie over de auto viel opeens het kwartje: de AP-X is een ontwerp van – alweer – de meesterlijke Marcello Gandini! Van wie anders, kan achteraf worden gezegd, want de schuin aangesneden achterste wielkasten – Gandini's handelsmerk – zijn prominent in het ontwerp van de Nissan opgenomen. Een nadere bestudering van het lijnenspel doet het beslissende belletje rinkelen: deze Nissan móét model hebben gestaan voor de Stola S86 Diamante uit 2005. Voor wie het niet meer weet: dat was de auto waarvoor Gandini veel lof kreeg toegezwaaid, omdat hij hem in een recordtempo had weten te ontwerpen.
PRIVATE LEASE Nissan
