Deze Fiat is even smeuïg als de bakboter waarmee hij zijn naam deelt - In het Wild
Vet
Wie in Europa een grote Fiat wenst, is aangewezen op écht grote jongens als de Ulysse en Ducato. Groter dan de 500X wordt het momenteel niet. Hoe anders was dat dik dertig jaar geleden toen deze Fiat Croma van de band rolde?
De Fiat Croma heeft zijn naam in Nederland nooit meegehad. Fiats Type Four-model - een technisch broertje van de Alfa Romeo 164, Lancia Thema en Saab 9000 - moest het Croma-deel van zijn bestaan immers delen met een zekere fabrikant van bak- en braadproducten. Het in Utrecht gekiekte exemplaar op deze foto's heeft daarmee een extra link. Met zijn 2.5 V6 is hij uitermate smeuïg, en met zijn uitrusting moddervet.
Even terugspoelen naar de jaren 80. De Fiat Croma debuteerde in 1985 en kreeg de taak om de Argenta op te volgen. De Croma kwam geen moment te vroeg. De Argenta die hij de showrooms uitduwde, was een doorontwikkeling van de in 1972 gelanceerde 132. De Croma was in tegenstelling tot zijn voorganger een voorwielaandrijver en stond daarbij ook nog eens op toen splinternieuwe Type Four-platform dat door Alfa Romeo, Lancia en Saab voor respectievelijk de 164, Thema en 9000 werd gebruikt. Het exemplaar op de foto's stamt uit 1994 en is daarmee uiteraard een exemplaar van na de in 1991 doorgevoerde grote facelift. Die herken je onder meer aan zijn volledig nieuwe, plattere koplampen, bumpers en zelfs aan zijn eigen voor- en achterschermen en nieuwe motorkap. De basis van het door Giorgetto Giugiaro getekende ontwerp bleef intact, de donkerder uitgevoerde achterlichten kreeg de Croma al eind jaren 80.
Fiat Croma.
De Croma van de laatste lichting waren er met 2.0 viercilinders met twaalf- of zestien kleppen én met 2.0 turbodiesels. Bovenaan de statusladder zetelden de Croma 2.0 Turbo en vanaf 1993 de 2.5 V6. De 2.0 Turbo was met zijn geblazen tweeliter goed voor 150 pk en was wat positionering betreft de sportiefste, maar was vanaf 1993 niet meer de dikste. De vetste Croma was in rechte lijn weliswaar iets minder rap dan de 2.0 Turbo, maar had wél mooi een smeuïge 2.5 V6 als krachtcentrale. Die machine van 162 pk hielp de vijfdeurs liftback in 8,6 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h. De Croma V6 overlaadde zijn inzittenden met volledig lederen bekleding, lichtmetalen sloffen met - we quoten Fiat - 'extra brede banden 205/55' - én het uitgebreide digitale instrumentenpaneel. Meer verwennerij is er in de vorm van vier elektrisch bedienbare ruiten, klimaatregeling, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening, koplampsproeiers, mistlampen, automatische hoogteregeling van de koplampen en ABS.
De wielen, achterspoiler en reflectoren op de zijkanten van de achterbumpers lijken ons niet volledig origineel en bovendien hoort het Fiat-logo in het front niet zwart te zijn, maar dat doet geen afbreuk aan de rest van deze Croma. Hij staat er voor zijn leeftijd gewoon prima bij. Het feit dat de buitenspiegel aan de kant van de straat is ingeklapt, zegt genoeg over de aandacht die de eigenaar voor zijn 31 jaar oude Italiaan heeft. Hulde.
De laatste Croma werd bepaald geen doorslaand succes.
In 2005 keerde de modelnaam Croma terug, toen op een opmerkelijk hoge vijfdeurs hatchback die technische overeenkomsten vertoonde met de Opel Signum (en dus Vectra) en Saab 9-3. De 0verigens óók door Giorgetto Giugiaro getekende MPV-achtige werd geen succes. Daarin kon zelfs een ingrijpende facelift geen enkele verandering brengen.
