Designreview BMW XM: 'karikatuur van zichzelf'

Een dominante uitstraling kenmerkt de BMW XM. Van zijn enorme voorkant tot ongeciviliseerde flank en groteske achterzijde. Terwijl de voertuighoogte een, volgens BMW, positieve connotatie op zou roepen van stijfheid. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de nieuwe Range Rover is de XM inderdaad onooglijk stijf, terwijl de Brit formeel en tegelijkertijd uitermate elegant is.

XM heeft karakter maar is ook mokerslag in het gezicht 

In de optiek van BMW straalt de XM trots en karakter uit. De realiteit is dat hij weliswaar bootladingen karakter heeft, maar dan wel die van een mokerslag in het gezicht. De XM kent geen enkele subtiliteit en verfijndheid. Juist dit raffinement kenmerkte het BMW-karakter sinds 1916, tot aan het vertrek van voormalig hoofdontwerper Chris Bangle.

 De XM werd gebouwd om het 50-jarig bestaan van BMW M te vieren. M is een erfenis die symbool staat voor technische bekwaamheid en ontwerp triomfen. Deze legacy werd steevast overgebracht door middel van dynamische rijdersauto's. Met highlights als de M535i E12, M 635 CSi E24 sharknose, de legendarische M3 E30, E36 M Roadster en natuurlijk de M3 op E46 basis. Ook de M5 en M6 met V10 en dynamische Flame Surfacing passen feilloos in dit rijtje. En later de minder radicale, perfect getekende 1M Coupe op E82 chassis. En M kon zelfs staan voor SUV's. Onder Bangle tekende BMW auto’s van wereldklasse, zoals de tweede generatie X5: een SUV die zowel sportiviteit als agiliteit belichaamde. In de M-stal was daar de X5M en de atletische en radicaal vernieuwende X6 M E71.

Helaas voldoet de BMW XM niet aan dit atletische erfgoed . Zelfs de overweldigende nieren stralen niet de typische BMW-taal uit. De ooit langgerekte, dynamische schouderlijn maakt plaats voor een niet-dynamisch hard profiel met de elegantie van een Gamma-plank. Het geheel is een doelloze afwijking van BMW's ontwerp ethos. Al zijn die sterke afwijkingen, inconsistent en op alle gebied, bij BMW de afgelopen jaren wel weer schering en inslag.

Hofmeister en Angel Eyes verdwenen

De verwijdering van iconische kenmerken zoals de Hofmeister-knik en sterke schouder compromitteert de eigen identiteit van het merk. In plaats daarvan worden generieke stylingelementen naar voren geschoven. Ook de ledkoplampen slagen er niet in in de buurt te komen van de impact die BMW’s Angel Eyes ooit hadden. Die waren zeer herkenbaar, zelfs van veraf.

Vergeleken met bovengenoemde X5 en X6 hapert de XM. Deze nieuwe BMW SUV iteratie mist de innovatie die zijn voorganger kenmerkte. De proporties en esthetiek van de XM wijken zo sterk af van de juiste koers, dat ondanks het enorme lichaam met ruimte voor goede stance, de ontwerpkeuzes resulteren in een topzwaar, onstabiel uiterlijk. Alles behalve de looks van de ultieme rijmachine.

De tweede generatie X5 is een werkelijk fantastisch proportioneel statement, dat geweldige surfaces kent en uitzonderlijke nieuwe manieren om de graphics te integreren. Het ontbreken van deelnaden die normaal van de koplamphoek naar het wiel lopen, om het spatbord en de bumper als losse delen te kunnen produceren, is bijvoorbeeld zeer verfrissend en innovatief. Het spatbord wordt pas op de neus van de bumper gescheiden.

Waarom een SUV om 50 jaar BMW M te vieren?

Dat er is gekozen voor een SUV in plaats van een sportwagen om 50 jaar BMW M te vieren is al zeer dubieus, maar zelfs met een SUV als onderwerp op de briefing zou het ontwerp de meest dynamische en atletische SUV ter wereld moeten zijn geweest. De XM is een karikatuur van zichzelf en ziet er niet uit als de ultimate driving machine, maar de ultimate killing machine: een terminator. Onbezonnen agressief en op geen enkele manier met vorm verbonden aan wat BMW jarenlang zo geweldig heeft gemaakt. Niets in deze multiplex ogende auto werkt.