Menu
Over enkele maanden verdwijnt Infiniti definitief van de (West-)Europese markt. Een uitstekende aanleiding om vast terug te blikken op de modellen die hier gedurende de korte carrière van het merk leverbaar zijn geweest. Daar zitten nu al opvallend veel vergeten exemplaren bij.
Infiniti, het luxemerk van Nissan, bestaat net als Toyota’s Lexus al sinds 1989. Hoewel Infiniti zeker in de VS best wel wat succes heeft gekend, is het toch opvallend dat het merk nooit uit de schaduw van Lexus heeft kunnen stappen. In Europa is dat helemaal nooit gelukt, al was het maar omdat het merk er simpelweg de tijd niet voor had.
In 2007 werd aangekondigd dat het aanvankelijk vooral op de Amerikaanse markt gerichte Infiniti in 2008 de oversteek naar de Oude Wereld zou maken. Een echte onbekende was het merk hier toen evengoed al niet meer, vooral dankzij de eerste generatie van de FX. Die middelgrote SUV is nooit officieel in Europa geleverd, maar wist via de grijze import toch geregeld zijn weg naar Europa te vinden. Ook in Nederland is deze auto, als zescilinder FX 35 en achtcilinder FX 45, geen echte zeldzaamheid. Dat de FX hier relatief populair was, is niet zo gek. Met zijn lange neus, dikke kont en wulpse flanken is het nog steeds een indrukwekkende auto om te zien. Het is een SUV die sportief én sierlijk oogt, voorwaar geen makkelijke combinatie.
De eerste FX
Toen Infiniti in 2008 een officiële importeur en echte dealers kreeg, was de FX weer van de partij. Daarbij ging het om de tweede generatie van het model. Door zijn wat drukke neus is die wat minder makkelijk verteerbaar dan het origineel, maar een opvallende verschijning was ook deze FX. Infiniti maakte zich er bovendien niet al te makkelijk vanaf, maar besloot de auto speciaal voor Europa ook met dieselmotoren uit te rusten.
De eerste officieel gevoerde FX kreeg bovendien gezelschap van een kleiner model, de EX. In theorie een goede zet voor de Europese markt, maar in de praktijk is X3-concurrent EX een regelrechte zeldzaamheid. Maak gerust een foto als je er een ziet, want tussen 2009 en 2013 zijn er volgens onze gegevens niet meer dan 21 verkocht.
Infiniti EX
De Infiniti G37 was iets populairder, maar met 49 exemplaren nog altijd een muurbloempje. De ‘G’ was Infiniti’s 3-serie concurrent en had in theorie voldoende kwaliteiten in huis. Zijn sierlijke koets mag er nog altijd zijn, met minimaal 300 pk was er aan vermogen geen gebrek en de kracht ging bovendien naar de enige juiste as: de achterste. Ook was de G37 er niet alleen als sedan, maar ook als coupé én cabriolet, een exemplaar met een destijds erg modieus driedelig klapdak. Het mocht allemaal niet baten.
Een luxemerk kan natuurlijk niet zonder toplimousine. Infiniti’s grote sedan ging aanvankelijk door het leven als M en kreeg als M37 een benzine en als M30d een exemplaar op diesel mee. Vanaf 2011 was er zelfs een hybride, de M35h. Met 365 pk is de daarin gemonteerde aandrijflijn ronduit indrukwekkend.
Infiniti M37
Misschien was het Infiniti anders vergaan als het een andere namenstrategie had gekozen. Met een ogenschijnlijk lukraak gekozen letter of lettercombinatie als typeaanduiding was het gamma van Infiniti vanaf het begin wat ondoorgrondelijk, maar in 2013 werd het er niet beter op. Toen besloten de hoge heren namelijk dat het tijd was om het hele gamma van een nieuwe naam te voorzien, een naam die moest beginnen met een ‘Q’. De FX werd de QX70, de EX de QX50 en de M de Q70.
De enige auto die met de naamsverandering ook echt veranderde, was de G. Om op te vallen in het premiumsegment is veel nodig. Een gelikt uiterlijk is niet genoeg, want ook innovatie, goede rij-eigenschappen, kracht en innovatie horen erbij. G37-opvolger Q50 had het allemaal. Een gelikte koets, moderne motoren, zeventraps automaten, achterwielaandrijving en een modern interieur vormden een uitstekend begin. Omdat elektrificatie ook in 2013 al een thema was, verscheen de Q50 bovendien als S Hybrid. Die combineerde zijn elektromotor met een krachtige V6 en veegde met 364 pk de vloer aan met een concurrent als de BMW 3-serie in Active Hybrid-trim. Innovatie was er ook in de vorm van het steer-by-wire-systeem, een heuse primeur.
Met 129 verkochte exemplaren groeide de Q50 uit tot de op één na succesvolste auto in de Europese geschiedenis van het merk, maar op de grote schaal der dingen is ook deze auto veel te exclusief. Dat geldt nog meer voor z’n coupé-broer, de opvallend gelijnde Q60.
Het hoogtepunt van de Europese Infiniti-carrière is zonder twijfel de Q30. De compacte cross-over werd speciaal voor de Europese markt ontwikkeld en vond hier ook daadwerkelijk meer kopers dan zijn merkgenoten. De Q30 werd in 2015 gepresenteerd. De auto is gebaseerd op de Mercedes-Benz GLA, maar schreeuwt dat zeker niet van de daken. Het model kreeg een compleet eigen koets aangemeten, waarbij de opmerkelijke C-stijl en stevig gewelfde flank voor een fijn eigen gezicht zorgden. Ook het interieur is grotendeels Infiniti, al zijn onder meer de raamknoppen en sleutel wel van Mercedes afkomstig. Opnieuw stak een vreemde naam de kop op. Naast de reguliere Q30 was er namelijk ook een QX30, een met het blote oog nauwelijks van de Q30 te onderscheiden ‘ruigere’ versie.
Op 31 maart is het pas écht over voor Infiniti in Europa, maar de importeur lijkt daar nu al op vooruit te lopen. Wie nu Infiniti.nl bezoekt, wordt getrakteerd op ongetwijfeld zeer aantrekkelijke occasions. Ook belooft het merk dat het ook na maart Infiniti-rijders blijft ondersteunen met garantie, onderhoud en reparaties. Dat is hoogstwaarschijnlijk de enige activiteit die we nog van het merk gaan zien, tenzij de grijze import-branche wederom met Infiniti aan de haal gaat.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
