De Tweeling: Opel Kadett - Daewoo LeMans - enz.

De E-Kadett verscheen in 1984 en zou op het Europese vasteland de laatste Opel worden met die naam. De auto viel op door de erg vlak liggende achterruit van de hatchback-versie en de aan de bovenzijde afgeplatte spatborden, al was er van opvallen in een Kadett (zeker binnen de Nederlandse grenzen) al snel na de introductie geen sprake meer. De Kadett was hier werkelijk niet aan te slepen; in 1985 en 1986 was hij in z’n eentje goed voor meer dan 10 procent van de totale verkopen in ons land, een werkelijk absurd hoog percentage.

Racer

Dat de Kadett een succesnummer was, zag Opel-baas General Motors natuurlijk ook. Wellicht werd het model daarom een mondiale carrière gegund. In goede GM-traditie werd daarbij kwistig gestrooid met merken en modelnamen. Om met een voor de hand liggende te beginnen: in het Verenigd Koninkrijk heette de Opel uiteraard Vauxhall. De hatchback ging er door het leven als Astra (naam 2), de sedan kreeg het typeplaatje ‘Belmont’ (3). Bestelversies waren er ook en verschenen in het Verenigd Koninkrijk als - jawel - Bedford op de markt: de Bedford Astra (4), die er overigens ook als hogere Astramax (onze Kadett Combo) was. In Zuid-Afrika hielden de auto’s wel de naam ‘Opel’, maar ging het model door het leven als Monza (5).
Dan is het echter tijd om de blik op Azië te richten. In Europa leefde de E-Kadett vanaf midden jaren 90 voort als de Daewoo Nexia (6), één van de eerste auto’s van het merk die naar Europa werden geëxporteerd. De Nexia kwam echter niet zomaar uit de lucht vallen, maar was een heftig gefacelifte versie van de Daewoo LeMans (7), die al vanaf 1986 de Kadett-verkopen in Zuid-Korea voor zijn rekening nam. Binnen de merknaam Daewoo was de LeMans er afhankelijk van de afzetmarkt ook als Fantasy (8), Pointer (9) en Racer (10), terwijl de auto in Australië simpelweg '1.5i' (11) werd genoemd. Opvolger Nexia heette in z’n thuisland aanvankelijk Ceilo (12). De naam Pointer mocht blijven, maar Racer werd Super Racer (13) en Heaven (14) werd toegevoegd.

Canadees merk

Deze Daewoo LeMans diende als basis voor de Amerikaanse Kadett-afgeleiden. Net als de Talbot Horizon van vorige week werd het van oorsprong Europese model in de VS ingezet als reactie op de overmacht van Japanners die het compacte segment daar overspoelden. Daartoe voorzag GM de kleine Duitser van een wat afwijkende neus en kont en de illustere naam Pontiac LeMans (15).
In Zuid-Amerika koos General Motors in al z’n wijsheid voor de merknaam Chevrolet in plaats van Pontiac. De Kadett heette daar simpelweg Chevrolet Kadett (16), hoewel de stationwagenversie als Chevrolet Ipanema (17) door het leven ging. Wenden we onze blik vervolgens naar het gebied ten noorden van de VS, dan komen we terecht in wat zonder twijfel het opmerkelijkste hoofdstuk in de Kadett-carrière is. De Pontiac LeMans verscheen ook in Canada op de markt, maar uiteraard niet onder dezelfde naam. Nee, hier besloten de marketeers van ‘The General’ dat een geheel nieuwe merknaam op zijn plaats was voor de nieuwe producten. In de VS voerde het bedrijf de merknaam ‘Geo’ voor een reeks geïmporteerde producten van met name Suzuki. In Canada werd de status van merk om onduidelijke redenen verleend aan de naam ‘Passport’, dat begon als dealerorganisatie in het land. Passport verkocht de Pontiac LeMans, ofwel E-Kadett, als Passport Optima (18).

Umlaut

Was dat alles? Natuurlijk niet: in 1991 maakte Passport in Canada om nog immer volstrekt ondoorgrondelijke redenen plaats voor de naam ‘Asüna’. Mede dankzij de umlaut komt dat behoorlijk Duits over, maar Asüna communiceerde z’n eigen naam ook zonder de puntjes op de u. Het merk kreeg behalve een Isuzu en een Suzuki de LeMans onder z’n hoede en besloot deze in de showroom te zetten onder de namen GT voor de hatchback en SE voor de sedan (daar zijn de nummers 19 en 20).

Daar blijft het wat ons betreft bij, maar we zijn niet verbaasd als nummer 21 ergens in de comments alsnog opduikt. General Motors’ wegen zijn ondoorgrondelijk.