Blik to the Future: Mercedes-Benz C-klasse

In hoeverre verschillende modellen op elkaar moeten lijken, is een groot vraagstuk voor veel autobouwers en -ontwerpers. Enerzijds wil je een sterk familiegezicht, maar anderzijds is het fijn als modellen zich niet alleen qua formaat van elkaar onderscheiden. Jaguars voormalige topontwerper Ian Callum was verantwoordelijk voor een XE en XF die als twee druppels water op elkaar lijken, maar liet zich tegenover AutoWeek ooit ontvallen daar later spijt van te hebben gekregen. Dat Mercedes-Benz de gelijkenis vaak bewust opzoekt, wordt met name zichtbaar bij de C-, de E- en de S-klasse. De S-klasse zette in 2013 de toon. De C-klasse en E-klasse die in respectievelijk 2014 en 2017 volgden, zijn op het eerste gezicht simpelweg kleinere versies van Mercedes’ uitgaande topsedan. De koplampen, de achterlichten, de vorm van de zijruiten en de wulpse vouw in de flanken: het komt allemaal grofweg overeen.

Twijfels over tweedeurs

Met de nieuwe S-klasse, die in september werd onthuld, is de toplimousine weer eenvoudig te onderscheiden. Het lijkt er echter op dat Mercedes vasthoudt aan z’n ‘Matroesjka-beleid’. De marktintroductie van een geheel nieuwe ‘C’ is aanstaande, en alles wijst erop dat dit model z’n grote broer op designvlak achterna zal gaan. Dat betekent dat ook de C-klasse op bepaalde vlakken een andere weg inslaat, zonder de bestaande tekenstijl al teveel geweld aan te doen. De samengeknepen lichtunits aan voor- en achterzijde zijn daarvan het duidelijkste voorbeeld. De koplampen worden hoger in de neus geplaatst, terwijl de grille juist iets zakt. Wel blijft de grille kleiner dan bij de S-klasse, die sinds de generatiewissel een zeer imposant hekwerk meedraagt. Een ander verschil met de S-klasse is dat de ‘C’ z’n merklogo in de grille heeft, terwijl de ‘S’ ‘m nog altijd bovenop de neus heeft. Zo’n klassiek front was er voor de C-klasse ooit ook, maar keert naar verwachting niet terug voor de Nederlandse markt.

Aan de achterzijde verschijnen puntige, horizontaal georiënteerde led-lichtunits. Waar de gehele unit zich nu nog naast het kofferdeksel bevindt, verhuist het binnenste deel straks naar de klep. De lichtunits worden met elkaar verbonden door een markante chroomstrip, die bijdraagt aan een achterwerk dat breder en strakker oogt dan nu het geval is. Behalve de sedan verschijnt er straks natuurlijk ook weer een Estate. De komst van Coupé- en Cabrioversies is een stuk minder zeker. Mercedes heeft zich een beetje vergaloppeerd door van de C- de E- én de S-klasse tweedeursversies aan te bieden en wil die modellen naar verluidt deels samenvoegen.

Viercilinder voor AMG’s

De nieuwe Mercedes-Benz C-klasse staat straks op een vernieuwde versie van het huidige MRA-platform. Op motorisch vlak krijgen we ongetwijfeld meer en betere plug-in hybrides voorgeschoteld. De onlangs gepresenteerde, gefacelifte E-klasse dient als voorbeeld en kent nu maar liefst zeven plug-in versies, verdeeld over sedans en estates en met benzine- en dieselmotoren. Wie toch (nog) niet wil stekkeren, krijgt straks vaker te maken met mild-hybride techniek, onder de noemer EQ Boost. Datzelfde ‘EQ’ verklaart waarom we geen volledig elektrische C-klasse hoeven te verwachten, want die rol wordt al vervuld door de EQC en een hele reeks toekomstige EQ-modellen. Bijzonder is ook wat er staat te gebeuren met de AMG-versies. Naar verwachting worden zowel de zescilinder uit de ‘milde’ C43 als de achtpitter uit de heftige C63 vervangen door een viercilinder met elektro-ondersteuning. Die moeten de nieuwe C53 en C63 straks aan een gigantische bak vermogen helpen, maar de grote vraag is of ze ook op het gebied van beleving tegen hun voorgangers zijn opgewassen.

Schermenrevolutie

Net als de buitenzijde is de technische kant dus in veel opzichten een doorontwikkeling van wat we nu kennen van de C-klasse. Er is echter één terrein waarop zich wel een ware revolutie voltrekt: het interieur. Opnieuw is het de S-klasse die als blauwdruk dient. De horizontale, breed uitgesmeerde schermcombinatie maakt plaats voor een los beeldscherm achter het stuur en een veel groter, verticaal geplaatst exemplaar dat zich uitstrekt over de middenconsole. Een vernieuwde MBUX-omgeving moet ervoor zorgen dat Mercedes z’n onmiskenbare voorsprong op dit gebied kan vasthouden. De opzet leidt ook tot een wat strakker, rechtlijniger dashboard dan het wulpse exemplaar in de huidige C-klasse. Hoewel verstokte Mercedes-rijders daarmee opnieuw zullen moeten wennen, krijgt het geheel dankzij grote lappen hout, in ruitvorm gestikt leer en een overdaad aan sfeerverlichting toch een typische Mercedes-uitstraling. Als klassieke, achterwielaangedreven sedan raakt zo’n C-klasse immers wel aan de kern van het merk. Net als een S-klasse, trouwens.