Niet alle exemplaren van deze generatie Mercedes E-klasse roestten: alleen als dompelbad te oud was

Hoe zag het aanlooptraject eruit?

De intern als W210 aangeduide E-klasse heeft in het voorjaar van 1995 grote schoenen te vullen. Hij moet immers de uit 1984 stammende W124 aflossen. Die W124 is met 2,6 miljoen exemplaren de tot dan toe best verkochte Mercedes aller tijden en stamt uit de periode dat Mercedes eigenlijk geen grote concurrentie heeft. Ze kunnen zich begin jaren 80 in Stuttgart bij de ontwikkeling van een nieuw model nog de luxe permitteren eerst te kijken naar de kwaliteit en daarna pas naar de prijs.

Maar halverwege het decennium verandert dat. Met zijn nieuwe 5-serie (E34) levert BMW in 1988 voor het eerst serieuze concurrentie, niet in de laatste plaats omdat de 5-serie voortaan ook als stationwagon verkrijgbaar is. Mercedes ziet zich dan ook genoodzaakt bij de ontwikkeling van de W210 op de kosten te letten. Hoewel Mercedes er prat op gaat dat de W210 in slechts 38 maanden is ontwikkeld, zet Steve Mattin onder leiding van ontwerpchef Bruno Sacco de eerste designschetsen al in 1988 op papier. Om het publiek alvast een beetje op te warmen toont Mercedes in maart 1993 op de Autosalon van Genève de Coupé Concept, een tweedeurs coupé met een groot glazen dak dat lijkt door te lopen van motorkap tot achterklep. In tegenstelling tot zijn voorganger verschijnt er van de W210 nooit een coupé, maar de ontwerpstudie toont wel al het gezicht van de nieuwe E-klasse met de vier ronde koplampen in plaats van de tot dan toe gebruikelijke grote koplampunits.

Hoe werd hij onthaald door de pers?

Het mondiale autojournaille is bij de eerste kennismaking met de nieuwe E-klasse laaiend enthousiast. De interieurruimte, het afwerkingsniveau, het rijgedrag en ook de bouwkwaliteit worden alom geprezen. In de Nederlandse pers lezen we dat wat kwaliteit en levensduur betreft Mercedes boven iedere twijfel is verheven. Absolute topklasse. Een veelheid aan prijzen valt de W210 dan ook ten deel. In de VS roept het tijdschrift Motor Trend de E-klasse uit tot ‘Motor Trend ’96 Import Car of the Year’, Robb Report Magazine bekroont hem tot ‘Car of the Year for 1996’, Popular Science kent hem de ‘Best of What’s New Award’ toe en bij Motorweek TV sleept hij de ‘Driver’s Choice Award’ binnen. Tijdens de Automotive Researchers & Journalists Conference in Japan wordt de E-klasse uitgeroepen tot Import Car of the Year 1996, en dat is ook wat de lezers van de Bangkok Post vinden. Om het af te maken kiezen begin 1996 in totaal 187.690 lezers van ons Duitse zusterblad AutoBild de E-klasse als ‘Deutschlands Auto Nr. 1’, en dat dan ook weer op basis van criteria als design, kwaliteit, veiligheid en kosten. Wat betreft de kwaliteit lijkt het overigens meer een erkenning van wat Mercedes tot dan toe heeft gepresteerd, want een nieuwe auto moet dat eerst maar eens zien waar te maken. De veel geprezen kwaliteit blijkt later nogal tegen te vallen.

Hoe revolutionair was hij eigenlijk?

De opzet van de nieuwe E-klasse verschilt weinig met die van zijn voorganger, want het is gewoon weer een achterwielaandrijver met de motor in lengterichting voorin. Net als de W124 heeft de W210 ook rondom onafhankelijke wielophanging met achter aan elke kant vijf draagarmen, de Raumlenkerachse. Aan de voorkant is het anders, daar maakt de McPherson-veerpootconstructie plaats voor dubbele driehoekige draagarmen. Maar ook dat is geen raketwetenschap.

Uiteraard is Mercedes het aan zijn stand verplicht de nieuwe auto de nodige innovaties mee te geven, er debuteren er dertig op de W210. Zo heeft hij als eerste Mercedes over xenonkoplampen en een keur aan systemen die halverwege de jaren 90 nog lang niet vanzelfsprekend zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een regensensor voor de ruitenwisserbediening, een luchtkwaliteitsensor in het ventilatiesysteem, parkeersensoren in de bumpers en Brake Assist. Verder krijgt de W210 zij-airbags mee en is het de eerste auto met standaard begrenzers op de gordelspanners.

Net als zijn voorganger is ook de W210 verkrijgbaar als 4Matic met permanente vierwielaandrijving. Alleen werkt het 4Matic-systeem nu niet zoals bij terreinwagens met sperdifferentieels maar met ETS. Dit is Mercedes’ Electronic Traction System waarbij een wiel dat dreigt door te spinnen automatisch door het remsysteem wordt afgeremd tot het snelheidsverschil met de andere wielen onder een bepaalde grenswaarde komt. Het aandrijfkoppel komt op deze manier terecht bij de wielen die wel grip hebben. De auto’s met 4Matic worden geassembleerd bij Steyr-Daimler-Puch in het Oostenrijkse Graz.

Wat waren de keuzes bij de marktintroductie?

Das Haus trapt af met de vierdeurs sedan, pas in 1996 volgt de stationwagon. Voor het eerst biedt Mercedes de E-klasse aan in verschillende uitrustingsniveaus: Classic, Elegance en Avantgarde, analoog aan de eerste C-klasse die in 1993 de 190 opvolgt. Bij de marktintroductie zijn de beschikbare motoren krachtbronnen die zich stuk voor stuk al hebben bewezen in de vorige generatie en in de C-klasse.

Stuttgart kondigt acht motoren aan, waarvan er vijf direct leverbaar zijn en drie begin 1996 volgen. Die eerste vijf zijn drie benzinemotoren en twee diesels: de 136 pk E200, de 150 pk E230, de 220 pk E320, de 95 pk E220 Diesel en de 136 pk E300 Diesel. Na de jaarwisseling volgt dan de (voorlopige) topper in de vorm van de E 420 met een 279 pk V8 en een compleet nieuwe diesel: een 129 pk 2,9-liter vijfcilinder direct ingespoten turbomotor (met intercooler) in de E290 Turbodiesel. Met de komst van de 4,2-liter V8 is de E-klasse voor het eerst ook af-fabriek verkrijgbaar als gepantserde Guard-versie.

Wat waren zijn concurrenten?

De belangrijkste concurrent komt uit München: de BMW 5-serie. Een half jaar nadat de E-klasse in de showroom staat, komt BMW met een nieuwe 5-serie, de E39. Mercedes voelt voor het eerst de hete adem van concurrent BMW in zijn nek. Alleen: waar de 5-serie van huis uit een dynamischere inborst heeft heeft de E-klasse zijn eigen karakter dat meer uitgelegd is op comfort. Voor wie een dynamischere E-klasse zoekt komt Mercedes met een AMG-variant. En als het nog extremer moet kun je je richten tot de Brabussen van deze wereld. Overigens is BMW niet de enige concurrent. Iets verderop in Beieren probeert Audi zich op te werken van producent van luxe Volkswagens tot serieus alternatief voor Mercedes en BMW. De in 1994 tot A6 omgedoopte Audi 100 is het alternatief uit Ingolstadt voor de E-klasse. Wanneer je van avontuur houdt zijn er nog de Citroën XM, de Peugeot 605 en de Renault Safrane. Verder heeft Volvo de conservatieve 900-serie en voor wie helemaal niets aan het toeval wil overlaten komt Lexus iets later ook nog met de GS.

Nog bijzonderheden tijdens zijn levensloop?

Waar het vorige model in een keur aan carrosserievarianten verkrijgbaar is, van sedan en stationwagon tot cabrio en coupé en niet te vergeten verlengde versies, is de W210 er aanvankelijk alleen als sedan en vanaf 1996 als stationwagon (S210). De ontwikkeling en productie van een platformvariant (de VF210) wordt uitbesteed aan de firma Binz. Deze VF210 heeft een 74 centimeter langere wielbasis waarop carrossiers bijvoorbeeld ambulances kunnen bouwen. Daarnaast verzorgt Binz vanaf eind 1996 de productie van de V210, een sedan met een 97 centimeter verlengde wielbasis en naar keuze zes portieren en drie naar voren gerichte zitrijen of vier portieren en achterin twee tegenover elkaar opgestelde zitrijen.

Een coupé en cabrio komen er niet van de W210. Wel debuteert in 1996 de CLK, een tweedeurs coupé die met zijn vier ronde koplampen sterk doet denken aan de Coupé Concept uit 1993. Het is alleen geen tweedeurs E-klasse maar een coupé gebaseerd op de techniek van de net iets compactere C-klasse. Na de coupé volgt er ook een CLK cabriolet.

Welke uitvoering spreekt het meest tot de verbeelding?

In 1990 komt Mercedes met de ultieme wolf in schaapskleren: de 500 E. Deze vierdeurs W124 is voorzien van de 326 pk vijfliter V8 uit de 500 SL plus een aangepast onderstel, dat geeft de sedan ongekende prestaties. Deze halo-auto wordt aan de andere kant van Stuttgart, bij Porsche, met de hand in elkaar gezet. Een directe mythische opvolger komt er niet. Maar niet getreurd, al snel na de bravere versies verschijnt van de W210 de E50 AMG. Ook hier een dikke V8 (nu met 347 pk) en een sportonderstel. Alleen mist deze AMG net het bescheiden voorkomen van de klassieke 500 E. Met zijn grote sportwielen en laagprofiel banden, verlaagde onderstel en andere bumpers is hij beter herkenbaar als het sportschooltype van de familie.

Daarnaast zijn er op bestelling ook opgevoerde versies te krijgen: de E60 AMG met 381 pk uit de tot 6 liter opgeboorde V8 en de E60 AMG 6.3 met 405 pk uit de nu zelfs 6,3 liter metende V8. Met de komst van een compleet nieuwe V8 verschijnt in 1998 de E55 AMG met 354 pk. Praktisch ingesteld als we zijn worden we blij wanneer van de AMG-versies ook een stationwagonvariant verschijnt. De E55 AMG Combi is rond de eeuwwisseling veelvuldig in beeld als het dienstvoertuig van de racedokter bij de Formule 1, voor de veiligheid met 4Matic-vierwielaandrijving.

Wat is de impact van de W210 geweest?

Het lukt de W210 niet om de productieaantallen van zijn voorganger te evenaren, maar die als onverwoestbaar te boek staande W124 is ook vier jaar langer in productie geweest. Even goed hebben de in totaal 1.653.437 exemplaren van de W210-familie impact, vooral op het imago van Mercedes-Benz. En helaas niet de beste. Met hijgerige accountants in hun nek haalt de inkoopafdeling matige kwaliteit blik binnen. En of dat niet genoeg is, is Mercedes overgegaan op een nieuw lakproces, op waterbasis. Dat blijkt een recept voor narigheid. In de dompelbaden drijft een bacteriële verontreiniging de pH-waarde op waarna acetaat en lactaat om dat te neutraliseren een negatief effect hebben op het oppervlak van het plaatmateriaal. De lak hecht slecht, er treedt blaasvorming op en in de droogoven kristalliseert de lak niet goed uit.

Niet elke auto heeft er last van, want het bacterieprobleem doet zich pas voor vanaf de derde week nadat de dompelbaden opnieuw zijn gevuld. De ene auto kan dus net in de goede weken door het bad zijn gegaan terwijl de andere van net daarna is, waardoor het roestspook soms al binnen een jaar opduikt. Het treft overigens meerdere jaren-90 modellen. Naast het taxi-model verdwijnen ook de C- en S-klasse uit die tijd voor Mercedes-doen snel uit het straatbeeld. Corrosie is niet het enige euvel, want er doen zich ook elektronische storingen voor en sommige motorvarianten blijken toch minder bulletproof dan voorheen bij Mercedes gebruikelijk.

Hoeveel zijn er nog?

Het aantal overlevers is vrij bescheiden. Volgens de gegevens van dataleverancier Vinacles staan er op dit moment in Nederland nog 2.271 exemplaren geregistreerd. Dat zijn de sedans (W210), stationwagons (V210) en chassis (VF210) bij elkaar opgeteld. Van de sedans zijn er nog 1.566 auto’s en van de stationwagons 689 over. Die VF210-chassis zijn vooral ambulances en lijkwagens (geweest) en zijn met 16 exemplaren een exclusief groepje. Nog exclusiever is de E60 AMG; daarvan staat er nog maar één geregistreerd. Mocht je nog op zoek zijn naar zo’n Combi als die van de F1-racedokter, op de diverse verkoopsites komen we ze niet meer tegen, maar helemaal kansloos ben je niet: er staan nog 40 E55 AMG Combi’s in het systeem.