RS6? Nee, dank je
Ik had het niet gedacht, maar toen ik een dagje de nieuwe RS6 van een collega mee had gehad, was ik blij dat ik hem weer mocht inleveren. Ik was er wel klaar mee. In mooi Engels: it scared the bejezus out of me. Niet dat de auto listig is: hij ligt als een blok op de weg. Het is de snelheid van het apparaat waar ik de kriebels van krijg. Mijn eigen reactie verbaasde me wel. Ik heb inmiddels toch al eenaantal500+pk-bakken onder mijn kont gehad, dus op een gegeven moment weet je het wel...dacht ik. Die paar pk extra (of in één geval zelfs minder), ach, wat maakt dat nog uit. Maar de meeste auto's voelen ook gewoon aan als een auto met dikke motor. Bij de RS6 lijkt het meer alsof je in een achtbaan met op integrale straalaandrijving zit. Het maakt niet uit hoeveel toeren je maakt: een beetje gas en je gáát. Van nul tot honderd is leuk, maar dat gaat in wel meer auto's erg vlot. Nee, van 150 tot 250 (en meer, want zo streng begrenst Audi z'n auto's niet), dat is waar de RS6 me compleet gek maakte. De auto gaat zo gemakkelijk zó godsgruwelijk hard, dat het gevaarlijk wordt. Bij brullende atmosferische motoren merk je het allemaal wat meer, waardoor het makkelijker is jezelf onder controle te houden en een AMG V12 bi-turbo jaagt je door zijn 'zware' gaspedaal ook veel minder op. Maar op gehoor relaxed cruisen met de V10 TFSI betekent dat je zo'n 190 rijdt. Een paar seconden gas geven en je kunt daar 40 kilometer bij optellen. Lekker op onze drukbeflitste wegen. Bovendien rijdt iedereen voor je gevoel als een slak, waardoor je sneller neigt naar 'asociaal rijgedrag'. Ook om al die leaserijders in een A4/A6/Passat die als geile groupies om je heen blijven hangen als ze de RS6 spotten af te schudden trouwens. Maar in elke vuilnisbak zie ik vervolgens een multinova en elke auto die (tevergeefs) probeert mee te komen verdenk ik van KLPD-activiteiten. Hierdoor houdt de adrenaline me vervolgens de hele nacht wakker. Pfff. Vanavond een Dodge Journey mee. Heerlijk!

Roy Kleijwegt
Autojournalist
Roy Kleijwegt (1981) heeft Journalistiek gestudeerd en liep in 2004 bij AutoWeek stage. Hij werkte daarna een aantal jaar bij het vakblad Automotive maar keerde hij in 2008 terug bij AutoWeek als testredacteur en politiek expert. Hij houdt van supercars en lichte sportwagens, van moderne auto's met coole gadgets en de mensen achter bijzondere automerken. Waar velen de opkomst van EV’s zien als een ramp, vindt Roy de transitie bijzonder interessant. Evengoed zijn zijn favoriete auto’s hoogtoerig en atmosferisch: hij moest een traan laten tijden het testen van een Ferrari 812 Superfast. Roy heeft weinig met klassiekers, hoewel de liefde voor youngtimers groeit nu hij ouder wordt. Hij reed in zijn vrije tijd op z'n Kosmic Rotax kart maar die is door tijdgebrek verkocht. In zijn vrije tijd geniet hij van sporten, poker en zijn gezin. Roy heeft veel interesse in BPM-wetgeving en andere politieke zaken en probeert op dat vlak de mopperende Nederlander uit te leggen hoe dingen werken. Voor zijn eigen deur staat een Tesla Model 3.