Volvo XC70 D4 Summum (2015)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | XC70 D4 Summum |
|---|---|
| Versnellingen | 8, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2015 |
| Jaar van aanschaf | 2022 |
| KM-stand bij aanschaf | 124.577 km |
| KM-stand laatst | 144.144 km |
Vi ses BMW - HEJ! Volvo
Op een regenachtige zondag in Februari vulde ik uit pure nieuwsgierigheid de gegevens van mijn BMW X3 in op een autoveilingsite en was zeer prettig verrast met de prijs die mij werd aangeboden. Ballorig geworden op de knop “bel mij” terug gedrukt en na een beetje kletsen met de dienstdoende inkoopmijnheer werd het een ‘offer you can’t refuse’. Kort verhaal nog korter gemaakt: de dag erop kwam er een afhaalstudent de BMW ophalen en een dag later stond het overeengekomen bedrag op de bankrekening. En toen had ik wel geld, maar geen auto meer.
De gemiddelde autoliefhebber weet wat dit betekent. Slapeloze nachten, lijstjes maken, afstrepen, favorieten bewaren en weer verkocht zien worden, rationele argumenten verzinnen voor zuinige auto’s, emotionele argumenten voor comfort en power . Het keuze proces behelsde min of meer het ganse te koop staande autobestand van Zweden. Op het moment van schrijven 111.734 auto’s. Ik geloof dat ik ze allemaal bekeken hebt. Ik zal je het verhaal verder maar besparen, ik werd er zelf ook gek van.
Na een poosje maar beslist om een tussenpaus aan te schaffen. Omdat we, 150 km hiervandaan, een huis aan het bouwen zijn, een paar keer per jaar met het hele hebben-en-houwen naar Nederland v.v. rijden zijn we voor een lekkere, frisse, volle XC70 gegaan van de lokale Volvoboer. Wel zo makkelijk. Klaar uit. Over een jaar of twee zien we wel weer verder wat we onder de carport zetten. Maar nu even niet..
En bevalt het een beetje?
JA zeker! Na een eerder model XC70, een V50 en een tweetal firma V60’s is het een beetje als thuiskomen. We noemen de voorstoelen de huiskamer, de achterbank de slaapkamer en de achterbak de schuur. De stoelen zijn trouwens van het type “lekker zitten”. Nik sportieve randjes of kuipen waar je afdrukken van in je rug krijgt, maar gewoon goed gevulde degelijke stoelen waarin je wegzakt en naar Zuid-Frankrijk wilt rijden. En dan terug omdat je zwembroek vergeten bent. De slaapkamerbank is ook verwarmd en dat leverde bonuspunten van dochterlief op. De stereo is een High Performance Sensus … en performen doet die. Mijn collega’s lagen in een deuk toen ik op standje 10 Franse HipHop draaiend uit een erg Zweedse auto stapte. Alle knoppen zitten verder waar ze moeten zitten, al zijn ze wat priegelig. Het navigatiesysteem is ouderwets onbruikbaar, dus die negeren we maar weer na 1x geprobeerd te hebben, en prompt de de verkeerde kant op reden in Kopenhagen. Ik heb maar weer een abonnement op TomTom genomen, die laat je tenminste niet iedere file in Duitsland in rijden maar geeft je zo nu en dan een onvrijwillige rondleiding over het Duitse platteland. Wel zo goed voor het wereldbeeld.
De veiligheidssystemen vergen even wat aandacht. De vorige eigenaar heeft gemakshalve het hele lijstje aangevinkt en dat vind ik attent maar ook wel een beetje ‘too much’. De Blis ben ik blij mee en wat heb ik die gemist op BMW. Toch erg fijn dat een lampje je attent maakt op iets in je dode hoek. Jammer dat het systeem nog steeds onbruikbaar is in een sneeuwbui, en in die zin ook jammer dat ik een deel van de wereld woon waar het de helft van het jaar sneeuwt. Je kan niet alles hebben. De radar van de adaptieve cruise control is een product van dezelfde designer. Blijkbaar sneeuwt het niet vaak in Göteborg. De lane-assist geeft een vriendelijk ‘pong’ geluid als je over het lijntje kleurt en laat het daarbij. Dus niet een dramatische ruk aan je stuur zoals de leen 3-serie me onlangs flikte. Toch lekker uitgezet, doei. De collision warning is een ware drama queen, die heb ik na 1 rit al afgezet. Die lampjes stonden continue op ‘full alert’. Dus of het is niets gewend, of ik moet opnieuw rijlessen nemen. Ik kies voor de eerste optie. Driver alert heb ik uitgezet; ik ben getrouwd en dat is ongeveer hetzelfde maar dan erger. Kan je ook niet uitzetten trouwens.
Het rijden vergt wat gewenning. Waar ik in de X3 wat ongelukkig werd van het gehobbel en gestuiter maar wel lekker strak kon sturen, zweven we hier weer over de Zweedse provinciale wegen. Liefst rechtuit want sturen is een beetje zwaar en dat doet ie eigenlijk ook liever niet. Hij houdt van rechtdoor rijden en dat doet ‘ie goed en stil. Moet je van houden. Dat doe ik dus. We zijn voor een FWD versie gegaan. Die gaat wat democratischer met zijn brandstof verbruik om, en wat er niet op zit kan ook niet kapot.
In tijden van de huidige dieselprijs gaan we het verbruik wat binnen de perken willen houden. Bij het volgooien van de tank vanmorgen heb ik wel even een traantje gelaten. Gelukkig daarom ook gekozen voor de zuinige D4 diesel, 4 cylinder met dubbele turbo motor in combinatie met de 8 versnellingen rijke Geartronic. 6,0l/100 km moet in theorie haalbaar zijn. Ik rapporteer daar graag over terug in de nabije toekomst. Ook was de Zweedse belastingdienst in 2016 fan van deze auto, want zij rekenen slechts 2000 SEK per jaar voor deze versie en dat valt goed mee, precies de helft van een X3. Wat ook precies de helft is, is de verzekering en dat levert grappig genoeg een besparing op van bijna 1000 SEK (100 euro) per maand. Niet gek. De D4 laat wat nadrukkelijker van zich horen en is geen strepentrekker, maar goed ik kom uit een 30d BMW dus ik moet even ontwennen op dat gebied denk ik. Bij aflevering keurig een service volgens het boekje gekregen dus als het goed is zien we de garage pas over een jaar of 30.000 km terug.
Tussendoortje
Even een tussendoortje. De Volvo wordt eigenlijk alleen ingezet voor de langere trips en dat resulteert in een gemiddeld verbruik van 6.4l/100 km wat min of meer naar verwachting is.
Omdat ik de inkijk achterin wel enorm vond, heb ik de Volvo laten voorzien van privacy folie. Kosten ca €325. In feite kan je niet meer van buiten naar binnen kijken en het houdt ook de temperatuur wat beter onder controle. Waar de ventilatie in het begin nog wel een beetje moeite had om de boel op 19,5 graden te houden, gaat het nu al een stukje rustiger met het geblaas.
Wat ik al merkte tijden de eerste kennismaking, klopt. Het is echt geen bochten ridder. Op rotonde's en doordraaiers de snelweg op moet ik echt even de aandacht erbij houden. Op de rechte stukken is het een heerlijke comfortabele auto, met passagiers acherin zelfs een beetje beter. De automaat is duidelijk een klasse minder t.o.v. de BMW. Hij zit er regelmatig even naast, zeker bij wegrijden of afslaan en doet z'n best om in no/time op te schakelen. Raar, want ik had dat gevoel nooit in mijn V60 en dat was ook een geartronic. Wellicht dat een Polestar kuurtje tzt daar wat aan kan doen, ook hoor ik dat flushen kan helpen. Bij inhalen op provenciale wegen gebruik ik inmiddels de S-stand, dan lijkt hij net wat beter bij de les.
tot slot de afneembare trekhaak. Een aandachtspuntje voor de gebruikers van een fietsenrek. De trekhaak zit vrij dicht op de bumper en dat heeft al een kras opgeleverd bij het monteren van een fietsenrek. Voortaan even een deken ervoor hangen is de tip.
Afneembare trekhaken: neem ze eraf!
Na bijna 10.000 tevreden kilometers tegen de eerste kostenpost aangelopen. Tijdens de jaarlijkse (Zweedse) APK werd er een keihard oordeel geveld; AFKEUR! Dat is me nog nooit gebeurd, en ik was er even stil van. De afneembare trekhaak bleek niet meer afneembaar te zijn, en de boosdoener. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik zowat de hele zomer met een fietsenrek heb rondgereden en het eigenlijk niet bij mij opgekomen was om die eraf te halen. Nu weten we beter. Het advies is; eraf tenzij je hem nodig hebt en niet andersom. WD40 kruipolie en voorzichtig tikken met een hamer bleek niet de oplossing, dus mocht de Volvo dealer het oplossen.
Ook bleek de accu een beetje aan het einde van zijn latijn. Als ik de auto een of twee weken niet gebruikt had dan kreeg ik de melding 'low charge'. Het start/stop systeem had al lang niet meer van zich laten horen, wat ik overigens niet zo'n straf vond. Omdat we binnenkort naar het buitengebied verhuizen waar de auto geen verwarmde garage meer heeft, maar gewoon lekker onder de carport in het bos mag staan, heb ik die maar mee laten vervangen voor een nieuw Volvo origineel exemplaar. Nu doet de start/stop ook weer mee in de stad, maar daar wonen we niet lang meer.
Gelijk de 16" Volvo XC70 velgen met winterbanden er maar om laten leggen. Het kwik is inmiddels onder nul en volgende week gaat het sneeuwen dus het werd wel tijd. De auto lijkt er fijner mee te rijden dan de 18" Volvo Lenda velgen. Was het verbruik op zomerbanden al niet slecht; 6.3l/100 km daalde het verbruik op de eerste rit van 200 km al naar 5.1l/100 km. Zou dat echt zoveel schelen, of was het meer geluk dan wijsheid?
Al met al was ik 5.500 SEK armer na het bovenstaande (500 euro). Wel kreeg ik een 'hint' om de remblokken achter te laten vervangen en 2 van de winterbanden gaan het einde van het seizoen niet halen. Ook had mijnheer een beetje last van een raar dingetje op de dag van het dealer bezoek en hield die een beetje in bij starten. De monteur dacht aan het mechanisch deel van de EGR klep .... dat hebben we maar even niet gehoord.... en heb het de rest van de week niets meer van gemerkt, dus 'cross my fingers'.
Vanwege de verhuizing naar het bos is er een 2e auto nodig. Via een leaseplan aanbod via mijn werkgever heb ik een leuke volle Mini Cooper SE (electric) besteld in British Racing Green met open dakje en bruine leren stoelen. Die staat inmiddels sinds begin dit jaar voor de deur en daarmee gaan de km's van de Volvo wat omlaag.
Eindelijk snap ik deze auto
Tot 3 maanden geleden woonde ik in de grote stad en ik zal eerlijk zijn. Daar was de Volvo niet op z'n best. De Volvo is daar gewoon niet in z'n natuurlijke leefomgeving. Nadat we naar het bos zijn verhuisd en ik onlangs weer eens terug was in Malmö bedacht ik ineens wat het sterke punt is van deze auto. De 'country lanes', glooiende wegen zonder rotondes, stoplichten, overstekende fietsers e.d. Gewoon op 80-100 km km's vreten. Kratten, dozen, kruiwagens, meubels .. noem het maar op het gaat achterin. En altijd zit je lekker chil in de woonkamer op de fauteuils. Bodemvrijheid ... in de stad misschien leuk bij drempels, in de vrije natuur waar niet alles kaarsrecht is wel echt een zegen. Overigens lachwekkend hoeveel XC70's hier in het dorp rondrijden. Volgens mij heeft 1:3 inwoners een XC70 en de rest een V70, V90 allemaal met AWD. Ik ken verschillende V90 rijders die spijt hebben dat ze hun XC hebben achtergelaten bij de dealer als ruilobject.
Sinds kort is het wagenpark uitgebreid met een Mini Cooper SE. Echt een leuk stuurmonstertje voor de kleine ritten. De Volvo staat dus soms wat langer stil, wat in de kou niet altijd even fijn starten is. Gelukkig is daar de 'parking heater' die je vooraf kan instellen en dan rijd je altijd met een warm blok en interieur weg. Een keertje vergeten en dat vond mevrouw niet fijn de eerste paar km's. Had echt het idee dat hij flink inhield tijdens het warmrijden. A la .. standkachel gebruiken, niets aan de hand.
Wel mis ik de 4WD. Zowel hier op de gravelwegen, door de sneeuw en op de snelweg naar NL in de winter. Maar ik waardeer de wagen voor wat die is.
Grote beurt - distributieriem tijd!
Interessant, nu ik de km stand hier invul, zie ik pas hoe weinig ik de Volvo gebruikt heb de laatste tijd. Halverwege de afgelopen maand kwam het onderhoud lampje aan bij het starten, moet zeggen dat dat bij mij goed werkt. Dus de XC70 maar bij de lokale Volvo boer achtergelaten voor een beurt volgens schema. De avond ervoor kreeg ik een herinnerings SMS met de kosten alvast voorgeschoteld; dat was even slikken. Bij het achterlaten maar even gevraagd waar 'm dat in zat en dat bleek de distributieriem te zijn. Dus grote beurt met allerlei filters en toeters-bellen PLUS de distributieriem bleek precies 12.468 SEK te kosten (zeg maar 1100 euro). Raar genoeg hoefde de waterpomp dan niet vervangen te worden. Wel met Volvo-assistance het pand mogen verlaten een dag later, dat doet dan weer deugd. Oh ja, de remschijven/blokken achter zijn ook aan de beurt binnenkort, maar daar hadden de heren geen tijd meer voor. Blijf ik bijzonder vinden bij dealers als je dit van te voren aangeeft, maar goed.
Zelf maar even de zomerbanden eronder gelegd. Met frisse tegenzin want ik vind die 18" beduidend minder fijn rijden dan de 16" winterwielen. Sturen gaat zwaarder en ze wordt er (nog) logger van. Ik kan iedereen eigenlijk van harte aanraden om 2 setjes XC wielen te kopen en daar de zomer/winterbanden op te leggen. Oh ja verbruik. We sluiten de winterbandenperiode af met 7125 gereden kilometers op 6.4l/100 km. Was heel lang 6.3 maar de laatste maand eigenlijk alleen op en neer naar het dorp gereden en door de kou altijd de standkachel aan gehad. Die standkachel is nog wel het vermelden waard; ik will NOOIT meer een auto zonder. Het is echt een genot om bij temperaturen ver onder het vriespunt in een voorverwarmde auto te stappen en ook beter voor het motorbehoud. Met als bonus(je) de stuurverwarming. In combinatie met de stoelverwarming een warm duo
Komende maand we weer eens verhuizen, dan komt dit ruimtewonder goed van pas. Het is echt belachelijk wat je in deze auto kan vervoeren met de bank naar beneden en het hondenrek omhoog. Doet nauwelijks onder voor een VW busje. Alleen minder hoog. Maar goed daar hebben we dan ook nog een VW busje voor haha. Of een aanhanger. Na de verhuizing gaat ze de verkoop voor iets vierwielaandrijverachtigs. Na een volle winter in landelijke omgeving met 2 lange ritten naar NL erbij, voel ik me daar wel beter in. Wat dat gaat worden valt nog steeds te bezien. Zoals hier voor gemeld, is het moeilijk om iets te vinden wat al deze eigenschappen ook heeft. De meeste concurrenten doen een of twee dingen beter, maar niet allemaal.
Hej då - tot ziens!
De XC70 heeft gedaan wat die moest doen. Een stoere allemansvriend die ons door de bouw van ons nieuwe huis heen heeft geholpen. 60% van de tijd vol gestouwd met allerlei bouwmaterialen, afval en noem maar zo op of een dubbel as trailer erachter. Door zijn vorm kan er een ongelofelijke hoeveelheid spullen in. Een trailer erachter was geen probleem, het gebrek aan stroomlijn was er toch al. En dat alles in prima comfort, storingsvrij (m.u.v. Het trekhaak incident, zie hierboven) en redelijke gebruikskosten. Verbruik van diesel zo’n 6.3l/100 km, zeker noemenswaardig, gecombineerd met een laag belastingtarief en verzekering (in Zweden althans). Wat echt uitmuntend is zijn de (leren) zetels, de hoge instap, de stoel en stuur verwarming en de H/K stereo. Of ik wederom een crème kleurig interieur zou nemen, waag ik te betwijfelen. Maar een sopje van groene zeep heeft het weer netjes getrokken.
Waarom dan toch verkopen vraag je je af ? Wel, dat brengt me mij de mindere punten van de XC70. Niet bedoeld als een klaagzang, maar gewoon ter overweging als je een XC70 overweegt. Ten eerste heb je daar het ‘fuzzy rijgedrag’; deinen, schommelen en wiebelen. Het ietwat vage stuur gedrag en het gebrek aan power als je het nodig is. Op de lange Zweedse provinciale wegen is de XC70 in zijn element. Maar iedere keer dat ik een stad inrijd, of me vertoonde in Noord/centraal Europa dan leverde dat wel wat gezucht op. Daar is die duidelijk minder op zijn plaats. In de sport stand strekt ‘ie uiteindelijk wel een treintje vrachtwagens voorbij, maar van harte gaat het niet. Daar moet je van houden. En dat doe ik dus niet. Motorisch is het ook wat ouderwets allemaal. Na 3x een wagen met een D4 diesel gehad te hebben ben ik wel een beetje klaar mee. Het is nogal rauw en er zijn simpelwegsoepelere alternatieven. Waarschijnlijk is de D5 al een veel betere, maar dorstig, alternatief. Dan nog de versnellingsbak. Die maakte er echt een punt van om altijd het verkeerde verzet te zitten, met name op rotondes.
De onderhoudskosten vielen we wat tegen, al bezuinig ik daar nooit op, omdat ik erg afhankelijk van het wagenpark ben. Maar dan wel ik wel wat plezier voor mijn centen. Altijd heb ik rondgereden met het gevoel dat ik vandaag of morgen eens goed aan de beurt kon zijn. De Volvo garage waarschuwde me al voor het EGR spook, wat een behoorlijke kostenpost zou opleveren.
Het gemis van het 4WD systeem is nog iets wat ik wil benoemen voor aspirant kopers. Wij wonen in het midden van de Zweedse bossen aan een gruis weg. Veel kuilen, hoogte verschillen en geen veeg ploeg op stand-by als er weer eens een lading sneeuw uit de lucht valt. Wij mistte het 4WD systeem soms met name hartje winter maar kwamen er wel doorheen. De Mini hebben we een paar dagen aan de kant moeten zetten, maar de XC70 tokkelde er gewoon doorheen. De bodem vrijheid + een setje goede banden doet wonderen, in combinatie van een gezond verstand. Ook rijden we meestal met kerst naar NL en dan is een 4WD systeem fijn bij slecht weer. Overweeg of je echt nodig hebt, en zo niet ga voor een FWD. Beter verbruik, lagere onderhoudskosten .. zeker in NL geen groot offer om te doen.
Awel, echte goede vrienden zijn we nooit geworden. Eerder goede collega’s of buren. Hij mag door naar de volgende eigenaar, zelf gaan we op zoek naar wat ‘freude am Fahren’ en rijden zolang met mijn vrouw haar auto; een Mini Cooper SE, ook geen straf. Tot de volgende!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Had je deze auto's al gezien?
Volvo XC70 2.4 D5 AWD Summum | Schuif/kanteldak | ACC | Trekhaak | Vol-Leder
Volvo XC70 2.4 D5 Polar+ | Adaptive Cruise | Panorama dak | Trekhaak | Stoelverwarming | Standkachel | VOC | Parkeersensoren |
