Volvo V40 (2019) #2

autoreview

Gebruikersreview

Versnellingen	6, Automaat
Bouwjaar	2019
Jaar van aanschaf	2020
KM-stand bij aanschaf	62.000 km
KM-stand laatst	172.000 km

Weer wat nieuws!

62.000 km
1 juni 2020

INTRO
17-01-2022 Een V40 T3 Dynamic Edition, misschien niet de meest interessante auto voor een review, maar ik las recentelijk de review van een mede-V40 eigenaar die behoorlijk ontevreden was. Een paar van zijn kritiekpuntjes herken ik wel maar zijn review deed me toch vermoeden dat hij er een behoorlijk stevige rijstijl op nahoudt. Dan is dit inderdaad niet de auto voor jou. Rij je lekker relaxed met het verkeer mee en rond de maximum snelheid, dan heb je er een fijne kilometervreter aan. Benieuwd naar mijn ervaring? Lees dan mee, of scroll naar onder voor een korte samenvatting.

JUNI 2020 - WAT NIEUWS
Mijn 'huwelijk' met mijn inmiddels zes jaar oude Volvo v60 D4 gaat niet van een leien dakje. Hij is prachtig, comfortabel, bloedsnel en redelijk zuinig, maar in de 2,5 jaar tijd dat ik 'm had liep ik leeg op onderhoud en kwam ook het moment daar dat hij iedere 2 weken een flinke slok olie nodig had. Een probleem waarbij ik door dealer Serva totaal niet netjes ben behandeld, maar dat is een andere discussie. Wel een flinke pluim voor Hooftman, die 'm voor een aantal maanden kosteloos iedere twee weken op zaterdagochtend van een slokje olie heeft voorzien - en mij van een kop koffie.

Op jacht dus naar iets nieuws. Ondanks mijn zeer negatieve ervaring met Serva Amersfoort en toch eerlijk gezegd ook met het product 'Volvo', beperkte mijn zoekplaatje zich toch tot het Zweedse merk. Het moet voor mij toch vooral een comfortabele, rustige kilometervreter zijn en hoezeer de Duitsers ook prachtige, kwalitatief hoogwaardige auto's maken staat het imago mij niet helemaal aan. Zeker gezien mijn leeftijd (bij koop van de V40 nog net midden 20) krijg je al snel het predicaat "fout" en patserig. Dan liever een Volvo, waarvan iedereen denkt dat ik 'm van m'n vader mocht lenen.

In eerste instantie ging ik op zoek naar een nieuw model V60 of V90, wederom een diesel; met zo'n 40.000 km per jaar gewoonweg goedkoper. Meerdere keren had ik een proefrit gemaakt en plaatsgenomen aan de onderhandelingstafel, maar geen van de keren kwamen mijn ideeën van inruilwaarde overeen met die van de verkoper. Misschien maar goed ook, want de ruimte had ik totaal niet nodig en waar ik alles aan zo'n V60 duur vond, ging dat bij (vooral) een V90 natuurlijk niet minder worden.

Met dat heldere moment pakte ik m'n rekenmachine erbij en kwam tot de conclusie dat een V40 op benzine een stuk goedkoper zou zijn dan weer een dikke diesel, afschrijving en onderhoud niet eens meegerekend. Ook was net de coronacrisis uitgebroken en werkte ik af en toe eens thuis, wat me een enorme berg aan kilometers scheelde.

Op internet kwam ik een prachtige, net een jaar oude V40 tegen. Van de importeur geweest en nu te koop bij Nieuwenhuijse. Ik was specifiek op zoek naar één met automaat en adaptive cruise control. Dat is als zoeken in een speld in een hooiberg, maar deze had het!

Een 1.5 T3 Dynamic Edition (BJ 2019) met Adaptive cruise control, dodehoeksensoren en rijbaanhulp. Verder eigenlijk niets wat niet in de standaard dynamic line zit, maar zo'n auto zit toch al verdacht goed in z'n opties met verwarmde stoelen, climate control, een goede radio etc. In het zwart, met hoogglans zwarte raamlijsten maar zonder die m.i. overdreven R-design bumpers vond ik 'm prachtig. En met ruim 60.000 kilometer was hij al behoorlijk lekker afgeschreven. Toch zijn ze best waardevast maar vergeleken met een Golf, 1-serie of A-klasse zeer goed geprijsd.

Met de zeer vriendelijke verkoper kwamen we al snel op een keurige inruilwaarde voor de V60 (gezien de omstandigheden) en nog geen week later reed ik weg met mijn nieuwe aanwinst. Keurig voor elkaar overigens bij Nieuwenhuijse; het was - ondanks dat ze het niet durfden te beloven - gelukt om 'm nog voor m'n vakantie af te leveren. En op mijn verzoek kon dat zelfs op een willekeurige dag om 7u 's ochtends. Van binnen en buiten zag hij er echt hagelnieuw en brandschoon uit, alsof hij zo uit de fabriek kwam rollen.

DE EERSTE ERVARINGEN

De auto
Tijdens de rit van de oostelijke oever van de IJssel naar mijn werk in het uiterste Westen van Nederland had ik uitgebreid de tijd om gewend te raken met de V40. Ten opzichte van de V60 doe je vrijwel geen concessies. Ja, hij stuurt wat directer en daarmee al snel 'zenuwachtiger' - hij is per slot van rekening ook zeker 300 kilo lichter en de wielbasis is wat korter - maar bijvoorbeeld de stoelen zitten heerlijk, zo niet beter (ik ben net geen twee meter lang en bij de V40 kan de hoofdsteun wel omhoog, bij de V60 niet en zat ik dus met m'n nek tegen de onderkant van de hoofdsteun aan). De geluidsisolatie is ook meer dan prima en ook de radio doet niet onder voor de installatie die in een auto zat met een nieuwwaarde van ruim 16.000 euro meer.

De motor is een 'nieuwe', Volvo's eigen 1,5 liter 4 cilinder. Het klinkt, op een klein tikje na wat (proefondervindelijk bewezen) ieder exemplaar heeft, best aardig en heeft met 152 pk prima vermogen om comfortabel en zelfverzekerd met het verkeer mee te rijden. Dan blijft 'ie lekker laag in z'n toeren en ook daar heeft 'ie prima koppel. De automaat schakelt dan ook boterzacht mee op de juiste en voorspelbare momenten. Een echte cruiser, die het prima doet op de polderweggetjes en op de snelweg. Rij je een beetje door, ook dan houdt de automaat het toerental keurig laag om vooral 'op de turbo' te rijden. Trap je 'm écht op z'n staart, dan wordt de automaat nukkig wakker, kijkt op, vraagt of je dat écht zo bedoeld had - jij?! Zo hard?! - en schakelt bij het uitblijven van een antwoord dan toch maar voorzichtig een versnellinkje terug. Op de snelweg gaat het prima omdat de automaat dan toch al wat alerter is, maar binnendoor is het toch soms irritant, zeker als je nog net even snel een gaatje zoekt op de rotonde. Doe je dit vaker, dan raakt de automaat aan je rechter voet gewend, maar houdt hij het toerental zo irritant hoog dat het lijkt of je het ene na het andere record op de Neurburgring vestigt. Ongetwijfeld vindt een Amateur-Verstappen die denkt op de randjes van de mogelijkheden van een auto te kunnen rijden hier iets van, maar als je normaal rijdt werkt het allemaal feilloos, prettig en voorspelbaar, zoals je van een Volvo gewend bent.

Iets minder lovend ben ik over het onderstel. Een klinkerweg door het oude dorpscentrum doet me soms afvragen of een kart niet comfortabeler is afgeveerd. Natuurlijk is de korte wielbasis van zo'n auto debet, maar het 'sportonderstel' (sowieso wil ik nog wel eens een avond in de kroeg doorbrengen met iemand die een sportonderstel meerwaarde vindt hebben en daarbij óók kan uitleggen wat dat met 'sport' te maken heeft) had écht zachter gekund. Zeker, het stelt je in staat om loeihard en over een drempel te kunnen zonder dat je wielen door de wielkasten knallen, maar dat, hebben we hierboven vastgesteld, sluit dus totaal niet aan bij het karakter van de auto. Die nodigt je uit om als een keurige heer op 't gemak over een drempel te rijden, met het hoofd recht en zonder de broze botten te belasten. Maar het onderstel dwingt je bijna om met 70 over een drempel te raggen - alles om je tijd over die helse klinkers zo veel mogelijk te beperken en zo snel mogelijk het rubber weer op het asfalt te hebben staan. Prima voor een Audi of een BMW, en het onderstel is echt niet slecht, maar het past gewoon niet bij het karakter van de rest van de auto. Het doet me ook niet Volvo aan.

Infotainment
Natuurlijk is het in de basis een bejaarde auto. Een niet al te groot scherm, zonder aanraakmogelijkheden en een flinke knoppenwinkel. Geen mogelijkheid voor Apple Carplay of Android auto, wat je tegenwoordig in iedere 'nieuwe' auto kunt bestellen. Voor mij totaal geen issue - die knoppen zijn eigenlijk best handig met het intoetsen van een telefoonnummer - maar toen zoonlief probeerde de stoelverwarming aan te zetten door driftig met z'n vinger op het icoontje op het schermpje te drukken, werd me toch pijnlijk duidelijk dat het allemaal hopeloos verouderd is.

Als ik nog één nadeel mag noemen; de kwaliteit van de bluetooth carkit. Toets een nummer in, druk op OK en bij de eerste overgangstoon zit je met kippenvel op je rug en loopt het bloed uit je trommelvliezen. Die toon is verschrikkelijk luid, maar als je 'm tot een acceptabel niveau terugdraait hoor je de andere kant niet meer opnemen. Hoe het kan dat ze hier in die 7 jaar dat die auto op de markt is niets aan gedaan hebben, is me een raadsel.

Adaptive cruise control
De adaptive cruise control werkt heerlijk. Hij past keurig z'n snelheid aan aan de voorganger zonder horten en stoten, en als je richting aangeeft naar links geeft ie al een beetje gas bij om sneller in te voegen op de snellere rijbaan. Ook raakt 'ie niet gelijk volledig in paniek met een noodstop tot gevolg als iemand voor je z'n gas loslaat, hij is niet bang om de volgafstand wat te verkleinen in zo'n situatie. Als een inhalende auto op enkele centimeters voor je naar rechts komt, blijft hij keurig snelheid houden zolang die inhalende auto harder rijdt. Ook wanneer je zelf wat kort op een voorganger invoegt, houdt hij hoogstens wat in om een beetje afstand te creëren. Al met al heel prettig, voorspelbaar en vooral veilig, zeker voor de haastige Hollander (dicht) achter je.

Nog meer mooie details; als je voorganger in een bocht naar rechts gaat, stuift hij er niet als een gek vandoor maar houdt hij, naar mate van je 'roeruitslag' en snelheid, een beetje in en ook fietsers herkent hij en blijft hij netjes achter rijden. Wel viel me op dat de automaat wat lager in z'n versnellingen blijft dan wanneer je 'zelf' rijdt. allicht om wat meer vermogen paraat te houden.

Daarmee doet deze overigens zeer prijzige optie (aanvinken in de lijst bracht je al snel €2.000,- verder) het een stuk beter dan de systemen in bijvoorbeeld een Hyundai.

SAMENVATTING
Puntsgewijs;
- heerlijke, comfortabele cruiser;
- onderstel (te) stug voor het karakter van de auto;
- hoogbejaard model wat zich vooral laat zien in het infotainmentsysteem;
- Kwaliteitsbeleving behoorlijk sterk;
- Goede prijs-kwaliteitverhouding;

De eerste 30 000 km

95.000 km
1 mei 2021

Nu de V40 en ik samen wat meer ervaring hebben,

VERBRUIK
Gemiddeld zo'n 6,7 liter per 100 km. Ik heb echt geen flauw idee of dat 'goed' is of niet, en of dat gebruikelijk is bij een auto in deze klasse. Dus ik hou er verder over op.

ZORGEN OM NIETS
Nog dezelfde zomer, nog geen maand na aankoop, reed ik een bloedhete zomerochtend weg van de camping op de Veluwe. Zo vroeg dat de zon nog niet op was. Ik was het terrein net afgedraaid de hoofdweg op, toen een waarschuwing in m'n dashboard verscheen. Motorkap open. Bij de eerstvolgende gelegenheid de auto aan de kant gezet, klep geopend, dicht gesmeten, en weer door. Maar nee. dezelfde melding. Weer het trucje herhaald, om zeker te weten dat de klep niet straks met 110 zou openen, maar de melding bleef. Uiteraard onder de garantie terug naar de dealer in de buurt, die in ruil voor mijn auto een mooie S60 te leen had. Een dag wilden vooral zij erg graag weer wisselen en hadden ze het slot gesmeerd in de hoop dat het probleem daarmee verholpen was.

Nou... nee.
Enkele weken later deed 'ie weer hetzelfde trucje. Uiteraard klom ik gelijk weer in de telefoon met Hooftman, maar nu kreeg ik een iets gereserveerder antwoord; je klep zit dicht, ik bestel wel een nieuw slotje, bel als 'ie binnen is en dan schroef ik 'm erin. En nou je klep houden.

In de tussentijd wilde hij een keer niet met afstandsbediening van het slot dus moest ik 'm met dat noodsleuteltje open maken. Eenmaal in de auto werkte alles weer normaal en vanaf dat moment was 't in orde. Omdat ik me niet voor kon stellen dat het gerelateerd was aan mijn probleem, had ik toch nog maar even de dealer gebeld. Uitgelezen en voor de zekerheid het batterijtje vervangen, maar geen bijzonderheden.

Enkele dagen later wilde ik van kantoor naar huis rijden. Lekker op tijd weg, dan heb je nog wat aan je dag. Maar meneer weigerde te starten, gaf een een of andere vage melding. Uitstappen, vergrendelen, ontgrendelen, instappen werkte niet, het was duidelijk dat hij niet van z'n plaats ging komen. Lichtelijk geïrriteerd drukte ik op de "oncall" knop om iemand aan de lijn te krijgen. Kippenvel en twee bloedende trommelvliezen later kreeg ik een dame aan de lijn die duidelijk een checklist aan het afwerken was. Waar ik stond, enz. Zeker omdat de dichtstbijzijnde dealer nog geen 10 minuten rijden was, had ik het briljante idee dat zij (het was nog voor sluitingstijd) in de auto zouden springen en mij een leenauto zouden geven. Dan zou mijn auto keurig bij kantoor mogen blijven staan en konden we een afspraak maken voor morgen voor de sleepwagen. Maar zo werkte het niet. Ik moest maar gewoon wachten op de ANWB, zonder indicatie van z'n aankomsttijd. Nu had ik een tweedehands instapper, maar je zou maar een ton hebben stukgeslagen aan een XC90 en zo worden afgescheept. Pislink was ik maar terug op kantoor gaan zitten in afwachting van de monteur. Gelijk kon ik m'n zonde overdenken. Waarom toch die V60 wegdoen; er moest een hoop prijzigs aan versleuteld worden - van EGR kleppen tot coolers en distributieriemen en dan ben ik vast nog een paar honderd euro vergeten, maar hij heeft me nooit laten staan met elektronische storingen....

Enkele minuten later wilde ik nog even wat uit de auto pakken en kon de verleiding niet weerstaan om 'm weer te starten. Hij liep weer als een zonnetje. Snel naar huis gereden, onderweg nog even m'n eigen dealer verteld dat mijn auto eraan kwam en dat ze een leenauto moesten klaarzetten, de Volvo alarmcentrale afgebeld en nog geen uur later kwam ik thuis voorrijden met een S60 T8. Het duurde een week tot ik nieuws kreeg van Hooftman; ze hadden niets geks kunnen vinden wat aanleiding gaf tot die storing, wél hadden ze het motorkapslot vervangen.

Na een week in zo'n T8 te hebben rondgescheurd - uh, gereden - was mijn eigen V40 wel weer even wennen. Een fijne gedachte dat alles vervangen was en opgelost, maar helemaal fantastisch voelde het nog niet. Je bent toch een keer in de steek gelaten, en dat was voor het eerst in mijn jonge bestaan als autobezitter. En wel met de auto waar ik dat het minst van had verwacht.

EERSTE ONDERHOUDSBEURT
Eigenlijk ging het daarna allemaal goed. Geen rare storingen meer gehad, niets en langzaam kregen we weer wat meer vertrouwen in elkaar. Ook bij de eerste beurt was niets raars op te merken. Ja, de prijs. Een Volvo beurt kost je al gauw €600,- en dan heb je nog geen bandje, remschijf, blok of zelfs een nieuwe ruitenwisser. Nee, een beurt, zonder APK, en het verwisselen van de remvloeistof. Auw. Wel vroeg de monteur zich af wanneer en waar ik die nieuwe banden had laten monteren. Nou, bij aflevering kreeg hij 2 nieuwe voorbanden, 30.000 km geleden. Hij vond het illustratief voor m'n rijstijl.

Bijna twee jaar verder

116.000 km
17 januari 2022

De auto viert inmiddels al bijna zijn derde verjaardag en doet al bijna twee jaar z'n best voor me. We hebben er 60.000 km opzitten samen en de problemen zoals ik hiervoor heb beschreven zijn al zo lang geleden, dat het eigenlijk geen naam meer mag hebben. Als ik ergens heen moet, is hij er. En nog steeds naar alle tevredenheid.

Ook ben ik afgelopen jaar weer een keer naar het buitenland op vakantie geweest. Voor een gezin van twee man sterk paste alles prima. De achterbak zelf is bijzonder klein, de opening van de klep al helemaal, maar voor ons was het genoeg. Een tasje op de achterbank en alles kon mee naar Denemarken. Door Duitsland heen dus. En gelijk bij de grensovergang viel het me weer op; wat rijden onze buren hard. Zelfs met 150 km/u moet je écht opletten, want ze komen voorbij racen alsof je stilstaat. Even wennen dus. Maar na de onvermijdelijke opmerkingen van de kapitein in de bijrijdersstoel - "Papa, "Ausfahrt" is zeker een hele grote stad?" - wende het allemaal wel. De Adaptive Cruise Control heb ik maar gelaten voor wat het is, je merkt toch dat hij bij dat soort snelheden al heel ver van te voren gaat afremmen voor vrachtwagens die 80-90 voor je rijden. Logisch ook, met een snelheidsverschil van 60-70.

Ondanks het beperkte formaat van de auto ging het toch best rap, en als je even niet op je snelheid let rij je zo 180. De top heb ik niet geprobeerd, maar 200 reed het wel zonder je best te doen. Ja, je hoort het allemaal net wat beter dan in die V60, maar ach, zo voor die ene keer in het jaar is dat echt niet erg.

Ook neemt het verbruik trouwens wel gigantisch toe.... Maar een liter benzine in Denemarken kostte me €1,62 dus daar kon ik niet te lang wakker van liggen. Toen zaten we overigens hier ook al rond de €1,90 binnendoor.

AFSCHEID?!
Er komt weer een beurt aan. €615,- euro volgens de calculator. En aangezien m'n schijven en blokken nog origineel zijn en m'n banden ook alweer 60.000 km meegaan, heb ik het donkerbruine vermoeden dat er nog wat meer bij gaat komen dan dat.

Ook heb ik na lang wikken en wegen het roer gigantisch omgegooid; ik ben gigantisch teruggegaan in salaris voor een baan als hulpverlener. Een grandioze beslissing, maar gaf wel de noodzaak om ieder dubbeltje om te draaien. Zeker nu ik de eerste twee jaar weer naar school moet. Afscheid nemen van deze auto behoorde ook zeker tot de mogelijkheden om hier nog een beetje in bij te dragen.

De overweging was iets als een Hyundai Tucson, gewoon met een handbak. Iets groter en dus wat meer levensloopbestendig voor het opgroeiende grut, lagere onderhoudskosten en een vergelijkbaar verbruik. Ook een Ford Focus diesel en Mondeo passeerde de revue.

Een paar keer heb ik een proefrit gemaakt, maar het kon me niet roeren. De onzekerheid, het gebrek aan vermogen, automaat of andere opties, het was het niet. En aangezien deze auto nog behoorlijk waardevast blijkt ook (met het inkoopbod van de dealer zou ik maar €3.500,- afschrijven in bijna 2 jaar en 60.000 km. keurig toch?) - heb ik besloten om er voorlopig nog mee te blijven rijden.

Want; de paar nadelen ten spijt (zie hierboven); het heeft een heerlijk comfortabele, betrouwbare, betaalbare en goede reisgezel gebleken.

Ik ben benieuwd of de komende onderhoudsbeurt dit bevestigt.

Een ster erbij

132.000 km
22 juli 2022

Met weer een best aantal kilometers extra op de teller, gun ik de V40 een sterretje extra voor de betrouwbaarheid. Even afgezien van z'n kuren net na aanschaf, m.i. veroorzaakt door de kapotte sensor in de motorkap, valt er gewoon écht niks meer op aan te merken.

Zeker nadat ik de afgelopen maanden in verschillend afgeragd blik van de schadehersteller heb mogen vertoeven, komt de kwaliteit van het product V40 weer naar voren. Daarover straks meer.

Want, inderdaad. Hij heeft vier keer in nog geen half jaar te maken gehad met wat ongewenste aanrakingen terwijl keurig geparkeerd. Niet op de linkerbaan van de A15, maar gewoon, in een parkeervak.

Aangereden dus, de eerste keer door een lief meisje die de lengte van haar auto wat onderschatte, een schijndood kadaver die blijkbaar heel de auto niet gezien had (en later, met wegrijden, ook bijna de gracht niet zag en dus, aldus getuigen, met 3 wielen op het droge wegreed), een kerende pakketracer en een verder onbekende. Overigens; alleen eerstgenoemde is zo fatsoenlijk geweest om een briefje achter te laten, de rest is gewoon vertrokken. Bij de tweede en de derde schade meldde zich gelukkig een getuige maar de laatste schade, ruim €1.500,- heb ik gewoon zelf mogen betalen. Blijkbaar is dit dus de norm geworden als je iemands eigendommen beschadigt.

Bij SchadeNet maakte ik dus goede vrienden en kende ik binnen no-time al het kantoorpersoneel bij voornaam. De laatste keer dat ze mijn auto kwamen ophalen, herkende de chauffeur mij nog van de keer dat ze mijn auto gerepareerd en wel voor de deur kwamen zetten. Nog geen twee weken eerder. Het werd gewoon gênant.

Enfin, ik heb dus vele kilometers in hun leenblik mogen vertoeven. Twee keer hun rokershok in de vorm van een Opel Astra, en één keer een VW Polo. Een leenauto zoals je ze gewend bent. In de 70.000 kilometer dat de Opel vol "niet roken" stickers oud was niet onderhouden, wél in gerookt en zonder profiel op de banden. Met een brandend bandenspanningslampje en motormanagement lampje. Dus toch maar gebeld of ik de auto mocht komen omruilen voor een iets veiliger en zeewaardiger exemplaar. Ik zou worden teruggebeld maar naar goed gebruik is dat natuurlijk nooit gebeurd.

An sich een prima auto zo'n Astra maar, in vergelijking met de Volvo, waar de review over gaat, totaal geen partij. Ineens is het kwaliteitsverschil weer duidelijk. De geluidsisolatie, de kwaliteit van het interieur, de stoelen, het was toch minder dan de Volvo. Niet helemaal een eerlijke vergelijking, want tussen twee vergelijkbare uitvoeringen zit ook een euro of €6.000,- - maar toch. Wel was de handgeschakelde 3 cilinder beduidend zuiniger. 5,5 liter per 100 km, dat haal ik zeker niet.

BEURTJE
En ook was het recent weer tijd voor een beurtje. Ja, die basisprijs van ruim €600,- is schrikken, maar iets meer dan €400,- euro voor twee nieuwe schijven en blokken vind ik, in de installatie, best te overzien.

Nog maar een extra ster

150.000 km
12 maart 2023

NADEREND AFSCHEID?
De volgende beurt komt er weer aan. Even online een afspraak ingepland en niet veel later kreeg ik een mailtje van Hooftman met een proforma factuur. Of ik voor die kleine beurt en een APK (de eerste) even ruim 500 euro af wil tikken. Exorbitant hoog en bijna asociaal te noemen. Ik gebeld voor een uitleg; de kosten waren bij Volvo nou eenmaal ook gestegen. Origineel antwoord. Uiteindelijk kon er nog wel wat met de prijs gedaan worden; het reinigen van de voorruit en het bijvullen van de ruitenwisservloeistof was optioneel. Maar kost kennelijk wel 61 euro. Snel bespaard wel en als een paar fluimen sproeiervloeistof en een doekje langs de voorruit 61 euro mag kosten, wil ik niet weten hoeveel marge er blijft kleven aan de rest van de beurt. Niet te lang over nadenken.

Nu wil het dat dit exemplaar nog op z'n eerste remschijven achter rijdt en al bijna 100.000 km heeft gereden op dezelfde zomer- en winterbanden. Dus iets doet mij vermoeden dat er bovenop de al redelijk kostbare beurt nog wel wat extra bij zit te komen. En daar houdt de pret niet op, volgend jaar rond deze tijd zitten we op de 180.000 km en dan wil de riem! Dat is vast ook geen tientjeswerk.

Dus ik, geschrokken van het rekensommetje van een paar nieuwe banden, riemen en grote en kleine beurten, toch maar eens bedenken of mijn geld niet beter besteed is dan aan het onderhoud van een dure kleine auto. De overweging werd een net niet nieuwe Skoda Octavia.

Allereerst; het kleine beetje extra wat die dealers van Volvo doen maakt het verschil. Direct iemand aan de telefoon wanneer je belt, duidelijke afspraken, kennis van zaken... het maakt zo'n verschil met de niet luisterende noch terugbellende, ongeïnteresseerde Skodaverkoper. Je moet ze bijna op je knieën smeken om een proefrit te mogen maken in hun gepoetste tweedehands product. En zaterdag kwam niet uit. Ik moest maandag of dinsdag maar even een paar uurtjes van m'n werk weg voor de proefrit. Want ja, zei meneer de verkoper, je koopt immers niet iedere dag een andere auto. Correct, maar die koop ik dan zeker niet bij jullie.

Niet dat het bij een andere Skodadealer anders ging. En dan nog maar te zwijgen over de inruilwaarde. Fijne auto zo'n Octavia, daar ligt het niet aan, maar kennelijk verkopen die auto's zichzelf. Mogelijk dat de arrogantie wordt veroorzaakt door de huidige marktomstandigheden. Prima kortetermijnpolitiek maar die is bij Volvo toch nog niet helemaal toegeslagen. Appeltaartje, bakkie koffie, proefritje, taxatie, niets is te veel gevraagd. Maar het warme onthaal kon mij niet overtuigen van de XC40. Een elektrische is te duur en de driecilinder doet het toch net niet voor me. Telkens als ik in een andere auto rij, merk ik weer hoe goed de V40 eigenlijk is. Zo'n V60 of XC40 is nauwelijks stiller of comfortabeler, een Skoda op het gebied van geluidsisolatie en kwaliteit van de stoelen en radio wel echt een stapje terug. Dus we rijden voorlopig nog maar even door met de V40.

DE EXTRA STER
Die overigens wederom gewoon echt weer zichzelf heeft bewezen. Ik heb 'm bijna 100.000 km en na de opstartproblemen met z'n motorkap helemaal niets meer. Weekje wintersport? Geen probleem. De auto vindt het prima, zo rond de 150 op de autobahn. Hij wordt er hooguit wat dorstig van. En het oogt en rijdt nog gewoon als nieuw. En ja, nog steeds vind ik het infotainmentsysteem waardeloos, het onderstel te straf en de motor soms wat rumoerig, maar het blijft allemaal wel nog werken. En net zoals toen hij net met een jaar oud voor de deur werd gezet.

Dus; met de vingers gekruist op naar de dealer, hopen dat z'n 150.000 km-beurt een beetje meevalt.

oerdegelijke slaapverwekkendheid

172.000 km
4 mei 2024

KLEINE BEURT
Het is een tijdje stil geweest op deze review, maar er is eigenlijk ook gewoon niks zinnigs te melden. Ja, er kwam weer een beurt aan. Maar waar vroeger de auto vroeg om een onderhoudsbeurt vanwege de gereden kilometers, zijn het nu de verstreken maanden die haar om een beurt doen smeken. De dealer dacht best aardig mee en vond met het inmiddels zeer beperkte aantal kilometers per jaar - ik denk dat het inmiddels bij 10.000 per jaar wel ophoudt - dat een kleine beurt voldoende was. En de riem hoeft ook pas bij 240.000 km dus dat is - anders dan eerst gedacht - ook een behoorlijke meevaller. En echt behoorlijk, want als ik voor een kleine beurt plus vier bougies bijna vijf en half honderd euro verder ben, wil ik niet weten wat een nieuw riempje kost.

Daar plaats ik wel een kanttekening bij; ik heb eens geïnformeerd wat een kleine beurt bij een garage om de hoek kost; rond de 250-300 euro. Trek van de 530 euro nog 70 af voor de bougies en de basisbeurt kost zo'n 470 euro. Daarbij wordt wel de pechhulp weer een jaar verlengd en krijg je het on-call abonnement (wat ik voor het bijhouden van mijn reiskostenvergoeding en het ik-pak-even-wat-uit-de-auto-maar-de-sleutel-hangt-nog-aan-de-haaksyndroom best handig vind) er ook weer een jaartje gratis bij. On-call kost 40 euro per kalenderjaar en een ANWB-abonnementje ook iets van 110 euro per jaar, tel dat bij elkaar op en de kosten van het basisonderhoud bij de dealer en de garage om de hoek ontlopen elkaar niet zo gek veel meer

STAAT VAN DE AUTO
En verder.... Hoe mag een auto met deze kilometerstand aanvoelen? Aan het interieur zie je de leeftijd en de ervaring niet af; geen slijtage in de stoelen bijvoorbeeld en het leer op het stuur is nog netjes. Er zit wel een heel irritant rammeltje ergens in of achter het dashboardkastje wat zich eigenlijk alleen op slechte (snel)wegen heel soms laat horen - en met zomerbanden meer dan met de winterwielen.

Verder lijkt de motor niet per se stil. Dat is 'ie ook nooit geweest, zeker niet in vergelijking met het gemiddelde VAG-product. Maar is dat dan écht het geval, of blijft, met de goede geluidsisolatie van de Volvo, alleen het geluid van de motor en de aandrijflijn hoorbaar, terwijl de wind- en bandenherrie in een VW het motorgeluid dan misschien overstemmen? Ik weet het niet. Feit blijft dat ik een Golf comfortabeler vind afgeveerd en een stuk ruimer is van binnen. Maar die auto heeft naar mijn bescheiden mening het imago dan weer niet mee.

Ik kijk graag naar Joep met de Klokje-rondvideo's en vraag me dan wel eens af wat hij van deze auto zou vinden. Zelf heb ik het idee dat de kilometerstand aan de auto nauwelijks voelbaar is, maar ik ben dan ook geen automonteur. Natuurlijk worden de schokdempers minder met de ervaring en degradeert dat op een dusdanige manier dat je het als eigenaar niet voelt, maar toch heb ik niet het idee dat het slecht wordt. En dat heb ik eigenlijk bij alles aan de auto. Het rijdt gewoon écht nog prima, zeker voor een auto met al 171.000 km op de teller. En dat terwijl er, op een sluiting van de motorkap onder de garantie na, echt helemaal niks is wat er buiten regulier onderhoud aan de auto is versleuteld. Het is, waar ik de review mee begon, eigenlijk maar gewoon een saai ding. En dat is volgens mij dan weer precies waar hij voor bedoeld is; comfortabel en veilig personenvervoer van A naar B zonder schreeuwerige luchtinlaten, boos kijkende koplampen of het (veelal plastieken) interieur van een ruimteschip. En als je kijkt hoe goed het nog is en wat je moet bijleggen voor een verser stuk blik wat ongetwijfeld nauwelijks écht beter is, durf ik inmiddels wel te stellen dat de prijs-kwaliteitsverhouding van dit autootje vrijwel onverslaanbaar is. Zeker als je de duurzaamheid over de lange termijn meerekent. Hij blijft hier nog wel een tijdje voor de deur staan.

8,5