Volvo S40 T4 Luxury-Line (1997)

autoreview

30 november 2009 om 23:11

Uitvoering	S40 T4 Luxury-Line
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1997
Jaar van aanschaf	2004
KM-stand bij aanschaf	199.000 km
KM-stand laatst	0 km

30 november 2009

Mijn eerste ontmoeting met een T4 was een test in een autoblad. Gelijk werd mijn aandacht gewekt door de opruiende tekst van de auteur. Met moeite kreeg hij de 0-100km/u in de opgegeven tijd en alleen met de DSA uit. Het waanzinnige koppel van 300Nm deed mijn ogen groter worden. Zelfs diesels uit die tijd konden alleen maar dromen van een dergelijk koppel.

Ten tijde van mijn 2e ontmoeting was ik onderweg in mijn Saxo 1.6i 16V wat ook een snelle auto was. Alleen kon ik de T4 bij lange na niet bijsloffen in een sprint van 120-200, terwijl ik met de Saxo rijders van Porsche Boxters (3x) met verbaasde gezichten achterliet door op hun bumper te blijven hangen tot ver boven de 200 km/u, waarna ze mij voorbij lieten om te kijken wat er in vredesnaam achter hen reed. De T4 was dus net zoals in de gelezen test: Indrukwekkend snel en niemand ziet het eraan af. Vandaar dat vele T4's zijn ingezet door de KLPD. Zo ook de mijne...

Dat de auto van de KLPD was geweest en de km.stand van bijna 200dkm maakte mij in eerste instantie angstig, maar het ANWB rapport van een jaar oud vertelde mij alleen maar kleine puntjes die inmiddels al verholpen waren. De auto was gechipt door de KLPD, niet op topsnelheid, maar op koppel. Hij haalde de top van 235 km/u met moeite, terwijl hij tot de 215 km/u erg snel was.

De eind 97 types (mj 98) hadden echter een Siemens ECU waarvan de hardware niet denderend was. In een hoop omringende landen zijn hier terugroepacties voor geweest, maar niet in NL. Dit komt er pas bij hogere km.standen uit en dient zich aan door af en toe spontaan in noodloop te gaan, schokkerig rijden en af en toe gewoon niet lekker willen trekken. De gemiddelde automobilist zal hier misschien mee kunnen leven, maar ik heb besloten de ECU door de dealer te laten vervangen.

216.000 km
Er was wat achterstallig onderhoud en ik had besloten alles aan te laten pakken:
- ECU vervangen
- ABS module terugroepactie uitgevoerd. Massa probleem, ABS werkte niet.
- De auto had ooit schade gehad RV, de veerpoot bleek niet helemaal in het lood te staan. Door de verlagingset die gemonteerd was enkele weken eerder, zag je dit heel duidelijk. Veerpoot opnieuw gemonteerd en aangepast.
- Olie vervangen
- Onderste motorsteun vervangen
- Remschijven en -blokken achter
Totaal een rekening van 2800,- waarvan de ECU maar liefst 1100,- was. De auto wel als nieuw terug.

Het vervangen van de ECU had ik eerder moeten doen. Het koppel kwam iets later, maar doortrekken ging fantastisch. Nog nooit was ik per ongeluk in de toerenbegrenzer gekomen, ik heb hier echt ook weer aan moeten wennen. Ook al ging de run naar 200 km/u iets minder snel (fractioneel), hij bleef echter daarna als een malle doortrekken tot 235km/u waarna hij altijd rustig doorhobbelde naar 245km/u. Ik heb zelfs op een rechte weg 255km/u op de klok gezet. Overigens zijn de snelheden echt snelheden, de teller was immers geijkt door de KLPD (ook gecheckt met GPS).

Ik heb de auto 3,5cm laten verlagen met alleen veren (was al uitgerust met standaard sportonderstel II, harde dempers en dikkere stangen). Ook een veerpootbrug gemonteerd. Maar zelfs met die aanpassingen en 17'' velgen voelt de auto boven de 240 km/u niet fantastisch, het is te hard voor deze auto. Laat staan met standaard onderstel.

Bij 220dkm is de auto de rollenbank opgegaan en gaf toen 209 pk en 324 Nm, hoger dus dan opgegeven en dat bij zo'n km.stand!

233.000 km
- Distributieriem en spanrollen vervangen
- Radiateur bleek lek, vloeistof was op. Hier had ik nooit iets van gemerkt.

Tussen 233.000 km en 238.000
- Luchtmassameter vervangen
- Bobines vervangen

238.000 km
Omdat ik van plan was de auto te gaan tunen, heb ik uit voorzorg de turbo vervangen door een fris exemplaar (70dkm). Bleek dat de oude turbo altijd op maximale druk had gedraaid en dat zonder kapot te gaan. Spruitstuk vertoonde haarscheuren, ook gelijk vervangen.

242.000 km
Laten chippen bij European Tuning door MTE. MTE is een Zweedse bedrijf welke voor Volvo ook de standaard programma's heeft geschreven. Inmiddels ook al een carbon airbox geplaatst en een dumpvalve van Forge.

Na het chippen gaf de auto een nare en bevestigende uitslag op de rollenbank. Hij was erg krachtig, maar de topsnelheid ging erg moeizaam, met pijn en moeite op 240km/u. De tussensprintjes ging echter wel in een rap(per) tempo. De rollenbank bevestigde mijn gevoel en gaf 207pk bij 4500tpm en 374Nm bij 3000tpm, maar tussen 2500tpm en 4500tpm was altijd 300Nm voorhanden.

Na lang zoeken bleek de airbox de handicap. Zeer ongebruikelijk, maar hij gaf restricties. Na het monteren van een goedkoop en erg open filter gaf de rollenbank andere waardes: 231 pk en maar liefst 444Nm bij 3200tpm. Dat verklaarde ook de spontane wielspin bij wat natter weer. Ook de topsnelheid was weer op het oude niveau.

Sportieve aspiraties?
Ik ben ook regelmatig naar Duitsland gegaan om te rijden op de Nordschleife van de Nurburgring. Dit 21 km lange circuit staat bekend als de Groen Hel: er wordt veel gevraagd van de auto, namelijk 21km volgas bij verschillende hoogtes, bochten op hoge snelheden, hobbels en bochten waar tot 2G op het onderstel komt te staan. Ook hier heeft de auto zich kranig geweerd en uiteindelijk een nette tijd van 9:28 min neergezet. Men zegt dat elke ronde gelijk staat aan 1000km op de openbare weg, ik heb met deze auto in totaal ongeveer 28 ronden gereden....

Uiteindelijk is de auto verkocht na 4 jaar op een kmstand van 274000km. In totaal heb ik iets meer dan 4500,- aan onderhoudskosten gehad (beurten, apk, banden en remmen), wat dus erg meevalt, zeker gezien de interval van 200dkm tot 274dkm.

Meest opvallende dingen bij 274000km
- De eerste koppeling
- De eerste uitlaat
- De eerste voorschokbrekers
- Weer speling op de onderste motorsteun

Positieve punten van de T4:
- Prestaties
- Degelijk
- Statig ontwerp (zoals alle Volvo's)
- Waanzinnige stoelen
- Fantastische reisauto

Minpunten:
- Onderstel is niet denderend: Snel onderstuur, richels worden zelfs zonder de verlagingsset keihard doorgegeven.
- Hij lust toch wel een aardige borrel
- Remmen zijn gevoelloos
- Achterbanden cuppen snel, geen goedkope rommel monteren.
- Er is op steeds minder plekken euro 98 te krijgen. Dit vindt hij toch wel erg lekker en is dan ook voorgeschreven door Volvo.

Conclusie:
Waanzinnige auto die zich in de huidige tijd nog steeds makkelijk kan meten met de zogenaamde snelle jongens van deze tijd. Het brandstofverbruik neem je op de koop toe (1:9 op euro 98), het stotterige onderstel is af en toe hinderlijk. Daarnaast gewoon een goed gebouwde auto die je nooit in de steek laat.