Volvo 940 Estate Polar 2.3 T (1997)
autoreview
Signalement
Uitvoering | 940 Estate Polar 2.3 T |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1997 |
Jaar van aanschaf | 2010 |
KM-stand bij aanschaf | 244.500 km |
KM-stand laatst | 275.500 km |
Twee jaar in bezit - en fan!
- 268.400 km
Na een jaar in een 240 te hebben rondgereden werd het tijd voor iets meer power en luxe. De 240 was fantastisch, kan ik echt iedereen aanraden, maar zonder airco en turbo is het rijden nu eenmaal minder aangenaam. Wel wilde ik graag weer een Volvo met achterwielaandrijving want ik was snel gewend geraakt aan de enorme bergruimte en de goede stoelen.
Al snel vond ik deze 940 bij een Nijmeegse specialist. Een paar krasjes en deukjes, maar: een exemplaar uit de laatste serie met de blokjesgrille, halfleren bekleding, de zeldzame B230FT-motor met 165 pk en een werkende ECC; helemaal goed. Al snel werden we het eens over de prijs en ik kon met mijn 'nieuwe' Volvo op vakantie. Helaas eiste de airco voor die tijd toch wat aandacht; vlak na aankoop werkte die niet meer maar dat werd naar tevredenheid opgelost.
Sinds de aankoop heb ik 24.000km met de 940 gereden, meer dan ik dacht toen ik 'm kocht, en ik ben geen seconde ontevreden geweest over de auto. Het ding start in één keer na drie weken onder de sneeuw, heeft genoeg power op de autoweg, verhuist een studentenkamer zonder gedoe en verbruikt een alleszins redelijke 1:11. Ook op onderhoud loop je niet leeg: onderdelen zijn goedkoop, eenvoudig te monteren en verslijten niet snel. Een indicatie: ik was vorig jaar bij een specialist 560 euro kwijt voor een grote beurt inclusief nieuwe distributieriem, daarna kon ik weer een jaar en 12.000km vooruit.
Zijn er dan helemaal geen nadelen? OK, ik kan wel iets noemen als het echt moet: door de comfortabele vering merk je een groot verschil in rijgedrag als de auto zwaar beladen is, op vakantie bijvoorbeeld. En het formaat maakt hem soms wat onhandig in oude binnensteden of parkeergarages. O ja en mijn vrienden maken graag grappen over mijn gezinsbak-voor-gepensioneerde-aardrijkskundedocenten (ik ben 27 en fanatiek kinderloos).
Maar dat is het enige. Ik ben gek op mijn Volvo. Ik ga er in oktober mee naar Toscane en verheug me nu al op de ongetwijfeld ontspannen rit, airco op 21 graden, muziekje uit de prima speakers, de turbo zacht fluitend op de achtergrond. Zoals mijn garagehouder (aanrader trouwens, Hardeman te Den Haag) zei: 'die late 940's zijn geweldige auto's meneer'. Heeft hij helemaal gelijk in. Ik rij er voorlopig lekker mee door, tot een Jaguar XJ (type X308) binnen bereik komt.
Afscheid
- 275.500 km
Met pijn in het hart neem ik afscheid van deze fijne Volvo. Als de wegenbelasting niet zo'n blok aan mijn been zou zijn, hield ik hem naast mijn nieuwe bolide...maar dat is echt niet op te brengen. De 940 heeft het altijd top gedaan, wat een fijne auto. Enorm ruim, goede stoelen, comfortabel op de autoweg en dit alles tegen erg redelijke kosten. Nu is het tijd voor iets nieuws, over de Jaguar die 'm aflost zal ik ook een review schrijven maar daarvoor wil ik eerst een paar duizend kilometer ervaring opdoen. Voor wie een Volvo 940 overweegt: doen! Je zult er zeker geen spijt van krijgen. Toevallig staat er vanaf morgen een topexemplaar te koop in Boekelo ;-)
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.