Toyota RAV4 2.5 Hybrid AWD Bi-Tone (2021)

autoreview

20 september 2025 om 00:39

Uitvoering	RAV4 2.5 Hybrid AWD Bi-Tone
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2021
Jaar van aanschaf	2025
KM-stand bij aanschaf	64.525 km
KM-stand laatst	65.899 km

METEEN OP PAD

65.899 km
20 september 2025

Het besluit om van ons tweede autootje afscheid te nemen leek een goede gelegenheid om uit te kijken naar een mogelijke vervanger van onze eerste auto, een Toyota RAV4 2WD Style uit 2016 (zie mijn review). In feite kon deze auto nog jaren mee, maar je wil toch wel weten wat er verder te koop is.

Weer een Toyota of toch maar iets anders? Omdat ik de Hyundai Tucson mooi vond bracht ik eerst een bezoekje aan de Hyundai dealer om uit te proberen hoe deze auto aanvoelt. Dat viel helemaal niet tegen, het is een erg comfortabele en fijn rijdende auto, heel compleet en bovendien jong gebruikt een stuk minder prijzig dan een RAV4. Ik vond het een interessante optie en zeker het overwegen waard.

Maar toch, ook de Toyota dealer lonkte. Hyundai heeft een goede naam, maar mijn ervaring met Toyota is dat het uiterst betrouwbare auto’s zijn en die lange garantie van Toyota maakt een occasion van dat merk wel extra aantrekkelijk. En al vind ik de RAV4 niet echt een heel mooie auto om te zien, het model en ook het interieur spreekt me uiteindelijk toch meer aan dan dat van de Hyundai. Bovendien ben ik heel tevreden over mijn dealer en dat speelt ook een rol.

Na een paar proefritten en behoorlijk wat dubben en wegen (nog verder kijken, naar Hyundai terug gaan of gewoon nog een tijdje doorrijden met mijn huidige RAV?) viel mijn oog op een rijk uitgeruste donkerblauwe RAV4 Bi-Tone AWD uit 2021, die voorzien was van bijna alle bling bling die je op, aan of in zo’n auto kunt aantreffen. Maar de tijd was krap, want ik had gepland om een kleine twee weken later voor geruime tijd naar Frankrijk te vertrekken en ik had geen mogelijkheid om dat uit te stellen. Met de gedachte dat er na mijn terugkeer ongetwijfeld nog een heleboel mooie RAV’s te vinden zouden zijn liet ik weten dat ik daarom de blauwe RAV aan mij voorbij liet gaan. Dat laat een dealer natuurlijk niet gebeuren en ik kreeg de toezegging dat de RAV voor mijn vertrek klaar kon staan met extra beveiliging (helaas noodzakelijk) en de voor mij onmisbare trekhaak. En zo werden we het op de valreep eens en vertrok ik de week daarop voor een rit van ruim 1000 km met een auto die met al zijn extra’s voor mij nog wel een paar geheimen herbergde.

Voorop gesteld, mijn vorige RAV vond ik een hartstikke fijne auto, maar het huidige model wint toch op punten. De “nieuwe” RAV rijdt nog fijner, in vergelijking met de vorige zijn er duidelijke verschillen, in bijvoorbeeld stuurgedrag (is rustiger), vering (gaat heel soepel over verkeersdrempels heen), de werking van het hybride-systeem (de auto rijdt veel meer elektrisch) en het benzineverbruik (is absoluut lager). De auto is natuurlijk ook veel complexer dan de vorige, en een paar van die (voor mij) nieuwigheden zijn erg prettig. Zoals die camera aan de voorkant die een breed beeld geeft wanneer je een object nadert. Erg makkelijk met parkeren. De uitgebreide veiligheidsvoorzieningen zijn uiteraard ook niet onbelangrijk en die had ik nog niet in mijn “oude” RAV. De adaptive cruise control is heel plezierig, in ieder geval als je weet hoe het werkt. Dat was bij mij niet het geval, want ik heb aanvankelijk veelvuldig zitten hannesen omdat het indrukken van de knopjes niet het effect gaf dat ik verwachtte. Maar als je het aan de gang hebt werkt het fantastisch. Ik heb later de precieze werking nagekeken in het instructieboekje en toen bleek het natuurlijk heel eenvoudig. Over de stuurhulp ben ik nog niet zeker, het werkt goed maar is niet altijd prettig. Toch heb ik het het grootste gedeelte van de reis gebruikt. De zitpositie moest ik nog wel aanpassen, ik was wat stram na de tocht, maar op zich vind ik de stoelen uitstekend. De vlakke laadvloer in de bagageruimte is ook plezierig, niet die vervelende verhoging in de laadvloer bij de vorige RAV, al blijft het jammer dat de rugleuning van de achterbank niet helemaal plat kan. Honda en Mitsubishi doen dat bijvoorbeeld beter.

Is het nou allemaal een lofzang waard? Nou, er zijn toch ook wel een paar dingen waar ik me aan heb geërgerd. Heel irritant vind ik de beperkte mogelijkheden om iets op te bergen. Dat was in het vorige model al niet overdreven, maar in de huidige RAV is dat nog veel slechter. De opbergzak achter de rugleuning van de bestuurdersstoel is verdwenen. Het brillenvakje in het plafond ook. Het dashboardkastje is een stuk kleiner geworden. Het open vak in het dashbord is zo krap dat mijn zonnebril er niet meer in past. Een paar krachttermen ontsnapten mij toen ik een flesje water (heb ik altijd bij me) in het vak in één van de achterportieren wilde zetten. Ging dat in de oude RAV probleemloos, in deze RAV is het zo’n raar klein en scheef vak dat er werkelijk helemaal niets in past. Hoe kun je zoiets ontwerpen?
Wel handig is natuurlijk dat er in de zijkant van de bagageruimte een bergvakje zit, want dat had de vorige RAV niet. Maar dat is toch een schrale compensatie.

Er is altijd veel kritiek geweest op het multimediasysteem in de RAV (van voor de update) en ik had mijn verwachtingen niet al te hoog gesteld. Maar het valt me bij een eerste indruk wel mee. Het is onvergelijkbaar met het krakkemikkige en haperende systeem in mijn oude RAV. Alleen de gesproken tekst bij de navigatie is een gebrabbel waar af en toe geen touw aan is vast te knopen. Maar goed, daarvoor is er een alternatief met Apple Carplay. De bediening van het audio-gedeelte vind ik heel makkelijk en logisch en de geluidskwaliteit van de “premium audio installatie” is voor mij absoluut aanvaardbaar. Een groot verschil met de installatie in mijn vorige RAV.

Als je met een net opgehaalde auto meteen naar het buitenland vertrekt neem je een zeker risico. Met de vorige RAV heb ik dat ook gedaan en dat ging probleemloos. Nu had ik toch direct een vervelend probleempje. Wij hadden onderweg veel regen en nattigheid en de sensor van de ruitenwisser werkt niet. Nou is dat niet zo erg, maar de intervalschakeling werkt ook niet. Het is dus met de ruitenwissers vol aan of helemaal uit en verder niets. Dat is op zo’n lange rit vervelend. Als er meer tijd was geweest tussen het krijgen van de auto en mijn vertrek dat had ik daarover zeker meteen aan de bel getrokken. Nu moet dat wachten tot ik terug ben.

Dat de techniek t.o.v. de vorige RAV is verbeterd blijkt ook wel uit het benzineverbruik. Dat scheelt echt een slok op een borrel, althans dat is mijn eerste ervaring. Op de autoroute kwam ik al een stuk verder op een tank en eenmaal hier op bestemming in Frankrijk, waar we ver van de snelweg zitten, wijst de auto een verbruik aan van nog geen 1 op 20. Het verbruik bij de eerste 1400 km zegt natuurlijk nog weinig, maar de eerste tekenen zijn gunstig. Ik zal het tanken precies bijhouden.

Al met al kan ik van mijn “nieuwe“ RAV zeggen dat ik zeker geen spijt heb van deze aanschaf. Het is een mooie en fijne auto. Alleen op het gebied van een slim ontworpen interieur valt e.e.a. wel een beetje tegen.
Dit alles is natuurlijk maar een eerste indruk. Van mijn verdere ervaringen zal ik zeker verslag doen.