Toyota Corolla 1.8 D DX (1986)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Corolla 1.8 D DX |
---|---|
Versnellingen | 4, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1986 |
Jaar van aanschaf | 1998 |
KM-stand bij aanschaf | 463.000 km |
KM-stand laatst | 470.000 km |
En Weg was de droom
- 470.000 km
Hier op het vakantie adres overkijkend en met nostalgische gedachten beschrijf ik al mijn oude wagens en wat ik van deze kan herinneren. Deze review is de eerste van vele en waar mijn persoonlijke auto historie ooit is begonnen.
Mijn allereerste auto´tje, god wat had ik een hekel aan dat ding. Maar waarom dan? Nou ik ben een echte petrol head en fantaseerde vanaf mijn achste al wat mijn allereerste auto zou gaan worden. Iedereen om ons heen had in mijn ogen mooie wagens. Mijn overgroot oma bezat een Daimler, mijn opa een Mercedes 380SL, de ouders van mijn destijds beste vriendjes hadden altijd mooie BMW´s. Maar niet mijn ouders, die waren (wat ik nu denk) verkapte communisten. Mijn vader bezat in die tijd een Lada z´n vierkante station beige en mijn moeder een oude Zastava in feite een slechtere versie van de al even slechte Fiat 600. Ik zat dus altijd te mijmeren wat ik zou gaan rijden als ik eenmaal dat roze papiertje in handen zou hebben... de Mercedes van mijn opa? Of ook z´n BMW als mijn vriendjes, of toch een lekker roffelende Amerikaan zoals gebruikt in mijn favoriete series zoals de A-team en de Dukes of Hazzard. Ook later toen ik wat ouder werd en mijn tiener jaren inging spaarde ik al mijn centjes op om eenmaal wanneer ik kon en mocht een auto te kunnen kopen en berijden. Op mijn achtiende verjaardag zat ik om 8 uur dus ook al klaar te wachten voor de voordeur want ik had die dag gelijk mijn eerste rijles. 10 rijlessen verder had ik dan ook mijn papiertje in handen. Maar geen auto... en ik bleek ook geen geld te hebben voor een auto. Ik was bezig met een opleiding die ik destijds zelf moest bekostigen en al mijn spaarcentjes waren op. Een jaar of 2 in mijn opleiding brak de stage periodes uit. Ik kreeg een plek toegewezen (in die tijd werden stage adressen nog verzorgd door de opleiding en behoefde je deze niet zelf uit te zoeken, althans voor de opleiding die ik toen deed) aan de andere zijde van mijn provincie (Friesland). Ik was toen in opleiding tot gespecialiceerd verpleegkundige en zodoende behoorde ik om 7 uur te beginnen als ik een vroege dienst had. Friesland loopt/ liep erg achter met het openbaar vervoer en zeker waar ik woonde. Het was hierdoor niet mogelijk om A op tijd te zijn voor een vroege dienst, of B zou ik niet meer thuis kunnen komen na een late dienst. Ik was dus gedwongen om een auto´tje aan te schaffen. Het moment was dus daar dat ik mijn eigen eerste auto´tje moest gaan kopen... Na al die jaren van wachten, mijmeren en fantaseren was het moment toch echt daar. Maar toen, de realiteit als arme student geen tot weinig centen te makken. Daar vervlogen dus al mijn jeugd dromen voor een gave eerste wagen met V8 of V12 direct in de prullenbak, Ik was aangewezen op iets... uhhh gewoons en zelfs iets gewoons was nog beter geweest had zelfs daar het budget niet voor.
Marktplaatst bestond nog niet in die tijd, weet niet eens of wij toen al internet hadden (vast wel maar ik kan het mij nu niet matchen). In Friesland waren echter wel veel autosloperijen. Daar op z´n sloop vond ik mijn hoopje elende. Het was namelijk de goedkoopste nog rijdbare en met geldige APK keurings auto die ik kon vinden. Het betrof een vaal blauwe aftandse Toyota Corolla 1.8 Diesel. Deze had fabriek af 0 opties en leverde vanaf fabriek 54 hele pk´s. Maar niet de mijne, nee de mijne was gedurende zijn carriere van dik 4,5 ton aardig wat pk´s kwijt geraakt. Ik noemde hem Corolla deuk, want in elk paneel zat wel minimaal 1 deuk behalve 1 paneel (rechtsachter naar ik mij herinner) maar deze heb ik proffesioneel er zelf maar ingetrapt om het geheel toch enige symetrie te geven.
Het hoopje elende had wel wat onderhoud nodig alvorens hem dagelijks 80 kilometer enkele reis in te kunnen zetten. De olie heb ik direct zelf ververst, de olie die er toen uitkwam was eerder zwarte pudding dan olie. Ook het luchtfilter was meerdere malen een kraamkamer geweest voor knaagdieren. Bij de koop kreeg ik ook 4 gebruikte gloeispiralen mee want minimaal 3 van de 4 waren overleden waardoor het starten van de 1.8 non turbo diesel resulteerde in het blankzette van het friese landschap. Na deze aanpassingen en wat TLC en heel veel luchtverfrissers kon ik dan eindelijk rijden.
Het reed zoals het eruitzag, niet best. Vermogen was zoals eerder beschreven nihil. Sturen had weinig gevoel en zwaar vanwege het ontbreken van stuurbekrachtiging. Maar het reed. Wel moet ik toegeven dat de wagen zuinig was. Ik reed er gemiddeld z´n dikke 1 op 20 mee, geen slechte waarde zelfs nu niet, wel moet ik er bij vermelden dat van de 80 kilometer enkele reis z´n 70% op provinciale wegen werd afgelegd waardoor de snelheid niet vaak boven de 70 a 80 lag. Maar toch de zuinigste wagen die ik ooit heb gehad.
De wagen moest het minimaal 3 maanden uithouden daar de stage 3 maanden zou gaan duren. Uiteindelijk heeft de wagen het 3 maanden en 2 weken uitgehouden. Alvorens de techniek de geest gaf en kon worden afgevoerd naar de eeuwige jachtvelden. Ik had een vriendinnetje opgehaald van haar stage adres op een vrijdag middag in Dokkum. We reden tesamen naar huis richting het westen van Friesland over de vele landweggetjes toen plots vieze oranje kleurige drab vanonder de motorkap over het voorraam werd gesmeerd. Het zicht werd volledig ontnomen door de oranje bagger die zich over het raam verspreide. Bij het stoppen kwam er veel stoom en andere rommel vanonder de auto. Eindresultaat was dat de radiator zichzelf (mogelijk door een lekke koppakking) de radiator had opgeblazen. De volledige bovenkant van de radiator was losgekomen. Einde oefening dus. Een vriendelijke boer heeft de wagen toen opgeladen op een dieplader en ons met wagen en al 25 kilometer verder thuis afgezet. Het hoopje schroot toen weer naar de schroothoop geduwd letterlijk met 4 vrienden de wagen vanaf huis 4 kilometer verder naar de sloperij geduwd.
Ik heb bij inlevering nog 100 gulden gekregen wat uiteindelijk betekende dat de wagen mij 0 gulden heeft gekost in de zin van de aankoop, want dat was exact ook het bedrag dat ik voor de wagen had neergelegd bij aanschaf. De kosten die ik alleen kwijtwas waren de preventieve vloeistoffen in de zin van olie en luchtfilter.
Dit alles was rond april. Ik heb dat jaar het volledige voorjaar en zomer hard gewerkt in alle omliggende verpleeg en ziekenhuizen om te sparen voor mijn eerste van een lange lijst (voor mij dan) begeringswaardige auto´s. Na een half jaar autoloos te zijn geweest heb mijn tweede auto aangeschaft die wel al aan mijn wensen voldeed. Een Niks´an Sunny. Vaak als ik vertel aan andere autoliefhebbers dat ik een Sunny had gekocht proesten zij vaak van... nou niet echt bewonderingswaardig een Niks´an. Klopt, ware het niet dat deze Sunny de ilustere letters Gti-R achter zijn naam had staan. Wat stond voor 220pk en 4 wiel aandrijving, een 0 naar 100 tijd van een krappe 5,5 seconden.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.