Toyota Avensis Wagon 2.0 D-4D-F Executive (2007)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Avensis Wagon 2.0 D-4D-F Executive
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2007
KM-stand laatst	178.500 km

25 november 2010

Bijna vier jaar geleden kon ik bij mijn huidige werkgever een eigen leaseauto uitzoeken en met ruim 174k op de teller heb ik voldoende stof om mijn ervaringen uiteen te zetten.

Hiervoor had ik bij een andere werkgever alleen poolauto's gereden zoals een Peugeot 206 1.4 HDI en een Fiat Punto 1.3 MultiJet. Ik was pas vader geworden en het was behoorlijk passen en meten om met vrouw, kinderwagen, luiertas en weet ik veel nog meer zooi in de 206 plaats te nemen. Oh barst, ons kind moest er ook in :-)

Maar aan al dat gedoe kwam eindelijk een eind toen ik zelf wat mocht uitzoeken, temeer omdat het budget een stuk hoger lag. Ook voordat ik kinderen had was ik altijd wel gecharmeerd van stationwagons, dus het zou er nu zeker eentje worden. Kandidaten op mijn lijst waren de Skoda Octavia, de Renault Laguna II, de Volvo V50, VW Passat en de Toyota Avensis.

De Laguna Estate viel al snel af omdat ik kennissen had met slechte ervaringen en omdat het design mij niet zo kon bekoren. Ook gedroeg de verkoper zich als een aars. Al vrij snel viel de Passat ook af, omdat het na toevoegen van essentiele opties toch heel ver boven budget ging. De Octavia was een goed alternatief, maar was minder verfijnd en ik voelde me er niet in thuis. Het voelde wat aan als de VW van gisteren, alleen beter afgewerkt. De V50 had geweldige stoelen en sublieme audio, maar was echt veel te klein: geen aflegmogelijkheden, dashboardkast gevuld met navi, maxi-cosi paste maar net etc etc. De 1.6D was veel en veel te sloom (gewoon ruk eigenlijk) en de 2.0D met opties te duur.

Bleef over de Avensis, welke in eerste instantie onderaan mijn lijst stond omdat hij vrij duur leek. Toch maar erin gereden. De 2.2 met 177 pk was mijn eerste kennismaking en ik was onder de indruk van de katapult die 3e versnelling heet. In de auto begreep ik dat de wagen eigenlijk heel voordelig was, want de optielijst was een half A5-je in plaats van een boek van 20 pagina's zoals bij die andere merken.

Met mijn budget kon ik dus kiezen: of de basisuitvoering met 2.2/150pk (niet 177), of de 2.0/126pk met alles erop en eraan. De keuze viel op de 2.0 in Executive uitvoering, omdat ik als forens meer in de file zit dan op lege Duitse Autobahnen.

Heerlijk luxe uitgerust, full leather interieur (een zegen met kids). De stoelverwarming vond ik eerst wel decadent maar de warmte in je lenden is een godsgeschenk na een vermoeiende dag werken. Aanrader.

De audio is niet zo goed als Volvo's premium set (met Dynaudio speakers), maar wel *stukken* beter dan wat ik in de andere wagens gehoord heb. Zelfs voluit wordt harde rock of techno zonder vervorming weergegeven. Het geluid is helder en gearticuleerd. De tuner vind ik minder omdat de ontvangst wat brak is, maar de 6 CD wisselaar met MP3 werkt uitstekend.

De cruise control werkt heel fijn en zonder schokken, de licht- en regensensor zijn heerlijk, al is de regensensor wel eens te gretig. De middenarmsteun is goed uitgewerkt en er past ook nog eens *heel veel* zooi in. Super.

Qua rijden is het allemaal op comfort afgesteld. De vering is wat zacht, waardoor je auto bonkt als je enthousiast verkeersdrempels neemt en hij veert ver door als je strakke bochten neemt. Anderzijds, rijden op Belgische snelwegen met slecht wegdek is goed uit te houden. De auto is een slome goedzak wat dat betreft, maar als verse papa-met-te-weinig-nachtrust is het soms eigenlijk wel lekker.

Ik heb geen parkeersensoren en ondanks de grootte van deze auto mis je het niet. Hij is heel overzichtelijk en gemakkelijk in te parkeren.

Van binnen is alles ook lekker stil. Vergeleken met de VW Golf (1.9 pumpe duse) of de Peugeot diesel die ik eerder had is het een verschil tussen een kermis en een kerkhof. Wat een rust.

De motor vind ik wat dorstig, want de fabrieksopgave van 5 l/100 km is een lachertje. Dat lukt je alleen als je 90 km/u rijdt op de snelweg. Ik zit meer op de 6.2 met voornamelijk snelweg en files. In Duitsland heb ik hem eens doorgetrapt naar de 180-190 en dan staat er een gulzige 15 l/100 km op de display. Oi.

Olieverbruik daarentegen is nihil, evenals het verbruik van koplampen (non-xenon). De Peugeot 206 was dol op die glazen bolletjes, er fikte elke 12000 km wel eentje uit en ik heb zelfs een keer met twee donkere pitjes naar huis moeten rijden op een winteravond.

Qua betrouwbaarheid is het welhaast ironisch dat ik in mijn vorige auto's, de 206 en de Punto, minder gedoe gehad heb met de techniek. Anderen op dit forum zijn mij al voorgegaan in het omschrijven van problemen, ik zal ze kort even noemen.

65.000 km. De airco doet soms raar in hartje zomer 33 graden: zodra hij op vol vermogen komt, stopt te flow ineens. De display zegt dat hij vol openstaat, maar er gebeurt niets en je hoort ook niets. Dealer kon het probleem niet reproduceren, dus niets gefixt.

Bij 82.000 km schoot de motor in emergency mode en kon ik op de A2 niet harder dan 60 km/u rijden. Alle dashboardlampjes brandden als ware het een kerstboom. Alle vermogen was weg. Het bleek een bekende kinderziekte te zijn van de 2.0 D4D-F motor: roetafzetting in de EGR en vuile inspuiters, als ik mij niet vergis. Deze zijn toen onder garantie vervangen zonder dat de dealer daar moeilijk over deed.

90.000 km. Op een ochtend kwam ik niet weg. De hulpdienst die erbij kwam constateerde dat de accu dood was: 21% capaciteit. Vervangen voor een nieuwe en sindsdien geen gedoe meer gehad.

102.000 Weer airco issue te pakken, maar nu heel hardnekkig. Dealer heeft aansturingsunit vervangen. Bleek geintegreerd met radio, reparatie van 1200 Euro. Uit coulance (de auto was net buiten garantie) zijn de kosten gesplitst door leasemaatschappij, de dealer en Toyota NL. Netjes toch?

105.000. Weer een motor issue, ik vond dat de koelvloeistof wel heel hard ging de laatste tijd. De koppakking bleek te lekken en moest vervangen worden. WTF!? Ik rijd het apparaat altijd keurig warm, zit nooit in het rode gebied!? De auto is drie dagen weggeweest en Toyota heeft het onder coulance regeling vervangen. Toch vind ik het bizar, want wanneer gaat zo'n ding nou stuk?

107.000 Weer het airco probleem. Wellicht dat deze keer een wat slimmere monteur bezig is geweest, want het euvel bleek veroorzaakt te zijn door een brakke ventilatormotor. Deze werd vervangen en het probleem is sindsdien niet meer voorgevallen. Ik vermoed dat die unit van 1200 Euro voor de kat z'n *ughe* is vervangen.

Sinds die 80-100k issues hierboven heb ik probleemvrij kunnen rijden, dus ik denk dat het wel kinderziektes geweest zijn wat de auto getroffen heeft. Maar toch, het strookte tegen de reputatie die het merk genoot.

Momenteel zit ik op de 174k km en loopt het leasecontract bijna af. Ik merk dat de leren stoelen wat beginnen door te zakken en dat de versnellingsbak wat losser schakelt dan bij een nieuwe auto, maar ik verwacht niet anders. Het interieur houdt zich goed en kraakt/rammelt nauwelijks. Netjes.

Zoals ik al zei is de stoelverwarming geniaal en ik ben ook erg gehecht geraakt aan alle andere snufjes, zoals de zelfdimmende binnenspiegel, licht- en regensensor etc. Ik wil ze dolgraag weer terug op een volgende auto.

Wat mijn volgende auto gaat zijn? Ik weet het nog niet. Ik heb veel lol van mijn Avensis gehad, maar ook een paar dikke tegenvallers. Tevens, het nieuwe model met die rare ronde motorkap en vreemde lijnen vind ik niet fraai, al is er van binnen niets mis mee.

Alleen heb ik geen kinderwagen meer, dus ik hoef niet per se meer zo'n loeier van een laadruim te hebben.

Mmmm, dan misschien eens kijken naar een mooie Dreier die zo heerlijk de bochten aansnijdt? Een *echte* papa-auto? ;-)

De koek is op

178.500 km
14 maart 2011

Eind december kreeg ik ineens een verrassend telefoontje van mijn baas dat mijn auto omgeruild zou worden. Het contract zou eind januari aflopen, maar in de tussentijd was er een collega vertrokken en ik zou diens auto tijdelijk over kunnen nemen.

Diens auto stond pas op 73k km en ik zou er de komende maanden mee kunnen rijden. Verderop in het jaar zou ik dan rustig eens naar een andere lease-auto kunnen gaan uitkijken.

Enfin, ik was in eerste instantie toch eigenlijk wel onaangenaam verrast. Niet dat ik een echte band met mijn auto had, maar toch vond ik het maar raar om zomaar binnen drie dagen ineens niet meer in mijn vertrouwde Avensis te kunnen stappen.

Er zat dan wel een kuiltje in de bestuurdersstoel, maar het kuiltje was wèl van MIJN derrière.

Alle kleine rammels en kraken herkende ik en het gezucht en gesteun bij een koude start herkende ik als mijn eigen kinderen.

Ik heb toch op de kop af vier jaar veel plezier aan mijn Avensis beleefd. Hij heeft me wel een paar keer in de steek gelaten (geheel tegen de toenmalige reputatie van Toyota in), maar het is ook allemaal weer netjes en zonder morren verholpen, bijna geheel onder garantie of coulance.

Nou kun je cynisch zijn en zeggen dat het geen *** boeit omdat het toch een lease-auto is, maar daar ben ik het niet mee eens. Niets is erger dan je kostbare tijd verprutsen bij een dealer om problemen op te lossen die geen problemen hadden hoeven worden.

Dus kort gezegd ben ik ook best tevreden met de service en aftercare van dealer: altijd netjes te woord gestaan, keurig op tijd een vervangende auto, een belletje als het klaar was, etc. Simpele dingen misschien, maar lang niet overal te vinden.

7,0