Skoda Fabia Combi 1.2 TDI Greenline (2011) #2

autoreview

8 augustus 2019 om 20:55

Uitvoering	Fabia Combi 1.2 TDI Greenline
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2011
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand bij aanschaf	9 km
KM-stand laatst	135.000 km

Bijzondere Fabia

135.000 km
1 juli 2020

In tegenstelling tot wat de databank van autoweek beweert is dit geen Greenline, maar eentje zonder ecologische 'poespas'. Dus met normale motorkoeling/batterij/onderstel/banden, een volwaardig reservewiel (!) en wellicht iets andere motorsoftware waardoor deze auto gewoon breder inzetbaar is. Dat aspect blijkt ook uit deze review. Deze uitvoering was overigens niet in Nederland verkrijgbaar.

Bijzonder én Fabia in 1 zin plaatsen is natuurlijk niet alledaags, maar het bevalt mij verrassend goed! Het is zelfs mijn eerste auto die ik als 22-jarige nieuw kocht. De gemiddelde twintiger zal voor een sportief tweedehandsje bomvol opties gaan, maar ik ben altijd al tegendraads geweest. Zo ook de beredeneerde keuze voor een 'Fabia Combi diesel', ofwel het antoniem voor 'statussymbool'.

In die 9 jaar is mijn leven behoorlijk veranderd. En dit is gewoon een ondergewaardeerde alleskunner. Een beetje zoals ikzelf :-).

Deel 1:
In zijn eerste jaren ging het er nog relatief rustig aan toe. In mijn vriendenkring was ik niet de eerste met een auto, maar wel veruit de grootste. Bakken bier en een BBQ vlogen zonder pardon in de Fabia. Avondjes uit betekende voor mij nuchter blijven en rijden! Vaak met z'n vijven in de wagen, enkele keren echter ook met z'n zevenen … waarbij 2 gewoon in de kofferbak. Het lijkt dan wel alsof de auto opstijgt, de slappe vering van de Fabia is niet recht evenredig met de zee aan ruimte die voorhanden is.

Deel 2.
Na die eerste jaren begon het serieuzere werk: echte kilometers maken. Niet voor het werk, want die doe ik steevast met de fiets. Deze auto maakt geen kleine ritten. Nee, ik ging reizen: per auto en in de auto. De laadvloer is bij de Fabia niet vlak, de leuningen van de achterbank vormen een obstakel. Maar 'eenvoudig' denkwerk resulteerde in een platform waarop 2 platen een vlak geheel vormen van 185 cm lang, 122 cm breed bij de schouders en 96 cm bij de benen. Een schuimmatras op maat knippen en voila, een slaapplek. Royaal als je alleen bent, gezellig met z'n tweeën. Met de voorzetels in hun gewone positie is er al een laadvloer van 1,6 meter. Zo ruim is een Fabia gewoon, een C-segmenter heeft er het nakijken naar! Ik maakte het trouwens zo dat er nog een tafeltje vanonder het bed komt schuiven en er 2 campingstoelen onder het platform verdwijnen. Met deze kampeerconfiguratie heb ik gereisd van de Noordkaap tot Gibraltar en van de Opaalkust tot Moskou. Zonder een centje pijn, nooit heeft de Fabia mij onderweg laten staan, ook niet op de slechtste wegen. Doordat de auto nogal hoog, smal en licht is lijkt het wel een berggeit. Leuke anekdote is dat ik een keer een BMW X5 uit de berm heb getrokken in Wit-Rusland. Met een domme Fabia! Voor die expedities had ik wel terreinbanden overigens, ze bestaan ook in kleine maten. Met een gemiddeld verbruik van 1 op 24 (zomer 1 op 26, winter 1 op 22) en gratis overnachtingen was het spotgoedkoop reizen. Ook de standaard twee 12V aansluitingen zijn een grote plus, navigatie en koelbox kunnen gelijktijdig draaien.

Deel 3:
Na die eerste 4 bewogen jaren leerde ik mijn vrouw kennen. Overigens ook tijdens een van die reizen, gelukkig op slechts 230 km afstand van mijn woonplaats. En wat doe je dan? Elkaar zo vaak mogelijk zien! Zij had geen rijbewijs en OV duurde te lang. De balans werd dus snel gemaakt en ik ging 2 keer per week heen en weer, voor een periode van 6 maanden. De Fabia rolde voor de verandering nog maar eens uren achter elkaar door. Na al wat we samen mee hebben gemaakt was die Fabia natuurlijk mijn eerste liefde, maar dat vertel ik niet aan mijn vrouw, want inderdaad, trouwen werd de volgende stap!

Deel 4:
Na 6 maanden beslist om toch maar samen te gaan wonen en het zag ernaar uit dat de Fabia het weer rustig ging krijgen. Maar een verhuis is allesbehalve rustig. Zo bleek deze Skoda een echte verhuizer. Volstouwen tot de 'kont' net niet de grond raakte. Hulpveren zijn dan echt geen overbodige luxe. Het leven ging vanaf nu wel erg snel: eigen huisje kopen (opnieuw verhuizen, de Fabia kon weer steigeren), trouwen (en natuurlijk de huwelijksreis met de Fabia), 1ste kind (nog plaats zat) en 2de kind (auto opeens bomvol). Dit alles in een tijdspanne van 4 jaar. In deze periode heeft de Fabia geen afstanden meer afgelegd zoals in de eerste jaren, maar toch. De schoonouders wonen nog steeds op 230 km en mijn familie woont ook wijdverspreid. De kinderen hebben een vast plekje gekregen in deze wereldauto. En waar kinderen zijn, ontstaan ook spontaan vlekken, krassen en slijtage op plaatsen waarvan je dacht dat het niet kon. In het begin had ik het daar best moeilijk mee, maar het is gewoon geen nieuwe auto meer. Er zijn nu eenmaal belangrijkere dingen in het leven.

Deel 5:
Met de recente verlaging van de maximumsnelheid is er een leuke bijkomstigheid: het verbruik. Waar ik normaal in de zomer op 1 op 24 rijd, haal ik nu 1 op 28 aan de pomp. Opeens is het normverbruik haalbaar. 100 km/u lijkt de ideale snelheid voor deze motor, rustig voortkabbelend bij lage toeren. Ik moet zeggen dat ik nu actief bezig ben met zuinig rijden, om te zien tot welke cijfers deze auto in staat is. Om dit kracht bij te zetten, werd de onderste radiatoropening gesloten met een winter-cover. Dit reduceert de luchtweerstand en zorgt voor een snellere opwarming van de motor. Ook wordt de kwetsbare radiator beschermt tegen steenslag. De originele banden (110.000 km mee gereden!) werden vervangen door smallere 175/65 met lage rolweerstand én een grotere omtrek. Op die manier zijn de wielkasten beter gevuld, is de tellerafwijking verdwenen en draait de motor minder toeren. Ook werden de velgen vervangen door lichtgewicht gesmede Audi A3 velgen, beter bekend als de pepperpots- of wahlscheibe velgen. Door het onafgeveerde gewicht te verlagen wordt het rijgedrag, het remmen en het verbruik positief beïnvloed.

Plannen: 4 cm verlagen en chiptuning. Die kosten zal ik er met een lager verbruik niet uithalen, maar ik krijg er wel een lekker rijdende auto voor terug. Het doel is om gemiddeld 1 op 30 te halen aan de pomp, wat tot nu toe zeker haalbaar lijkt.

PROBLEMEN:

- Trommelrem achter 1x geblokkeerd: schoon maken en verder rijden. Nu systematisch bij elk onderhoud.
- Kabel van dynamo naar batterij doorgeknaagd door vriendelijke marter. Dit merk je pas wanneer de batterij steendood is.
- Hele uitlaat van voor tot achter lag los in de steunen, ik heb op deze manier nog honderden kilometers gereden en vroeg me af waar die rammel vandaan kwam! Voordeel: auto had meer pit, uitlaatgas kreeg geen tegendruk meer van het uitlaattraject. Het koppelstuk was verdwenen, wellicht los getrild door slecht wegdek. Gewoon gemaakt door lokale garage voor een appel en een ei.

Al met al heeft deze Fabia geen korte ritjes achter de kiezen, daar heb je de fiets voor, punt. Misschien ben ik daarom tot nu toe aan die EGR-ellende ontsnapt. Ook andere storingen die eigen zijn aan dit model zoals defecte brandstofpomp of kapotte verstuivers zijn mij totaal vreemd. Ik mag het natuurlijk wel hopen, 135.000 km is niet veel voor een auto die alleen maar vrijetijdskilometers maakt.

Tip die ik kreeg van verschillende garagehouders: laat het onderhoud elke 15.000 km gebeuren. Het long-life interval van 2 jaar of 30.000 km is te lang gebleken voor dit type, tenzij men erg veel rijdt. Er kan maar 4 liter olie in, dus liever wat sneller vervangen om een smerende en zuiverende werking te garanderen. Die betrouwbare dieselmotoren van vroeger slikten veel meer olie met intervallen van doorgaans 10 à 15.000 km.