Polestar 2 Long Range Single Motor (2023) #3

autoreview

19 februari 2024 om 18:27

Uitvoering	2 Long Range Single Motor
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2023
Jaar van aanschaf	2023
KM-stand bij aanschaf	14 km
KM-stand laatst	6.200 km

Eerste ervaringen en buitenlandrit

6.200 km
19 februari 2024

Aanleiding:
Vanuit de werkgever van mijn partner hebben wij hiervoor twee jaar in een ID.3 gereden, maar wegens promotie kreeg mijn partner de kans om een nieuwe auto uit te kiezen. Hoewel de ID.3 best wat sterke punten heeft, was de software en het matige bereik toch wel een breekpunt waarop wij besloten de meerprijs van een nieuwe auto te accepteren om weer een stap omhoog te zetten.

Zoektocht:
De ID.3 was vanuit een pool beschikbaar gesteld, maar nu hadden we veel bredere keuze uit auto's. Op deze shortlist stonden een aantal auto's, op willekeurige volgorde:
- Tesla Model 3/Y
- Polestar 2
- Volvo XC40/C40
- BMW i4
- Hyundai ioniq 5/6
- Kia EV6

De auto moest vooral een stap omhoog zijn in interieur kwaliteit en gevoel, maar ook een betere actieradius en betere snellaadprestaties bieden. Aangezien wij zeker jaarlijks naar het noorden van Spanje rijden (+-1300km), wilden wij iets zorgelozer die rit kunnen maken. Bovendien kunnen we een praktische auto wel waarderen, dus een grote laadklep is ook een voordeel.

Hoewel de Tesla's op cataloguswaarde absolute no-brainers zijn, kwamen wij er al snel achter dat zich dat niet altijd vertaald naar gunstige leasebedragen. Hoewel de bijtelling natuurlijk lager is, is de eigen bijdrage relatief hoog. Datzelfde ging ook op voor de Koreanen. Volkswagen stond niet op onze lijst vanwege de ervaringen met het infotainment in de ID.3, en de Chinese nieuwkomers stonden er ook niet op. Deels vanwege het feit dat de leasemaatschappij daar ook nog geen standaard aanbieding voor had, maar ook omdat wij liever een bekend merk hebben.

De Kia en Hyundai vielen snel af, omdat ze niet heel voordelig waren en mijn partner ze subjectief niks vond. Ook de Tesla's, die eerder juist heel hoog op de lijst hadden gestaan, vielen af na een proefritje. De nieuwe model 3 highland was nog niet beschikbaar, maar de Model Y was dat wel. De rit overtuigde ons alleen totaal niet. Hoewel het objectief allemaal best goed was, misten wij elke vorm van sfeer aan boord. Ook het feit dat je heel veel kleine dingetjes toch "opnieuw" moet leren, was toch een afknapper. Gewoon de simpele handelingen om stuur en spiegels te verstellen bijvoorbeeld, misten wij enorm. Bovendien was de long range model Y buiten bereik van ons lease budget, waardoor we in zouden moeten leveren op actieradius. De nieuwe model 3 zou in actieradius natuurlijk wel weer heer en meester blijken, maar juist die "old auto" ervaring in het interieurs is nog verder te zoeken met het verwijderen van alle hendels aan het stuur. Bovendien is daar de sedanklep ook een nadeel, en dat alles deed ons toch deze auto's van onze lijst strepen.

Hoewel de i4 in eerste instantie helemaal niet op ons lijstje stond, wilde ik voor de lol toch even een proefrit doen. Hadden we beter niet kunnen doen, want we waren allebei meteen verliefd. Heerlijk sturen, toch vrij comfortabel en een prachtig interieur. Tel daarbij op de relatief zuinige aandrijflijn van BMW en we waren bijna verkocht. Het enige probleem natuurlijk: De prijs. We konden alles wel precies passend krijgen, maar dan moesten we wel heel selectief met de opties zijn en zouden we nog een stuk meer betalen dan voor alle alternatieven. Daarom dus toch besloten om onze droomauto nog even dat te laten blijven. We weten in ieder geval waar wij over 4 jaar onze zoektocht naar een nieuwe auto beginnen. (Overigens was niet alles perfect, het infotainment was best complex en tijdens de proefrit al merkbaar behoorlijk traag. Ook achterin was het niet heel ruim, vergelijkbaar met de Polestar).

Bleven de Volvo's en de Polestar over. Voorheen waren die natuurlijk behoorlijk onzuinig, waardoor die niet snel op onze shortlist zouden staan. Echter, met de technische update van de 2024 modellenreeks durfden wij de sprong naar de semi-Zweden wel aan. Het werd vooral een keus tussen praktisch en leuk. De Volvo's hadden een heel goede prijs voor een rijk uitgeruste variant, maar het interieur deed toch wat gedateerd aan en was niet zo mooi als de polestar. En hoewel het goed reed, was het niet zo leuk als de polestar. Wel heb je in de XC40 een stuk meer hoofdruimte voor passagiers, wat met het oog op een roadtrip met vrienden nog wel een lastige afweging was. Toch heeft de Polestar uiteindelijk aan het lange eind getrokken, puur op aantrekkingskracht. De looks van buiten en binnen, de rijervaring van een wat lagere auto en de interface met de kaart voor je neus en het makkelijk bruikbare infotainment gaven hierbij de doorslag. De beperkte binnenruimte in het algemeen, de zitruimte achterin en de waardeloze bekerhouder situatie hebben we daarbij voor lief genomen. Aangezien we wel een warmtepomp, een verwarmd stuurwiel en adaptive cruise wilden, hebben we zowel het plus pakket als het pilot pakket erbij gekozen. Interieurkleur zwart, want het nappaleer was toch net te prijzig en het grijs ("Slate") sprak ons minder aan. En de 19" wielen, want die vinden wij stiekem mooier dan de 20" wielen en zijn nog bij de prijs inbegrepen ook.

De eerste kilometers:
We dachten dat we de auto niet voor de jaarwisseling in ontvangst mochten nemen, maar begin december bleek de auto opeens binnen een week afgeleverd te kunnen worden. Dat was wel mooi, want daardoor hadden we de auto op tijd om de eerste week van januari op wintersport te kunnen gaan.
We namen de auto in ontvangst bij de Volvo dealer in Rotterdam, dat hadden we liever dan een aflevering aan huis. De aflevering was keurig, maar weinig spannend. Na wat duidelijke instructies (waarvan het meeste al bij mij bekend was, uiteraard had ik al wat voorstudie gedaan) en het configureren van de eerste telefoon mochten wij de auto meenemen.
De auto werd afgeleverd op zomerbanden, maar gelukkig konden we die snel laten wisselen voor winterbandjes. Zo hebben we 3 weken na het in ontvangst nemen van de auto meteen een flinke test kunnen doen, door op en neer naar Oostenrijk te rijden. Aangezien de eerste verkennende kilometers niet heel representatief zijn van verbruik, was dit ook een mooie proef om te kijken hoe de auto het echt deed op dat gebied.
De eerste kilometers waren gelijk een enorm verschil met de ID.3. De auto gaat als op rails door de bocht, maar is wel een stukje steviger over drempels en oneffenheden dan de soepele Volkswagen die we gewend waren. De stoelen met verlengbare zitting en instelmogelijkheden zijn ook heerlijk, hoewel de ID.3 best comfortabele stoelen had voor zulke simpele stoeltjes. De draaicirkel van de Polestar is flink groter dan bij de ID.3, dat is misschien nog wel het lastigste om aan te wennen, al is het niet schokkend slecht. Qua rijgeluid is het vergelijkbaar met de ID.3 en niet beroerd, maar ook niet fantastisch. Wel is het een wereld van verschil wanneer de Harman Kardon speakers aangaan. Hoewel het misschien niet de beste speakers ooit zijn (lees ik van anderen), is de geluidservaring erg goed en mijlen beter dan we gewend waren. Ook is het geluid met een equalizer nog wat te tweaken naar eigen voorkeur.

Ook het infotainment is een verademing, de meeste functies zijn snel en makkelijk te vinden en geïntegreerde google maps en stembesturing werken perfect, hoewel soms bij het opstarten een tikkeltje traag. Het is jammer dat ze bij de facelift geen steviger processor hebben ingebouwd.

Al met al voelt de Polestar een stuk meer volwassen aan, waar de ID.3 echt aanvoelde als een kart. Het "knusse" interieur vinden wij wel fijn, het geeft echt dat cockpit gevoel. Dat moet je smaak zijn, heb ik al wel gelezen. Voor ons werkt het wel goed. Wel heb ik een vriend snel wat bekerhouders laten printen met een 3D printer, want die bekerhouder zit echt op een onhandige plek en mijn partner is erg gehecht aan haar koffie. Daarmee waren we dan echt gereed om de lange tocht naar Oostenrijk aan te gaan.

Reis naar Oostenrijk:
De reis naar Oostenrijk was pakweg 1000km enkele reis, die we op de heenweg in 2 etappes splitsten. We vertrokken op de middag van 1 januari en reden zo'n 700km naar een hotel net boven München, en op 2 januari in de ochtend reden we direct door naar de piste. Het weer was vrij gematigd winterweer, een paar graden boven 0 en hier en daar wat regen, geen bizarre wind of iets dergelijks. Hoewel de Duitse snellaadinfrastructuur lang niet zo goed is als het Nederlandse (en zelfs gevoelsmatig minder dan het Franse), was de reis totaal probleemloos. Voor het hotel stonden een flink aantal Ionity snelladers, maar er waren ook een paar 11kW laders op het parkeerterrein. De Polestar 2 had geen enkel probleem met de autobahn, en reed ook tot 180km/u probleemloos en stabiel over de weg. Verbruik is dan wel echt torenhoog. Bij langdurig 150km/u rijden leek het bereik van 100% naar 0% nog zo'n 250km, dus dan moet je wel snel naar de volgende laadpaal. Echter, we reden meer rond 130-140km/u wanneer dat kon/mocht, en dan was er al zeker 100km meer bereik uit het accupakket te halen. Ook de preconditionering van de accu werkte probleemloos. Alternatieve laadpunten zoeken in Google Maps is vrij simpel en je ziet zo'n 20 minuten voor de aankomst je verbruik omhoog schieten, omdat de accu dan voorverwarmd wordt. Bij aankomst schoot er dan meteen 200kW de accu in. We hebben het niet precies getimed, maar in een krap halfuur van 10% naar 80% was wel de realiteit. Daarmee was de heenreis snel afgelegd.

Op de vrijdag reden we 's middags weer terug naar huis na een dag op de piste. Vlakbij de gondel waren er meer dan voldoende laadpalen op de parkeerplaats, waardoor we bij een volgeladen auto aankwamen en direct voorverwarmd konden vertrekken (we hadden de voorverwarming op timer gezet via de app, dat werkte prima). De terugweg hadden we geen overnachting gepland, we zouden gewoon rijden tot het niet meer ging. Uiteindelijk ging dat goed genoeg dat we niet meer gestopt zijn dan nodig voor laden, eten, koffie of toilet. Vaak was het laden daardoor amper te merken, omdat we toch langer bezig waren dan de auto. Het eerste stuk van de reis was het vrij druk, waardoor we na 2,5 uur rijden nog steeds 50% van de accu over hadden. Gelukkig reed het later wel een stuk beter door, waardoor we daarna tenminste de accu leeg konden rijden in één etappe. Eén keer hadden we last minute de laadbestemming gewijzigd, toen pakte de auto het voorverwarmen niet goed op en kwamen we met een te koude accu aan. De laadsnelheid bleef toen steken op krap 100kW. We zijn daar toen maar kort blijven staan en zijn naar een andere paal gegaan, toen werkte voorverwarmen weer keurig en pakte de auto meteen maximaal vermogen.
Uiteindelijk hadden we de volledige rit met 3 stops van 30 minuten kunnen doen. Wij hebben daar 4 stops van gemaakt, waarvan 2x +-30 minuten en 2x +- 15 minuten. Zeker voor winter was dit voor ons een hele verademing, het voelde alsof we hiermee langer konden doorrijden in de winter dan met de ID.3 in de zomer. Uiteindelijk gemiddeld verbruik over de heenreis en terugreis samen was 22.8kWh/100km bij een gemiddelde snelheid van 100km/u, de terugweg was 22.3kWh/100km bij gemiddeld 103km/u (volgens de boordcomputer).

Andere zaken die ons opvielen tijdens deze lange reis:
- De adaptive cruise control is vrij agressief met inhouden als het snelheidsverschil met de voorganger wat groter is (>10km/u). Daardoor schakelden wij vaak terug naar de "domme" cruise control, dat reed naar ons idee relaxter op de autobahn. Hopelijk kunnen ze dit met een software update nog wat fine tunen, want ook in Nederland is dit soms merkbaar en vervelend.
- De voorverwarming van de cabine is heel krachtig. Onze auto had 3 dagen stilgestaan en was volledig bevroren, maar was binnen 10 minuten helemaal ijsvrij. De auto trekt dan ook wel 7kW naar het klimaat als deze net opstart.
- Comfort van de auto op lange ritten is erg goed. Enige waar mensen wat moeite mee kunnen hebben, is de beperkte opbergruimte voorin en de beperkte beweegruimte vanwege de grote middenconsole. Wij wisten dit vooraf en hadden er geen probleem mee, maar ik kan mij voorstellen dat sommigen hier wel last van zouden krijgen.
- De inschatting van resterend accupercentage bij aankomst in de navigatie is niet gewend aan Autobahn, die was toch vaak wat optimistisch. Hier hebben we in Nederland geen last van.

Overige observaties sindsdien:
Sinds de vakantie hebben we nog zeker 3000km door Nederland gereden. Daar zijn ons nog wat dingen opgevallen:
- Wanneer het echt flink koud was (onder het vriespunt), ging het verbruik soms wel boven de 20kWh/100km, maar verder bleef het er vrijwel altijd onder, meestal tussen de 18-20kWh/100km. Met korte ritten vaak iets hoger, en daar hebben wij er de laatste tijd een goed aantal van. Gemiddeld over ruim 1000km staat er nu 19,5kWh/100km. Daarmee is 400km praktijkverbruik in normaal Hollands winterweer haalbaar, zeker op de langere ritten. Daarbij wordt vaak snelheidslimiet + correctie gereden. Bij 130km/u loopt het verbruik wel op, net als bij de reis naar Oostenrijk en zakt het bereik nog iets.
- Wel is te merken dat het klimaat vrij agressief is bij het starten van de auto. Wanneer je niet voorverwarmd, dan kan je bij korte ritten echt flink hoog verbruik te zien krijgen (>25kWh/100km). Bij langere ritten wordt dit effect natuurlijk veel minder en wordt de auto rap zuiniger.
- Er is ook een enorm verschil tussen normaal klimaat en de eco modus. De eco modus draait de airco op een veel lager pitje, dus met zeer vochtige lucht buiten gaan de ramen achterin wel wat beslaan. Ook is de temperatuur op eco modus wat minder behaaglijk. Op een dag had ik het vrij koud en kon ik het op eco modus niet echt warm krijgen, ook niet met temperatuur op 22/23. Toen ik het klimaat van eco afhaalde werd het opeens een stuk warmer en had ik geen last meer van de kou.
- Met die kennis schipperen we altijd een beetje tussen normaal klimaat en eco klimaat. Zeker bij korte ritten is eco vaak meer dan prima.
- Bij voorverwarmen doet de auto niet aan eco en ook niet aan zelf instelbare temperatuur. De auto verwarmd altijd voor naar 22 graden en pakt bij het instappen vervolgens de laatst ingestelde temperatuur van je profiel op. Bij koud weer pakt ie ook automatisch stoel- en stuurverwarming mee bij het voorverwarmen.
- Over profielen gesproken, dat werkt prima. Profielen kunnen aan een sleutel gekoppeld worden, maar wij hebben een garage druppel aan onze sleutel hangen dus we moeten soms handmatig wisselen. Wel lijkt de auto het profiel op te pakken van de persoon die voorverwarming aanzet, als dat het geval is.
- Ook de Keyless entry werkt prima. Soms is het wat te traag, maar het heeft altijd gewerkt, hooguit nadat ik even de Polestar app geopend heb.
- De polestar app is simpel, maar werkt in onze ervaring prima. Vroeger waren hier blijkbaar veel problemen mee, maar eind vorig jaar was er een update die de boel eindelijk stabiel moet hebben gemaakt, en dat was precies voordat wij de auto in ontvangst mochten nemen. Wat extra functionaliteit zou leuk zijn, maar niet noodzakelijk voor ons.
- Zodra het wat warmer wordt, wordt de auto flink zuiniger. Laatst was de temperatuur rond de 15 graden, en toen zakte het verbruik al snel op een kort stukje onder de 17kWh/100km, en zelfs op een stuk binnendoor onder de 15kWh/100km. Dat maakt mij erg benieuwd naar het verbruik deze zomer.
- Na even oefenen werkt het trappen om de kofferbak te openen zeer betrouwbaar. Ook is de kofferbak meer dan ruim zat voor ons gebruiksdoel, en de opklapbare scheidingswand die bij het pluspakket komt is daarbij best handig met boodschappen.
- Het polestar logo in het panorama dak blijft leuk. Ook is dat dak erg fijn voor het licht in het interieur, zeker bij de zwarte bekleding.
- Die bekleding ventileert niet echt goed. Voor m'n partner geen probleem, maar ik zweet vrij snel en merk dat soms wel als ik na wat inspanning in de auto stap. Ook hier benieuwd hoe het in de zomer gaat. Nappalederen stoelen met ventilatie waren hier wel de betere keuze voor mij geweest, maar iets te prijzig.
- Het dashboard met Google Maps blijft heel fijn tijdens het rijden.
- De 360 graden camera werkt prima, maar met regen blijven er wel snel druppels op hangen. Af en toe een doekje kan wellicht geen kwaad, maar meestal blijft ie wel bruikbaar.
- Koplampen zijn goed, en de adaptieve koplampen werken na een korte test ook mooi. Echter op te hoge snelheid werkt die adaptieve functie alleen als aan/uit, niet meer de selectieve uitblinding van de tegenligger.
- Hulpsystemen blijven grotendeels uit je weg. Geen irritante piepjes, ook nog geen onterecht ingrijpen bij achteruit rijden gehad zoals sommige andere mensen. De lane assist is een stuk minder irritant dan in de Volkswagen, en met de adaptive cruise kan ie ook nog actief sturen. Hier moet je soms wat kracht op het stuur zetten om te voorkomen dat ie gaat zeuren om je handen aan het stuur te houden, maar ik heb dat niet als heel vervelend ervaren tot nu toe. Wel kan ie soms bij gekke belijning in de war raken, dus dat is iets om voor op te passen.

Al met al zijn we heel tevreden met deze auto en zien we de komende jaren met veel plezier tegemoet. Deze auto is absoluut niet voor iedereen, maar voor ons past ie heel goed. Bovendien hebben de recente prijsverlagingen de auto wel een stuk interessanter gemaakt in de markt, al deed het wel wat pijn om te zien nu wij net voor 4 jaar vastliggen op de oude prijs. Desondanks erg blij met de auto, en hopelijk stappen met de nieuwe prijzen nog wat meer mensen over op dit eigenzinnige alternatief op de Tesla.