Polestar 2 Intro (2020) #6

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	2 Intro
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2020
Jaar van aanschaf	2020
KM-stand laatst	15.000 km

De eerste Google auto bevalt goed!

1.500 km
18 januari 2021

Ik heb de Polestar 2 sinds eind november 2020 met inmiddels ruim 1.500 km op de teller. Voldoende ervaring dus om een eerste review op te tekenen.

Vooropgesteld; ik heb weinig met auto’s maar deste meer met technologie. Al vanaf het moment dat Polestar de eerste Google-powered auto aankondigde was mijn interesse gewekt. Het is een enorme klap geld, maar de combinatie van het Android Automotive besturingssysteem en het vooruitzicht om dankzij adaptive cruise control, pilot assist en diverse andere hulpmiddelen zo comfortabel mogelijk woon-werk kilometers te kunnen maken, heeft me uiteindelijk over de streep getrokken om de auto te bestellen.

Android Automotive

Om met het belangrijkste wapenfeit van de Polestar 2 te beginnen; het Android Automotive systeem. Dat werkt goed – minstens zo goed als ik had gehoopt. Google Maps op het grote scherm (en op een kleiner scherm achter het stuur) is een ideale manier om te navigeren. Googles informatie over verkeersopstopping is de afgelopen jaren alsmaar beter geworden, waardoor het systeem extreem nauwkeurig kan voorspellen hoe laat je op je bestemming arriveert en wanner beschikbaar snellere routes kan adviseren.

De Google Assistent werkt erg goed in de Polestar 2. Ieder ritje begin ik eigenlijk al standaard met “Hey Google, navigeer naar huis”, “Het Google, navigeer naar werk” of bijvoorbeeld “Hey Google, navigeer naar de Jumbo”. Maar ook voor andere zaken, zoals “Hey Google, zet wat muziek op” of “Hey Google, bel XXX” werkt goed.

Voor muziek gebruik ik YouTube Music wat uitstekend werkt onder Android Automotive OS. Ook de muziek die ik zelf naar YouTube Music heb geupload is eenvoudig af te spelen. Een derde app die ik veel gebruik is podcast-speler Pocket Casts; deze werkt in principe goed al wordt de status van podcats (afgespeeld of niet) niet altijd goed gesynchroniseerd met mijn smartphone.

Het aantal beschikbare apps voor Android Automtive OS valt op dit moment echter nog tegen. Wat ik mis is Flitsmeister, wat ik nu maar heb opgelost door de app op mijn telefoon op te starten zodra er een Bluetooth verbinding is met de auto.

Waar het Android Automotive OS extreem stabiel is, is de 4G verbinding van de Polestar dat alles behalve. Dit is op dit moment echt één van de grootste kinderziektjes. Ik denk dat bij ca. 1/3e van mijn ritten 4G simpelweg niet werkt. Op basis van informatie uit de Polestar 2 thread op het forum van Tweakers blijkt wel dat veel Polestar 2 bezitters hier last van hebben. Opvallend; afgelopen weekend stond ik geparkeerd naast een andere, erg blije, Polestar bezitter die totaal geen 4G problemen had.

Ik heb mijn telefoon inmiddels zo ingesteld dat, zodra er een Bluetooth verbinding is met de Polestar, automatisch een WiFi-hotspot wordt opgestart. Een werkbare workaround, maar dit probleem moet écht opgelost worden.

Rijden

Zoals al geschreven, ik heb weinig tot niets met auto’s, ik wil graag zo comfortabel mogelijk van A naar B. De 0 tot 100 snelheid kan me weinig interesseren. Comfortabel, dat is de Polestar 2! De auto is echt een genot om in te rijden. Waar ik misschien wel het meest van geniet – en bij bestellen wist ik niet eens dat het erin zat! – is de stuurwiel verwarming, wat een genot.

De adaptive cruise control en pilot assist werken erg goed. Ik ben inmiddels al een paar keer van Den Haag naar Amsterdam op en neer gereden waarbij ik de snelweg oprijd, het systeem aanzet, m’n handen nog maar losjes aan het stuur hou en heerlijk uitgerust op de plaats van bestemming aan kom.

De one pedal drive, ofwel de optie om met één pedaal te rijden door de auto te laten afremmen (en de batterij terug op te laden) zodra je het gas los laat, is geweldig om te rijden in de stad. Sterker nog, als ik had geweten hoe fijn OPD-rijden is, had ik vermoedelijk minder lang getwijfeld over de Polestar.

Verder is fijn dat zo’n beetje alles vanzelf gaat; je hoeft niet te starten, gewoon gaan zitten en wegrijden. Stoppen en je gordel los en de auto gaat vanzelf in de parkeerstand. De regensensor werkt zo goed dat ik nog geen enkele keer handmatig iets aan de ruitenwissers heb hoeven aanpassen. Zelfs het groot licht gaat automatisch aan en door de slimme aansturing van de lampen die uit tientallen LED’s bestaan worden tegenliggers automatisch uitgedoofd, wat perfect werkt. Ofwel; bij tegenliggers hoef je het groot licht ook niet zelf tijdelijk uit te doen.

Uiterlijk

Over smaak valt niet te twisten, maar ik vind de Polestar 2 een mooie verschijning. De auto lijkt qua design een beetje het beste van twee werelden; het sportieve van een hatchback en het stoere van een SUV. Van binnen is de auto prima afgewerkt. Het panoramadak is erg fijn al ben ik benieuwd hoe dat midden in de zomer gaat zijn. Het Polestar-logo dat op het dak wordt geprojecteerd is een mooi detail. Van binnen vind het auto véél fraaier dan de kale Tesla Model 3. Maar opnieuw, over smaak valt niet te twisten.

Verbruik en laden

So far, so good. Wat een beetje tegen valt is het verbruik nu het in de winter koud is. Op korte stukjes (lees: naar de supermarkt op en neer) is het verbruik al snel tegen de 40 kWh/100 km. Ik ben sinds november een paar keer van Den Haag naar Amsterdam op en neer gegaan met 100 km/u op de cruise control. Afhankelijk van de temperatuur was het verbruik tussen de 19 kWh/100 km en 25 kWh/100 km. Ik ben benieuwd wat het in de lente en zomer gaat doen. Een tochtje naar Zuid-Limburg in December was prima mogelijk, maar op en neer zonder te laden zit er niet in. Maar goed, zelfs met die wat hoger dan verwachte verbruik blijft het aan variabele kosten veel goedkoper dan op benzine rijden.

Ik heb thuis een laadpaal en daar laadt de Polestar probleemloos met 11 kW op. Snelladers heb ik geen ervaring mee, die heb ik nog niet nodig gehad. Ik lees op de fora dat veel mensen de laadsnelheid aldaar vinden tegenvallen, maar dat kan ik dus beamen noch weerleggen.

Zorgenvrije kilometers?

Helaas, dat niet. Toen ik de Polestar krap twee weken had klapte tijdens het opladen thuis ineens de aardlekautomaat uit. Ook publieke laadpalen weigerden ineens alle dienst na het aansluiten van de auto. Uiteindelijk bleek de laadunit defect te zijn, welke is vervangen. Na het vervangen daarvan en het upgraden van de software naar de nieuwste versie, werkte “Hey Google” niet meer, maar een volledige software-reset zorgde ervoor dat dat euvel snel verholpen was. Sindsdien rijdt de auto probleemloos, behalve de eerder genoemde 4G issues.

Het is spijtig dat de app voor de Polestar 2 nog steeds niet beschikbaar is. Het zou fijn zijn als de auto via de app voorverwarmd kan worden – al moet ik zeggen dat de stuur- en stoelverwarming dusdanig goed werkt dat ik dit vooralsnog niet als een extreem groot gemis zie. Wel kijk ik uit naar de phone-as-key optie, zodat ik de vrij logge Polestar sleutel thuis kan laten.

Conclusie tot nu toe

Op de 4G kinderziektes na ben ik érg blij met de Polestar 2. Hij rijdt heerlijk en het Android Automotive systeem werkt heel goed. Ik heb ervaring met de infotaintment systemen van uiteenlopende merken (o.a. Toyota, BMW, Volkswagen, Opel, Honda) en kan na de ervaring met de Polestar 2 alleen maar onderstrepen wat ik altijd al heb geroepen: auto’s ontwerpen en software ontwerpen zijn echt twee compleet verschillende takken van sport en over het algemeen zijn bedrijven niet goed in beide. Het is een uitstekende zet van Polestar om dit gewoon aan Google over te laten.

Op vakantie met de Polestar - Deel 1

15.000 km
28 juli 2021

Met de Polestar op vakantie naar Zuid-Frank; de één verklaarde me vooraf voor gek, de ander zei dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken, dus de waarheid zal wel ergens in het midden liggen dacht ik. Inmiddels zit de heenreis erop en die is uitstekend verlopen, zij het met hier en daar een kleine improvisatie. Tijd voor een verslag.

Voorbereiding

Om te beginnen met de voorbereiding. De belangrijkste tip die ik al op meerdere plekken op internet had opgedaan: zorg dat je voldoende verschillende laadpassen bij je hebt. Niet alleen omdat bij specifieke laadpunten het gebruik van een specifieke pas voor significant lagere kosten kan zorgen, vooral ook omdat het in de praktijk (zeker in Frankrijk!) een illusie blijkt dat alle laadpassen worden geaccepteerd bij alle laadstations. Uiteindelijk ging ik met deze vier passen op pad, overigens stuk voor stuk passen zonder abonnementskosten aangezien ik normaal gewoon thuis kan laden;

1) Plugsurfing. Deze pas kreeg ik met € 500 tegoed bij de aanschaf van mijn Polestar. Voor de vakantie ook belangrijke pas aangezien Polestar een samenwerking heeft, waardoor je bij gebruik van deze pas slechts € 0,35 per kWh (i.p.v. € 0,79) betaalt bij Ionity snelladers. En daar staan er tegenwoordig flink wat van langs de Franse snelwegen.

2) Shell Recharge. Primair een “back-up pas”, maar een handige keuze aangezien je met deze pas korting krijgt bij Shell Recharge snelladers langs de snelweg (€ 0,35 per kWh). Werkt normaal met standaard, relatief hoge tarieven voor publiek laden.

3) E-Flux. Deze pas heb ik ook ooit als back-up aangevraagd, maar heeft in de praktijk als voordeel dat je gewoon het basistarief van de laadpaal betaalt plus € 0,29 transactiekosten. Daarmee is het vaak de goedkoopste optie, zeker als je een “goedkope” paal vindt.

4) KiWhi. Deze heb ik speciaal aangevraagd voor de vakantie. KiWhi is het grootste Franse laadnetwerk en deze pas wordt bij naar eigen zeggen bij 90+ % van alle Franse laadpalen geaccepteerd. Aanvragen kan gewoon vanuit Nederland, al is het formulier enkel in het Frans (Google Tanslate to the rescue!). De pas werkt met een soort van prepaid systeem. Je moet er dus een bedrag op storten. Ik heb er voor de zekerheid € 20 op gezet.

Naast de laadpassen bestond mijn voorbereiding uit het aanschaffen van een goede, 20 meter lange verlengkabel. Ik wist al dat onze eerste camping geen laadpaal heeft, maar wel de mogelijkheid biedt om de auto bij het huisje te zetten. Met 20 meter verlengkabel moet je ieder stopcontact wel kunnen halen.

Het laatste, maar misschien wel belangrijkste onderdeel van de voorbereiding: de route bepalen met behulp van de juiste apps. A Better Route Planner is echt een must-have voor elektrische rijders. Deze app rekent op een lange route precies door bij welke snelladers je moet stoppen om op te laden en hoeveel je bij elk van die laders precies moet bijladen. Ik hebt tijdelijk een premium abonnement op ABRP genomen (€ 5 p/m) waardoor de app o.a. ook de huidige bezetting van laadpalen kan tonen, maar eigenlijk biedt de gratis variant al voldoende functionaliteit. Daarnaast heb ik meerdere apps om laadpalen te zoeken geprobeerd en er verschillende op mijn telefoon geïnstalleerd gehouden. Uiteindelijk is ChargeMap mijn go-to app hiervoor geworden; deze app lijkt het meest complete overzicht te hebben, biedt de fijnste filtermogelijkheden én heeft een actieve community, waardoor je ook kunt zien of laadpalen daadwerkelijk functioneel zijn (in Frankrijk geen overbodige luxe, zo blijkt inmiddels).

De heenweg, dag 1

In de weken voor de vakantie was ik dankzij ABRP al begonnen met het plannen van de reis en één ding werd snel duidelijk: door de vele Ionity snelladers die het afgelopen jaar in Frankrijk langs de snelwegen zijn geplaatst, hoefde ik me over de tocht door Frankrijk geen zorgen te maken. Toch hadden we al snel besloten om de tocht in tweeën te knippen. Het is de eerste keer dat we zo’n lang stuk met een elektrische auto gingen rijden, dus voor de zekerheid maar een hotelletje halverwege in Nancy. Overigens is Nancy een dusdanig mooie stad dat een bezoekje daaraan ons überhaupt een goed idee leek.

Goed, Frankrijk maakten we ons dus geen zorgen over, België des te meer. In Wallonië zijn snelladers zéér zeldzaam en op het lange stuk tussen Brussel en Luxemburg is eigenlijk maar één goed snellaadstation te vinden, Ionity in Wellin. Volgens ABRP heeft Ionity daar vier laders zijn, waarvan er twee kapot zijn. De zaterdag een week voor ons vertrek bleken die laders constant in gebruik. Een horrorscenario van een lange wachtrij voor twee snelladers doemde bij ons op, dus pasten we onze plannen aan: de avond eerder al vetrekken en een overnachting bij familie in Zuid-Limburg.
Meteen een interessante tip; laadpalen van NUON/Vattenfall kosten overal in Nederland € 0,37 per kWh, behalve in Noord-Brabant en Limburg. Daar kost opladen bij deze palen slechts € 0,22 per kWh (goedkoper dan thuis!), mits je uiteraard een laadpas gebruikt die de variabele kosten één-op-één doorrekent. Gedurende nacht van vrijdag op zaterdag hebben we de Polestar met 50,25 kWh afgevuld tot 100% voor slechts € 10,95.

Op zaterdagochtend begon, na de verplichte Corona-test, de reis richting Nancy. Volgens ABRP zou dit met 100% SoC in Zuid-Limburg probleemloos moeten lukken met slechts één laadstop, bij Ionity Haunconcourt, vlak onder Luxemburg. Geïnspireerd door een recent artikel van Jan Lemkes in AutoWeek speurde ik voor vertrek nog even de route af op eventuele gratis snelladers en zowaar; exacte op de route bleek in Arlon in Wallonië een LIDL met gratis snellader te staan. Een kleine twee uur na vertrek kwamen we met zo’n 50% SoC aan in Arlon, waar net een Luxemburgse Tesla-bezitter zijn laadsessie aan het afronden was. Na een leuk praatje werd de Polestar aangesloten op de 50 kW lader en vereerden we de LIDL met een bezoek voor lunch. De broodjes en drankjes smaakten prima en na ruim een half uur vertrokken we met 85% SoC richting Nancy. Daar kwamen we met 56% aan.

In Nancy bezochten we eerst de stad, waar we eind van de dag ook een hapje gingen eten. Opladen heb ik in de stad niet gedaan, aangezien ik toch wel zou opladen bij het hotel. Aangekomen bij het Novotel in Nancy hadden we geluk én ongeluk. Geluk aangezien het hotel “slechts” vier laadpalen had en de eerste drie inmiddels al door andere Nederlandse vakantiegangers waren bezet. Er was er dus nog één beschikbaar! Ongeluk aangezien de Polestar aan de beschikbare laadpaal simpelweg niet wilde laden. Ook na het omwisselen met een andere auto bleek simpelweg dat het betreffende type laadpaal en de Polestar niet compatible waren. Met dat scenario had ik geen rekening gehouden...

Gelukkig had ik eerder al met Chargemap de omgeving afgespeurd. Helaas zijn laadpalen in Nancy-West zeldzaam, maar er zijn er wel een paar. De laadpaal bij de plaatselijke Auchan supermarkt bleek stuk. “Al sinds jaar en dag” volgens de medewerker die ik toevallig tegen het lijf liep, lekker handig. De andere optie: de plaatselijke McDonalds, op loopafstand van het hotel. Hier staan twee The New Motion laadpalen. Gelukkig was één van de palen nog beschikbaar.

Hier bleek meteen de waarde van meerdere laadpassen hebben; de Plugsurfing pas weigerde dienst. De KiWhi pas, die ik vanwege de “werkt overal in Frankrijk”-belofte als tweede probeerde, deed het ook niet. Uiteindelijk begon de paal met de Shell Recharge pas wél met laden. Uiteindelijk bleek het een relatief langzame paal; 1 fase 230V, maar gelukkig wel 20A. Gelukkig had ik nog iets meer dan 50% SoC en dus zou de auto rond 5:45 100% vol te zijn, ruim op tijd voor vertrek. Eén uitdaging, de parkeerplek van de McDonalds zou volgens de borden om middernacht sluiten en pas om 9:00 weer opengaan. De plaatselijke filiaalchef verzekerde mij echter dat hij het hek nooit dicht deed, dus ik kon de auto probleemloos laten staan. De volgende ochtend was de Polestar inderdaad netjes vol én was er een plezierige bijkomstigheid; volgens de app van m’n Shell-pas waren de kosten voor de 37 kWh die ik had bijgeladen slechts € 0,0031 (géén tikfout). Ofwel; ongepland nóg een gratis laadbeurt.

De heenweg, dag 2

Rond een uur of 7:00 op zondagochtend vervolgden we de weg naar Zuid-Frankrijk (doel: La Roche-des-Arnauds). Oorspronkelijk was de planning om deze dag drie laadstops te maken, maar dankzij de diepe integratie van ABRP met de Polestar 2 (je kunt ABRP als app installeren op het Android Automotive systeem en dan rekent de routeplanner met je actuele verbruik) bleek door m’n zuinige rijstijl (ik reed 110 à 120 km/u) de trip ook met twee stops te kunnen. De eerste laadstop die op het oorspronkelijke programma stond (Ionity Langres bij Perrogny-les-Fontaines aan de snelweg), was dus niet nodig, maar aangezien ondergetekende en vrouwlief toe waren aan koffie stopten we hier toch na ca. 1,5 uur met 56% SoC. Van de vier Ionity palen was slechts één bezet – ook hier bleek de vrees voor wachtrijen dus ongegrond.

Het kopen en nuttigen van koffie én het snel bezoeken van een toilet kostte 25 minuten en in die tijd had Ionity zo’n 22 kWh toegevoegd aan de Polestar, waardoor we met 85% SoC weer op weg gingen. De Plugsurfing pas zorgde inderdaad voor de beloofde korting; kosten voor deze laadsessie waren € 7,54, inderdaad dus 35 cent per kWh.

247 kilometer en 2 uur en 18 minuten later was de volgende stop de Ionity lader bij Mionnay, waar we met 28% SoC aankwamen. Hier stonden zes 350 kW laders te wachten, die allemaal beschikbaar waren. ABRP had brekend dat opladen tot 65% à 70% voldoende zou zijn om nog met meer dan 10% SoC op de camping aan te komen, maar wij wilden graag wat meer speling. Plus; het was tijd voor lunch! In de pak ‘m beet drie kwartier dat we genoten van een lekker broodje en een bakkie koffie, werd de Polestar opgeladen tot 90%. Achteraf hadden we hier meevaller drie te pakken; de laadsessie is nooit in m’n Plugsurfing app verschenen en lijkt vooralsnog gratis.

Het laatste stuk van de route ging door de bergen en daar bleek de Polestar opnieuw toch echt een heerlijke auto. Opvallend is ook dat omhoog en omlaag rijden met de elektrische auto vrijwel geen effect op het gebruik had, we reden met een gemiddelde van 19,5 kWh/100 km de bergen in en een uur later, bij aankomst, stond het gemiddelde op 19,6 kWh/100 km (en ja Tesla-rijders, ik weet dat jullie wagen zuiniger is. Maar de Polestar is mooier én heeft Android Automotive).

1320 km, € 18,49

Uiteindelijk kwamen we met een ruime 37% SoC aan op de camping, meer dan voldoende marge dus. De aankoop van de 20 meter verlengkabel bleek een goede investering, want hiermee was het inderdaad prima mogelijk om de auto bij het huisje in te prikken. Toegegeven, laden met 8 km per uur houdt niet over, maar is voldoende om de kleine stukjes die je tijdens de vakantie overdag rijdt gedurende de rest van de dag en de nacht weer bij te laden.

De volgende dag (maandag) stond boodschappen doen op de agenda. Aangezien we ook nog iets van de Decathlon nodig hebben, stond een tripje naar de dichtstbijzijnde grote stad (Gap) op de plannen, waar je de keuze hebt tussen alle supermarkten die Frankrijk te bieden had. Chargemap hielp met de keuze! De snellader bij de plaatselijk LIDL bleek volgens de community al een jaar stuk, maar bij de E.LeClerc stond volgende app ook een 22 kW gratis lader. Daar aangekomen was net een Franse gebruiker aan het afkoppelen. Deze vertelde me dat je voor deze lader een speciaal pasje nodig hebt dat je bij de receptie kon aanvragen, maar hij was aardig genoeg om voor mij zijn pasje te scannen. Het zelf aanvragen van een pasje was even wat gedoe met een enkel Franssprekende receptioniste, maar is uiteindelijk gelukt. Na ruim 1,5 uur boodschappen doen (zo’n Hypermarché kost nu eenmaal wat tijd) was de accu alweer zo’n 20 kWh voller.

Op het moment van schrijven (de vierde dag op de camping en na wat dagtripjes) staat de Polestar netjes met 90% SoC bij het huisje. In totaal hebben we deze vakantie al 1320 km gereden vanuit huis, hebben we een volle batterij (net als bij vertrek thuis) en slechts € 18,49 uitgegeven aan opladen. Omgerekend 1,4 cent per kilometer. Met m’n vorige auto was ik voor dezelfde hoeveelheid kilometers bijna het tienvoudige aan brandstof kwijt geweest…

Android Automotive is en blijft briljant

Ten slotte nog even iets over de auto zelf. Allereerst: de Polestar blijkt echt een heerlijke auto om zo’n lange afstand in te rijden. De Pilot Assist is echt geweldig. Rij de auto op de snelweg, zet de functie aan en in feite rijdt de auto helemaal vanzelf. Ik heb nog nooit zo relaxed zo’n lange rit gemaakt. De 407 pk van de Polestar blijkt in de bergen ideaal; zelfs een steile helling rij je indien nodig met een enorm acceleratievermogen omhoog.
Het mooiste van de auto blijft echter het systeem waarop ik de auto oorspronkelijk al had uitgekozen; het Android Automotive systeem. Allereerst is het ingebouwde Google Maps echt de meest prettige navigatiesoftware die je maar kunt bedenken. Dat het systeem altijd up-to-date is, werd tijdens de trip inmiddels meermaals bewezen. Diverse wegwerkzaamheden en opstoppingen in Frankrijk werden allemaal keurig omzeild. Het feit dat Google zelfs waarschuwt voor Covid-inreisbeperkingen als je navigeert naar een ander land, geeft wel aan dat de software constant wordt geüpdatet. De integratie met de rest van het Google ecosysteem is ideaal: wanneer je op je telefoon een locatie hebt uitgezocht, staat ‘ie in de auto direct klaar om met één druk op de knop naar toe te navigeren.

Maar het is vooral nog de rest van het app-ecosysteem dat Android Automotive zo fijn maakt. ABRP noemde ik al; deze app kun je dus op de Polestar zélf installeren en maakt dat gebruik van up-to-date data van de auto om de juiste route en laadstrategie te bepalen. Je kunt eenvoudig de route daarna doorsturen naar Google Maps. De pre-release versie van Flitsmeister zorgt er tijdens de rit voor dat geen enkele flitser, gestrande auto langs de weg of werkzaamheden een verrassing was. En de beschikbaarheid van PocketCasts voor Podcasts (volledig gesynchroniseerd met al m’n andere devices) en YouTube Music (of Spotify/Tidal/etc. voor de liefhebbers) zorgt ervoor dat alle gewenste muziek beschikbaar is. Het krijgt wat mij betreft te weinig aandacht in de autojournalistiek; een auto met een gezond app-ecosysteem is wat mij betreft anno 2021 een enorm voordeel.

Terugreis?

Halverwege de vakantie gaan we nog door naar een andere camping, 200 km verder. Hoe die reis en de terugweg bevalt, zal ik bij terugkomst een nieuwe blog over schrijven.