Menu
| Uitvoering | 407 SW XT Pack 3.0-24V |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2005 |
| Jaar van aanschaf | 2008 |
| KM-stand bij aanschaf | 56.800 km |
| KM-stand laatst | 108.000 km |
Oktober 2009, 94.000 km op de teller
Ik lees geregeld reviews over de 407 die niet zo lovend zijn. Mensen hebben geen problemen met het comfort, maar wel last van storingen. Misschien heb ik een uitzonderlijk exemplaar, want (afkloppen) ik kan melden dat de auto in het afgelopen anderhalf jaar nergens last van heeft gehad. Nou ja, één klein dingetje dan: de rubbers van de stabilisatorstangen kraakten, maar met een beetje vet wordt dat gratis in de garage verholpen. Na vijf jaar vind ik dat niks geks. Wat ik wel bijna ongelooflijk vind, is dat de kosten van de 90.000 km beurt € 179 bedroegen, plus € 39 voor vervanging van het pollenfilter. En dat voor zo'n grote bak...ik ken mensen met veel kleinere auto's die echt veel meer kwijt zijn aan onderhoud en reparaties. Zo hebben we naast de Peug ook een New Mini Cooper uit 2002. Daar is, gelukkig voor het grootste deel onder garantie, al voor een kleine tweeduizend euro aan vervangen en gerepareerd. Netto is die auto duurder dan de Peug met zijn 3-liter V6...dat zet je toch aan het denken. Ik liet me door de garage ook vertellen dat de V-snaar er pas bij 240.000 km (!!) uit hoeft. Voor mijn V6 een dure ingreep, maar heb ik de auto dan nog wel? Ook las ik een review van iemand die twijfelde tussen de aanschaf van een tweedehands Volvo en een 407. Zijn punt was dat het interieur van de Volvo er na drie, vier jaar afgeleefd uitziet. Zeker de leren bekleding. Ik heb, als oud-volvorijder, precies dezelfde ervaring. Mijn Peug ziet er na vijf jaar nog uit om door een ringetje te halen. Ik weet het intussen zeker. Ik rijd deze hele fijne auto helemaal af.
Mei 2008, 61.000 km op de teller
Twee weken geleden zijn er nieuwe achterbanden onder de auto gegaan. Dan blijkt dat de bandenmaat 215/55/17 niet zo gemakkelijk te verkrijgen is en ook niet goedkoop is. Maar ja, er zijn ook Michelins onder gegaan in plaats van goedkopere Toyos. De Michelin Pilot Exalto PE2’s zijn toch een stuk comfortabeler dan de Pirelli P7’s die er al vanaf het moment van afleveren onder zaten. De Pirelli’s waren ook niet helemaal rond meer, wat voor (lichte) trillingen in het stuur zorgde.
Na een paar duizend kilometer met verschillende brandstoffen geexperimenteerd te hebben, lijk ik toch een paar verschillen ontdekt te hebben (buiten de prijs per liter). Zo lijkt het er toch echt op dat de auto beter loopt op RON98 dan op RON95. En dan met name goed op BP RON98. De verschillen zijn klein, maar je merkt het bijvoorbeeld aan het schakelen van de automaat. Dat gaat ’zachter’ wanneer het octaangehalte stijgt. Iets soortgelijks heb ik vroeger al eens ervaren met een handgeschakelde Volvo S70R. Die koppelde niet lekker met RON95. Die (gechipte) auto had bijna 130 pk/liter, deze 70. Ik had het dus niet verwacht.
Geen problemen met deze auto, in tegenstelling tot mijn Lease-307 die er zeer binnenkort uitgaat. Daar begint bij >130.000 toch zo af en toe wel het één en ander aan te haperen. Ook ben ik niet zo tevreden over de kwaliteit van het werk van Peugeot-dealer Davo in Delft. Ik denk dus dat ik de 407 bij een andere dealer onderbreng.
Vorig weekend een leen-407 2.0 gereden met 101.000 km op de teller. Een auto van Multirent die bij deze kilometerstand al vele gebreken vertoonde plus de nodige slijtage. Als ik dan bedenk hoe mijn 407 er bij 60.000 km uitziet...
Een reviewer merkt op dat de 3.0 niet aanvoelt als een 3.0. Wel....ja en nee. Hij voelt niet aan als een BMW 3.0 of Audi 3.0 en is ook niet zo snel (naar de 100 km/uur). Wel stukken zuiniger! Het is wat gevoel betreft meer een Amerikaan. Je hebt wel degelijk door dat er een vette motor in het vooronder ligt en zo klinkt hij ook. Maar een verkapte sportwagen is het niet. Overigens, ondanks dat TDI’s tegenwoordig over veel pk’s en koppel beschikken: op de tussensprint en boven de 100 km/uur is deze Peugeot V6 toch echt wel serieus snel. Een beetje TDI houdt je op de tussensprint van 100-160 niet bij, zo heb ik ervaren, en loopt ook zeker niet door naar 230 km/uur. Laat staan met hetzelfde gemak, geluidsniveau en comfort. Maar deze auto koop je als kilometervreter, niet als racewagen.
Maart 2008, 57000 km op de teller
Met de trein van de Randstad naar Oldenzaal om bij Directlease mijn rode 407 SW 3.0 XT Pack op te halen. Ik weet meteen weer waarom ik liever iedere ochtend in de file sta dan dat ik met de blauwgele taxi reis. Kaartjesautomaten die defect zijn, kaartjesautomaten die geen pinpas accepteren, treinen die op het laatste moment van spoor wisselen en zittingen die door onverlaten van het bankframe zijn ’gedemonteerd’. Nee, geef mij dan maar de verwarmde, electrisch verstelbare lederen fauteuls van de 407 en de JBL geluidsinstallatie!
Rouge Profond staat de 407 goed. Je ziet de SW echter niet vaak in deze kleur op de Nederlandse snelwegen. Gek eigenlijk. De auto in kwestie, uit 2005, is volgeladen met opties. Xenon-verlichting, RT3-installatie, lederen bekleding, gelaagde zijruiten, cd-wisselaar, JBL-geluidsinstallatie, een alert reagerende 6-traps tiptronic automaat, elektrisch instelbare gasgevulde schokdempers en natuurlijk die V6 onder de motorkap. Aan veel details zie je dat je hier met een limousine te maken hebt. Zoals de verlichting onderin de deuren, die bij het in- en uitstappen de grond naast de auto bijschijnt. Jammer dat de 2005-uitvoering niet het driespaaks stuurwiel heeft dat op het dashboard van de huidige 407 prijkt. En het nephout mag er dan redelijk echt uitzien, aluminium staat de 407 wat mij betreft beter. Maar hiermee is te leven.
De auto die ik bij Directlease heb gekocht heeft een 3-jarig leasecontract van 18.000 km per jaar uitgediend. De kilometerstand is met 56800 km dus erg laag. De auto voelt nog snaarstrak. Geen rammeltje te bekennen. De lederen bekleding is nog als nieuw en dat geldt eigenlijk voor het gehele interieur. De krassen aan de buitenkant heb ik laten spuiten en dat is wanneer ik in Oldenzaal aankom tot mijn vreugde uitstekend gedaan. De prijs was zeer scherp en tot nu toe niets dan lof voor de leasemaatschappij in Oldenzaal.
De snelweg op. Wanneer je zo dicht bij Duitsland bent, moet je wel over erg veel zelfbeheersing beschikken om je nieuwe aanwinst niet even op de Autobahn te laten blazen. Eerst goed warmrijden natuurlijk en we hadden Directlease beloofd de nieuw gemondeerde remschijven (service) niet meteen tot het uiterste te belasten, maar netjes in te rijden. Op de Autobahn komt de auto wat lui over, wat kan kloppen met het feit dat de onderhoudshistorie een lang bandenleven laat zien. De auto noteert vooralsnog 225 kilometer op de teller, die maar weining afwijkt, en dan maakt opdoemend verkeer dat de voet van het gas afgaat. Hij zal de top van 229 wel halen, is mijn verwachting. Wel in het 5e verzet van de automaat overigens, de 6 is een overdrive.
De motor is erg fijn. Bij het wegrijden leveren de eerste centimeters van het gaspedaal een zeer beheerste reactie op. Niks geen katapultreactie, eerder op het gezapige af. Dat is wel zo rustgevend. De vloeistoffen dienen echter wel even op temperatuur te komen voordat de 6-traps automaat echt zacht schakelt, vooral terug naar het eerste verzet. De ’Porsche Tiptronic’ 6-traps automaat reageert wat mij betreft voldoende vlot op het handmatig wisselen van verzet. Ik zou er in ieder geval niet tegenop kunnen schakelen met een handbak.
Trap je het gas is, dan klinkt er een heerlijke brul vanuit het vooronder. ’Kippenvelverewekkend’ is wellicht overdreven, maar mooi is de sound vanaf 4000 toeren per minuut zeker. De V6 trekt overigens met veel genoegen het rood in, zonder ook maar een hint van stress of rauwigheid. Ik heb de 2.7 HDiF gereden en die auto is zeker indrukwekkend, maar op toeren blijft het een diesel. Geef mij maar de benzineversie van de V6. Die is overigens niet heel erg veel onzuiniger dan zijn dieselbroer. En dat is een combinatie van de relatieve zuinigheid van de benzineversie in combinatie met de relatief onzuinige dieselversie.
Zijn er minpunten aan deze auto? Vanzelfsprekend. Zo is het middenconsule een ratjetoe van knoppen. In deze auto ga je de stemcommando’s waarmee je de functies van de RT3 kunt bedienen ook daadwerkelijk gebruiken. Het gaat namelijk zoveel sneller dan het zoeken van de juiste opties in de vele lagen diepe menustructuren. Andere minpunt: de auto kan een beetje deinen. Zet de schokdempers op de stand ’ Sport’ en dat probleem is opgelost. Op de snelweg kan de stand ’Auto’ echter zeer comfortabel zijn.
94.000 km: Geen problemen whatsoever.
december 2010, 108.000 km
Afgelopen jaar weinig gereden, want de opdrachtlocatie is veel beter bereikbaar per OV. De auto heeft dus veel en lang stilgestaan. Wat dan opvalt is dat hij probleemloos blijft. Tot de accu aan toe. Eén keer een spookstoringkje van de boordcomputer over de adaptieve vering. Maar zo snel als dit op het display stond, wat het ook weer weg. Ik vermoed een niet optimaal aansluitende stekker op één van de veerpoten.
Modeljaar 2005 heeft onder de voorspoiler een brede rubberen beschermstrip. Deze is in latere modeljaren vervangen door een veel dunnere strip, omdat je bij een iets te enthousiast genomen verkeersdrempel een schurend geluid van onder de neus hoort: de strip raakt de grond. De dealer maakte mij erop attent dat de nieuwe strip ook op modeljaar 2005 past en deze heb ik besteld. Toch nog kosten aan de auto :o)
Onze Mini gaat binnenkort weg: die kwam met 121.000 km niet meer door de APK± rekening van 900 euro. En het lijkt erop dat het de eerstvolgende APK weer raak zal zijn.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
