Opel Insignia Grand Sport 1.6 CDTI 136pk Innovation (2018)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Insignia Grand Sport 1.6 CDTI 136pk Innovation
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2018
Jaar van aanschaf	2018
KM-stand laatst	169.821 km

Fijne, betrouwbare reisgezel

71.156 km
14 juli 2019

De Insignia op mijn oprit is er een in Innovation trim, met een 136 pk sterk diesel aggregaat, handbak, leder, Innovation+ pakket en het Bose audio systeem. In de (bijna) gratis kleur ‘wit’.

En om met de deur in huis te vallen: het is een prima apparaat. Maar niet van het niveau van Audi of BMW. Het rijgedrag, de afwerking, de rust aan boord, het materiaalgebruik, de knoppen… Hij komt een heel eind, maar komt ook nèt iets te kort.

Uitstekend:
- Zitpositie. Uitstekende AGR stoelen. Je kunt lekker diep wegzakken achter het stuur. De hoofdsteunen zijn uitstekend te verstellen. Prima lendesteun. Fijn dat de zithoek goed (elektrisch!) te verstellen is. Alleen jammer dat het verstellen van de stoel met een zwaar werkende draaiknop gaat. Even een uiltje knappen kost tijd.
- Remmen. Vertragen prima, zonder drama. Van fading is ook na een rondje Grossglockner geen sprake.
- Prestaties. Nee, hij is geen strepentrekker, maar de Insignia versnelt heerlijk soepel en pakt al bij lage toerentallen mooi op. Dat maakt hem een vlotte, veilige reisgenoot.
- Ruimte op de achterbank. Hallo is daar iemand?
- Ventilatie/koelen. Gewoon niets op aan te merken. Zowel voorin als achterin.
- Opladen. 4 USB poorten!!! Een kleine kanttekening: de twee USB poorten onder de middenarmsteun communiceren allebei met de auto. Wel even opletten welke telefoon verbonden is, als je wegrijdt...

Goed:
- Het rijgedrag. Je bent duidelijk met een grote auto onderweg, maar hij stuurt redelijk dynamisch. Mist wel het laatste stukje verfijning op slechter wegdek. (Vandaar ook de 4 sterren bij prestaties)
- Materialen. Niet bijzonder. Geen premium gevoel. Toch zeker in orde.
- Knoppen op het stuur. De menustructuur kost even gewenning. Daarna spreekt het redelijk voor zich.
- Instrumentarium. Ziet er goed uit. Werkt feilloos. Geeft op tijd signalen als er getankt moet worden, of de ruitenwisservloeistof op dreigt te raken.
- Schakelen. Glijdt makkelijk van het ene naar het andere verzet. Soepel, niet te zwaar koppelingspedaal. Wegrijden gaat eenvoudig.
- Licht. Van die Matrix verlichting had ik meer verwacht. Het werkt mooi, maar ben niet omver geblazen. Of was de verlichting van mijn BMW 2 zó goed?
- Audio. Ik had stiekem meer verwacht van het Bose systeem. DAB+ klinkt subliem. FM goed. Via Apple Car Play (Spotify op hoogste kwaliteit) is het ook in orde. Maar gewoon niet meer dan dat. Tenminste, als je – zoals ik – graag naar jazz en Radio 4 luistert. Het systeem lijkt aanmerkelijk beter overweg te kunnen met Radio1 en de rampestamp-herrie van de kids.
- Rust. Nog wel iets van bandengeluid te horen, verder sereen. Wel bromt de auto zo nu en dan wat. Kan heel goed exemplarisch zijn.

Redelijk:
- Navigatie. Rekent razendsnel de route uit, maar neemt vaker dan eens heel bijzondere routes. Is niet zo erg als je de weg al een beetje kent, maar ronduit vervelend als je bijvoorbeeld Parijs probeert te passeren. Gebruik daarom tegenwoordig steevast Google via Apple Car Play. Of Waze.
- Digitale display. Tussen de twee analoge klokken in, zit een groot display met allerlei instellingsmogelijkheden. Hoewel het prima werkt, oogt het display lang niet zo strak als de kraakheldere schermen waarmee de meeste andere auto's tegenwoordig worden uitgerust.
- Bedieningsgemak van het multi-media systeem. De interface neemt soms wat bijzondere afslagen. Echt een stuk minder dan het systeem in de BMW die ik eerder reed.
- Bagageruimte. Groot, maar zet geen nieuwe maatstaven in dit segment. Vooral de hoogte is beperkt.
- Afwerking. Na 15.000 kilometer waren er al wat kraakjes… die verdwenen... en weer terugkwamen... en weer verdwenen!

Matig:
- Kleurverschillen. De verschillende onderdelen van het dashboard blijken van verschillende soorten kunststof te zijn gemaakt, en ik vermoed ook door verschillende leveranciers. Dat was voor mij ook de reden om voor een licht interieur te zien. Dan zijn de verschillen minder in het oog springend.
- Kieren. Op sommige plaatsen sluiten onderdelen niet mooi op elkaar aan. Deur op dashboard. Rechter zijde van het middenconsole op dashboard.

Slecht:
- Anti-afslaan mechanisme. Dat werkt dus gewoon waardeloos.
- Bediening van de Cruise Control. Je kunt alleen in stapjes van 1 kilometer per uur de snelheid verhogen of verlagen. Dat is knap irritant als je snel een (flink stuk) hogere of lagere snelheid wilt ingeven. En geef je daarom ten langen leste met het voetje gas bij, dan accepteert hij vervolgens niet zonder meer de nieuwe instelling. Opel, please, kijk eens even hoe BMW dat doet… München gebruikt bijna dezelfde knoppen, maar dat werkt echt zoveel beter.
- De auto ‘lekt’ diesel op de carrosserie via de tankopening. Nog nooit eerder gehad. Het gaat om de druppels die je welhaast altijd morst wanneer je de slang uit de tankmond trekt. Die blijven liggen achter de klep en worden vervolgens tijdens het rijden naar buiten gezogen, waar ze een smoezelige waas over de lak trekken.

Verbruik:
Voor een auto van dit voormaat presteert de Insignia voorbeeldig. Over de afgelopen (bijna) 9.700 kilometer laat 'ie - volgens mijn tankkaart van MTC - een verbruiksscore zien van 4,8 liter per 100 kilometer. Daarbij teken ik meteen aan dat ik er in de laatste weken een sport van heb gemaakt om zo efficiënt mogelijk te rijden zonder gek te doen.
Kijk ik naar het verbruik over de hele periode dat ik de Opel rijd, dan zou ik gemiddeld 5,3 liter per 100 kilometer rijden - wat overigens voor een belangrijk deel lijkt te liggen aan het fiks hogere verbruik in de winter.
Overigens is dat nog altijd een heel stuk beter dan het gemiddelde, want andere leaserijders verbruiken volgens MTC gemiddeld op 6,2 liter per 100 kilometer.

Geen slag verkeerd

89.192 km
11 oktober 2019

"Verlang je nog wel eens naar je BMW?" In de vraag van mijn collega lag een mengeling van verwondering en verbaasde goedkeuring verscholen. Ik had net mijn geservicede auto bij de dealer opgehaald en schoof de autosleutel triomfantelijk over het bureau. "Foutloze bak!" Over de vraag van mijn collega hoefde ik geen seconde na te denken. "Ja, voor wat betreft de afwerking en het Freude am Fahren gevoel. Maar verder in het geheel niet!"

Aanleiding voor onze conversatie wat het feit dat mijn Insignia opnieuw zonder verholpen kwaaltjes of ingrijpende reparaties van de dealer terugkwam. Gewoon een kleine beurt. Punt. Terwijl mijn collega bedachtzaam aan zijn baardje frunnikte - zijn eigen leaser is niet bepaald foutloos, to put it mildly - kon ik alleen maar de loftrompet steken over het feit dat ik inmiddels 90.000 zorgenvrije kilometers achter de rug heb. "Hij heeft nog geen slag verkeerd geslagen", vatte ik mijn enthousiaste betoog samen.

Zijn er nog nieuwe zaken die ik - ten opzichte van mijn eerdere review - het vermelden (extra) waard vind? Wellicht de wendbaarheid. Natuurlijk ben je met een lel van een slagschip op pad, maar hij laat zich ook in Spaanse dorpjes prima door smalle straatjes rijden. En het comfort op de achterbank is uitstekend. Vorige maand met drie collega's een week op pad geweest door Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. We moesten véél kilometers maken. Maar vier flinke heren in deze auto gaat prima. Ook motorisch trouwens. Qua wegligging wordt het dan wel allemaal wat minder strak, overigens. Verder ziet het meubilair er nog ontzettend fris uit, na 90.000 kilometer. En is de enig zichtbare slijtage de 'hak-plek' van de vloermat aan de bestuurderszijde. Het verbruik blijft redelijk constant. Over de laatste 15.521 kilometer: 5,3 liter per 100 kilometer.

Op naar de volgende beurt!

Joggingpak

120.341 km
14 juni 2020

De Insignia en ik hebben inmiddels net iets meer dan 120.000 kilometer afgelegd. Hij doet wat ‘ie moet doen. Zonder drama. Maar ook zonder dat ‘ie mij enthousiasmeert. Moest ik hem in één woord omschrijven, dan zou dat zijn met ‘joggingpak. De Insignia is ruim, je trekt hem gedachteloos aan, hij is comfortabel (waarover later meer) en doet wat ‘ie moet doen tegen lage kosten. Maar de Insignia is wat mij betreft óók inwisselbaar; hij ‘begeistert’ niet. Wat die vermaledijde, nukkige, vermogen-tekort-komende en ronduit onbetrouwbare BMW 216d GT – mijn vorige leaser – ondanks alle ellende potverdorie wél deed. Anyway. ‘Das war einmal’.

Een aantal nieuwe overpeinzingen:

- Sinds we 100 in het uur mogen (en door de corona crisis weer kunnen doorrijden…) is het verbruik spectaculair gezakt naar een gemiddelde van bijna 4,6 liter op de 100 kilometer – gemeten over de laatste 12.000 kilometer. En soms gaat het nóg zuiniger, zoals uit een van de foto’s blijkt. Ik vind dat écht waanzinnig voor zo’n grote sloep! De boardcomputer is overigens akelig accuraat, als ik de gegevens van mijn tankpas moet geloven.
- De comfortbeleving heeft wel een deuk opgelopen – vandaar ook de flinke afwaardering naar 3 sterren (dat waren er 5). Mijn even lange zoon en ik – we zijn allebei 1.97 meter – stappen tegenwoordig steevast stram uit de auto als we meer dan een half uur hebben gereden. Hoe dat kan? Geen idee. De voorstoelen (bestuurder en passagier) hebben we al in minstens 192 verschillende standen en posities ‘bezeteld’, maar zonder resultaat. Ik weet wel één ding: de volgende auto heeft andere stoelen. Dochterlief meet 1.76 meter en klaagt overigens nergens over en is vooral heel erg happy met de ruimte – en alle USB-poorten + stoelverwarming vóór en achter. Lengte gebonden issue, dus?
- Het is vast toeval, deze auto heeft mij al 3 keer getrakteerd op een platte rechter voorband. Een roestige spijker, een enorme (truck?)bout ) en een stuk ijzerdraad. Wel fijn dat de auto meteen een waarschuwing geeft dat er lucht ontsnapt!
- Ik kom alleen voor onderhoud – en de lekke banden – in de garage. Dat is top! En de garage is dat ook, trouwens. Driessen in Eindhoven. Vriendelijk. Professioneel. Eerlijk. En ze komen hun afspraken altijd keurig na.
- De positie van de knoppen waarmee je de HUD aanpast zitten - qua zicht - precies achter het stuur. Da’s niet heel praktisch, blijkt nu mijn zoon het schermpje ook regelmatig aanpast.
- De inhoud van de tank voor de ruitenwissersproeistof is zeker niet bovengemiddeld groot. Bovendien zorgt het vullen standaard voor heel veel schuim. Veel meer dan ik gewend ben. Geen drama. Niet handig.
- De lak blijft snaarstrak op de auto staan. Geen kringen of krassen, ondanks alle bezoekjes aan de wasstraat.
- De ‘pianolak-look’ kunststof onderdelen in het interieur zijn duidelijk veel gevoeliger voor krassen dan de verf aan de buitenkant…
- Als ik het pasje van mijn werk achter het zonnebrillenklepje in het dak parkeer, zorgt dat soms voor een ‘knorrend’ geluid tijdens telefoongesprekken. Geeft altijd hilariteit.
- Wil je de temperatuur van de lucht die uit de linker en rechter ventilatieroosters komt synchroniseren, dan kan dat alleen via het ventilatiemenu op het centrale display. Dat is te omslachtig.

Saai

148.812 km
14 januari 2021

Je kunt gerust concluderen dat de Insignia een dodelijk saaie auto is. De kilometers rollen probleemloos onder de koets door. Hij slaat geen slag verkeerd. Doet wat 'ie moet doen. Altijd en direct. En zijn verbruik blijft constant laag. Saai, dus.

Maar wat lekker. Om te weten dat je altijd op je auto kunt vertrouwen. Kou. Warmte. Lange ritten met volle bepakking. Hij geeft geen krimp. Startknop indrukken. Gaan.

Nee. Het is geen auto voor het snelle stuurwerk. En hij pampert je niet als een Fransoos. Ook is de afwerking niet van dat 'premium' niveau waar een aantal andere merken mee mag pochen. Toch zou het stempel middle of the road de Insignia te kort doen. Verrassend veel mensen vinden hem niet voor niets mooi (ik persoonlijk niet...), stil (klopt), comfortabel (indeed, als je de stoelen fijn vindt zitten) en luxe (dat is 'ie inderdaad!).

Het enige manco dat 'ie de afgelopen 30.000 kilometer (en al die kilometers daarvoor!) heeft vertoond, was dat het schuifje dat de bekerhouders verbergt was gaan wrikken in zijn loopwerk. Maar daar mocht de passagier op worden aangekeken. Die had er een blikje met een omgebogen lipje onder verstopt en vervolgens geprobeerd met enige voortvarendheid het klepje weer te openen. Dat ging niet-wel-niet-wél.

De komende maanden worden mijn laatste maanden in deze Opel. Ik moet gaan kijken naar nieuw vervoer. Want einde leasecontract. Toch, stiekem, wel jammer.

Zwaai

169.821 km
24 juli 2021

"Wat vond je van 'm?" De dealer die mijn nieuwe auto afleverde, knikte naar de Insignia. Gezien zijn pretoogjes rekende op hij een "Mwoah, het is een Opel hè..." Maar in plaats daarvan hoorde hij: "Verbazingwekkend goed! Geen slag misgeslagen. Geen premium auto qua afwerking en rijgedrag. Maar wel premium als het gaat om betrouwbaarheid, ruimte en verbruik (over de laatste 9.000 kilometer: 4,6 liter/100 kilometer). Ik denk dat ik hem ga missen, hoe goed de volgende ook wordt."

En dat is eigenlijk ook een prima samenvatting van hetgeen hierboven al uitgebreid geschreven is. Ik heb geen aanvullingen - of het moet zijn dat ook na krap 170.000 kilometer de auto nog als nieuw aanvoelt. Geen kraakjes. Geen rammels. Geen rare geluiden uit het vooronder of geklapper van het onderstel. Snaarstark, gewoon. En dat geldt ook voor het interieur. Dat ziet er - op een enkel krasje na - nog steeds als nieuw uit.

Dat brengt mij tot de ultieme conclusie: die Opel Insignia is gewoon een écht héél érg prima bak.

8,5