Opel Cascada 1.6 Turbo 170pk S/S Cosmo (2013)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Cascada 1.6 Turbo 170pk S/S Cosmo |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2013 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 29.356 km |
| KM-stand laatst | 202.000 km |
Eerste kennismaking.
Eenmaal een cabrio, nooit meer iets anders. Dat kan ik uit volle overtuiging stellen. Na een kleine zes jaar dagelijks gebruik van mijn Mazda mx-5 gemaakt te hebben (zie andere review) en in die tijd twee ton toegevoegd te hebben aan de kilometerstand, ben ik een overtuigd cabrioist. Zodra het boven vijf graden is en droog, rijd ik open. Probleem zijn echter mijn knieën. Die geven steeds meer problemen met koppelen en dus werd het tijd voor een automaat. Proefgereden in een mx-5 automaat, maar eigenlijk wilde ik toch ook wel meer comfort en een ruimere bagageruimte voor de vakanties. En dan graag ook enigszins betaalbaar. Dan vallen Audi's, Bmw's en Benzen al snel af. Met mijn intensieve gebruik schrijf ik auto's echt te snel af om me dat te kunnen permitteren. Resteert de Opel Cascada. Mooie auto, maar een Opel.... Bekt toch effe minder. Echter objectief gezien een fraaie automobiel met alle luxe die ik zocht. Dus na lang twijfelen toch eens proef gaan rijden....en gevallen als een blok. Wat een moordwagen. En dan behangen met accessoires, zelfs de zo gewenste trekhaak, en in een fraaie grijsbronze teint met donkerbruine kap en zwart lederen interieur. En dan die stoelen! Alles electrisch en extreem comfortabel. Enfin, schot in de roos dus en aangeschaft. Nu eerst meer ervaring opdoen en dan volgt een uitgebreidere review. Ook van het rijden met caravan. Qua trekgewicht (1300kg) zou zelfs de paardentrailer erachter mogen, maar daar hou ik toch de Grand Vitara voor aan. (Zie andere review). Laat de zon maar weer komen!
Eerste ervaringen.
Hier wat eerste indrukken en in reactie op het verzoek van Bassie gelijk een vergelijking met mijn mx-5 Nc. Vooropgesteld, de Cascada is echt een totaal ander soort cabrio dan de MX-5. De laatste is echt een roadster, als Nc dan met ietsje extra comfort in vergelijking met de types a,b en d. De Cascada is een volwaardige comfortabele vierzits cabrio. Comfort alom, maar veel minder scherpte in het rijden. De Mazda denk je de hoek om en hij volgt de bocht op de millimeter. In de Cascada dans je van bocht naar bocht. Als je weet wat je zoekt qua rijbeleving is de keuze tussen deze twee snel gemaakt.
De kap van de Cascada is vele malen stiller dan die van de Nc ( Die op zich weer veel stiller is dan die van de Na.). Eerste ervaringen qua benzineverbruik inclusief dagelijks woon-werkverkeer en files met de Cascada komt uit op 1 op 12,5 à 1 op 13. De Mazda haalt bij die rijstijl 1 op 14.
Wat verder opvalt is dat Cascadachauffeurs elkaar niet groeten. Dat is wel een stukje extra charme van de MX-5. Daarmee voel je je echt lid van een genootschap van zielsverwanten.
Ik ben blij dat ik niet hoef te kiezen. Essentie is dat je moet weten wat je zoekt qua ruimte en rijbeleving. Ga je voor luxe en comfort of zoek je scherpte en sportiviteit.
Verder merk ik dat ik de kap van de Mazda eerder opendeed dan die van de Cascada. Bij de Mazda gaat het handmatig en razendsnel, bij de Cascada electrisch en best vlot en ook rijdend tot 50 km per uur. Wat nu precies de reden van het verschil is weet ik nog niet. Wel was het kleine compartiment van de Mazda snel verwarmbaar tot een kleine warme cel, dat is bij de Cascada lastiger. De stoelverwarming had ik in beiden, dus daar zit het hem niet in. Enfin, desondanks rij ik ook nu veel open. Meestal zonder windschot, maar als je dat monteert is het wel comfortabeler. Ook hebben we open getourd met vier personen. Dat gaat prima, maar vergt wel een matige snelheid. Achterin is er echt wel veel wind. Desondanks een groot pré. Reuze gezellig met het hele gezin erop uit.
Storingen heb ik nog niet echt gehad. Alleen hapert het dak bij het openen en sluiten met de sleutel vanaf afstand. Bediening via de knop in de auto verloopt snel en vlekkeloos. Ik laat daar natuurlijk nog wel naar kijken.
Inmiddels begin ik de auto steeds beter te kennen, maar er volgen nog vele leesuurtjes met de gebruiksaanwijzing aleer ik echt alles ken en begrijp.
Parkeren met deze auto vereist veel vertrouwen in camera en sensoren. Doe je dat, dan lukt het wel. Maar man wat is die auto onoverzichtelijk.
Dankzij de lederen electrisch verstelbare comfortstoelen is een perfecte zit goed te realiseren. De bovenbenen krijgen goede steun, de rug evenzo. De knieën worden ontzien. Aangezien dat de belangrijkste reden was voor de aankoop ben ik natuurlijk blij dat de praktijk ook echt uitwijst dat het voor mij een goede keuze is.
Al met al een grote overgang en echt wel wennen. Maar de auto verwent me met enorm comfort en luxe en zorgt voor minder vermoeiende dagelijkse kilometers. Wel een tikkie duurder, maar dat is het ook wel waard. En desondanks verheug ik me ook op af en toe een lekker tochtje in de Mazda mx-5. Ook dat gaat nooit vervelen.
10000 km verder.
Inmiddels is de 40000 km gepasseerd. Tijd voor een wat afgewogener oordeel over de Cascada. Nog steeds ben ik erg gelukkig met deze Opel, maar ook zie ik wat zaken die me minder goed bevallen. Geen halszaken overigens, maar wel interessant om te weten als je de aanschaf van een Cascada overweegt.
Het verbruik schommelt zo rond de 1 op 12. Voor een automaat met dit gewicht best schappelijk. Wel rij ik bewust rustig waarbij het digitale scherm in het dashboard mij de informatie verschaft over het verbruik. Let ik daar niet op, of beweeg ik gewoon mee in het hectische spitsverkeer, dan kom ik minder gunstig uit.
De automaat is comfortabel, maar wel wat traag. Op de kickdown moet je echt even wachten. Dat is bij acute acties of inhalen op binnenwegen echt iets om rekening mee te houden. Ik had het liever iets scherper afgesteld gezien.
Het automatisch licht werkt wat rommelig. In tunnels gaat het licht m.i. te laat aan. En bij wisselende weersomstandigheden is er soms echt geen logica te vinden in het aan en uitschakelen van de verlichting. Natuurlijk kun je het ook handmatig doen, maar daar heb ik de automatische werking niet voor. In het echte donker werkt het wel mooi. Prachtig hoe het licht meestuurt in bochten. Het automatisch in en uitschakelen van het groot licht werkt dan ook goed. Het gaat pas mis als een tegenligger opeens van om de hoek verschijnt. Die schrikt dan wel even.
De achterruitverwarming krijgt het achterraam maar moeizaam droog. Aan de buitenkant wel te verstaan. Ook de rijwind heeft hier weinig effect op. Vaak rij ik dus enkele tientallen kilometers zonder goed zicht door dat raam. Maar ach, met gesloten kap heb je sowieso nauwelijks zicht naar achteren. De spiegels zijn de enige bron van informatie. En bij het parkeren natuurlijk de sensoren en de perfect werkende achteruitrijcamera.
De velgen van de Cascada zijn prachtig, maar wel een zorgenpunt. Meerdere keren raakte ik, net als de eerste eigenaar, er al de zijkant van de stoep mee en dat geeft snel lelijke beschadigingen. Een kleinere velg en band met wat meer rubber zou mijn voorkeur hebben. Dat ondanks dat ik deze twintig inch velgen prachtig vind staan.
Open rijden met de Cascada doe ik minder vaak dan destijds met mijn Mazda Mx-5 als dagelijks vervoersmiddel. Openen en sluiten van het dak gaat snel, zij het dat het van buiten de auto bedienen met de sleutel wel storingsgevoelig is. Zittend in de auto, zelfs rustig rijdend, werkt het allemaal wel perfect. Maar in de auto is na het openen de nodige wind voelbaar. En ik heb het windschot er niet standaard in staan, want wij zitten er regelmatig met vier volwassenen in. Het schermpje zit mooi compact opgeborgen achter de bank, maar pak ik daardoor ook wat minder snel. Doe je dat wel, dan blijkt het snel te monteren en helpt dat echt de turbulentie enorm verminderen. Maar zo warm als ik de zitplaats kan stoken in de Mazda, lukt ook dan niet in de Opel. De ruimte is simpelweg te groot en daarmee treedt veel warmteverlies op. Dus hoe vaak ik bij frisser weer open ga rijden is nog een vraag. Terwijl ik dat in de Mazda dus in zomer en winter zeker wel deed en doe.
De elektrisch verstelbare stoelen van de Opel zijn top. Wat een comfort, inclusief verwarming en koeling. Heerlijk ook om bij lange ritten af en toe net een tikje te verstellen, zodat kramp en kniepijn echt veel minder optreedt. Dat was de belangrijkste reden voor de switch van de Mx-5 naar de Cascada voor dagelijks gebruik en dat is dus echt een juiste keuze geweest.
Al met al een heerlijke vierzits cabrio voor dagelijks gebruik. Over een tijdje hoop ik er de caravan achter te hangen voor een vakantietripje. Benieuwd of dat zo aangenaam blijkt als ik mij nu voorstel.
Caravantrekker
Recent zijn we dan met de Cascada en een aangehaakte caravan op een tripje geweest naar de Eiffel. Een prima combinatie zo bleek. De Cascada trekt het met gemak. De snel inkomende Turbo zorgt voor een goede respons op het gaspedaal. Moeiteloos bewoog zij mee met het verkeer, ook bij het beklimmen van de heuvels, zelfs bij stijgingen van 15 %.
Kortom, een geslaagde inzet. Qua verbruik ook heel schappelijk. Op de vlakke weg 1 op 9 en in de heuvels 1 op 8. Mij hoor je niet klagen. Wat wel op valt is dat het qua verbruik beter is haar te vergrendelen in de vijfde versnelling. In de zesde versnelling nam het verbruik toe. Maar ook qua respons op het gaspedaal had de vijfde versnelling zeker de voorkeur.
Zwembadgeluiden
Enige tijd terug had ik in de parkeergarage, waar het verder nogal stil is, een vreemde gewaarwording. Bij remmen en optrekken klonk in mijn auto het geluid van klotsend water. Een soort golfslagbad ter hoogte van deuren en dorpels. De deuren bleken bij openen en sluiten geen geluid te maken, dus moesten het de dorpels zijn. Daar dus op enig moment de rubber dopjes uitgetrokken en jawel, grofweg anderhalve liter helder water per dorpel liep op straat! Hierover maar eens contact gelegd met de dealer en gelukkig bleek het een bij de fabrikant bekend euvel. Een instructie voor reparatie was beschikbaar en inmiddels is deze onder garantie uitgevoerd. Nu maar hopen dat het inderdaad verder een droge boel blijft.
Verder geeft nu de navigatie soms hardnekkig te kennen dat er geen sd kaart geplaatst is terwijl dat toch echt wel het geval is. Na een nachtje rust is dit dan weer opgelost, maar het zou toch niet zo moeten zijn. Ook hiervoor weet de fabrikant een oplossing. Dat laten we bij montage van de winterbanden dan ook maar gelijk meepakken.
Van 20 naar 17 inch
Met de dalende temperaturen en de winter op komst werd een overgang naar winterbanden wel noodzakelijk. De brede 20 inch sloffen zijn bij gladheid echt niet plezierig, zo werd mij op het hart gedrukt. Enig zoekwerk op marktplaats bracht mij bij auto Wensink in Zwolle, alwaar een mooi setje 17 inch lichtmetaal met Vredestein winterbanden geschikt voor Ampera, Zafira en Cascada werd aangeboden. Die heb ik toe laten zenden en zijn inmiddels gemonteerd. Visueel wel even wennen. De auto oogt echt anders. Maar het misstaat niet en is zeker comfortabel, wellicht ook iets zuiniger. Dat laatste moet nog blijken. De banden zingen iets meer tijdens het rijden. Groot voordeel is dat met de hogere bandwang de kans op beschadigingen bij het parkeren langs de stoeprand wat kleiner is. Dat is met de 20 inchers echt een crime.
Kleine update.
In vervolg op het voorgaande even een kleine aanvulling. Rustig rijdend, zo vloeiend mogelijk door de spits met beperkt fileleed scoor ik nu een verbruik dat rond de 1 op 14,8 ligt. Erg netjes in mijn ogen. Dat lukt me op de zomersloffen niet.
Irritant euvel is dat de blinde hoek signalering in de spiegels zeer regelmatig hapert. Wordt netjes gemeld in het display op het dashboard, maar het zou niet nodig moeten zijn. Ik kan ook geen oorzaak vinden. De spiegels zijn schoon en ook verder niets bijzonders.
Verder blijft de navigatie soms melden dat geen sd-kaart aanwezig is terwijl die er gewoon in zit. Inmiddels is mij duidelijk dat dit iets te maken heeft met het tegelijkertijd via mijn I-phone laten leveren van actuele route-informatie. Hoe dit precies samenhangt heb ik echter nog niet ontdekt.
Verder blijft het een dijk van een wagen.
Zeer recent wel acuut remblokken voor laten vernieuwen. Die waren versleten en lieten dat goed merken. Voor 163 euro rijd ik nu weer heerlijk geruisloos en heb ik weer alle vertrouwen in de remmerij.
Eerste onderhoudsbeurt.
De eerste beurt sinds ik de Cascada in bezit heb zit erop. De auto zelf gaf netjes op tijd het signaal dat een beurt uitgevoerd moest worden omdat de olie aan verversing toe was. Bijzonderheden waren er verder nauwelijks. De foutmelding van de blinde hoek signalering is onderzocht maar een euvel bleek niet te vinden. Jammer, want de meldingen dat het niet werkt blijven voorkomen en irriteren wel. De dorpels zijn gecheckt en zijn gelukkig nog steeds droog van binnen. En dat na deze natte maand. Dus dat is echt wel opgelost. Verder klein onderhoud, nieuwe bougies en filter. Alles voor een kleine zeshonderd euro. Ook zijn de zomerbanden teruggeplaatst. Het verbruik neemt daarmee weer iets toe en het sturen gaat minder licht dan met de smallere winterbanden. Die bevielen overigens prima en geven ook iets extra comfort. Maar de grotere velgen voor de zomer staan wel echt fraaier. Alles heeft zijn voors en tegens. Vol goede moed nu de zomer tegemoet. Deze winter toch ook regelmatig open gereden, maar straks weer zonder jas, sjaal, pet etc. Zalig!
Onbekend maar bemind en....een haperend dak.
Enige tijd terug werd ik benaderd door Autoweek om mee te werken aan de nieuwe rubriek "onbekend maar bemind". Erg leuk om dit te doen en het resultaat mag gezien worden. Zie hiervoor Autoweek nr. 25 van dit jaar. Leuke reportage en zelfs een foto op de cover. Wat een eer!
Wel jammer dat ik deze week voor peer reed met een dak dat aan het begin van de openingsceremonie vastliep. Heel gênant! Het gebeurt vaker als ik het openen aanstuur met de sleutel van buiten de auto. Maar normaal lost zich dat op als ik alsnog in de auto de bewuste handle gebruik. Dit keer echter niet. Dus met openstaande afdekplaat richting Opel dealer. Tot ik onderweg nog een laatste poging deed tot hervatting van het openingsproces en de kap weer in de beweging kwam. Opgelost, maar o wat voelde ik me voor schut rijden. Enfin, ik open en sluit het dak dus niet meer via de afstandsbediening ?.
Verder met dit mooie weer steeds weer genieten van alle cabriogeneugten!
Jaarlijks onderhoud.
Vandaag een jaarlijks beurtje ondergaan. Op zich weinig bijzonders. Maar wel behoefte aan nieuwe accu, nieuwe deurdrangers en remblokken. Niets wereldschokkends. De deuren kraakten inderdaad enorm bij het openen. En starten bij -5 bleek wat moeizaam. Dus prima zo. Duizend euro brengen ons weer een jaar verder, hoop ik. Het passagiersraam dat bij het openen van de deur soms niet zakt, zodat de deur niet te sluiten is, is ook onderzocht. Oorzaak niet direct gevonden. We gaan het monitoren de komende tijd. Verder blijft het een moorddadig lekkere auto. Jammer dat Opel dit marktsegment verlaten heeft!
Hoe droog blijf je in de regen?
Het Nederlandse zomerklimaat is dankzij klimaatverandering een vochtige bende. Hoe droog blijf je dan in een open Cascada? De snelheid is natuurlijk van groot belang. Sta je stil of rijd je traag, dan word je zeiknat. Maar met 80 km per uur heb je geen hinder van druilerig weer. En dan op de snelweg. Met honderd kilometer per uur kun je een behoorlijke regenbui handelen op de voorstoelen. Helemaal droog blijf je niet, maar storend is het evenmin. Achterin wil je niet zitten. ? Wordt het een moderne hoosbui, stop dan onder het eerste viaduct en sluit het dak. Doe dat niet als er geen viaduct voorhanden is. Je verzuipt dan namelijk. ? Wel fijn om lederen bekleding te hebben. ?
Heren cabrio tour weekend
Recent drie dagen met acht heren in vier cabrio's getourd. Onze Cascada in gezelschap van onze MX5, aangevuld met een BMW 430 en een Honda S2000. Goed gezelschap. Alle auto's waren genieten en werden hogelijk gewaardeerd door alle chauffeurs. De toch wat softe Cascada hield zich in dit gezelschap goed staande. Heerlijke bak om in te touren, maar minder geschikt voor het snelle en scherpe werk. Hoewel ze qua power best kan verrassen, de onderstel afstemming blijft comfortgericht. Zelfs met de banden op iets hogere spanning (2.6) wat ik zelf het lekkerst vind. Anderzijds enorme waardering voor de stoelen. Je zit echt in ergonomische fauteuils. Daar waren de meningen eensluidend. Verder gewoon een schoonheid. Jammer dat er een vrachtwagen een tikje op haar verleidelijke bips gaf. Maar die minimale schade wordt nu al weer vakkundig opgelost.
Gierend naar de garage.
Enige tijd terug dacht ik dat auto’s van medeweggebruikers last hadden van een slippende v-snaar. Ik meende toch echt een gierend geluid te horen. Maar toen ik alleen op de weg zat, was dat geluid er nog steeds. Ik was het dus zelf. Heel gênant! Toen dit geluid vrijwel constant mijn metgezel bleek, heb ik toch de garage maar even opgezocht. Daar bleek echter dat dit veroorzaakt werd door een defect wat vervanging van het klepdeksel noodzakelijk maakte. Een actie die nogal wat manuren vraagt en daardoor niet goedkoop bleek. Jammer, maar zo doorrijden kon ook niet. Dus heeft de Cascada tijdens de feestdagen bij de garage verbleven. Inmiddels is zij terug en rijden wij weer fluisterstil over ‘s heren wegen. Wel een kleine 740 euro lichter, dat is wel even slikken. Maar nu het grote genieten onderweg weer terugkeert, gaan we daar niet lang bij stil staan.
Kritiekpuntjes
Toch inmiddels wel enkele punten van kritiek op de Cascada. Goed om dat ook eens te benoemen. Allereerst de afneembare trekhaak. Wanneer deze niet onder de auto gemonteerd zit, verzamelt zich vuil in het gat waarin de trekhaak gemonteerd moet worden. Dat maakt montage moeilijk tot onmogelijk. Dus iedere keer dat ik bedenk iets te willen trekken, monteer ik de trekhaak al enige dagen eerder. Lukt het niet, dan heb ik nog tijd om even langs de garage te gaan. Alternatief is de trekhaak permanent laten zitten. Maar fraai is dat niet en een beetje onzinnig als je echt maar heel af en toe iets achter de auto wil hangen.
Ander punt is de enorm dikke a-stijl. Daar verdwijnen gewoon hele auto’s achter. Ik snap dat de cabriocarrosserie nu eenmaal deze sterke voorruitstijl vereist en dat dit dus onontkoombaar is. Maar je moet er altijd op bedacht zijn. Ben je dat niet, dan is het soms enorm schrikken.
Dan nog de plek waar de lichtschakelaar gemonteerd is. Links op het dashboard, laag en onzichtbaar achter het stuur. Ondanks lange gewenning nog steeds geen schakelaar die ik automatisch kan vinden. Ik moet echt zoeken en de ogen zijn dan even niet op de weg gericht. Vooral de enkele keer dat je een mistlicht aan wil zetten is het erg zoeken. En juist dan wil je je blik liefst op de weg gevestigd houden. Dat kan dus beter.
Eerder schreef ik overigens al over de haperende dodehoek signalering. Inmiddels is mij duidelijk dat deze steevast stopt als de 130 km op de teller wordt gepasseerd. Daarnaast valt hij frequent uit bij grote hoeveelheden neerslag. Het zal allemaal technisch best verklaarbaar zijn. Maar het zijn juist situaties waarin dit extra stukje hulp bij het chaufferen zeer welkom is.
Tot zover de minpuntjes die blijven storen na langdurig gebruik. Pluspunten hebben gelukkig veruit de overhand.
Fluwelen voet en uitrijden.
Aangezien de benzine inmiddels wel vloeibaar goud genoemd mag worden, met bijbehorende prijsstelling, doe je toch erg je best om zuinig te rijden. Ik heb inmiddels geleerd dat de Cascada enorm lang doorrijdt zonder dat ik gas geef. Feitelijk remt hij nauwelijks af op de motor op dat moment. Daar maak ik steeds slimmer gebruik van, zonder anderen te hinderen natuurlijk. Zie ik rood licht in de verte, gaat de voet van het gas en rij ik met vrijwel ongewijzigde snelheid nog een heel eind door. Remmen is verloren energie en dat voorkom ik dus waar mogelijk. Nu rijd ik gemiddeld ruim 1 op 15, wel op de winterbandjes natuurlijk. Op de snelweg zit ik als ik me aan de snelheid houd, gemiddeld op of tegen de 1 op 16. Het wordt een beetje een sport, soepel en vloeiend rijden. De Cascada leent zich er prima voor. Nu nog even en dan komen de recent geheel gerestaureerde zomervelgen er weer onder. Daar kijk ik naar uit. Dan hoop ik ook de auto een keer professioneel te laten reinigen. Vooral de kap heeft dat nodig. Bomen en bladluis hebben er vlekken op veroorzaakt die ik er met lauw water met groene zeep niet uit krijg. Eens kijken of een prof dat wel lukt.
Net op tijd voor…de Alpen,
Recent kreeg ik steeds sterker het gevoel dat de Cascada haperde als ik wilde accelereren. Nu zaten we vlak voor de vakantie, dus toch garage Kooiman maar even om raad gevraagd. Die wilden toch graag even kijken wat het euvel was en dat dan ook liefst verhelpen. Dus ik werd er tussen geschoven en er werd gezocht….en gevonden. Een klepje en slangetje bij de turbo waren in slechte staat en veroorzaakten het probleem. Dus aan de slag en jawel, de dag voor vertrek was de auto toch echt gerepareerd en klaar voor vakantie. We hoefden dus toch niet over te stappen in onze Grand Vitara. Ook leuk, vooral buiten de gebaande paden, maar we gingen naar de zuid Zwitserse Alpen dus dan wil je een cabrio. De auto heeft de reis perfect doorstaan. Comfortabel open cruisend, slingerend over de Gotthardpas, flanerend langs het Lago Maggiore. Zalig! Maar ook een lange, enorm steile en uiterst smalle weg, tot aan de rand van het Naretmeer, achter in het Valle Maggia gereden. Soms moest ze handmatig in 1 gehouden worden en anderen passeren kon alleen in spaarzame uitwijkhaventjes. De weg was eenvoudigweg nauwelijks breder dan de auto. Maar dat maakte niet uit voor de Cascada. Ze knorde zich met groot gemak naar boven en gelukkig ook weer naar beneden. Als ik de andere aanwezige auto’s ter plekke zag, was deze route toch meer iets voor onze Suzuki, maar dat is nou juist de lol. Juist daar wil je dan in deze luxe sloep heen. Enfin, genoten en nu weer thuis, nieuwe plannen maken.
Overigens voor de vakantie ook nog de auto professioneel laten reinigen, vooral het dak wat door bladluis en ander vuil echt smerig was geworden. Een aanrader. Ze was weer als nieuw, van binnen en van buiten. Dak geïmpregneerd en nu weer terug in haar oorspronkelijke fraaie kleur. Dat vraagt om een jaarlijkse herhaling. En ja….na die vakantie moet ik weer snel met spons, zeem en stofzuiger aan de slag. Daar valt niet aan te ontkomen.
Fijn zo’n sleutel!!
Vanmorgen vroeg kwam een behulpzame buurman mij melden dat in ons dorp gezocht werd naar de eigenaar van een cabrio die de hele nacht met open dak geparkeerd had gestaan. Men zocht mij dus. En daar trof ik inderdaad onze Cascada, volledig topless en zeiknat door de vochtige nacht. Wat is het probleem? Al eens eerder gebeurde iets vergelijkbaars, maar toen waren alleen alle ramen geopend. Oorzaak is de sleutel die in een broekzak klem komt te zitten en dan een signaal stuurt om het dak te openen. Sindsdien houd ik de sleutel in de hand tot ik thuis binnen ben en stopte hem daarna in een vakje in mijn tas. Blijkbaar is hij daar ook weer klem komen te zitten en bereikte het signaal zowaar mijn auto die toch al snel op een meter of 100 afstand geparkeerd stond. Fijne sleutelservice dus. Enfin, gelukkig heb ik leren bekleding en hoefde ik niet vroeg naar mijn werk. Inmiddels is het interieur weer droog, althans zo voelt het. Nu maar afwachten en dus nog zorgvuldiger omgaan met de sleutels.
Open in de winter
Inmiddels weer heel wat maanden verder. De Cascada doet geen slag verkeerd. Winterbandjes eronder, onderhoudsbeurtje zonder bijzonderheden, gewoon lekker gaan. Wel heb ik inmiddels een geheel nieuwe sleutel. De oude was echt kapot. En nu hoop ik dus ook geen onverwacht openende ramen en dak meer te hebben. Maar ik blijf voorzichtig. De sleutel ligt thuis netjes in een blikje opgeborgen zodat hij geen contact kan maken met de auto.
Vandaag was er een mooi zonnetje en dan kun je bij 7 graden toch echt heel aangenaam open toeren. Stoelverwarming aan en verder eigenlijk niets. Stuurverwarming was niet eens nodig. Mooi om de verbaasde blikken te zien van de medeweggebruikers. Ze hebben geen idee hoe heerlijk warm ik het gewoon heb terwijl de wind zachtjes mijn pet aait en ik de buitengeuren ruik, de vogels hoor…. Zalig!! Dochter doet hetzelfde in haar MX5 en ziet dezelfde verbaasde hoofden. Hoewel, de heren zijn bij haar mogelijk ook om ander redenen geïnteresseerd. Dat vindt vader dan natuurlijk toch weer een zorgenpuntje.
Enfin, cabrio rijden is geweldig, juist in Nederland en absoluut twaalf maanden per jaar.
Een bereisde metgezel.
Een lange zomer verder waarin de Cascada de nodige reiskilometers maakte. Van zandwegen in eigen land tot de Peer Gynt weg in Noorwegen en de Kleine Sint Bernard in Italië, ze deed het allemaal vlekkeloos en met groot gemak. Een lange rondreis door Noorwegen toonde zij zich de ultieme cruisemobiel. Dak open, rustig touren en genieten van het landschap. Naar Italië toonde zij zich een prima doorpeesbak op de autobahn, maar ook een flaneermobiel op passen en binnenwegen. Klimmen en dalen doet zij met groot gemak en alle bagage voor twee past met gemak in bagageruimte en op de achterbank. Ja, dat laatste moet, want anders kan het dak niet open.
Recent met vier heren op pad met open dak. Dat is op de achterbank toch wel een uitdaging. Tot 80 km gaat het, maar daarboven wordt het achterin toch echt wel enorm turbulent. Maar gelachen hebben we wel.
Enfin, het is een topcabrio en ik geniet volop. Soms denk ik aan een inruil…maar waarom zou ik?
Prijzige beurt
Deze dagen heb ik de bandenwissel laten combineren met een grote beurt. Dan krijg je natuurlijk wel een ander prijskaartje. Daarbij bleken nieuwe remschijven en blokken aan de voorzijde noodzakelijk en moesten twee winterbanden worden vernieuwd. Verder nog wat klein werk als een nieuw lampje voor de kentekenverlichting. Al met al een rekening van dik 1800 euro. Maar dat vind ik dan eigenlijk ook best wel meevallen. Feitelijk ook alleen normale slijtage en dus kosten waarvan je weet dat je ze af en toe hebt. Niets om ons zorgen over te maken dus. Wel vond ik de laatste tijd de auto bij langzaam rijden wat gonzen. Dat is nagekeken en blijkt veroorzaakt te worden door een cuppende band linksachter. Hoe dat is ontstaan mag Joost weten, maar het is geen euvel waarvoor ik a la minute de betreffende band laat vervangen. Dat brede zomerrubber is namelijk best prijzig. Een beetje gonzen kan ik wel aan en als de muziek aan staat hoor ik het sowieso niet.
Al met al ben ik best content met de degelijkheid van deze Opel. Als ik teruglees in mijn review zie ik slechts één opvallende reparatie, verder alleen slijtage en heel veel rij- en reisplezier. Dit apparaat is goed in elkaar geschroefd is mijn conclusie.
Verder blijft het in mijn ogen een chique verschijning en biedt ze heerlijk comfort. Ja, het zou iets scherper mogen sturen en iets sneller mogen accelereren. Althans voor mij. Mijn partner ziet dat anders. Mogelijk is met kleine aanpassingen hier winst in te behalen, maar het is voor mij niet urgent genoeg om me daar in te willen verdiepen. Een tevreden cascadist dus.
Stoelverwarming met kuren
Kort geleden viel mij op dat mijn stoelverwarming uit stond terwijl ik hem bij de start toch echt aan had gezet. Ik ben er op gaan letten en jawel, als ik hem vol aan zet schakelt hij na een minuut of 20 spontaan uit. Dat is niet de bedoeling. Overigens, als ik hem dan weer aan zet en kies voor twee i.p.v. drie streepjes, dan blijft hij wel gewoon aan. Ook prima, eerst even voorverwarmen en daarna de warmte vasthouden. Maar toch…. Volgens internetfora een bekend euvel van de Opelstoelen en niet goedkoop te repareren, met name als je ook stoelventilatie hebt. En ja hoor, dat heb ik ook. Enfin, geen reden om nu gelijk naar de dealer te rennen, maar ik ga wel eens vragen wat een reparatie mij zou gaan kosten. Want die warme stoel is nu net wat het zo aangenaam maakt om ook bij lage temperaturen, zoals de 10 graden van vandaag, aangenaam open te rijden. Wordt vervolgd.
Wonderbaarlijk herstel…
Schreef ik eerder over het kwakkelen van mijn stoelverwarming, inmiddels kan ik melden dat dit euvel vanzelf verdwenen is. Al weer geruime tijd functioneert mijn stoelverwarming volledig naar wens. Ik ben benieuwd of het gekwakkel ooit nog terug komt.
Vervolg op oud zeer
Bij 159.500 km meldde ik dat er sprake was van wat gegons door een cuppende band. Dat soort ongemakken wennen, maar nemen ook vrij ongemerkt steeds een beetje toe, tot het moment dat het je opeens opvalt en stoort. Dat moment was het begin van onze recente vakantie. Rustig toerend richting De Harz ervaarde ik het gegons en getril toch wel als irritant. En als je het eenmaal gehoord hebt kun je het daarna niet meer uit je systeem krijgen. Dus bij alle mooie tourtochten ergerde ik me er toch wel behoorlijk aan. Overigens een oprecht prachtig gebied om rond te toeren met een cabrio, klassieker of motor. En nog niet zo druk. Enfin, na terugkomst dus naar de dealer en daar vastgesteld dat dit hinderlijke gegons en getril inderdaad wordt veroorzaakt door de cuppende banden. Twee gaan we er op korte termijn vervangen. Twijfel is er nog omtrent de remschijven. Die lijken ook enigszins bij te dragen aan het euvel, ondanks dat ze er pas 20000 km onder zitten. Ze remmen prima, maar daarbij voel je een licht pulseren. Eerst nu de banden vervangen en dan beoordelen of dit alles oplost, dan wel dat toch verdere actie nodig is.
Overigens kwamen de kuren van de stoelverwarming toch ook weer terug. Dat laat ik voor nu maar even voor wat het is.
P.s. Serieus overwogen de Cascada in te ruilen voor een Mercedes C-klasse cabrio. Volgens mijn vrouw echter een auto met twijfelachtige uitstraling (genuanceerd geformuleerd ;-) ). Nu dus toch weer investeren en dan weer enthousiast verder richting de twee ton.
Effect van nieuw rubber.
Gisteren zijn de nieuwe Hankook voorbanden gemonteerd en wat een verademing is dit. Het irritante gegons is weg en de auto ligt weer heerlijk rustig op de weg. Blijkbaar was er eigenlijk veel meer onrust/getril in de auto aanwezig dan ik bewust registreerde. Maar nu het weg is valt het dus des te meer op. Wat een zaligheid! Zoals de dame zich nu voortbeweegt kan ik er alleen maar enorm van genieten. Zelfs de route naar het werk na een lange vakantieperiode was aangenaam en dat wil wat zeggen.
De remschijven droegen blijkbaar slechts minimaal bij aan het ongemak. Dat laat ik dus voorlopig voor wat het is.
Schijven en banden
Tijd voor een beurt en daarbij toch nog maar eens naar de remschijven laten kijken. Die bleken toch echt wat gekromd en echt aangenaam remmen was het niet. Dus deze maar weer laten vervangen ondanks dat ze er nog maar net 26000 km onder zaten. Wel erg snel en geen duidelijke oorzaak. Gelukkig kreeg ik een mooie korting van de garage omdat ook zij dit wel erg snel vonden. Daarnaast zijn nu de andere twee banden vervangen. Al met al een kleine 1200 euro lichter, maar de dame rijdt nu weer fantastisch. Nog even overlegd over de stoelverwarming, maar het incidenteel uitschakelen is verklaarbaar omdat een sensor ingrijpt als oververhitting dreigt. Als het niet toeneemt is dit iets wat we beter kunnen laten voor wat het is. En er valt ook goed mee te leven. Na het starten een tijdje vol aan en dan één standje lager. Dan schakelt hij niet uit en houd je een heerlijk warme stoel.
Overigens valt me ook op dat één van de achterlichten het inwendig niet droog houdt. Hierop nu nog geen actie ondernomen, maar dat zal op enig moment wel nodig zijn.
Verder geen nieuws. Ze rijdt heerlijk en nog altijd veelvuldig open. Dat kun je inmiddels aan het dak wel zien. Er ontstaan wat mindere plekken waar het zich vouwt. Nog geen halszaak overigens. Iets om gewoon in de gaten te blijven houden.
Haperend raam
Vandaag weer eens heelijk open kunnen rijden. Ook bij lage temperaturen echt genieten. Warme stoel, warm stuur, open dak. Wat wil je nog meer?
Nou, een stoelverwarming die ook op standje drie zichzelf niet na verloop van tijd uitschakelt. Maar dat zit er niet meer in. Hij blijft van mening dat er risico is op oververhitting. Dus handmatig terugzetten naar twee, zodat je wel de hele rit een warm achterste houdt. Klein leed, maar toch.
Echt irritant is echter het haperend rechter portierraam. Dat hoort bij het openen een klein beetje te zakken, zodat de deur ook weer gesloten kan worden waarbij het raam dan weer vanzelf omhoog komt en de kier sluit. Maar dat gaat dus regelmatig fout. De ruit zakt niet, de deur opent wel. Maar daarna sluit de deur dus problematisch en staat de ruit tegen het dak in plaats van eronder. Een gapende kier is het gevolg. En je kunt op de knop drukken zo vaak je wil, het raam gaat niet meer naar beneden. Met enige druk en gefriemel lukt het om de ruit onder de dakrand door te werken, waarna ook weer geluisterd wordt naar de bedieningsknop. Maar al met al hoogst irritant. Uit eerdere ervaring weet ik dat het raam wel daalt als je het dak geheel opent, maar dat werkt dus niet onder de 5 graden. Daar heb ik nu dus niets aan. En aangezien het niet elke keer gebeurt is het ook een lastig euvel om de garage naar te laten kijken.
Enfin, ik red me er wel even mee en ga er t.z.t. natuurlijk wel degelijk naar laten kijken. Maar ik vind er wel wat van.
En toch geniet ik elke keer weer van die sloep. Het is een heerlijke bak en zuivere cabrio. Die vergeef ik alles.
Naderend afscheid
Recent weer de prachtige zomerwielen eronder geplaatst. Nu is de Cascada weer op haar mooist. En toch besloot ik op dat moment dat onze wegen gaan scheiden. Er staat nu dik twee ton op. Binnenkort start ik in een nieuwe baan, waardoor ik nog zes jaar woon-werk verkeer houd waarmee ik zeker nog dik anderhalve ton zal toevoegen. Minder kilometers dan in mijn huidige baan, maar toch wel zo veel dat dit met de Cascada niet meer probleemloos gaat lukken. Dus proefgereden in een Mercedes C cabrio en een BMW 220 cabrio. Ik kom in de opdrogende markt van redelijk jonge enigszins betaalbare cabrio’s noodgedwongen bij zgn premium duitse merken uit. Audi past mij qua imago niet. De C was prachtig en rijdt redelijk vergelijkbaar met de Cascada. Maar dus ook wat gezapig als hij niet in de sportstand staat. De 220 bleek de bron voor een brede glimlach op mijn hoofd. Wat rijdt dat leuk. Die is het dus geworden. Iets compacter en iets sportiever dan de Cascada.
Enfin, voor de liefhebber komt er dus een prachtige Cascada op de markt. Met wat meer kilometers erop, maar wel vrijwel volledig (rustig) gereden op de snelweg en tijdens relaxte toerritjes in binnen en buitenland. Ik vind het nog steeds een moorddadig lekkere auto én je ziet ze maar af en toe. Beetje uniek zijn is een leuk extraatje van deze dame. Ik heb er weinig problemen mee gehad. Wat er gespeeld heeft is te lezen in deze review. De onkosten zijn dus ook heel redelijk geweest en met mijn rijstijl bleek deze best zware auto toch ook aangenaam zuinig. Gevoelig puntje zijn de voorste remschijven, die ondanks dat zij geperforeerd zijn toch de neiging hebben bij zware belasting wat te krommen. Vooral dus tijdens fileritten bewust de voet van de rem als je met hete schijven stil moet staan. Dat scheelt een slok op een borrel. USP van de Cascada zijn de stoelen, of liever fauteuils die erin gemonteerd zijn. Wat een ergonomisch perfecte zit bieden die, in alle opzichten elektrisch instelbaar. Voorheen had ik in mijn lease-auto’s stoelen op maat aangepast aan mijn “gebrekkig onderstel”. In de Cascada heb ik ze niet gemist. Die heeft dat gewoon van huis uit beschikbaar. En dan inclusief verwarming én koeling. Plus een verwarmd stuur. Zomer en winter reed ik open (mits minimaal 5 graden boven 0). Fantastisch! Lichte regen kan je niet deren, mits je blijft rijden. Het waait over je heen. Wel is er wat luchtcirculatie rond de inzittenden. Maar dat is te overzien. Wil je dat niet, dan moet je echt kiezen voor een kleinere cabrio, zoals een MX5.
Kortom, een probleemloze vierzits cabrio, zoals je ze nog maar weinig ziet en zeker niet bij de mainstream automerken. Nul roest en een enorm degelijke cabriokap. Ik gooi hem ook bij korte ritjes open. Dus in haar bestaan heeft deze kap heel veel “open en sluiten” beweging doorstaan. Dus ja, je ziet op de vouwen van de stof wel dat zij gebruikt is, maar feitelijk is dat nog maar heel beperkt zichtbaar. Goede kwaliteit dus.
Nu nog heel even samen verder en daarna komt er vast wel een nieuwe liefhebber op haar pad.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Had je deze auto's al gezien?
Opel Cascada 1.4 Turbo Cosmo ORG. NED. Leder Trekhaak 19'' Xenon
Opel Cascada 1.4 Turbo ecoFLEX Cosmo, Leder, Navi, Dealer-onderhouden!
