Menu
| Uitvoering | Qashqai 1.5 dCi Tekna |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2007 |
| Jaar van aanschaf | 2007 |
| KM-stand bij aanschaf | 4 km |
| KM-stand laatst | 180.000 km |
Buiten
Een stompe neus met een eigenwijze blik van zijn koplampen. Stoere bulten (geleend van de Mercedes GL) op de hoge motorkap. Een krachtige schouderlijn dat boven de grote wielkasten zweeft. Ziedaar de Qashqai, hij oogt stoer en aaibaar tegelijkertijd. Geen lijn te veel. Geen overbodige penseelstreken. Wel een aantrekkelijk design. Het is tot Nissan doorgedrongen dat er een behoorlijke markt is voor Japanse degelijkheid en betrouwbaarheid in combinatie met een fris Europees uiterlijk. En ja, ere wie ere toekomt: het designteam van Qashqai heeft wel iets bijzonders ontworpen.
Design heeft soms zijn prijs. Het uitzicht naar achteren mag beter. Dat wordt echter gecompenseerd door de parkeerhulp en de groot uitgevallen oortjes (de spiegels dus) van de Qashqai. Jammer overigens dat de spiegel aan de bestuurderskant sferisch is. Met een asferische spiegel kun je beter de dode hoek verkleinen. Gemiste kans: de spiegels klappen niet automatisch naar binnen als je de motor uitzet.
Binnen
Binnen overheerst het cockpitgevoel: alles is gecentreerd rond mij, de bestuurder. De dikke middenconsole versterkt dat gevoel, het is elke keer feest om plaats te nemen achter het stuur, het is een soort thuiskomen bij het instappen. Heerlijk!
Het design van de binnenruimte en dashboard spreekt tot de verbeelding door het consequente gebruik van lijnen en kleuren. Het geheel oogt strak en harmonieus, het is duidelijk een eenheid. Nee, nooit geweten dat oranje-rode verlichting zo mooi kan zijn. Europees ogend, doordacht en mooi design.
Het stuur is lekker dik en heeft een fijne grip: het voelt goed aan door de leren bekleding. Op het stuur zijn er genoeg knoppen (maar niet teveel) om de radio, telefoon en cruise control te kunnen bedienen. Bluetooth via de radio werkt feilloos en het geluid is helder. Zeker, de uitrusting van de Qashqai is behoorlijk goed. Radio-cd, inklapbare spiegels, cruise control, regensensor, lichtsensor en climate control (gescheiden). Voor veel van deze zaken zou je bij andere fabrikanten bakken vol geld kwijt zijn aan opties.
Overigens, de stoelen zitten heerlijk, al hadden ze wel iets breder gemogen. Ze zorgen voor voldoende (zijdelingse) steun maar zijn tegelijkertijd zacht genoeg voor dat comfortabele gevoel. De lendesteun is een voltreffer. De lengte van de zittingen is voldoende, de (mate van) instelbaarheid van de stoelen is een pluspunt. Je leert de comfortabele stoelen vooral tijdens lange ritten waarderen.
Minpunten? Jammer genoeg wel. Nissan heeft gekozen voor een standaard radio-cdspeler zonder mp3-mogelijkheid (modeljaar 2007). Voor het afspelen van mp3’s moet je wel de Navi versie nemen en dat is 2200 EUR extra. Prijzig mp3-spelertje wordt het dan. En nee, de Navi hoeft echt niet: ik heb reeds het beste navigatiesysteem dat bestaat: de TomTom op mijn PDA.
Overigens heeft xcarlink een fantastische mp3-oplossing voor de Qashqai. Sluit de xcarlink aan op de poort van de cd-wisselaar van je radio, doe een usb-stick of sdcard in de xcarlink en je hebt een mp3-wisselaar. Notabene direct te bedienen vanaf je eigen standaard radio. Happy happy, joy joy!
Kofferbak
De kofferbak is met 410 liter redelijk groot te noemen. OK, het zal nooit een Skoda Octavia worden, maar je kunt er wel veel spullen in kwijt. Een verschuifbare achterbank zou een pluspunt zijn.
Wat wel een pluspunt is, is de volwaardige reservewiel. Wellicht wat subjectief, maar ik ben niet dol op thuiskomertjes, geef mij maar een normale reservewiel.
Rijden
De Qashqai 1.5 dci Tekna is een fijne reiswagen. De versnellingen zijn iets aan de korte kant, maar daar staat tegenover dat de Qashqai 6 versnellingen heeft en lekker soepel schakelt. Wat opvalt is de koppeling, zeker in tegenstelling tot Volkswagen: de koppeling is zachter maar wel met genoeg gevoel om het aangrijpingspunt makkelijk te kunnen vinden. In mijn Volkswagens had ik telkens een zere linkervoet van het koppelen. Al helemaal in de file! Wellicht wat voorbarig na 35.000 km, maar in de Qashqai heb ik nergens last van.
Hoe is de motor? De 1.5 dci is een lichte motor met veel venijn. In de lage toerentallen komt de motor echter duidelijk tekort. Hoe dat komt? Nou, niet zo moeilijk: de Qashqai is gewoon een dikkertje. Hij weegt 1400 kg en dat is zeker 250 kg teveel. Toch kan de Qashqai met de 1.5 dci aardig uit de voeten, zeker wanner je hem op toeren houdt (rond de 3000). Even gas geven en je zit al snel op snelheden die alleen op de Autobahn mogen.
Het is dus een fijne, soepele motor die vooral stil is. Inderdaad: stil. Ja, ik ben de Pompe Düse van Volkswagen gewend. Pfff, mijn Volkswagens waren wat dat betreft heuse landbouwmachines. De Qashqai daarentegen is een wat stillere landbouwvoertuig. De eerste keer dat ik wegreed in een Qashqai dci dacht ik dat ik per ongeluk een benzineversie had meegenomen!
Nog een punt, zeker met het oog op de dieselprijzen: zuinigheid. Met 5.5 á 5.6 liter per 100 km is de Qashqai een zuinige auto. Ook als je geen engeltje bent en houdt van de Autobahn en Autobahnsnelheden, haal je toch 1 op 18. Dan roep ik: Qashqai, chapeau! Tel daarbij op dat je een tank hebt van 65 liter en je hoeft grofweg maar rond de 1000 km te tanken.
Het sturen gaat fijn. Ik ben bijzonder content met de sterke stuurbekrachtiging bij lagere snelheden. Bij hogere snelheden is de bekrachtiging minder, dat komt het rijdersgevoel ten goede. Je blijft dus wel goed contact houden met de weg. Geldt ook voor de bochten: de Qashqai blijft in het spoor. En al helemaal met ESP waardoor ook bij nat weer voldoende grip is. Let er echter op dat de Qashqai een dikkertje is en dat hij in snel genomen bochten wegglijdt over zijn voorpootjes. Dat is dan wel even zweten totdat de ESP ingrijpt en alles in goede banen leidt.
De vering is comfortabel. De auto staat hoog op z’n pootjes, heeft 16 inch velgen en genoeg band eromheen voor een goede verende werking. Grote en kleine oneffenheden werkt hij vakkundig weg. Bij middelgrote hobbels kan de achtervering nogal springerig overkomen, dan heb je het gevoel dat hij een salto voorwaarts wil maken. Gelukkig blijft dat bij een gevoel. Hoe dan ook, de Qashqai is vooral een fijne en comfortabele reiswagen.
Minpunten? Ja, jammer genoeg wel. Bij 2500 á 2700 toeren hapert hij als ik een dot gas geef. Dan houdt de motor even in. Zo gauw ik de 3000 toeren passeer dan veert de motor krachtig op. Dit gebeurt zowel met een vieze als een schone luchtfilter.
Conclusie
Voor de opvolger van mijn Volkswagen Golf TDI had ik initieel de keuze tussen de Skoda Octavia Combi, de Renault Megane Grand Tour en de Toyota Avensis. De Skoda was te saai, de Renault te onbetrouwbaar en de Toyota net even te duur. Nee, nooit gedacht dat ik ooit zou kunnen vallen voor een Nissan... totdat de Qashqai kwam.
De Nissan Qashqai heeft een eigen klasse kunnen creëren: de Qashqai-klasse. Het is een bijzonder fijne auto en heeft alle ingrediënten in zich als het gaat om comfort, uitstraling en uitrusting. Ja, ik ben een gelukkige rijder.
Tot nu toe alleen last gehad van kleine probleempjes en / of irritaties. Een opsomming:
a. motor trekt niet lekker door, mist kracht. Opgelost door luchtfilter goed schoon te maken. Bij de volgende beurt laat ik hem vervangen.
b. rammeltjes: voor de xcarlink heb ik de mp3-transmitter van Nissan in laten bouwen. Die transmitter is weggegooid geld, en het ergste is dat-ie nogal eens rammelt. Bij de volgende beurt goed vast laten zetten.
Ergens rond de 55.000 kilometer krijgt de Qashqai het flink op zijn heupen: het waant zich een springbok. De salto’s voorwaarts worden heftiger en er klinkt gebonk uit mijn kofferbak: het zijn gewoon de schokbrekers, in combinatie met versleten steunrubbers. De schokbrekers beuken tegen het metaal aan, meer niet. Tijd voor de garage dus.
Het blijkt een bekend euvel te zijn: alle Qashqai’s krijgen nieuwe schokbrekers, die van mij dus ook. Na de vervanging zijn er geen salto’s voorwaarts meer, de auto rijdt weer fijn.
Helemaal blij ben ik met het verdwijnen van het turbogat: het inhouden van de motor rond de 2700 a 2800 toeren. Na de software update van het motormanagement is er helemaal niets meer aan de hand. Niet meer inhouden, niet meer haperen, geen turbogat, helemaal niets. De Qashqai rijdt vlekkeloos, gretiger dan voorheen, maar ook zuiniger en soepeler. Ik prijs mijzelf wederom een gelukkige rijder.
Als ik in de avonduren naar huis rijd dan ruik ik een flauwe dieselgeur. Ik rijd niet achter een auto aan met een dikke dieselwalm, ook heb ik de tank bij het tanken netjes afgesloten. Die mogelijkheden zijn dus uitgesloten. Maar wat zou het wel zijn?
De volgende dag is de geur sterker en ik besluit de auto maar direct naar de garage te brengen. Daar blijkt te overhangsleiding lek te zijn. Vandaar de dieselgeur.
De Qashqai gromt ineens veel harder dan hij ooit gegromd heeft. Ik meen mij te herinneren dat hij een commom rail diesel is en zeker geen Pompe Düse. Vanwaar dat lawaai? Loopt er iets aan? Hij rijdt nog wel, maar het voelt ergens niet goed. Dat gevoel wordt versterkt doordat het warmer wordt aan boord. Wat is er aan de hand met de airco? Werkt het niet meer? Ik besluit de volgende dag langs de garage te gaan. Als ik hem in de ochtend probeer te starten, dan kucht hij slechts een paar keer. Geen goed teken. Na een paar keer proberen start hij toch. Bij de garage blijkt dat de pomp van de airco kapot is. Erger nog, hij is losgeschoten en tegen de v-snaar gebotst waardoor de v-snaar ook kapot is. De accu werd dus niet meer opgeladen. Het gegrom en de niet werkende airco in combinatie met het niet willen starten is hiermee verklaard.
Hoe lang gaan de schokdempers (achter) van een Qashqai mee? Nou, rond de 70.000 km. De eerste keer was het bij 70.000 km en nu, bij 141.000 km komt er weer gebonk uit mijn kofferbak.
Het comfort is iets minder, het geluid is metaalachtig: het zullen wel versleten steunrubbers zijn. Tijd voor de garage om dit bekende euvel te laten verhelpen.
Vrijdagmiddag. Onderweg naar huis. Lekkere tempo op de snelweg. En dan ineens: kaboem van onder de motorkap. Bijna geen vermogen meer en een hels kabaal. Jeminee, ik rij in een Sherman-tank! Gelukkigerwijs kan ik net de parkeerplaats van een tankstation halen.
De Qashqai wordt keurig weggesleept naar een dichtbijzijnde Nissan-garage. Maar wat is er gebeurd? Motor opgeblazen? Spruitstuk kapot? Enkele dagen later krijg ik antwoord: het is de ERG-klep. Na het vervangen van de ERG-klep kan ik weer plaatsnemen achter het stuur van mijn geweldige reiswagen.
Het is zover. Wisselen van werkgever betekent ook wisselen van auto. De Qashqai gaat terug naar de leasemaatschappij en krijgt binnenkort een nieuwe eigenaar. Die mag rekenen op een goed onderhouden auto zonder capriolen en met veel -snelle- snelwegkilometers.
Op mij wacht waarschijnlijk een Renault Megane Estate of een Ford Focus Station. Mijn nieuwe werkgever staat maar een handjevol merken toe als lease. Da's jammer!
Dag Qashqai, ik zal je missen. Je stoere looks en de hoge, overzichtelijke zit. Je mooie dashboard, de fijne stoelen en de comfortabele ritten. En ja, ook je betrouwbaarheid.
Sayonara!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
