Lexus CT 200h Hybrid Business Line (2013)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	CT 200h Hybrid Business Line
Versnellingen	1, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2014
KM-stand bij aanschaf	31.000 km
KM-stand laatst	36.000 km

Slick but noisy

36.000 km
29 augustus 2014

Slick but noisy

De CT200H, wellicht één van de minst interessante en te onthouden modelnamen ooit. Als je aan de gemiddelde CT200H bestuurder vraagt welk model Lexus hij bezit, dan komt hij vaak niet verder dan het woordje Hybride. Je vraagt je dan af of de naam hiervoor zorgt of dat het ligt aan de desinteresse van Lexusrijders voor auto’s in het algemeen. Laten we het maar op het eerste houden.
Mijn eerste ervaring met de CT200H was ergens in 2011. Per toeval spotte ik hem op de parkeerplaats bij een hotel. Erg warm of koud werd ik er niet van. Hij viel eigenlijk weg in de rest van het wagenpark. Met zijn zwarte kleur was het sowieso niet zo’n opvallende verschijning. Een beetje smakeloos is het eerste wat in mij opkwam.
Nu 3 jaar later ben ik samen met senior een zoektocht gestart naar een voor hem meest geschikte auto. De interessante specificaties, de lage onderhoudskosten en het gunstige verbruik bewogen ons om een kijkje te nemen naar deze Lexus.

Exterieur
Op het eerste oog lijkt het exterieur niet helemaal af te zijn. De afwisseling tussen de ronde en rechthoekige afwerkingen geven het gevoel dat de auto om de batterijen heen gebouwd moest worden. Bij sommige lijnen krijg je de gedachte, waarom is die designer niet net even dat andere lijntje gaan volgen. Met zijn grote dikke dijen en uitstekende “Surinaamse” kont zal die zich goed voelen op het Zomercarnaval. De grote invallen voor de mistlampen doen erg denken aan de snoet van een meerval. Toch kan ik niet ontkennen dat, naarmate ik langer naar de auto kijk, het uiterlijk steeds meer ga waarderen. Het is een beetje te vergelijken met de vrouwen die je ziet bij het programma next top model. Het zijn allemaal geen bloedmooie vrouwen, maar met een beetje make-up en een shot vanuit de goede richting hebben ze de perfecte look voor op een billboard. Voor wat betreft make-up komt deze Lexus dan ook in de kleur wit als mooiste naar voren. De exotische lijnen zijn in deze kleur meer geaccentueerd, terwijl de Lexus in een donkere kleur meteen wegvalt in het overige verkeer. Dat zal wel de reden zijn dat deze witte kleur tot nog toe het meest is verkocht.

Interieur
Het interieur heeft eigenlijk dezelfde persoonlijkheidsstoornis. De cockpit is futuristisch, mooi vormgegeven en geeft het gevoel dat je je in een moderne auto waant, terwijl de middenconsole compleet het tegenovergestelde is. De knopjes voelen ouderwets aan. De weergave van de radiofrequentie lijkt op een oude wekker en de displays kun je “ouwerwets” laten verkleuren door er met je vinger op te drukken. Vergelijk de middenconsole met een rekenmachine en de cockpit met een PS4. Het is net alsof je een nieuwe Dolby 6.1 surround set koopt en die aansluit op een bandrecorder. Het knoppenpaneel in de middenconsole is niet erg praktisch ingedeeld. Sommige knoppen zijn slecht bereikbaar en vanaf de bestuurdersstoel lastig te zien. Vooral in de nachtelijke uren is dit een crime.
Het comfort van de stoelen is op zijn zachts gezegd van Rolls Royce niveau. Het zachte van het suède en het ondersteunende vermogen vergelijkbaar met die van een hangbrug zorgen ervoor dat je je prinsheerlijk van a naar b begeeft. Het is alsof je lepeltje lepeltje achter je vrouw ligt, met haar iets te dikke kont, zacht doch stevig.
Lexus heeft met de radio het principe van de gehoorbescherming-beveiliging (Schrabbletip) van de I-pod overgenomen. Op het hoogste volume kun je nog steeds je horloge horen tikken. Het geluid klinkt hol, een concert speelt zich af in de badkamer en Frans Bauer heeft plots een zware stem. Nou weet ik niet zeker of dat laatste nou zo’n slecht gegeven is.
Met de radio volledig uitgeschakeld is het een oase van rust. Je merkt aan alles dat Lexus haar best heeft gedaan de auto zo goed mogelijk de isoleren. Het geluid van de dichtklappende deuren, het inklikken van de gordel, het verstellen van de stoelen. Je weet dat alles is bedacht met de achterliggende gedachte het zo geluidloos mogelijk te maken.
Helaas… tot het moment dat je iemand wilt inhalen, dan komt de 1.8 zware bromvlieg vanuit de ventilatieschacht zo je gehoor invliegen. Het geeft een beetje hetzelfde effect als je s’ avond in je bed, net aan het indommelen bent en een mug besluit dat ie vandaag even je oren komt uitzuigen. Met een schrik word je wakker.
De deuren slaan dicht met een ferme “bentleyachtige” plof. De gehele auto geeft een erg robuust gevoel. Alles lijkt gebouwd om zo lang mogelijk mee te gaan en je een gevoel van degelijkheid te geven. Het is dan wel Lexus “kleinste” model, hij doet niet onder voor een grotere variant. Het is een echte Lexus.
De achteruitrijcamera is volgens vele een kwestie van wennen. Toch blijf ik het gevoel houden hiermee niet veiliger in te kunnen parkeren. Een onnatuurlijk gevoel van overname van het visuele zintuig. Het is alsof je een ijsje eet met een lolly in je mond. Ik parkeer toch liever met mijn eigen visuele zintuig (hetzij met een vleugje akoestiek van de parkeersensoren).

Wegligging
Hetgeen het meest positief verbaast is de wegligging. Door de zware batterijen, die onder de achterbank zijn geplaatst, zou je verwachten dat het onderstel zou zwabberen of juist veel te hard zou zijn afgesteld. Maar het is klaarblijkelijk toch mogelijk om zo’n zware auto van een goede wegligging te voorzien. Je zou het bijna sportief kunnen noemen. In de bochten met hoge snelheid ligt de Lexus als een huis op de weg. De snelheid waarmee je een klaverblad op en af kunt rijden is onwaarschijnlijk hoog. Hier ligt ook meteen het verraderlijke, het stuur geeft weinig gevoel van de veranderingen in het wegdek, de nadering van de grens kun je (bijna) niet voelen. Je kunt keihard fietsen met een boodschappentasje aan het stuur, tot het moment dat ie tussen je spaken komt. Dat is Lexus rijden op een klaverblad. In korte bochten met hoge snelheid is de zwaarte van de auto toch duidelijker aanwezig. De kont komt iets omhoog en begint te shaken, hij “twerkt” om maar in de hedendaagse taal te spreken. Wanneer je niet het uiterste van de auto vergt is het een hele fijne zachtaardige compagnon. Als een vliegend tapijtje laveert ie door de straten en zoeft ie over het wegdek.

Vermogen
Het motorvermogen en vooral de reactiesnelheid van het gaspedaal zijn eigenlijk de grootste perikelen. Bij een stoplichtsprintje leg je het eigenlijk altijd af tegen een handgeschakelde benzine of dieselbak. De toeren worden in de standje “bromvlieg” gezet en dan gaat de auto pas rollen. Natuurlijk speelt de sequentiële automaat hierin een grote rol, echter is het zo storend dat je min of meer genoodzaakt wordt om rustig te rijden.
De 1.8 liter benzinemotor levert een vermogen van 99 pk, die op sommige momenten wordt ondersteund door de 82 pk sterke elektromotor. Al met al genoeg vermogen om flink te kunnen versnellen op de momenten dat het nodig is. Er zijn drie rijstanden die o.a. het motorvermogen, het gaspedaalrespons en de stuurbekrachtiging regelen: de sport, normal en eco stand. Tussen de normal en eco stand is vrij weinig te merken. En als er weinig te merken is zou je kunnen concluderen dat deze functie overbodig is, dunkt mij. Vergelijk het met Himalayazout en regulier keukenzout, een geboren kenner proeft misschien het verschil, maar de gemiddelde persoon zal hier geen bal van merken. Deze functie is eigenlijk overbodig en had er dan ook niet in gehoeven. De sportstand daarentegen is wel degelijk merkbaar. De cockpit kleurt rood op, er verschijnt een toerenteller op de plek waar normaal de ecostand wordt weergeven. De stuurbekrachtiging wordt zwaarder, het gasrespons sneller en de motor pakt wat makkelijker op. Via de CTV (continu variabele transmissie) wordt de kracht van de twee motoren overgebracht op de voorwielen. Deze traploze transmissie duwt de wijzer van de rev. limiter in het rood en geeft de bromvlieg een zetje.

Conclusie
Deze Lexus heeft alle ingrediënten voor de perfecte woon-werkverkeer auto. De samenhang tussen de degelijkheid, het stille karakter, de zuinigheid en het comfort maakt dit de ideale koets voor het dagelijkse verkeer. Je wilt tenslotte zo veilig mogelijk, met zo min mogelijk boetes en uitgaves voor brandstof aankomen. En daar is deze Lexus nou zo goed in. Met zijn 14% bijtelling dé kandidaat voor de zakelijke rijder.

Voordelen
- Stil
- Comfort
- Sportief onderstel
- Verbruik

Nadelen
- Luidruchtige motor
- Radio
- Indeling knoppenpaneel