Lancia Delta 2.0 i.e. 16v HF Turbo LS (1996)

autoreview

26 september 2011 om 02:52

Uitvoering	Delta 2.0 i.e. 16v HF Turbo LS
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1996
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	198.000 km
KM-stand laatst	0 km

26 september 2011

Na het kortrijden van een vorige Delta in de polder met een domme actie, wilde ik eigenlijk weer een lancia Delta HF Turbo.

Na een tijdje zoeken deze LS gevonden.
In het begin was ik niet zo enthousiast over de kleur en uitvoering, een hpe oogt wat sportiever, maar later zag ik er juist de lol en voordelen wel van in.

Deze auto gekocht met net geen 2 ton op de teller. Direct na aanschaf groot onderhoud laten plegen, waaronder ook wat laswerk en eigenlijk alles wat nodig was om de auto technisch goed te hebben. Kostte me ca. 1700 Euro.

Het rijgenot is goed te noemen met deze auto, op de snelweg is het heerlijk cruisen, ook met 160, alhoewel de motor dan al wel wat luidruchtiger begint te worden.
Voldoende trekkracht onderin, de auto pakt altijd wel lekker op, ongeachte de snelheid. Zit je een keer een versnelling te hoog, is dat echt geen probleem.
Het wordt pas echt leuk als je de turbogrens van 3500rpm voorbij gaat, de auto knalt dan als een malle vooruit.
Ik had de auto gechipt naar 230pk en dat trekt in no time naar de 200km/u en dan heb je nog een 5e versnelling over.

Leuk is ook het sperdiff bij de voorwielen. Als je dit niet gewend bent kan je dat nog lelijk opbreken. De auto trekt behoorlijk als je een bocht uitstuurt op een sportieve manier. Dat komt omdat als je bv in een bocht rijdt, je bijna letterlijk met het gas onderin je handen van het stuur kan halen, de auto zal de bocht vanzelf blijven volgen. Als je dus opeens de andere kant op stuurt, is het een kwestie van even je handjes aan het stuur houden.
Als je rustig rijdt, dan heb je hier geen last van.

De achterkant van de auto is niet extreem stabiel te noemen, met wat overmatig insturen kan je hem relatief makkelijk uit laten breken. Hij breekt zeker niet makkelijk uit, maar als je het echt wilt, dan gaat dat prima.
Bij hard remmen in een bocht voel je de auto ook wat schommelen.

Het verbruik is wat aan de hoge kant (no shit sherlock). Zeker als je door gaat trappen, dan is zelfs 1 op 4 best te halen, heb je ook meteen een mooie oranje spruitstuk.
Gemiddeld deed ik meestal 1/7 tot 1/8, een sportieve auto mag ook best zo bereden worden vind ik zelf.

Wat betreft onderhoud, na de grote beurt vrijwel geen problemen gekend. Een kapotte slang is niet zo raar na 14 jaar en kost je ook de kop niet. Het flexdeel van de uitlaat is vervangen en de accu kwam ook op het einde van zijn leven.
Zelfs met 214k op de klok met vrijwel alles nog origineel, deed alles het nog prima.

Ik heb de auto 'weggedaan' omdat ie total loss was na een aanrijding. Heb de auto ca. 1 jaar in bezit gehad. Bij een laatste check bleek dat de auto geen sporen had van roest of mechanische gebreken vertoonde. Ja versleten remschijven en draagarmen, maar dat is regulier onderhoud.

Terugkomend op het begin. De LS is de saaie 4 deurs variant. Het voordeel is dat je auto niet snel lijkt, wat nog voor leuke verrassingen zorgt bij het stoplicht. Met een HPE merkte ik soms dat men je probeert uit te dagen omdat je een sportief ogende auto rijdt.

Na het kortrijden van deze LS direct op zoek gegaan naar een nieuwe HF en die heb ik gevonden. Binnekort daar ook een review van.