Uitvoering

Dedra SW 1.9 td

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1998

Jaar van aanschaf

2005

KM-stand bij aanschaf

157.000 km

KM-stand laatst

284.000 km

Ervaringen

284.000 km

16 mei 2009

ERVARINGEN

In mijn zoektocht naar een 'value for money' auto kwam ik al speurend op het internet een Lancia Dedra SW TD uit 1998 tegen voor een meer dan schappelijke prijs. De lichte gebruikssporen en deukjes kreeg ik er gratis bij.
Inmiddels 137.000 km verder kan ik niet anders constateren dat het een door de grote massa totaal ondergewaarde auto betreft. Je rijdt luxueus (in
met alcantara beklede stoelen) en zeer betrouwbaar van A naar B. Aan het smaakvol inrichten van het interieur is de nodige zorg besteed. Het dashboard met zijn grote verzameling klokken (met name die van de laatste 2 modeljaren (1998 en 1999) vind ik persoonlijk dus ook net iets meer uitstraling hebben) en het gebruik van nephout zorgen voor een italiaans sfeertje.

Met de 1.9 Turbodieselmotor is hij prima gemotoriseerd en het verbruik ligt bij ca. 1 liter op elke 17 km (normaal gebruik). Het olieverbruik is nagenoeg te verwaarlozen; heel af en toe gaat er een scheutje bij (in al die jaren misschien 1,5 ltr). Ik kwam er onlangs 'tot mijn schande' achter dat er zelfs bij de beurten nog nooit olie ververst is. Ik had er bij de garage nooit opdracht toe gegeven, dus was het achterwege gebleven !
Bij 120 k/uur op de snelweg is het geluidsniveau in het interieur nog zeer draaglijk, maar natuurlijk iets hoger als bij huidige (lees : modernere) diesels. Ruimte binnenin is voldoende (ook voor langere mensen is de zit achter het stuur door hoogteverstelling van de stoel en de stuurkolom goed in te stellen). Op de achterbank kunnen 2 a 3 volwassenen goed zitten vermits de voorste stoelen niet in de achterste stand gezet worden, want dan wordt het te krap. Lancia heeft de stationwagon meer als zgn. sportswagon ontwikkeld; erg lange spullen kunnen er eigenlijk niet in. De voorste stoel kun je niet zover naar voren zetten dat je de rugleuning vlak kunt leggen; daarbij zit het smalle omklapbare deel van de achterbank dan ook nog eens aan de passagierskant (wie dat uitgedacht heeft was geen doe-het-zelver !).
En dan laat de achterklep zich ook nog wat onhandig openen met een knopje in het dashboardkastje (samen met de verkoper toen een klein kwartiertje naar gezocht). Wel handig is het grote opbergvak in de laadruimte. Dit in de plaats van een volwaardig reservewiel.
De besturing is redelijk direct en de auto laat zich verbazingwekkend scherp sturen zonder echt een krimp te geven. De ophangrubbers van de stabilisatorstang kunnen al snel hun stijfheid verliezen waardoor bij
het nemen van drempels een wat klapperend geluid kan ontstaan (niets ernstigs).
Afgezien van 'normaal' onderhoud (zoals oa. de distristributieriem) eigenlijk nauwelijks echte storingen gehad. Electrische storingen waren tot heden ook een zeldzaamheid ofschoon auto's van italiaanse merken daar toch berucht om waren (een fabeltje ?). Zelfs koppeling en uitlaat zijn in tussenliggende periode niet vervangen.
Kortom : aan te bevelen.
Wat mij betreft bestaan er geen vooroordelen meer omtrent auto's van italiaanse makelij.

PROBLEMEN

- afstandbediening centrale deurvergendeling uitgevallen
- vastlopende achterremmen (bij eerste 10.000 km, dus mogelijk te wijten aan stilstatijd bij verkopende garage)
- gebroken achterveer
- electromotor linker portierraam uitgevallen bij 260.000 km

8,5