Uitvoering

Samara Cabriolet 1.5i

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1995

Jaar van aanschaf

2008

KM-stand bij aanschaf

75.000 km

KM-stand laatst

0 km

Doel gehaald!

95.000 km

13 december 2008

Ik had al lange tijd de wens om eens een flinke transcontinentale rit te maken. Lekker van kust naar kust van Noordzee tot aan de Japanse zee bij Vladivostok. Samen met een vriend besloot ik dat het de zomer van 2008 maar moest gebeuren.

Dan op zoek naar een geschikte auto. We hadden begrepen dat de weg naar Vladivostok inmiddels af was (het laatste stuk van 1500 km was in 2004 geopend) en dat de weg veel gebruikt werd om Japanse import luxe wagens naar het westen van Rusland te rijden. Ons eerste idee om een Lada Niva terreinauto te kopen ging dan ook de ijskast in en we besloten dat we een cabrio zouden nemen. Konden we ook nog een kleurtje krijgen terwijl we de hele dag in de auto zaten. Voor een budget van max 2000 euro is er een redelijk aanbod van afgeragde golfjes, escortjes etc maar we kwamen niet veel degelijk spul tegen tot ons oog viel op een Lada Samara cabrio. Deze was van 1995 wat gemiddeld 10 jaar jonger is dan de auto's die we tot dan toe gezien hadden. De auto zag er bovendien redelijk goed uit, met bovendien lederen bekleding en lichtmetalen velgen.

De proefrit beviel niet zo. mede door de zachte banden en ons referentiemateriaal (BMW 130 annex Volvo S60) leek de auto wat onveilig met slechte remmen, wegligging en zeer vage besturing, inclusief enorm torderende carosserie. Bovendien was een wiel niet goed aangedraaid waardoor dit er bijn afliep...desondanks de gok gewaagd en de auto gekocht. De auto was namelijk wel een echte cabrio zonder rolbeugel en met een rechtopstaande voorruit waardoor je echt openzit. Bovendien zaten de stoelen wel lekker, wel belangrijk als je 15000 km wilt rijden in een maand.

Toen de banden eenmaal opgepompt waren en we gewend waren aan de auto viel het allemaal nog wel mee en maakten we met veel plezier voorbereidende ritten door NL. Wel wat elecronica problemen waardoor de verlichting soms niet werkte en de ventilor soms niet aansloeg wat een kokende motor tot gevolg had.

Uiteindelijk zijn we in 3.5 weken naar Vladivostok gereden en de auto heeft zich prima gehouden. De cabrio bleek perfect overzichtelijk in de drukke russische steden, al kreeg je dan heel wat uitlaatgassen en roet binnen. Op de lange rechte wegen met een vaartje van zo'n 90 km/u was de auto echt in zijn element. Alles ging prima tot we bij Kansk een stuk maanlandschap tegenkwamen van zo'n 50 km dat voor weg door moest gaan. Dat betekende heel rustig in de 1e versnelling om de kuilen heen rijden en af en toe er doorheen. Ondanks dat we weer geveld werden door een kokende motor ging het toch redelijk en na zo'n 4 uur ploeteren waren we erdoorheen. Verderop de rit bleek echter dat de russische definitie van een verharde weg anders is dan de onze. Het stuk van 1500 km dat in 2004 geopend was, was verhard, niet geasfalteerd. Dat betekende aangereden puin, zand en heel veel grind. Dit alles uiteraard opgeleukt door heel veel stof...

De eerste km's gingen erg traag en de auto leek langzamerhand uit elkaar te vallen ( deuren sloten niet meer, dashboard zat los, auto bleef niet in de versnelling etc). Aangezien dit al binnen 100 km gebeurde zagen we het niet positief tegemoet. We durfden ook niet harder te rijden dan zo'n 30 km/u. Toen we dit een dag gedaan hadden en de auto nog steeds reed gingen we wat sneller rijden en bleek dat het bij zo'n 60 km/u een stuk beter ging met minder getril. Wel knalde je dan af en toe keihard een kuil in maar dat risico durfden we wel te nemen. Op deze wijze (en een paar uitlaatreparaties later) hebben we de 1500 km binnen 4 dagen kunnen rijden.

We hebben de auto in Vladivostok geschonken aan het automuseum daar. De terugrit zagen we niet meer zitten met deze auto.

Samengevat:
+ lekkere, ouderwetse cabrio met echt open gevoel
+ comfortabele stoelen
+ ruim (achterin ruimer dan een Volvo S60)
- alleen geschikt voor glad asfalt
- hoog verbruik (1:11) in combinatie met slechte prestaties
- slechte bouwkwaliteit

Nieuwe foto's

9 juli 2012

Op verzoek zijn er 2 foto's gewijzigd (meer foto's toevoegen is helaas niet mogelijk). Een van de foto's is genomen in de Oeral op de grens met Azie.
Inmiddels hebben we toch wel heimwee naar de Samara. Hij staat nog steeds in de opslag van het automuseum te Vladivostok, beter stond hij in www.winterstalling010.nl ...

6,5