Kia Rio 1.2 CVVT Super Pack (2012)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Rio 1.2 CVVT Super Pack |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2012 |
| Jaar van aanschaf | 2013 |
| KM-stand bij aanschaf | 7.980 km |
| KM-stand laatst | 187.338 km |
Chiario.
Mijn collega's grinniken als ik het onderwerp 'auto' aansnijd. Ik heb namelijk bijna een jaar lang deze auto plichtmatig geridiculiseerd. Dat was niet persoonlijk tegen het voertuig bedoeld, maar meer tegen de gang van zaken met betrekking tot de autopolicies op mijn werk - of beter gezegd - het totale gebrek daaraan. Nu ik dus sinds 2 januari 2013 in deze auto rond mag rijden valt mij tevens de hoon van mijn medemedewerkers ten dele. Ik lach echter in het vuistje, want 83 euro netto bijtelling per maand. En een tankpas.
Natuurlijk had ik liever een DS3 gehad. Maar dat doet niet meer terzake.
De auto in kwestie betreft (voluit) een Kia Rio 1.2 CVVT Super Pack vijfdeurs. Zomaar wat eigenschappen: Benzine. Duizend-en-vijf kilo schoon aan de haak. Handgeschakelde vijfbak. Metallic zwart. Staat nu op Vredestein winterbandjes (185/65R15) om stalen velgjes met wieldoppen. Weldra weer op de lichtmetalen 'Phantom'-velgen met Kumho-rubbers in 205/45R17. Radio en stuurbediening + bluetooth voor telefoon en audiostreaming. 'Privacy glass' (een praktische optie aangezien ik nogal eens werkgerelateerde spullen op de achterbank moet afleggen gezien compacte kofferruimte). Een 'smart-key' ofwel keyless entry met startknop. Climate control. Lederen stuurwiel en pookknop. Middenarmsteun (kunstleer). Gekoeld dashboardvakje. Vier elektrische portierramen. Elektrisch instelbare, verwarmbare en inklapbare buitenspiegels. Luxe instrumentarium. Led-dagrijverlichting en led-achterlichten. Licht- en regensensor. Start-stop.
Een lekker compleet gebakje dus. Eigenlijk zitten alle noodzakelijkheden er wel zo'n beetje op, plus nog het een en ander.
De Rio ziet er niet onaardig uit. Hij heeft een eigen gezicht. Heel spectaculair of gewaagd is het ontwerp daarmee niet: beter goed gejat dan slecht bedacht zeg maar. Van binnen oogt alles volwassen en origineel. Voor de dashboardfetisjisten valt te vermelden dat 'de gebruikte zachte materialen degelijkheid en kwaliteit uitstralen'. Ofwel indrukbaar kunststof op het dash zelf, het harde kunststof van de rest van het interieur is met een soort van rubberachtige coating behandeld waardoor het ruwer, leerachtiger aanvoelt (en dus bijdraagt aan de 'kwaliteitsbeleving'). Dit mag voor velen als vanzelfsprekend geacht worden in een personenauto, het vormt een schril contrast met Bouwvakker Berlingo (mijn vorige dagelijkse metgezel). Echter: op korte hobbels rammelt het dash over de gehele breedte en hier ga ik komend onderhoud bij de dealer (zie verder hier beneden) zeker een opmerking over maken.
Ergonomisch zit het allemaal goed in elkaar. De stoelen zijn goed, ware het niet dat ik de zitting iets te smal vind. Je voelt op langere ritten het stoelframe in je benen prikken, waardoor je de hele tijd moet verzitten. De stoel kan voldoende omhoog en omlaag maar ik mis wel een instelbare lendensteun. Het stuur is ruim verstelbaar, zowel in hoogte als in diepte. Hierdoor is een goede zitpositie voor iedereen te realiseren. De auto is bovendien voorzien van een middenarmsteun die in lengterichting ingesteld kan worden.
Schakelen en sturen gaat prettig. De pook glijdt gewillig maar wel iets kunstmatig door de verzetten, behalve als het echt koud is (vriestemperaturen), dan wil de twee nogal eens moeilijk inleggen. De elektrische stuurbekrachtiging is heel goed uitgekiend. Voldoende licht en met veel gevoel. Dat de auto zelf wat comfortabeler is afgeveerd doet hier niets aan af. Korte richtels echter knallen wel het interieur door. Ik vrees een beetje voor de 205 brede zomerbanden in 17 inch. Het is niet te hopen maar wel te verwachten dat deze minder comfortabel zijn en - alhoewel meer grip - het stuurgedrag niet ten goede zullen beïnvloeden. Ook op hogere snelheden blijft de auto stabiel en strak rechtdoor rijden, zeer vertrouwenswekkend. Wel is de Rio wat gevoelig voor harde wind in de flank. Het is niet zo dat je echt aan de kant geblazen wordt, maar je blijft het stuur corrigeren. Uiteindelijk blijft het natuurlijk een lichte en compacte auto.
De ingebouwde radio ondersteunt bluetooth voor handsfree telefonie (ik krijg geen klachten van bellers dus met de kwaliteit van de verbinding zal het wel goed zitten) en audiostreaming. Behalve dit kan er via usb ook een geheugenstick met muziekbestanden of iPod aangesloten worden. Een draagbaar navigatiesysteem met usb-kabel kan via dezelfde aansluiting of één van de twee 12-volt aansluitingen van stroom voorzien worden. Verder is er de mogelijkheid cd's met MP3-bestanden af te spelen. En dan is er nog de RDS-radio met alle functies die je daarvan verwacht. Geluidskwaliteit is zondermeer adequaat te noemen. Eigenlijk best heel behoorlijk, zij het wat afgeknepen onderin.
Had ik al verteld wat ik van de audio- en cruisecontrolbediening op het stuur vind? Nou, verschrikkelijk dus. Die horen niet op het stuur te zitten (en dus mee te draaien), maar (zoals de Fransen wél begrijpen) achter het stuur te zitten en stil te blijven staan, ongeacht bewegingen van het stuur. De richtingaanwijzer draait toch ook niet mee? Vreselijk vervelend. Over de cruisecontrol zelf: deze werkt niet erg lekker. Zo moet je de CC zelf elke rit inschakelen en dán pas je snelheid instellen, die altijd dik vijf kilometer lager blijkt te zijn. Dus als je 100 rijdt en op 'set' drukt, houdt 'ie 'm uiteindelijk op 94 vast. Het is best een gedoe om de gewenste snelheid in te stellen. Cancel je de cruise even en resume je weer reageert de auto traag en 'zaagt' hij lang om de ingestelde snelheid heen. Bertje (en zelfs de tien jaar oude Xsara's) hebben dit véél beter voor elkaar.
Een verdere irritatiefactor vormt de automatische voorruitontwaseming die te pas en te onpas de airco inschakelt en niet toestaat deze weer uit te schakelen. Dat zal allemaal wel beter zijn (ontwasemtechnisch), maar als je al zo weinig motorvermogen tot je beschikking hebt is elke verspilde pk voelbaar. Bovendien is er maar één persoon die bepaalt of de A/C ingeschakelt dient te zijn, en dat ben IK. Overigens kan deze vervelende functie middels een trucje wel uitgeschakeld worden, maar dat is de Rio na opnieuw starten alweer vergeten.
Rio is voorzien van de luxere lichtunits voor en achter, met led-dagrijverlichting en lenslampen, die een mooi strak afgesneden lichtbeeld geven. Bochtverlichting is er ook en niet met zo'n knullig brandende mistlamp (zodat het lijkt of de andere stuk is), maar met een extra H7-pit in de hoofdunits. De (wel aanwezige) mistlampen leveren overigens zelfs in het donker maar weinig extra licht op, de petjes onder ons zullen ze echter zondermeer waarderen. De dimlichten branden naar keuze niet, altijd of automatisch - ze schakelen dan in wanneer de sensor onder de voorruit het hier voldoende donker voor vindt. Er zit echter geen koppeling met de regensensor in, dus bij heftige regen moet je zelf de dimlichten inschakelen en dat vind ik wel een beetje jammer. Ook schakelt Rio de lichten wat langzaam in, waardoor je de eerste honderd meter in een tunnel zonder licht rijdt.
Trouwe lezers weten wat voor ruitensproeierfetisjist ik ben en ik kan naar genoegen mededelen dat het een zeer adequate voorziening betreft en dat het reservoir de gehele inhoud van een vijflitercan opslokt. Waarom is dat niet bij alle auto's zo? De regensensor is in te stellen qua gevoeligheid (dat doen de Fransen dan weer niet) en dat vindt deze controlfreak dan wel weer prettig, maar erg uitzonderlijk is dat niet op een auto tegenwoordig.
Het beloofde brandstofverbruik. Tsja, dat is toch een aparte discussie die ik graag aan ga. Waar het in ieder geval op neer komt is dat ik in deze Rio, met een vlotte maar toch ook behoudende rijstijl (meestal rond de 110 op de snelweg) en op winterbanden een gemiddeld benzineverbruik van 6,5/100km (over vijfduizend kilometer) scoor. Om de dag tanken dus, en een maximale actieradius van ongeveer 650 kilometer (bij fluwelen voet). Gezien de koude januarimaand zal het in de zomer en op zomerbanden wat gunstiger uitpakken, maar de beloofde 1 liter op 21 kilometer lijkt me redelijk utopisch te noemen, tenzij je echt alleen maar met 90 achter vrachtwagens aan haakt. En smalle ecobanden monteert. De spiegels inklapt. De airco afkoppelt. Meetrapt. Nou is 1 liter op 15,5 kilometer eigenlijk best netjes, maar ergens in mijn hoofd roept een stemmetje dat deze auto helemaal geen 14%-bijtelling zou mogen rechtvaardigen - hetgeen sinds 1-1-2013 het geval ook niet meer is.
Al met al en hoe dan ook, Chiario is een fijn, van alle gemakken voorzien dagelijks vervoermiddel. Niet zo Duitsch Degelijk en saai als een Polo. Niet zo frivool als een Fransoos of Italiaan. Niet zo imagoloos als een Ford of Opel. Hij valt eigenlijk overal een beetje tussenin. Zo gek hebben de Koreanen het echt niet voor elkaar in ieder geval.
Tien weken, elfduizend kilometer
We zijn inmiddels ruim twee maanden verder sinds de dag dat ik me de sleutels van de Rio heb toegeeigend. En in die tijd heb ik een niet kinderachtige tienduizend kilometer op de teller bijgeschreven. Dat is meer dan de vorige berijder in tien maanden. Aangezien de auto eind februari naar de dealer is geweest voor regulier onderhoud en het aanpakken van een aantal storingen vond ik het wel weer tijd voor een update.
Wat ik nog niet in de review, maar wel in de comments had vermeld: er was er een probleem met de kachel. Deze wilde namelijk ongeacht de gekozen stand geen lucht naar beneden blazen. Niet erg prettig als het buiten tien graden vriest en je een uurtje of wat in de auto moet zitten met koude voeten. Een kort bezoekje bij Kia-dealer Denissen in Tilburg (waar de auto in onderhoud is) bevestigde mijn vermoeden dat dit in de kachelkleppen moest zitten. Aangezien de kilometerstand op dat moment net over de 10k was heb ik de reparatie een maandje later gepland zodat dat mooi met de 15k-beurt samen kon vallen. Volgens planning zou de auto hiervoor twee dagen binnen moeten staan. Het dash zou namelijk gedemonteerd moeten worden.
Het was maar goed dat ik dat maandje de tijd had, want gedurende die periode ben ik me wat verder gaan verdiepen in de kleine irritaties die me waren opgevallen. Zoals de eerder genoemde niet prettig werkende cruise control en de rammel in het dashboard. Via diverse forums ben ik er achter gekomen dat dit bekende problemen zijn die onder garantie opgelost worden.
De bewuste dag de auto weg gebracht en me door een collega op laten pikken. In de veronderstelling dat ik de auto pas een dag later op zou kunnen halen was mijn verbazing dan ook groot toen ik dezelfde dag nog om half vijf (en twee keer kort achter elkaar) werd gebeld door Denissen dat de auto al klaar was. Daar hebben ze hun best voor moeten doen, maar hulde! De kachel functioneert sindsdien probleemloos en een stuk stiller. Het dashboard rammelt niet meer. De bediening van de cruise control zelf is natuurlijk niet veranderd, maar hij werkt nu veel beter dan voorheen.
Omdat je het afscheid van de winter ook een beetje moet afdwingen staat Chiario sinds de 15k-beurt niet meer op de winterbanden maar op zijn/haar stoere zeventien inch Phantom-velgen met zomerrubber. Mijn scepsis over deze velgen/bandencombinatie (Kumho Ecsta 205/45R17) is ten dele ongegrond gebleken. Qua comfort en het opvangen van korte richels is het verschil ten opzichte van de hogere winterbanden niet heel erg dramatisch. Natuurlijk voel je wat meer trillingen maar echt hinderlijk is het niet. Ik had vantevoren het idee dat het sturen ook minder prettig zou gaan maar dat valt goed mee. Het stuur lijkt hoogstens wat minder snel te zelfcentreren. De Kumho's produceren wel meer herrie, meer nog dan de winterbanden. Grippen doen ze wel weer prima, maar dat is gezien de breedte ook niet zo gek. Ervaring in de regen: met voldoende profiel geen klachten.
Dan nog iets over het motorblokje. Ik lees veel ervaringen van mensen die de Rio een totaal gebrek aan koppel toedichten. Ik vind eerlijkgezegd het tegendeel waar. Het blokje is in een zogenaamde 'undersquare'-configuratie gebouwd. Dat wil zeggen dat de verhouding boring (dikte van de zuigers) ten opzichte van de slag (de afstand die de zuigers op en neer afleggen) relatief laag is. Deze eigenschap zorgt er voor dat de motor van nature wat koppelrijker is, en minder graag toeren draait. Dit is in combinatie met de directe inspuiting juist datgene dat deze motor karakteriseert. Ik maak eigenlijk zelden meer dan 4000 toeren en vind dat - gezien het magere koppel/vermogen dat de 1.2 op papier levert - de Rio er vlot mee uit de voeten komt. Alles in perspectief natuurlijk, want met 90 achter een vrachtwagen vandaan komen vereist een tandje terug, of veel ruimte tussen de dramforensen op links..
Het verbruik valt nog steeds een beetje tegen. Gemiddeld 1 op 15 nu. Winter- of zomerbanden hebben voor zover ik het kan inschatten geen invloed gehad. Buitentemperatuur ook niet echt, alhoewel het met warmer weer ongetwijfeld iets gunstiger zal uitpakken (totdat we de A/C vaak gaan gebruiken). Wat van grote invloed is: kruissnelheid op de snelweg. Boven de 110 gaat de Rio nogal zuipen. Een enkele tank met alleen woon-werkverkeer (snelweg, rechterbaan, 90-110) over 240 kilometer bracht het gunstigste verbruik tot nu toe: 1 op 17,2. Slechtste verbruik: 1 op 13,3. Dat kan ik met de hitsige tweeliter in de Xsara ook met gemak, daar hoef ik me niet heel erg braaf voor te gedragen..
Alhoewel ik stiekem toch wel erg in mijn nopjes ben met de Rio zijn er nog twee dingen die me opvallen. De zijruiten en voorruit zitten onder de fijne krasjes die zijn ontstaan door het ijskrabben. Ik gebruik daarvoor zo'n zacht kunststoffen driehoekje. Heb dit eigenlijk bij geen andere auto meegemaakt. Zijn er mensen die dit ook hebben ondervonden? Verder valt het me op dat de binnenkant van de ruiten maar ook de binnenspiegel en de klokkenwinkel erg snel vuil worden. En laat ik nou net zo'n gruwelijke hekel aan het reinigen van ruiten hebben..
Afijn, zonder dieper in te gaan op de wenselijkheid voor mijn werkgever een werknemer zestigduizend kilometer per jaar in een benzineauto af te laten leggen, ik heb sinds de problemen door Denissen opgelost zijn nóg minder reden geen sympathie te voelen voor Chiario.
Weinig bijzonderheden eigenlijk.
Terwijl het ene na het andere VAG-product bij ons op de zaak met ernstige gebreken in de garage verblijft (versnellingen die het niet meer doen, niet meer willen starten, gare injectoren en noodloop) draaft Chiario maar braaf door.
Het gaat nog altijd rap met de kilometers, ze vliegen me om de oren. Sinds de laatste toevoeging aan deze review is de auto alweer twee keer naar de garage geweest voor onderhoud. Nou moet dat ook best regelmatig, ik vind een interval van vijftienduizend kilometer maar magertjes. Aan de andere kant hoefde bij de laatste beurt alleen de olie gewisseld, en daar kon ik op wachten.
Verder is tijdens dat onderhoud de airco op mijn specifieke verzoek voorzien van een nieuw interieurfilter en een geurmaskerend middel. Hij wilde nogal eens een beetje vies ruiken. Verder zijn door mijn eigen schuld de achterbanden gaan cuppen. Ik had ze (veel) te hard opgepompt. Daardoor is er nu sprake van een nog harder bandengeluid, en dat was al niet gering. Het zal wel weer slijten. Dat doen de voorbanden ook, nog een millimeter of vier zit er op. Ik denk dat ze ongeveer 50k kilometer mee zullen gaan en dat is best netjes.
Veel meer opmerkingen heb ik eigenlijk niet op dit moment. Het gemiddeld verbruik is nog altijd 1 op 15,5. Alles bij elkaar heb ik er dit jaar tot nu toe alweer bijna vijfduizend euro aan benzine in gegooid. Maar Chiario heeft nog geen slag gemist!
Toch nog even over die banden..
Gecupte banden zijn een danige aanslag op het rijgenot van een auto. De trillingen en vooral dat zingende, zagende, niet te negeren geluid.. Dus toen ik kortgeleden in de buurt was bij Denissen toch maar even binnen gelopen en de situatie nog eens voorgelegd.
'Ja, daar hebben dus meer mensen last van', aldus een medewerker service. Hij is zelfs even met de auto wezen rijden om mijn klacht zelf vast te stellen. Daarna werd beloofd dat ze er werk van gaan maken en het laatste wat ik ervan hoorde is dat Denissen met Kia en Kumho in conclaaf is of er een oplossing geboden kan worden.
Even afwachten dus.
Bandentoestanden.
Ten einde raad heb ik de laatste oktoberdag van 2013 de winterbanden er maar onder laten leggen. Eigenlijk midden tussen twee beurten in, maar ik was helemaal klaar met die herrie. De garage gaf aan dat ze me tegemoet wilden komen met een nieuwe set van vier banden voor de som van honderd vierentachtig euro. Of dat per stuk of voor vier, ex- of inclusief de btw zou zijn werd me niet medegedeeld, maar het vooruitzicht van zachtjes zoevende zomerrubbers op matzwart ZOAB was op zichzelf al bijna genoeg om mij de winter door te slepen.
De winter heeft Chiario goed doorstaan, geen meldingen of tekortkomingen wat dat betreft! Bij 63k kilometer een grote beurt en bij 78k kilometer een oliewissel (daarbij een modificatie van de airco, onder garantie), verder heeft ze niet veel van me gevraagd. Nou ja, om de dag een tankbeurt. En af en toe wat ijskrabberij, of een scheut sproeierspul. Niet eens een lampje! De H7's (Franse auto's lusten ze rauw) blijven in deze Koreaan wél lang branden.
In de tussentijd zijn wel de winterbanden naar de opslag verhuisd en heb ik daarvoor vier verse banden terug gekregen. Enige teleurstelling kon ik niet onderdrukken toen ik ze zag (ik had gehoopt op in ieder geval een Kumho of misschien dan een Hankook, of een Europees b-merk (dromen van Michelins, Dunlops, Goodyears of ander a-merkspul kan altijd nog)). Het merk: Kinforest. Chinese meuk dus, en voor een 'driving-enthusiast' als ikzelf erg amusant in de regen, want grip of tractie kennen ze dan nauwelijks. Op droog wel goede grip, maar ze slijten dan ook als een dolle. Overigens na één dag had ik al een schroef in een Kinforest, daar zit dus nu een Tracmaxx voor in de plaats. What's in a name.. Stil zijn ze in ieder geval wel. Saillant detail: de achterbanden van de andere twee Rio's bij ons in de pool (ook op 17-inchers) zijn óók gecupt. Ik voel een radar-achtige claim opkomen. Als het me iets zou boeien. Dat cuppen lijkt dus wel een producteigenschap van de Rio met de brede slofjes die een draairichting hebben. Hopelijk niet met symmetrische banden. Ik wil het er eigenlijk ook niet meer over hebben.
Is het dan allemaal kommer en kwel? Ja! Want na een steen op de ruit ben ik bij de vriendelijke mensen van Carglass langs geweest voor een nieuwe voorruit, nieuwe flatblades én een winterset ruitenontdooier- en reiniger. Maar daar kon de Rio echt niets aan doen. Voortreffelijke service overigens.
Sommige dingen blijven daarentegen hetzelfde. Zoals het verbruik. Of elke andere werkdag bij de pomp staan. Het ietwat zeurderige, dreindende motorgeluid van de koreaanse 1,25-liter viercilinder. Giel Beelen op de radio. Maar al bijna negentig duizend kilometer zonder écht grote problemen. Dat geeft de burger moed! Daarom mocht ze laatst een tankje super98 van me. Het lijkt zelfs wel alsof de Rio in het middengebied er een stuk lekkerder van z'n plek wil ermee. Tot de volgende en op naar het ton kilometers.
Over de honderdduizend en een dure olieverversing.
Weinig nieuws! Kilometers vreten nog steeds. Sinds de laatste update in ieder geval een keer binnen geweest voor een kleine beurt (zo rond de 93k kilometer) en nog recenter voor een oliewissel, die op 105.000 gepland is.
Die oliewissel viel wat duurder uit: ook de remschijven én blokken moesten, zowel aan de voor- als achterzijde, vervangen worden. Ook moest de remvloeistof weer ververst, iets wat ik overigens frappant vind, aangezien dat nog geen vijftigduizend kilometer en nog geen jaar geleden is gebeurd.
Voor de baas dus een dikke vette rekening, ik tuf weer vrolijk voort.
Ja, hij rijdt nog steeds!
Laatst een noodstop moeten maken. Alles en iedereen stond plotsklaps en zonder aankondiging stil. Ik heb alles uit de remmen en banden getrapt, maar op tijd stil stond ik niet. De arme vijfserie voor me moest het ontgelden.
Met een handjevol tieribs de gekreukte voorbumper vastgebonden en naar het inmiddels ingelichte schadebedrijf gereden. Weekje in een Auris hatchback non-hybrid gereden en verassend snel aan de leenwagen gehecht geraakt (132 pk die voelen als een Rio die het wél lekker vindt om toeren te maken). Toch voelde de Rio met nieuw neusje direct weer vertrouwd underpowered.
Ondanks het feit dat mijn woon-werk van 46 naar 115 kilometer enkele reis is gegaan en ik gemiddeld harder/bruusker ben gaan rijden is het verbruik nog altijd 6,5 op honderd. Je kunt er gewoon niets van zeggen! De aflossing voor deze auto komt ergens begin komend jaar, maar diep in mijn hart zet ik er gerust nog een tonnetje bij.
Toch nog stukken en het afscheid van de Rio
Alweer bijna een jaar geleden afscheid genomen van de Rio, vanwege het opzeggen van de baan. De laatste maanden in mijn bezit toch nog wel een flink probleem gehad met de auto: er zat geen gang meer in. VMax 120 kilometer per uur, vreemd bijgeluid maar geen waarschuwingslampje. Diagnose van de garage: katalysator stuk. Is een in het uitlaatspruitstuk geïtegreerd deel. Kosten: 1800 euro ex btw ex montage. En natuurlijk niet ver buiten de garantie. Ben de auto een week kwijt geweest, maar de importeur heeft de helft voor haar rekening genomen en de garage van het restant de helft. Uiteindelijk rond de 450 euro kwijt geweest aan dit akkefietje. Oorzaak? Onbekend.
Al met al is de Rio een prima auto gebleken die ik iedereen zou aanraden. Verwacht geen bergen karakter, maar betrouwbaar is hij wel, zelfs best geschikt voor de veelrijders onder ons, zoals ik tot een jaartje geleden was.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
