Kia Niro EV 64.8kWh Edition Advanced (2024) #2

autoreview

9 augustus 2024 om 20:12

Uitvoering	Niro EV 64.8kWh Edition Advanced
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2024
Jaar van aanschaf	2024
KM-stand laatst	26.100 km

De afweging

23 april 2024

Sinds 23 april 2024 rij ik een Kia Niro. Volledig elektrisch, 64.8 kW. Ik rij al sinds 2006 in stationwagons en aan deze traditie zou dit jaar ongewild een einde komen. Ik verkeer in de luxe positie dat ik sinds 2020 een auto mag rijden van de zaak maar die luxe voelde eind vorig jaar meer als een beperking dan een voorrecht toen ik de lijst met leaseauto's zag waaruit ik mocht gaan kiezen. De Skoda Octavia moest wegens leeftijd en kilometers het veld ruimen en ik mocht geen auto's meer kiezen met een brandstofmotor. Ik heb daarom een aantal serieuze gesprekken met mijn werkgever moeten voeren om de gewenste vergroening van ons bedrijf niet in mijn nadeel te laten uitvallen. Ik had voor mijzelf een aantal criteria opgesteld waaraan de nieuwe auto minimaal zou moeten voldoen: Actieradius 450 km of meer, laadruimte zo groot mogelijk, bijtelling zo laag mogelijk en wat uitrusting betreft zo luxe mogelijk. Je ziet, ik ben niet veeleisend.... In de lijst met alleen maar EV's stond één stationwagon, de MG5, maar de actieradius was nogal beperkt. Na wikken en wegen kwam ik uit op de Kia Niro. Tot mijn ergernis de duurste in de lijst maar op alle andere fronten sprong ie er bovenuit. Een testrit was snel geregeld en die testrit beviel goed.
Het zou dus de Niro worden en dan in de kleur Cityscape Green metallic. Die keuze werd gemaakt op 26 september 2023. De wachttijd tot aflevering zou tot 23 april 2024 duren. In de tussentijd mocht ik de Skoda blijven rijden, waarvan het leasecontract met een half jaar werd verlengd.
Ondertussen werden er voorbereidingen getroffen om een laadpaal te laten installeren bij mijn huis, naast mijn eigen oprit.

De eerste 10000

10.350 km
9 augustus 2024

Inmiddels heb ik er ruim 10000 km opzitten met de Niro. Daarmee heb ik voldoende kilometers aan ervaring opgedaan om een onderbouwde review te kunnen schrijven. Ik begin altijd graag met het noemen van de minpunten, want die vallen mij altijd als eerste op. Eerst afkraken, dan opbouwen.
De minpunten zal ik ongezouten benoemen.
- Allereerst: ik word niet goed van de lane assist, lane departure warning en steering assist. Leuk, al die Engelse termen, maar ze slopen mijn humeur. Ik vind ze ronduit gevaarlijk en ze werken mijns inziens averecht op de rijvaardigheid en de verkeersveiligheid. Ik zet ze aan het begin van elke rit uit. Helaas moet ik de steering assist tijdens de ritten meerdere keren uitzetten omdat deze zichzelf weer inschakelt nadat ik de cruisecontrol opnieuw heb geactiveerd.
- Ten tweede: Bij circa 1200 km kreeg ik de melding dat er een luchtklep niet goed zou werken. Met zo'n melding wilde ik niet blijven rondrijden dus heb ik meteen een afspraak gemaakt bij de garage. Tijdens de afspraak heb ik heel duidelijk uitgelegd en daarna in een mail bevestigd welke melding ik kreeg in het display. Jammer dat ik dan nog drie keer moest terugkomen voordat het euvel was verholpen. Van de 10000 km die ik had gereden met de Niro reed ik 8800 km met een storingsmelding.
- Ten derde: de plaats van het ventilatierooster aan de linkerzijde van het stuur deugt niet. In elke stand, behalve de uit-stand, blaast er lucht tegen mijn linkerhand als ik het stuur normaal vasthou. Als de airco aanstaat is dat funest voor de souplesse van mijn linkerhand. Ik voel de reuma door mijn botten trekken. Wie heeft dat zo bedacht?
- Ten vierde: de bedieningsconsoles van de ventilatie en de navigatie/radio
zijn gecombineerd in één strip. Tijdens het rijden moet je op een touchscreen een keuze maken welke console je wilt bedienen en het is vrijwel altijd de console die niet actief is. Tegen de tijd dat je de gewenste console hebt ingesteld en de te bedienen softtouch knopjes hebt gevonden heb je al drie bejaarden geschept en een boom geschampt. Tip van een bestuurder met bijna 40 jaar rijervaring: Hou de bediening van de ventilatie tastbaar, met fysieke knoppen die je blindelings kan vinden en bedienen. Stop het niet weg achter een digitaal menuutje.
-Ten vijfde: Als de auto op cruise control rijdt dan gebeurt het af en toe dat de auto op eigen initiatief inhoudt of versnelt. Ik zal me voorzichtig uitdrukken maar dat is volkomen ontoelaatbaar. Daar gaan nog eens doden bij vallen in het verkeer. Er zijn bepaalde wegen in Nederland waar de auto op een willekeurig traject met de cruisecontrol op bijvoorbeeld 103 plotseling afremt naar 90. Je moet als bestuurder dan razendsnel reageren om deze ongewenste ingreep teniet te doen om achterliggers niet te hinderen. Tevens is het voorgekomen dat de Niro met de cruisecontrol op 100 eigenhandig versnelde naar 120 waar 100 de maximum snelheid is. Ook toen schrok ik me lam.
-Ten zesde: de Niro leest regelmatig de snelheidsborden verkeert. Dan wordt er 50 of 30 geprojecteerd in het dashboard waar 80 is toegestaan. Gelukkig heb ik geen uitvoering die een piepje geeft als je te hard rijdt. Dat had een leenauto wel. Ook die las regelmatig de borden verkeert en kreeg ik piepjes te horen waar ik 80 reed op een 80 km weg en de auto 30 aangaf. Ik ben dan ook erg blij dat mijn auto geleverd is vóór 7 juli jl. want je zou toch maar vier jaar lang met een auto moeten rijden die foutieve signalen afgeeft.

Zo, de lezers van deze review zijn waarschijnlijk al volledig afgeknapt op deze Niro na deze onverbloemde klaagzang. Maar haak nog niet af, er komt meer maar dan in positieve zin.

Positieve zaken: De Niro heeft drie rijstanden te weten Eco, Normaal en Sport. Mijn ervaring is dat Eco al sportief genoeg is. In de Ecostand en een normale rijstijl over een afwisselend traject is in de zomer met spaarzaam gebruik van de airco een daadwerkelijke actieradius haalbaar van rond de 460 km, helemaal als je gebruik maakt van de flippers aan het stuur waarmee je de mate van afremmen en het terugwinnen van remenergie kan reguleren. Dat laatste vergt wel enige ervaring, zeker het One-peddle systeem. Als je het onder de knie hebt rijdt het geweldig omdat je geen gebruik meer maakt van de remmen. Snel van het 'gas' gaan is niet wenselijk, want dat sta je vrijwel gelijk stil met je ingewanden tegen je buikwand geplakt. In de stad is het goed bruikbaar, op snelwegen zou ik het gebruik van de rem aanraden. Maar hoe of wanneer te gebruiken, dat mag ieder voor zichzelf uitmaken. De sportstand is ronduit belachelijk snel. Leuk om af en toe te gebruiken als je een sprintje wilt trekken vanaf het stoplicht of iemand snel wil inhalen maar om deze constant aan te hebben staan is dodelijk vermoeiend. De Niro knalt bij elke aanraking van het pedaal uit het startblok en de aan de buikwand geplakte ingewanden schieten weer los en botsen vervolgens tegen je ruggengraad. Met passagiers op de achterbank zijn er wisselende geluiden te verwachten, variërend van enthousiast gejuich, angstig gegil tot kokhalsgeluiden. De accu is ook in no time leeg trouwens. Hou het maar bij Eco met af en toe een sprintje in de sportstand. Dan blijft het bijzonder en daardoor leuk.

Schakelen is erg gemakkelijk. Dat hoeft namelijk niet. Er zit in de middenconsole een knop die drie standen heeft. Neutraal, rijden en achteruitrijden. Je bedient de knop door deze een draai naar links of naar rechts te geven. Kost geen enkele moeite. Eenmaal in drive blijft de auto probleemloos versnellen of vertragen zonder te schakelen. Bij het afremmen voor een verkeerslicht of kruising kan je de voetrem iets verder intrappen, waardoor je de brake-control activeert. Je kan de auto dan voor het verkeerslicht in drive laten staan zonder op de rem te hoeven blijven trappen. Dat is ook prettiger voor de achterligger, die niet constant wordt verblind door de remlichten. Na het toucheren van het rijpedaal wordt de rem automatisch opgeheven en kan je weer versnellen.

Comfort: helemaal prima. Goede stoelen, veel beenruimte voor en achter, voldoende zijdelingse steun, alles goed instelbaar, vooral de bestuurdersstoel want die is elektrisch in te stellen. In de bochten merk je dat de Niro ruim 1600 kg is. Maar met beleid kom je goed door de bocht, ook op wat hogere snelheden. Met de lane assist en steering assist ingeschakeld kan je de Niro helemaal zelf over het klaverblad laten sturen. Zoek niet de limiet op, want je bent zelf aansprakelijk voor de gevolgen.

Het laden: heel gemakkelijk. Kabel kan je voorin opbergen, in een bak onder de motorkap. Het laadpunt zit ook aan de voorzijde dus je hoeft niet ver te slepen met de kabel. Inpluggen bij de auto en de laadpaal, pasje langs de laadpaal en vanaf (bijna) leeg is ie na 6 uur laden bij 11 kWh vol. Voor wie zelf kan rekenen hierbij een opgave: wat is de laadtijd van leeg tot vol bij een laadsnelheid van 55 kWh? Of 176 kWh? Voor onderweg is 11 kWh natuurlijk tergend langzaam, dat schiet niet op en 6 uur lang koffiedrinken bij het servicestation doet niemand. Maar met een laadpaal bij huis is 11 kWh prima. 's Avonds na thuiskomst aan de paal, 's ochtend is ie vol en kan ik er weer circa 400 km mee rijden zonder laadstress.

Ik zit nu op een gemiddelde van circa 13,7 kW per 100 km. Ik weet dat dit niet representatief is voor de gemiddelde gebruiker. Voor mij is het een sport om vlot maar vooral zuinig te rijden.

Het zicht naar achteren is beperkt door de enorme C-stijlen de kleine achterruit. Gelukkig is de versie waarmee ik rij uitgerust met een achteruitrijcamera en met sensoren die piepjes afgeven wanneer je een object dicht nadert. De piepjes hoor je ook wanneer er een object aan de voorkant gesignaleerd wordt. Als je met hogere snelheid een object nadert geeft de auto luidere signalen af en remt ie automatisch, bijvoorbeeld als een voorligger op de snelweg plotseling invoegt en er minder ruimte overblijft dan de Niro wenselijk acht.

Iets wat zowel positief als negatief kan zijn is de werking van het signaal dat er iemand schuin links of rechts achter je rijdt. In de zogenaamde dode hoek. Als je naar rechts wil, dit zoals het hoort aangeeft met het knipperlicht en er rijdt iemand schuin achter je, dan gaat de auto piepen en trilt het stuur. Dat doet ie echter ook wanneer je door een bocht wil met twee rijbanen en er iemand schuin achter je rijdt. Dan ga je dus piepend en trillend door de bocht terwijl er feitelijk geen gevaar is.

De laadruimte is flink kleiner dan ik gewend was. Gelukkig kan de vloer een stuk verlaagd worden en neemt de laadruimte in hoogte toe. Dat geeft de mogelijkheid om met enig gepuzzel vier grote koffers in het laadruim te plaatsen. Voor een uitstapje met het gezin is dit voldoende. Kamperen met en tent is niet meer mogelijk zonder aanhangers of dakkoffers te gebruiken. Beiden mag ik niet gebruiken van mijn werkgever, dus ben ik aangewezen op dure hotels en appartementen. En dan zeggen ze dat elektrisch rijden goedkoper is dan ICE.

De Niro is vrijgevig met rij-informatie. Je kan in het display laten aangeven wat je gemiddelde verbruik is, wat je nog aan rijbereik hebt, hoeveel procent de accu gevuld is, het verbruik per rit en per laadsessie. Klooi echter zo weinig mogelijk met de knopjes die deze informatie in het display tevoorschijn kunnen toveren want het leidt enorm af van het rijden. De informatie kan je na de rit ook terugvinden in de app die je op je eigen mobieltje kan installeren. Met deze app kan je de auto op afstand op slot of van slot doen, je kan de airco aanzetten en allerlei informatie over verbruik terug vinden.

Samenvatting: De auto is niet perfect. Er zitten wat irritante foutjes in de elektronica en de rijhulpsystemen zijn eerder irritant dan behulpzaam voor een berijder die zelf het roer in handen wil houden. Verder rijdt de auto goed, is vlot genoeg in de eco-stand, zit goed, stuurt goed.

Heel heet of erg koud

20.500 km
7 november 2024

De kilometerstand loopt snel op. Na een half jaar heeft de Niro al dik 20.000 kilometer achter de wielen. Nu we de zomer achter ons gelaten hebben en de herfst ons volop teistert neem ik weer even de tijd voor een evaluatie. Ik zal dat kort en bondig doen, althans een poging daartoe toen.

In de zomer was de stoelbekleding gloeiend heet. Het spul dat geen leer is werd zodanig heet dat ik , gehuld in een dun T-shirt, de hitte tot in mijn ruggengraad voelde. Binnen een paar tellen zat ik als een doorweekte natte lap achter het stuur. De airco kan dan wel aan, maar dan komt de koelte van voren en blijft de hitte alsnog in de stoel hangen. De uitvoering waarin ik rij is helaas niet voorzien van stoelventilatie waar ik over hoorde in een andere review. Toen ik er naar zocht in het menu was stoelventilatie netjes uit het rijtje van functies geschrapt. Die constatering gaf me een tweederangs gevoel. Ik had nooit gedacht dat ik zoiets decadents als stoelventilatie als een gemis zou ervaren.
Nu de buitentemperaturen dalen daalt ook de temperatuur van de stoelen in de Niro. En het spul dat geen leer is voelt al snel zodanig koud dat een stoelverwarming geen overbodige luxe is. Gelukkig warmt de stoel vrij vlot op en is het na een minuut voldoende opgewarmd om geen reumatische rug over te houden aan een ritje naar het werk.

Ruim twee weken geleden heb ik winterbanden laten monteren. Diezelfde dag viel het me op dat ik mijn verbruik niet meer beneden 17 kW/100km kreeg waar ik voorheen gemakkelijk beneden de 15 kW/100km kon blijven. Ook op de iets warmere dagen, circa 14 graden, blijft het verbruik hoger. Dat is ook terug te zien in het rijbereik nadat ik de accu weer tot 100% heb geladen. Het voorspelde rijbereik komt niet meer boven de 400 km met als dieptepunt hedenochtend toen de computer 356 km voorspelde, bijna 100 km minder dan in de zomerse hoogtijdagen. Ik ben dan nog gezegend want menig collega met een andere modale EV zit daar nog ver onder. En dan moet het nog gaan vriezen. Het aantal keren laden zal de komende weken dus nog toenemen, vrees ik.

Ik werd er door een lezer van deze review op gewezen dat de zijspiegelverwarming gecombineerd is met de achterruitverwarming. Ik wist dat niet en dacht dat er geen zijspiegelverwarming op zit. Ik was dus abuis. Om de zijspiegels te ontwasemen moet ik dus de knop voor de achterruitverwarming indrukken. Mensen die gebruiksaanwijzingen lezen wisten dat natuurlijk allang. Ik vind het prettiger als de icoontjes op de knoppen aangeven waar ze daadwerkelijk voor dienen.

Ondanks het hogere verbruik, de niet ideale stoelbekleding en rijhulpmiddelen die eerder afleiden dan bijdragen aan veiligheid, rijdt de auto nog steeds goed. En dan doel ik op het rijcomfort, niet op een strak stuurgedrag.
Ik zal na de winter een update geven over het verbruik en andere zaken die er toe doen.

Energievreter

24.800 km
15 december 2024

De temperaturen dalen. Dat is logisch als de winter intreedt. Dat het bereik van een elektrische auto in die periode minder ruim is dan in de zomer is ook te verwachten. Op Whattherange.com is dat per merk en model terug te vinden. Vorig jaar heb ik bij het uitzoeken van een nieuwe leaseauto, kritisch gekeken naar het bereik in de zomer en in de winter. Ik meen mij te kunnen herinneren dat het bereik in de winter toen 350 km was. Ik zal mijn roze bril opgehad hebben want tegenwoordig wordt er een gecombineerd bereik van 294 km in de winter genoemd. Momenteel zit ik in de praktijk op circa 320 km, dus blijkbaar doe ik het nog redelijk goed, maar ja, het heeft nog niet echt gevroren. In de zomer en het najaar haalde ik de opgegeven 460 km regelmatig. Gemiddeld zal ik op circa 445 km zijn uitgekomen, maar toch redelijk dicht bij de fabrieksopgave. Met dat bereik kon ik goed uit de voeten. Drie dagen woon-werkverkeer komt voor mij op 420 km, dus 1 keer laden per drie dagen. Dat red ik nu bij lange na niet. Ik heb één retourtje woon-werk aan bereik moeten inleveren. Dat is procentueel gezien natuurlijk absurd veel. En dan rij ik nog met een fluwelen voet en ben ik zuinig met het gebruik van de verwarming e.d.

Ben ik teleurgesteld? Beetje wel ja, ik had gedacht dat ik met mijn rijstijl beter zou scoren. Maak ik mij zorgen? Nee, die tijd ligt achter mij. Ik zal niet op de barricaden gaan staan, ik zal geen spandoeken uitrollen voor het kantoor van de KIA-importeur. Ik kan mij er niet meer druk om maken, omdat ik er toch niets aan kan veranderen. Het is zoals mijn moeder zaliger vroeger zei: Je moet je alleen druk maken om dingen waar je invloed op kan uitoefenen. Al het andere is verspilde energie.

Mijn doelstelling voor de komende koude weken is om het bereik rond de 320 km te houden. Anticiperend rijden, gebruik maken van recuperatie, cruisecontrol gebruiken waar mogelijk, verwarming niet hoger dan 20 graden. We zullen zien waar ik op uit kom als het echt gaat vriezen gedurende een langere periode. Gelukkig heb ik een privé laadpaal bij huis, altijd beschikbaar voor mijn auto, dus ik hoef niet bij nacht en ontij mijn auto af te koppelen op een door God en alles verlaten plek in het dorp. Voor mij geldt: voor het slapen de stekker inpluggen en 's ochtends vlak voor vertrek weer afkoppelen. Ik kom de winter wel door, al zal ik de wintersportgebieden links laten liggen want ik vrees het ergste als ik met 130 km per uur over de Duitse snelwegen naar het zuiden rij. Maar daar kwam ik toch al nooit in de winter, dus lever ik niets in ten opzichte van wat ik gewend was. Wat het rijden betreft: De Niro doet het prima. Comfortabel van A naar B. Alleen verdient de achteruitrijdcamera dagelijkse aandacht, want onder deze winterse omstandigheden met vuil op de weg is het zicht naar achteren snel vertroebeld. Het is net als bij een baby, regelmatig een schoon doekje over de kont om irritatie te voorkomen.

Ergens in 2025 zal ik weer met een update komen, dus voor nu alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar toegewenst.

Zombiemodus

26.100 km
1 januari 2025

De zombiemodus. Op het Kia-forum wordt deze term gebezigd om aan te geven dat de auto niet in de versnelling gezet wil worden. In het forum worden kreten gebezigd als "Ik ben er ziek van" en "Voor mij nooit meer een Kia". Dat zijn heftige uitlatingen maar ik begin te begrijpen waarom deze uitlatingen gedaan zijn. Ik heb de afgelopen week drie keer met de zombie-modus te maken gehad en het is behoorlijk irritant. Wat gebeurde er? Ik parkeer op enig moment de Niro midden in de nacht achteruit in een onverlicht parkeervak. Ik zet de auto in P-stand en schakel de motor uit. Ik stap uit, constateer dat ik niet heel netjes in het vak sta en wil dat corrigeren. Dus ik stap weer in, schakel de motor in en wil de auto in Drive zetten. Dat weigert ie. In het display staat een oranje auto afgebeeld met een sleutel. Ik kreeg daarna de auto niet meer van z'n plek en ben naar huis gelopen.
De andere twee keren was de aanloop naar deze onwillige modus net iets anders, maar de uitkomst is vergelijkbaar: een auto die niet wil gaan rijden. Ik ben de rust zelve, maar dit soort situaties stelt mijn geduld behoorlijk op de proef. De eerste keer dat het gebeurde wilde ik van huis vertrekken, kreeg de Niro niet aan de praat en heb minimaal 10 minuten van alles zitten proberen om dat hok in Drive te krijgen. Uiteindelijk heb ik alles voor langere tijd uitgeschakeld en ben ik uitgestapt, heb de auto afgesloten en heb ik een schop tegen de achterband gegeven. Tien minuten later heb ik nog een keer geprobeerd te starten en weg te rijden en toen deed ie het wel. Inmiddels was ik 20 minuten verder. Je zou maar een spoedgeval hebben. Over 6 weken krijgt de auto een grote beurt. Dat is trouwens ook iets om rekening mee te houden, de lange wachttijden voor een servicebeurt (in mijn geval 8 weken). Ik vrees dat ik de 30.000 km al ruimschoots ben gepasseerd als ik half februari mijn auto kom afleveren bij de garage. Hopelijk kunnen ze met een software update de zombie-ellende elimineren want aan onbetrouwbare moderne auto's heb ik een broertje dood. Als oud-Toyotarijder ben ik niet gewend aan storingen en ik wil er ook niet aan gaan wennen.

8,5