Hyundai i30 Fastback 1.4 T-GDI Comfort (2018)
autoreview
16
Signalement
| Uitvoering | i30 Fastback 1.4 T-GDI Comfort |
|---|---|
| Versnellingen | 7, Automaat met dubbele koppeling |
| Bouwjaar | 2018 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 4.000 km |
| KM-stand laatst | 161.000 km |
Gewoon zo mooi!
Vorig jaar zag ik bij de Hyundai/Toyota dealer waar ik mijn auto in onderhoud heb voor het eerst een i30 Fastback in de showroom staan. Ik was niet op de hoogte van de komst van deze mooie loot aan de Hyundai i30 stam. Ik sta er ook versteld van dat Hyundai niet meer aandacht aan dit model besteedt, je ziet ze namelijk zo goed als nooit buiten de dealerpaleizen. Misschien dat de stevige meerprijs t.o.v. de hatchback hem parten speelt.
Maar goed je krijgt dan ook veel meer waar voor je geld. Om te beginnen een ander voorkomen, wat verder naar onderen doorgetrokken neus en een andere vorm van de dagrijverlichting. Maar ook een lagere daklijn en een verlaagd onderstel. Dat onderstel is ook nog eens een flink stuk stijver dan het onderstel van de hatchback of stationcar. Voldoende om de wagen naast het sportieve uiterlijk ook daadwerkelijk een bijpassend onderstel met wegligging te geven. Maar goed ik loop op de zaken vooruit.
Mijn vorige auto, een Ford Mondeo diesel, beviel mij maar matig en ik ben op zoek gegaan naar een vervanger die aan de volgende eisen moest voldoen: automaat, vijfdeurs, benzine of elektrisch en Aziatisch van oorsprong. Op het www heb ik een bijna nieuwe Hyundai i30 Fastback 1400 met 7-traps DSG automaat gevonden.
Ik heb vrijwel onmiddellijk een afspraak gemaakt met de desbetreffende dealer en na een proefrit de auto aangeschaft. De auto komt oorspronkelijk bij een dealer uit Hongarije vandaan en ik heb de indruk dat de kilometerstand kunstmatig is opgekrikt tot bijna 4000 kilometer want aan helemaal niets is te merken dat er iemand anders met de auto heeft gereden. Alles ruikt nieuw, voelt nieuw, knispert nieuw en ziet er nieuw uit. Zelfs de platte Michelin 18” banden en de kwetsbare lichtmetalen wielen zijn nieuw. Voor mij is het gewoon duidelijk dat ik de eerste kilometers met het ding maak.
En wat voor een kilometers. Ik ben zwaar onder de indruk van het gemak waarmee deze i30 zijn werk doet. Eindelijk weer een auto met een straf en strak onderstel zonder oncomfortabel te zijn. Wat feitelijk een wonder mag heten met die 40 serie Michelin banden. De besturing geeft perfect aan op welk soort ondergrond je rijdt. Een puike wegligging en dito besturing.
Nadeeltje van de banden, of het gebrek aan geluidsisolatie in de wielkasten, maar het afrolgeluid van die vette Michelin’s is goed hoorbaar. Komt misschien ook wel omdat de motor erg stil is en windgeruis geen rol van betekenis speelt.
Die motor is overigens een fijne reisgenoot, stil zuinig en onwaarschijnlijk sterk. Het is een 1400 Turbo die ongeveer 140 PK aan de wieltjes brengt. Maar gevoelsmatig zijn het er veel meer. De auto nodigt erg uit voor een portie stevig rijden en daar moet je toch wel wat voor waken. Enerzijds natuurlijk om de kosten in bedwang te houden en anderzijds om je rijbewijs te houden. Mijn gemiddelde brandstofverbruik ligt op 1/15 waarbij de boordcomputer zeer exacte waarden aangeeft. Als ik mijn rechtervoet meer in bedwang houd merk ik dat 1/17 met twee vingers in de neus haalbaar is. Maar hij trekt zo verslavend lekker op dat ik daar voorlopig nog maar even van blijf genieten.
De 7 -traps DSG transmissie kent drie standen, eco-normaal-sport waarbij ik omwille van het comfort vrijwel altijd in de eco stand rijd. In de sport stand schakelt de automaat erg snel in een lagere versnelling en voelt de auto bloedsnel, maar ook zenuwachtig aan. Het verschil tussen normaal en eco kan ik eigenlijk niet zo goed ervaren. Ook in eco schakelt de bak overigens snel terug. Als ik de cruise op 140 km/u heb staan en ik zak even af naar 120 dan heb ik mij inmiddels aangewend de automaatpook even een tikje naar links te bewegen naar handmatig en dan de cruise weer op resume te zetten. In dit geval blijft de bak in 7 hangen. Als ik ditzelfde kunstje in de automaatstand flik dan schakelt de bak razendsnel naar zes en wordt de auto in no time weer naar 140 gemept. Buiten het feit dat dit onnodig veel brandstof kost, is het ook voor de gemoedsrust aan boord niet aan te bevelen. Dat schakelen gaat overigens gepaard zonder schokken, bijna traploos. Niet zo comfortabel als een CVT van bijvoorbeeld een Prius maar desondanks een buitengewoon fijne automaat.
Het comfort aan boord is prima, de auto is niet heel ruim maar voorin is het prima in orde met fijne stevige stoelen die goed steun geven en goed verstelbaar zijn. Achterin houden twee volwassenen het prima vol. De beenruimte is ruim voldoende maar als gevolg van de coupé-achtige daklijn is het voor langere mensen misschien wat krapjes qua hoofdruimte. Ik ben 185 cm en kan overigens perfect achter mijzelf zitten dus het valt allemaal wel mee.
De kofferbak is gewoon gemiddeld qua maatvoering maar de ruimte tussen de dakstijlen is beperkt waardoor grotere voorwerpen niet altijd handig in te laden zijn. De tildrempel is ook vrij hoog.
Dan nog even over de afwerking van het geheel want op de één of andere manier moet ik mij altijd verdedigen als ik de prijs van de auto noem. 35000 euro vindt men veel geld voor de auto en wellicht niet in lijn met het prijsbrekersimago van de eerste lichting Pony’s en Lantra’s van Hyundai. Maar beste mensen, die auto hoeft ook geen prijsbreker te zijn. De gebruikte materialen in de auto zijn van hoge kwaliteit, de navigatie is wat mij betreft toonaangevend in zijn segment en alles voelt degelijk en stevig aan met precies de juiste klik. Doet absoluut niet onder voor bijvoorbeeld de Volkswagen Golf dus waarom zou de auto goedkoper moeten zijn dan een Golf?
En wat ook zo fijn is, alles zit op een logische plek en is zonder ingewikkeld boekje te begrijpen. Geen moeilijke tiptoetsen en dubbele functies die achter menu’s schuilgaan. Heerlijk zonder nonsens te bedienen.
Ik heb twee keer in korte tijd een aantal dagen een VW Golf gehuurd en was onder de indruk van het bedieningsgemak en het rijgedrag van deze auto. Ik kon mij wel voorstellen dat die Golf zo’n beetje het referentiekader in het C-segment is. Inmiddels weet ik dat de Hyundai wat mij betreft hogere ogen scoort dan zo’n fijne VW Golf. Wat natuurlijk meespeelt is dat ik die Fastback uitvoering van de Hyundai gewoon onwijs lekker vindt smoelen.
Ik ben zeer benieuwd naar de onderhoudskosten de komende vier a vijf jaar. Voor nu geniet ik gewoon met volle teugen van zijn weggedrag, zijn snelle motor en lekkere stoelen en zijn prachtige voorkomen.
Miskend talent
Ik ben inmiddels alweer twee onderhoudsbeurtjes verder met de Hyundai.
Inderdaad, iedere 15.000 kilometer een klein onderhoudsbeurtje. Snel geregeld, want je kunt er op wachten, en de auto wordt keurig schoon weer afgeleverd.
Tussen de beurten is, zoals te verwachten viel, geen bezoek aan de dealer nodig geweest.
Ik ben nog steeds zeer tevreden over de auto. Met name het rijgedrag is subliem. De i30 heeft een serieus stevige wegligging zonder ook maar een moment oncomfortabel te zijn. Reizen van 1000 kilometer op een dag zijn een peuleschil mede door de fijne stoelen, het geringe geluidsniveau en het algehele geruststellende gevoel in een kwaliteitsprodukt te vertoeven. Niet uit te leggen, maar het is het gevoel dat de auto je nooit in de steek zal laten en je veilig overal doorheen loodst.
Hij remt met een stevige bijterige rem en als je flink op het gas gaat staan reageert de auto zeer vertrouwenwekkend en koersvast.
Verder geniet ik dagelijks van het ingetogen en positief opvallende uiterlijk van de auto. Vreemd genoeg ben ik de auto verder nog nooit in Nederland tegengekomen. Op reis door Oostenrijk naar Italië ben ik er in totaal drie tegengekomen. Ik vind het vreemd, maar misschien heb ik een afwijkende smaak.
Wat ervaar ik als positief: rijgedrag, uiterlijk, kwaliteit van de gebruikte materialen. De heerlijke motor in combinatie met de DSG bak. De intuïtieve bediening en ,heel verrassend, het brandstofverbruik. Tussen de 6 en 6,5 liter per 100 kilometer is het gemiddelde verbruik waarbij ik moet bekennen dat de rechtervoet af en toe best wel zwaar is. Het is dan ook echt verslavend om die 1400 turbo flink aan het werk te zetten.
Ook zeer plezierig in de praktijk is het navigatiesysteem. Wat mij betreft toonaangevend in zijn klasse en al net zo snel bij de les als die verrukkelijke motor.
Wat is vreemd:
Het start/stopsysteem werkt alleen als je bij het wachten met je poot op de rem blijft staan. Niet fijn voor de remschijven (die kunnen namelijk ter plaatse van de remblokken hun hitte niet kwijt) en niet fijn voor de mensen die achter de auto staan te wachten. Zo’n lichtorgel die je in het donker staat te verblinden kun je missen als kiespijn, zeker als het ook nog schittert van de regen.
De kwaliteit van de achteruitrijcamera is overdag perfect, maar in het donker lijkt het alsof je Opsporing verzocht zit te kijken. Alle onderwerpen lijken in het donker geblurred en overstraalt. Dat kan effe beter Hyundai.
Nog meer storende zaken? Jawel, de automaat is mij in de eco stand veel te actief met terugschakelen. Wat mij betreft is dat okay voor de sport en normaal stand, maar in eco wens ik mijn auto relaxed en bedaagd. Natuurlijk pas ik de oplossing toe om hem handmatig in 7 te houden maar soms vergeet ik hem dan weer in automaat te zetten waardoor er na het nemen van een afslag even wat gestoeid moet worden met de pook.
Maar goed, dat zijn futiliteiten. Als ik mijn fijne Koreaan een rapportcijfer moet geven dan krijgt hij met gemak een 9,5.
Dat ik elke 15000 kilometer naar de garage moet voor een beurt vind ik niet bezwaarlijk. De onderhoudsbeurten zijn niet hoog geprijsd en ik heb wel auto’s gereden met hogere intervallen die telkens tussen de beurten naar de garage moesten omdat er een defect was.
Het is een miskend talent. Een witte raaf, en je doet jezelf gewoon zwaar tekort om deze auto stelselmatig over te slaan op je verlanglijstje. Kom op, doe eens gek en schrap die standaardkeuzes. (Die overigens natuurlijk ook prima zijn)
Iedere dag schik.
65000 kilometers zijn er al weer vergleden waarbij de auto geen moment teleurgesteld of gehaperd heeft. Alles functioneert feilloos en zonder rammeltje, piepje of kraakje. Dankzij het nieuwe snelheidsbeleid is tegenwoordig een verbruik van bijna 1/20 eerder schering dan inslag. Ik zet de cruisecontrole op 120 km/u waarbij de GPS een snelheid van 113 km aangeeft dus marge genoeg om er bij een rijdende controle niet uitgepikt te worden en betaalbaar mocht de flitser niet tijdig in het oog zijn gevallen.
Als het dan qua werktijd eens een latertje wordt dan is het een genot om de auto weer eens met een wat hogere snelheid uit te laten. Want dat is wel waar deze i30 Fastback toe uitnodigt. Even het snelheidspotentieel benutten en genieten van dat messcherpe onderstel en dito besturing. De felle turbomotor, de lage zitpositie, het fijne stuur en de bijterige remmen, echt een auto om van te houden (als autoliefhebber dan).
Qua onderhoud doet de auto mij sterk denken aan Toyota, dat wil zeggen dat er werkelijk niets aan mankeert en je alleen voor de beurten naar de garage moet. Die beurten zijn daarbij ook niet exorbitant prijzig dus al met al is de Hyundai een voordelige gast, zowel qua onderhoud als brandstofverbruik.
Het valt mij wel op dat de i30 Fastback niet echt een doorslaand succes qua verkoop is want wanneer zag u er nou eentje in het echt rondtuffen. Ik kan het aantal in Nederland gespotte modellen tellen op de vingers van één hand, een rode, een grijze en een bruin metallic. Jammer voor Hyundai, jammer voor de kopers die de keuze maken voor iets waar de buurman en de rest van de straat ook in rijdt, maar ik ben er wel blij mee want het blijft een bijzondere verschijning.
Moet ik in dit verslag nog iets negatiefs melden? Hmm, ik heb mij tijdens de zonnige dagen wel regelmatig zitten ergeren aan de hardplastic strip aan de bovenzijde van het dashboard tegen de voorruit. Dat kreng reflecteert enorm in de voorruit en dat kan natuurlijk best anders. De kunststof afdeklijsten in de kofferruimte zijn ook erg zacht en krasgevoelig, maar het feit dat ze wat zachter zijn maakt wellicht ook dat er niets kraakt......
Ik ben er gewoon blij mee. Helaas schijnt Hyundai momenteel ook toe te geven aan de neiging om de Chineze markt te plezieren waardoor het huidige modellenprogramma vergeven is van de foute lijntjes, glimmertjes en led stripjes. Waarom moeten we toch allemaal in die drukke glimmende gedrochten gaan rijden.
Hou het toch simpel, doeltreffend en strak aub.
Nieuwe schoenen
90.000 kilometers heb ik inmiddels met de Coole Koreaan gereden en nog geen kilometer spijt gehad van mijn keuze voor deze auto. De overweldigende eenvoud van het instrumentenpaneel, de radio/navigatie en de instellingen voor de temperatuur aan boord zijn een verademing in vergelijking met kermis die bij de meeste andere merken tegenwoordig een dashboard genoemd wordt. Nooit wordt ik tijdens het rijden afgeleid door een complexe bediening van mijn Hyundai. Chapeau voor de ontwerpers van dit interieur. Nog veel langer neem ik mijn hoed af voor de ontwerper van het exterieur. De Fastback is gewoon een mooie auto.
Minder mooi wordt de bekleding van de bestuurdersstoel. Ik heb een beetje spijt dat ik er bij de aankoop van de auto niet direct een mooi lederen interieur in heb laten knutselen. Het zou de wagen helemaal af maken. De stoffen bekleding is wat dunnetjes en ik begin het reliëf van de verwarmingsmatten te zien op het zitgedeelte. De look like leder bekleding van het stuurwiel en de automaatpook daarentegen blijven in nieuwstaat, geen gladde plekken, geen krassen en het stuurwiel pakt nog immer lekker dik aan. Prima veganistisch stuurtje, daar kan geen echt lederen volant tegenop. Tijdens de afgelopen koude periode heb ik de stuurwielverwarming ook bijzonder weten te waarderen.
De originele Michelin Sport zomerbanden begonnen aan de achterzijde te cuppen. Voor waren ze wellicht nog wel in staat om een 10.000 kilometer mee te kunnen maar ik was vanaf het begin af aan niet echt onder de indruk van de geluidseigenschappen van de Michelin Sport. Verder overigens een perfecte band hoor die dure Michelin, comfortabel en sportief strak sturend zonder maar een moment stuiterig te worden. Het afrolgeluid moest naar mijn mening toch beter kunnen.
Vanwege de positieve ervaringen die ik eerder met Kumho banden heb opgedaan heeft de dealer er vier nieuwe Kumho Ecta 18 inch 40 serie banden onder gezet. De eerste resultaten zijn buitengewoon bemoedigend. Veel stiller dan Michelin, een tikje koersvaster met naar mijn mening een wat meer zelfcentrerend effect, strak sturend en in lange bochten op de snelweg kunnen kleine stuurcorrecties achterwege blijven.
Nadeeltje van de Kumho’s is dat richels en dwarsnaden met een flinke dreun het interieur binnenkomen. Die hoor je echt wel flink beter dan bij de Michelin Sport. Ik ben zeer benieuwd of het verbruik met deze banden toe gaat nemen en hoe de slijtage is. En ik hoop dat ze niet zo snel gaan cuppen als de Michelin’s.
Verder heb ik bij het inladen van spullen de achterbumper lelijk bekrast en dat was mij een doorn in het oog. Bij de 90.000 beurt maar gelijk de nare plek laten spuiten. Een beetje oppassen bij het inladen kan geen kwaad want het rechter achterlicht is ook al gesneuveld door een tik van een wastafel. Gelijk ook maar laten vervangen door de dealer. Samen met een nieuwe velours mattenset kan de i30 er weer helemaal tegen.
Het blijft een auto om van te houden. Smoelt lekker, rijdt subliem en is zuinig en betrouwbaar en daarbij ook nog bijzonder exclusief (zonder de hoofdprijs te hoeven betalen)
Mooi en nukkig
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: zou u ooit weer een auto van dit merk kopen? Nee, ik vermoed van niet. Enerzijds omdat de huidige modellen nou niet direct uitblinken in fraaiheid. Alle glimmertjes en randjes en buitenissige lampjes kunnen mij niet meer bekoren. En anderzijds ben ik wat teleurgesteld in de kwaliteit van de gebruikte materialen. Het lijkt er een beetje op dat Hyundai 150.000 kilometer wel genoeg vindt voor een auto. De auto begint wat te kraken in de kont als de carrosserie een beetje tordeert. Waarbij ik het gevoel krijg dat er wat speling in de koets begint te komen. Het nieuwe en robuust degelijke gevoel van de eerste kilometers zijn er wel een beetje af. Zoals reeds eerder vermeld stoor ik mij aan de zichtbaarheid van de verwarmingsmatten in de zitting. En ik ben echt niet zo heel zwaar hoor (ook niet heel licht ook trouwens……) Ook de kofferruimte is inmiddels niet meer om aan te gluren, zoveel krassen en scheuren en ook afgebroken rubber stootblokjes van de hoedenplank. Natuurlijk wordt de wagen als pakezel gebruikt, want daar heb ik hem voor. Maar in vergelijking met mijn vorige wagens (Fiat en Toyota) is het maar een krasgevoelige bende in het achteronder van deze bevallige Koreaan.
Okay, wellicht moet ik zelf iets beter oppassen maar het feit blijft dat mijn i30 er meer last van heeft dan mijn vorige auto’s. Ik ben erg gesteld op een net en schoon interieur maar het door Hyundai gebruikte kunststof lijkt met de maand groezeliger te worden. Kunststof rommel die gelukkig beperkt blijft tot de instaplijsten, de middentunnel en de panelen in de kofferruimte. Dank het Opperwezen dat het dashboard verschoont blijft van deze degeneratie. Ik gebruik uitsluitend een vochtige doek ter reiniging en geen schoonmaakmiddel met oplosmiddelen want dan zou ik mij kunnen voorstellen dat ook de weekmaker in de kunststof oplost.
Een volgende eigenaar doet er goed aan om alle instaplijsten en panelen in de kofferruimte te vervangen.
De auto staat op de nominatie om dit jaar vervangen te worden. Twee maand geleden zou ik Halleluja roepend het dealerpaleis betreden hebben maar inmiddels heb mij weer verzoend met mijn schone witte Koreaanse. Want och wat is het ding toch mooi. Zie maar eens weer een auto te vinden met zo’n prachtig design. Laag, breed stoer, rond en dat alles zonder pocherig opzichtig te zijn. Gewoon een stijlvol sportieve jas. En met een giftig brok energie onder de kap. Trekken als een beer zonder overmatig brandstofgebruik en daarbij een “State of the Art” onderstel. Heerlijke snelle rijdersauto, een Koreaanse Alfa Romeo.
Maar het ding was al zeker een jaar volledig van slag. Ik gaf de DSG bak de schuld van het ronduit bokkige rijgedrag. Inhouden en plotseling met een daverende klap en spinnende wielen “inkomen” Hetgeen bij omstanders fronsende wenkbrauwen opleverde en inzittenden die mij betichten van petjesgedrag. Bij fileverkeer met slippende koppeling wegrijden en horten en stoten. Ik was die fijne mooie Fastback zo zat als spuug. Diverse keren bij de dealer geweest maar die kon niets vinden. Vele monteurs, verkopers en ander personeel van de zeer behulpzame dealer konden niet achter de oorzaak komen totdat……. Onderweg van Holland naar Denemarken plotseling alle vermogen wegviel en de auto met pijn en moeite op 90 kilometer per uur kon worden gehouden. De automaat schakelde als een bezetene maar de snelheid liep niet op. Het toerental daarentegen wel. Verdorie toch die vermaledijde DSG bak naar de kl.t.n dacht ik.
Om op tijd in mijn hotel aan te komen ben ik voorzichtig en langzaam doorgereden waarbij de auto vlak voor het bereiken van het doel van de reis in noodloop sprong. De volgende ochtend is de auto naar een Deense dealer gebracht die alleen een storing van de turbo kon uitlezen. Want inmiddels reed de auto natuurlijk weer als vanouds. Op mijn verzoek om het ding eens even flink van Jetje te geven op de Deense snelweg werd positief gereageerd en gelukkig vloog de Fastback weer in noodloop.
Enfin om het verhaal niet langer te maken. Actuator van de turbo naar de gallemiezen. En dat stomme kleine ding was dus al een jaar lang de oorzaak van een onaangenaam tegenstribbelende Hyundai. Inmiddels heb ik mij weer verzoend en kijk met plezier naar de i30. Ze mag nog even blijven want ze is zo mooi. De DSG bak blijft in mijn optiek verfijning missen, het interieur is wat sleets aan het worden maar ik kijk nog steeds om als ik haar parkeer en wegloop. Lekker ding……..
Dag schoonheid!
Geen verhalen meer over deze Fastback. Tenminste niet door mij. Wellicht dat er een Autoweek lezende liefhebber is die de i30 toevoegt aan zijn of haar stal. Die liefhebber koopt er een prachtige auto mee. Aantrekkelijk voor het netvlies en aantrekkelijk voor de portemonnee. Enerzijds door het aantrekkelijke brandstofverbruik van de snelle Hyundai. Veel rijplezier voor betrekkelijk weinig geld. Zeker nu de auto meer dan 160.000 kilometer gereden heeft is de waarde best wel gekelderd. In het begin heb ik de auto vergeleken met een VW Golf, m.i. Het referentiekader in deze klasse. Nou ik kan wel meedelen dat een Golf met deze kilometerstand aanzienlijk meer opbrengt dan een Hyundai i30.
Die lagere restwaarde is waarschijnlijk wel verklaarbaar. Nu zijn mijn ervaringen met een Golf uitsluitend van gehuurde exemplaren met lage kilometerstanden dus vergeef mij de beperkte ervaringsdeskundigheid.
Ik heb in vier jaar tijd meer dan 150.000 kilometer met de Koreaan gereden en dat waren aanvankelijk hele fijne kilometers. Maar naarmate de kilometerstand opliep kreeg de Hyundai naar mijn idee last van een snelle veroudering. Wat kraakjes in de bilpartij. Een DSG automaat die soms wat bokkig reageert. Beetje dun geworden bekleding van bestuurders zetel. Allemaal zaken die ik niet kan waarderen maar die anderen met een minachtend handgebaar wegwuiven. De auto is namelijk wel heel snel en wendbaar en sportief en laag en met een uiterst geil weggedrag. Strak en vertrouwenwekkend. Opruiend ook wel. En had ik al eens gezegd onwijs lekker ontworpen? Een Koreaanse Alfa Sud Ti of die eerste Golf GTI, de Daihatsu Charade Gtti de Fiat Punto GT. Een rijtje auto’s met een verdomd lekkere gemeenschappelijke karaktertrek. Auto’s met een ziel en ongetwijfeld met hun nukken. Maar je blijft er wel van houden toch? Ik denk dat ik tijdens mijn werk wellicht iets te vaak concessies heb moeten doen. Die hele lage zit in combinatie met een lijf dat wel de 60 jaar begint te benaderen. Die kleine kofferbak waardoor de bank wel heel vaak plat moest. De hoge tildrempel van diezelfde kofferbak. Iedere keer je hoofd schuin naar beneden houden en de ogen opwaarts liften om een glimp van een achterligger op te vangen in de achteruitkijkspiegel omdat de achterruit niet meer is dan een laag en vlak liggende kijkspleet.
Al die zaken stellen niets voor als je niet de hele godesganse dag achter het stuur zit maar slechts af en toe achter het similederen volant plaatsneemt. Ik wordt oud en begin terug te verlangen naar die oase van rust die Toyota Prius heet. Met een traploze CVT automaat en een kofferbak die de foldervoorraad voor een maand moeiteloos slikt en niet als een jonge hond aan je broekspijp loopt te sjorren omdat hij met de baas wil spelen.
Bij aanschaf van de Hyundai heb ik volledig voorrang gegeven aan mijn gevoel en het verstand op bijna nul gezet en ik heb genoten van de wagen en van het prachtige design. En ik heb mij geërgerd aan de DSG bak omdat een CVT zoveel schokvrijer functioneert. Gestoord aan de krasgevoeligheid van het plastic en de vele onderdelen die, met name in de kofferbak, sneuvelden omdat het nu eenmaal geen pakezel is maar een sportpaard.
Ik zal mij de Hyundai herinneren als een heerlijk rij-ijzer die helaas minder geschikt is gebleken voor het wat hardere leven van de handelsreiziger. De auto heeft de tedere liefkozing nodig van een jonge meid of vent die voor de lol een stukje de wagen laat kwispelen en over een bochtig traject laat razen. Met alleen de blik vooruit (want naar achteren zie je toch niets……)
Je koopt er een afwijkende, mooie, snelle en karaktervolle Koreaan mee.
Voor mij was het een mooi hoofdstuk in mijn automobiele carrière. Opa gaat vanaf nu weer traploos rijdend door het leven. Niet in een Prius want de rug begint af en toe op te spelen. Maar in het automobiele equivalent van de rollator. Een Nissan Qashqai in een supergave kleur en met E Power techniek. Moge de trekhaak en de fietsendrager mij nog lang bespaard blijven……….
9,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
