Menu
| Bouwjaar | 2013 |
|---|---|
| Jaar van aanschaf | 2017 |
| KM-stand bij aanschaf | 50.000 km |
| KM-stand laatst | 98.500 km |
Om een lang verhaal kort te maken: jarenlang heb ik Peugeot gereden, maar mijn laatste Peugeot heb ik gedwongen moeten verkopen vanwege toenemende elektronische problemen; het vermaledijde "canbus" probleem, waardoor bijvoorbeeld Mercedes ook veel klanten verloren is. Een paar jaar en een aantal niet noemenswaardige auto's (Duits en Italiaans) verder uiteindelijk mijn verstand in plaats van mijn hart de voorrang gegeven en een I30 GD wagon gekocht; we gingen verhuizen, vandaar de voorkeur voor een stationwagon.
Bij de proefrit had ik gelijk weer het Peugeot-gevoel: stil, comfortabel en gebruiksvriendelijk. Maar het echte plezier kwam daarna en nam alleen maar toe. In tegenstelling tot een aantal autoreviews van de zogenaamde "auto-kenners" heb ik alleen maar positieve ervaringen. De 1.4 liter benzinemotor met 99 pk presteert ruim voldoende en is desondanks relatief zuinig (gemiddeld verbruik gecombineerd in de zomer 6,2 liter en in de winter 6,6 liter op de 100. De wegligging is goed en toch comfortabel, het geluidsniveau binnen is goed (mits er fatsoenlijke banden onder liggen), de zes versnellingsbak moet daarbij niet uitgevlakt worden. De stoelen zitten aangenaam en zijn niet te smal, de zitting had misschien ietsje langer gemogen. De aftersales armsteun leverde een flink stuk extra comfort. Een overzichtelijk en logisch dashboard geeft de belangrijkste info in een oogopslag en de muziekinstallatie deed zijn werk goed behalve dat soms de USB stick halverwege de muziekweergave niet meer gelezen werd. (Misschien te veel er op gezet?)
Er gaat een hele hoop achter in (en de doorlopend vlakke laadvloer met de achterbank omgeklapt biedt daartoe een zeer goede basis), een Rapido caravan van 465 kg werd op alle wegen probleemloos getrokken, met een gemiddeld verbruik van 9 liter op de 100! Zeker de zes versnellingen bieden de mogelijkheid om overal in het juiste verzet te kunnen rijden.
Over smaak valt niet te twisten, maar naar mijn mening was het ontwerp toen (2012) zijn tijd vooruit, want ik vind dat de I30 Wagon in dat opzicht in 2021 nog steeds een frisse vormgeving heeft.
Conclusie: drie en een half jaar en bijna 50.000 km heb ik de tijd gehad om een in Duitsland ontworpen en in Tsjechië geproduceerde wagen te leren kennen die bovendien aan Zuid-Koreaanse normen moet voldoen. Ik ben méér dan overtuigd. Ik heb sympathie gekregen voor de ambitie van Hyundai: probeer tussen alle Europese merken vaste voet aan de grond te krijgen door betrouwbare auto's te construeren die een zo breed mogelijke groep mensen weten te bereiken. Ik denk Hyundai daar in steeds meer slaagt, tot groot verdriet van iedereen die Duitse en Italiaanse auto's zien als de enige benchmark. Ik zie Hyundai nu zoals mijn vader ooit Volkswagen zag: als een automerk dat luistert naar zijn klanten en niet naar de verzamelde autopers.
Tot slot: u vraagt zich wellicht af waarom de wagen dan toch verkocht wordt? Omdat er een grotere caravan is aangeschaft en ik wilde onze trouwe vierwieler niet martelen met een (te) zware caravan. En dan komt er het moment om te kiezen voor een opvolger. De eisen: sterk genoeg om een caravan te trekken maar ook betaalbaar (toen vielen alle elektrische auto's weg) en aan de criteria te voldoen waar de I30 ook aan voldeed (toen vielen nog veel meer merken weg).
De opvolger staat ondertussen te stralen voor ons huis: een Hyundai I30 wagon 1.4 T-GDI uit 2019. Als die in de voetsporen van zijn voorganger kan treden, staat ons een mooie tijd te wachten. Ik heb goede hoop.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
