Menu
| Uitvoering | Scorpio 2.0i CL |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1991 |
| Jaar van aanschaf | 2008 |
| KM-stand bij aanschaf | 208.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Als tijdelijke oplossing om het gat tussen mijn Citroën Xantia Activa en mijn toekomstige Peugeot 406 op te vullen, mocht ik gedurende vier maanden gebruik maken van de oude Ford Scorpio van mijn ouders. Hiervan vind je nu een verslag.
Het gaat hier om de 2.0i uitvoering met automaat. Destijds, toen mijn ouders deze wagen nieuw kochten, was dit een beer van een auto: veel pk’s voor een 2.0i 8v (120pk), een verrassend goed schakelende automaat (itt Ford’s reputatie ivm automaten), véééééél ruimte en véééél rust in het interieur. Als ik samen met mijn ouders op vakantie ging met deze auto, was het altijd een feest. En het verbruik viel reuze mee. Op autostrade met een gemiddelde snelheid van 130-140 tegen 3000tpm verbruikte hij om en bij de 8.5l/100km, best aardig voor een auto van dit formaat.
Nu, 17 jaar later heeft hij natuurlijk al veel van zijn pluimen verloren. Met 212.000km op de teller kan je ook niets anders verwachten.
In al die jaren zijn er toch al aardig wat dure herstellingen uitgevoerd, alle door mijn vader die zelf technicien was bij Ford Genk.
De volgende onderdelen zijn al vervangen:
- cardanassen achter
- joint de culasse 2x
- véééél roest weggeslepen en opnieuw gelast (bodem, chassisbalken en wielkasten achter, bekend Fordeuvel)
- poelies en dichtingen
- radiator
- problemen met olieverlies en -druk van de automatische versnellingsbak
- kachelradiator werkt niet meer
Negatieve punten van deze auto zijn:
- remschijven gaan heel snel krom => trillingen bij het remmen in het stuur
- roest
- veel rammeltjes en kraakjes
- niet meer zo snel in deze tijd met alle turbodiesels
- kostelijk qua verbruik (12L/100km à € 1.40/l => € 75 per 450km), zeker bij korte stukjes en de huidige benzineprijzen
- veel windgeruis op de autostrade
- uiterlijk doet ouderwets aan in deze tijd
- beetje te weinig koppel (175Nm/4000 toeren). Als je bergop gaat, moet je nogal wat gas bijgeven om je snelheid te behouden. Daarvoor is een diesel natuurlijk interessanter.
Positieve punten:
- megagrote binnenruimte: 2+3 hebben alle ruimte
- zeer comfortabele zetels voor chauffeur en alle passagiers
- rustgevend interieur
- goede automaat, vanuit stilstand vertrekken is een feest, je laat elke Golf GTI achter je als je doorduwt.
- motor maakt weinig toeren en schakelt vrij snel op zonder krachtsverlies. Concrete cijfers: 70km/u = 2000 toeren in overdrive, 120km/u = 2900 toeren, 140km/u = 3250 toeren. Deze cijfers benaderen dieseltoerentallen
- Grote koffer, grote tank
- Veel motorruimte => gemakkelijk om te werken aan de motor
- Stuurbekrachtiging helpt goed mee, maar is niet overdreven actief
- Elektrische ramen
- Open dak
- Alleen spijtig dat er geen airco op zit, maar ja, in 1991 was dit nog niet een vanzelfsprekendheid.
- Ophanging is soepel hetgeen veel comfort geeft. Verwacht van deze auto geen BMW-toestanden waarmee je door de bocht kan scheuren, want bij een snelle bocht voel je een verminderd wegcontact en dan heeft de auto de neiging om uit te breken, zeker bij een nat wegdek.
Moest ik destijds de leeftijd van mijn ouders gehad hebben, dan zou ik zeker en vast zo’n Scorpio gekocht hebben, maar dan in de meest luxueuze uitvoering en met de 2.4 6-cilinder automaat.
Ik vermoed dat dit Europese slagschip van Ford de rijkwaliteiten van de Amerikaanse broers wilde evenaren. Hoewel ik nog niet in een Amerikaanse Ford gezeten heb, vermoed ik wel dat de rijeigenschappen van deze Scorpio daar dicht tegenaan leunen.
Kortom, het is een auto die relatief weinig onderhoud vergt, buiten het normale filter-olie-gebeuren om en daarom dus ook goedkoop in gebruik is. Enkel het hoge benzineverbruik speelt op dit moment parten, maar destijds was dat veel minder het geval, toen de benzine omgerekend zo’n € 0.60/l kostte.
Bovendien waren mijn ouders zo tevreden van deze auto dat ze zich het laatste model van de Scorpio hebben aangekocht, een donkergroene GHIA-uitvoering met de 2.0 16v automaat. Hoewel deze motor 136pk heeft ipv 120, is deze auto veel slomer en moet je hem écht de sporen geven om vooruit te gaan. Bovendien schakelt deze automaat helemaal niet lekker (veel te nerveus en doet niet wat je vraagt). Maar desondanks rijden zij er heel graag mee, want deze auto is evenzeer voorzien van alle mogelijk luxe, waarvoor je bij menig Duits merk een hoop extra zou moeten betalen.
Om het nog hogere verbruik van deze auto (gemiddeld 13,5l/100km hebben zij dan besloten om er een gastank in te laten zetten). Deze investering hebben ze al dubbel en dik terugverdiend. Tank vol gooien kost hen 25 euro en ze rijden er 500km mee.
zie boven.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
