Menu
| Uitvoering | Punto TwinAir Turbo 100 Young |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2014 |
| Jaar van aanschaf | 2016 |
| KM-stand bij aanschaf | 5.000 km |
| KM-stand laatst | 77.000 km |
Eerste indruk na 650 km rijden
Sinds 3 weken ben ik in het bezit van mijn nieuwe Fiat Punto met de legendarische TwinAir Turbo motor: 875 cc en 101 pk!
Het was een grote overgang, van de hoge hoekige Agila met 1200 cc 4-cilinder naar de lagere, langere en aerodynamische Punto met de tweecilinder koffiemolen in het vooronder.
De eerste indruk is heel divers. Natuurlijk vergelijk ik de Punto met de Agila, eigenlijk geen zinvolle vergelijking omdat het twee totaal verschillende auto's zijn. De belangrijkste verschillen:
- de Punto stuurt lichter en directer, en remt beter
- de Punto heeft een grotere kofferruimte maar wel met een hogere tilrand
- het motorgeluid van de Punto is op constante snelheden veel stiller. Maar het bandengeruis hoor je beter
- de Punto is beduidend zuiniger
- 6 versnellingen in plaats van 5 maakt een groot verschil
- de stoelen van de Punto zitten slechter. Ik heb nog steeds geen echt goede zitpositie kunnen vinden, ondanks in hoogte verstelbare stoel en verstelbaar stuur. Maar vooral: de rugleuning loopt onderin behoorlijk bol, en daarboven juist nogal hol. (geen elektrische lendesteunverstelling) Gevolg: ik krijg snel last van een stijve rug en schouders, heel vervelend. Ik ben nu al met kussentjes etc bezig om te zien of ik de zitpositie beter krijg. Ik ben benieuwd of andere Punto-bezitters dit ook hebben, en zo ja, wat ze er aan gedaan hebben.
Een aantal positieve en negatieve punten van de Punto zelf tot nu toe:
+ zuinig, na eerste tankbeurt was het verbruik ruim 1:17,6. Dat viel niet tegen, ik had gelezen dat de TwinAir behoorlijk kan drinken als je er stevig mee rijdt. Nu ben ik een rustige rijder (bij 2500 toeren opschakelen, op de snelweg max. 110) dus dan valt het mee. De Eco-modus heb ik daarbij nauwelijks gebruikt. Voor de tweede tankbeurt ga ik dat wel doen in de stad, om te kijken of ik dan zuiniger uitkom.
De Agila reed met dezelfde rijstijl gemiddeld 1:15. Dat scheelt een slok op een borrel
+ Snel en krachtig dmv de Turbo. Op de snelweg moet ik uitkijken niet boven de 110 uit te schieten. Dat was met de Agila wel anders, alleen al omdat die veel meer geluid maakte.
+ het Twinair geluidje vind ik wel heel sympathiek, ook al klinkt het wat vreemd uit zo'n strakke auto.
+ Prachtig strak tijdloos model, ook na 10 jaar op de markt.
- Versnellingen 1 t/m 4 liggen erg dicht bij elkaar waardoor je zeer snel moet opschakelen als je het Nieuwe Rijden wilt toepassen. Het is even wennen.
- Zoals gezegd dus: stoelen zitten tot nu toe niet goed. Ik heb al allerlei standen geprobeerd, hoger, lager, rug rechter of schuiner, naar voren of naar achteren, stuur versteld, maar ik heb de goede positie nog niet gevonden en mijn rug doet zeer.
- weinig opbergruimte voorin, zeer klein dashboardkastje, geen aparte vakken of plek voor kleine spullen in bagageruimte
- geen CD-speler in het Clarion audiosysteem, wel USB aansluiting voor telefoon. Dan ga ik die maar gebruiken.
Kortom: tot nu toe zeer tevreden, op de stoelen na.
Inmiddels 4 maanden onderweg met de Punto, en totaal bijna 6000 km gereden. Nog steeds heel tevreden, geen spijt van de aankoop. De meeste ervaringen uit mijn eerste review staan nog wel overeind, maar toch een paar nuanceringen.
Inmiddels ben ik gewend aan de bestuurdersstoel, geen klachten meer. Maar ik heb wel een langwerpig smal kussentje (10x30 cm) op de zitting achter mijn rug liggen, om de holte in de stoel op te vullen. Zonder dat kussentje zit het niet lekker.
Het benzineverbruik ligt gemiddeld ongeveer op 1:17,5, waarbij ik grotendeels langere stukken (meestal rond 30 km of langer) op de snelweg rijd (max. 110 km/u) en af en toe wat stadsverkeer. Nauwelijks korte ritjes tot 8 km - daarvoor heb je toch een fiets! Ik hanteer het Nieuwe Rijden en bij constante snelheden zoveel mogelijk de eco-modus aan, en dan vind ik het een prima benzineverbruik. De meeste collega-Puntorijders verbruiken meer, zie ik n de verbruiksmonitor.
Tja, en dan die motor... het blijft een geval apart. Hij trekt lekker, ook als je niet boven 2500 toeren komt, maar je moet dan wel heel veel en snel schakelen. De verleiding is groot om verder door te trekken in de versnellingen maar je schiet al heel gauw hoog in de toeren. Dat probeer ik toch zo weinig mogelijk te doen. Maar: bij té snel opschakelen, bv bij 2000 toeren, kom je in de volgende versnelling onder de 1500 toeren en dat vindt de motor niet echt lekker, bv bij uitdrijven voor een stoplicht begin de motor onder 1500 toeren al gauw te stokken.
Kortom: de motor is niet zo soepel als ik in vorige auto's met 4-cilinders gewend was, het toerengebied houd ik steeds ongeveer tussen 1500 en 2500 toeren. Ik lees ook in testen dat zo'n Twinair-motor ook snel overbelast / oververhit raakt als je hem te veel op zijn staart trapt.
Maar desondanks: het rijcomfort is goed, de ruimte voorin is goed, bagageruimte groot genoeg, goede stereo-installatie, en ik vind het gewoon ook een erg mooie auto - sportief en toch ook een beetje chique.
Dus: de komende jaren blijf ik Punto-rijder!
Ik heb mijn Punto nu ruim een jaar in bezit en heb er ruim 20000 km mee gereden, waaronder deze zomer 2 weken naar Frankrijk - Normandië, vol bepakt met 2 personen en vakantiebagage. Het viel op dat het verbruik op de Autoroutes (waar ik gemiddeld 120 km/uur reed) en in de Normandische heuvels omhoog ging naar ongeveer 1:16,5. Normaal rijd ik gemiddeld tussen de 1:17 en 1:18, bij een rustige rijstijl, snel opschakelen en op de snelweg meestal niet meer dan 110.
Conclusie: zolang je de motor laag in de toeren houdt is hij behoorlijk zuinig, maar zodra je hem meer op zijn staart trapt (harder rijden op de snelweg, eerder terugschakelen in de heuvels) gaat het verbruik meteen flink omhoog.
De ervaringen met het uiterlijk, de motor en met het schakelen zijn hetzelfde gebleven als in mijn vorige review van februari. Ik blijf het een heel mooie en fijne auto vinden. Waar ik me het meest aan stoor zijn de hele korte 1e en 2e versnelling, waardoor je je rot schakelt als je bij een stoplicht een beetje vlot wilt wegkomen en tegelijk het Nieuwe Rijden wilt toepassen. De neiging is er om veel verder in die versnellingen door te trekken, dat rijdt een stuk vlotter maar merk je ook meteen heel stevig in het verbruik, en daar let ik bewust wel op.
Ook begint de motor erg te trillen als je te laag in de toeren komt (onder de plm 1300 toeren), heel soepel is hij dan niet. Hij voelt zich het beste tussen 1500 en 2500 toeren en is dan ook het zuinigst. Maar dat vraagt dus wel veel schakelen om steeds in de juiste versnelling te zitten. Heeft misschien met de 2 cilinders te maken.
Eenmaal op constante snelheid is de Twinair heerlijk stil en comfortabel, ook op de snelweg.
Kortom: ik ben nog steeds blij met mijn Punto, maar mijn volgende auto zal geen Twinair motor meer hebben denk ik.
Na ruim 5,5 jaar heb ik afscheid genomen van de Punto. Ik was me al een tijdje aan het oriënteren op een iets kleiner model met automaat en heb die gevonden in een Suzuki Swift uit 2020.
Ik heb met veel plezier en probleemloos gereden inde Punto. Het grootste minpunt vond ik de zeer korte versnellingen, waardoor je met 50 al in zijn vijf reed. Of je moet meer toeren maken, maar dan gaat het verbruik flink omhoog. Al met al heb ik gemiddeld ongeveer 1:18 gereden, wat prima is.
Verder was de 2 cilinder nogal bokkig als je te laag in de toeren kwam, en de draaicirkel is nogal groot wat niet zo handig is bij parkeren.
Conclusie: mooie en fijne auto met een paar minpunten. Zeker veel waar voor je geld!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
