Fiat 500 1.0 Hybrid (2023)
autoreview
8
Signalement
| Uitvoering | 500 1.0 Hybrid |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2023 |
| Jaar van aanschaf | 2023 |
| KM-stand bij aanschaf | 4 km |
| KM-stand laatst | 23.250 km |
Aflevering nieuwe Fiat
De zoektocht naar een nieuwe auto begon met de vraag: hoeveel auto hebben we eigenlijk nodig als klein gezin? Voor ritten onder de 15 kilometer kan ik prima fietsen, het meeste woon-werkverkeer gaat per trein. Voorheen reden mijn partner en ik altijd relatief oude (15 jaar +) auto’s, meestal groot en vijfdeurs. Onze auto’s kwamen vooral de oprit af voor lange snelwegritten naar verre familie, vrienden, natuurwandelingen of vakanties.
Vanwege een nieuwe baan van mijn partner, was er ineens nood aan een betrouwbare en vooral zuinige auto. We wilden een kleine auto met een bewezen staat van dienst qua techniek en ontwerp. Ik wilde het liefst een nieuwe auto. Misschien is het wel onze laatste auto voor we het helemaal zonder kunnen en dan wil ik wel ‘m wel helemaal naar mijn zin hebben. Daarbij wilden we allebei graag een écht leuke auto hebben, eentje waarvan we elke dag blij kunnen worden als we ‘m zien.
De keuze viel daarom op een nieuwe Fiat Panda of 500 Hybrid. In onze ogen zuinige, moderne autootjes met een heel eigen karakter en redelijk eenvoudige techniek. Hoewel de Panda misschien praktischer is voor een klein gezin, is het toch de 500 geworden. Simpelweg omdat we de charme niet konden weerstaan. Onze voorkeur ging uit naar – in tegenstelling tot de meeste 500-rijders – een relatief eenvoudige Fiat 500 1.0 Hybrid met stoffen bekleding, stalen 14 inch velgen en met zo min mogelijk chroom aan de buitenzijde. Van Klokje Rond hebben we immers allemaal geleerd dat wat er niet op zit, ook niet stuk kan. De 500 heeft wél airco, ESP, ABS, zeven airbags, snelheidsbegrenzer, een fijn audiosysteem en zes versnellingen, maar dat was het echt qua overdadige luxe. Prima voor ons. De wieldoppen op stalen velgjes passen wel goed bij het aandoenlijke ontwerp van de auto. Daarnaast is onze knalrode basis-500 een mooi statement tegen al die overdadig aangeklede 500’s. Zelfs de uitlaat doet qua uitstraling eerder denken aan die van de originele Fiat 500, dan aan die van een moderne auto anno 2023.
Als enige extra’s heb ik vooral zwart rubber besteld: modder- en regenbestendig vloermatten en een laadruimtetray. Een extra beschermplaat voor de achterbumper (onder de kofferklep) is nog onderweg. Op de wensenlijst staan een imperiaal en een passende reistassen-set voor in de kofferbak – dat lijkt me gezien de beperkte ruimte wel praktisch. Ik zie het als een leuke uitdaging om volgend jaar met de Fiat en het gezin op vakantie te gaan.
Bij aflevering stond de Fiat glimmend gepoetst voor ons klaar. We gaan ‘m rustig inrijden en hopen er een fijne, betrouwbare en goede gebruiksauto aan te hebben. Als hij bevalt, zou het nog wel eens een (lang)blijvertje kunnen zijn.
Eerste indrukken
De eerste maand met de Fiat 500 is voorbij gevlogen, evenals de eerste duizend kilometer. Hoewel het natuurlijk een kleine, eenvoudige auto is in vergelijk met het meeste nieuwe spul op de weg, voelt het voor ons best als een luxe autootje. Een belangrijk doel is in elk geval geslaagd: ik krijg elke keer een glimlach op m’n gezicht als ik ‘m zie staan.
De zitpositie in de 500 wordt veel genoemd als negatief aspect van deze auto. Dat ervaar ik anders. Ondanks mijn lengte zit ik prima in de bestuurdersstoel. De wat hoge, rechte zit vind ik prettig. Het maakt dat je wat actiever achter het stuur zit dan in veel andere auto’s en zorgt voor veel overzicht. Tijdens mijn eerste lange rit aan één stuk (175 km) kwam ik er achter dat ik een armsteun mis. Wellicht schaffen we daar nog een los exemplaar voor aan. Zolang de achterpassagiers klein van stuk zijn, blijft er voldoende ruimte over om goed achter het stuur te zitten. Met vier volwassenen zou het krap worden – maar dat is gelukkig ook niet nodig. Het stuur is alleen in hoogte verstelbaar, maar zit voor mij precies goed. Het zicht opzij, in de spiegels en naar voren is prima, met inhalen of uitvoegen vind ik de dode hoek naar achteren best groot, al vangen de grote spiegels dat wat op. De keuze voor een driedeurs is, ondanks alle verbaasde opmerkingen van anderen, ons gezin prima gevallen. De voorstoelen klappen eenvoudig weg en de peuter klimt zelf in zijn stoel op het achterbankje.
De motor van de Fiat is bij de start behoorlijk hoorbaar, maar door het start-stopsysteem heb je daar, eenmaal onderweg, weinig hinder van. De koppeling maakt soms een geluidje; volgens de dealer vanwege een harder materiaalsoort van de koppelingsplaat dat is gebruikt om vroegere klachten rondom trillen te voorkomen. Het geluid heeft geen enkel effect op functioneren of slijtage, aldus de monteur, dus zorgen hoeven we ons niet te maken. Het is lastig bewust op te roepen, maar we houden het wel even in de gaten. Echt heel vlot is de 1.0 Hybrid niet, maar met een rustige rijstijl is de motor soepel genoeg, zeker voor een driepitter. Qua zuinigheid verbruikt de Fiat zo’n 4 liter op 100 kilometer tot nog toe. Tot zover waren dat veel rustige ritten i.v.m. het inrijden van de motor. We hebben vooral gevarieerde stukken gereden op wisselende snelheden, en laten de motor niet boven de 3000 tpm komen deze eerste duizenden kilometers. Daarna kan langzaam het gas er iets meer op – ik ben benieuwd hoe dat uitpakt voor het verbruik en het gevoel bij de motor. Daar zal ik nog eens op terugkomen.
Al met al valt het niet tegen om lange snelwegritten te maken met zo’n klein stadsautootje. De eerste beurt verwacht ik pas na de lente, dus voorlopig snorren we lekker door in deze moderne wegluis.
De eerste winter door
De Fiat is nu ruim drie maanden in bezit en valt zeker niet tegen. Ik word nog altijd vrolijk als ik het schattige rode autootje zie staan. In de afgelopen maanden hebben we wat meer gereden dan anders, onder meer door (verre) familiebezoeken rond de feestdagen. De Fiat heeft zelfs sneeuw, maar vooral heel veel regen en wind goed doorstaan. Met slecht weer en harde wind vind ik de Fiat opvallend stevig op de weg liggen voor zo’n kleine auto. De forse breedte en het relatief hoge gewicht dragen hier vast aan bij.
Qua techniek is er heel weinig op aan te merken. De motor is nu duidelijk meer ingereden en voelt wat soepeler aan. Het kan ook zijn dat ik er zelf meer aan gewend ben, natuurlijk. Het geluidje bij het laten opkomen van de koppeling is geheel verdwenen. Na het ‘inrijden’ van de motor trek ik wat vaker door in hogere toerengebieden. Het gemiddeld verbruik blijft nu rond de 4,5 liter op 100 kilometer steken (gemeten over 5000 km). Niet slecht wat mij betreft.
Het schakelen doe ik meestal wat later dan de schakelindicator aangeeft. Zo heeft de motor net wat meer pit, te lage toerentallen lijken me onnodig belastend voor de kleine driecilinder. Ik hou wel van de karakteristiek van kleine motoren die wat hoger in de toeren gereden moeten worden. Dat kan met deze Fiat prima! De zesde versnelling is fijn op de snelweg, maar fungeert in de praktijk bijna zoals een overdrive op een oude Volvo. Zelfs op snelheid schakel ik vaak terug naar de vijfde versnelling weer vlot te kunnen accelereren.
Omdat het autootje zo goed bevalt, zou het nog wel eens een blijvertje kunnen zijn. Een typisch 500-kwaaltje zijn de verroeste schoteltjes bovenop de veerpoten (zie ook Klokje Rond). Bij dit nieuwe model zitten daar netjes rubberen kapjes op. Natuurlijk heb ik daar even onder gekeken, en ja hoor, onder die kapjes blijft net zo vrolijk water staan. De schoteltjes heb ik daarom maar fijn voorzien van blanke tectyl om roest te voorkomen.
Op naar het voorjaar!
Het eerste onderhoud
Dit voorjaar ben ik met het gezin op vakantie geweest met de kleine Fiat. Voorzien van passende dakdragers en volgeladen Thule-daktas heeft het kleine autootje verschillende bergpassen prima doorstaan! Het was wat passen en meten met bagage, maar de reis is met plezier volbracht. Zie ook de toegevoegde foto.
Omdat ik moderne onderhoudsintervallen onnodig lang vind, heb ik bij 80% van het voorgeschreven kilometrage de eerste onderhoudsbeurt laten uitvoeren. Niet verrassend, maar toch fijn dat er hierbij niets geks aan het licht kwam. Het onderhoud is volgens fabrieksvoorschriften door de dealer uitgevoerd, waarbij ook de motorolie (slechts 2,5 liter!) en het oliefilter zijn vervangen. Daarnaast zijn de vervanging van het pollenfilter, een airco-reiniging en de toevoeging van een reinigend brandstofadditief als extra's uitgevoerd. Op naar de zomer!
Eerste grote beurt
De Fiat bevalt nog uitstekend! Het is een handig en zuinig autootje dat nog geen steek heeft laten vallen. Het gemiddeld verbruik lag de afgelopen 5000 kilometer rond de 4.5 liter op 100 kilometer. Dit is in mijn ogen zeer netjes en ook behoorlijk stabiel door de seizoenen heen.
In verband met een geplande lange reis in het voorjaar heb ik de eerste grote onderhoudsbeurt wat naar voren gehaald. Dat voelt voor mij altijd prettiger dan tegen de onderhoudsintervallen aan te rijden. Om dezelfde reden is op mijn verzoek ook de remvloeistof ververst.
De Fiat is bij de onderhoudsbeurt voorzien van verse motorolie en filters en nieuwe bougies. Ik heb het idee dat de motor nu nog vlotter weer aanslaat bij gebruik van het Start&Stop-systeem. Op mijn verzoek is tevens een grondige inspectie van de gehele technische staat uitgevoerd vanwege het aflopen van de fabrieksgarantie later deze zomer. Vanwege een paar krasjes heeft de garage waar we de auto nieuw kochten (kosteloos!) de motorkap en het dak gepolijst en van wax coating voorzien. Een schone auto rijdt altijd lekkerder, al helpen frisse bougies en verse olie ook mee. Op naar de zomer!
9,5
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
