Daihatsu Applause 16 Xi (1992)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Applause 16 Xi |
---|---|
Versnellingen | 3, Automaat |
Bouwjaar | 1992 |
Jaar van aanschaf | 2016 |
KM-stand bij aanschaf | 55.997 km |
KM-stand laatst | 63.000 km |
Een 'tijdelijke' auto
- 63.000 km
Vanwege omstandigheden moest ik in 2016 op zoek naar een tijdelijke auto voor een half jaar. Niet te duur dus maar wel het liefste met een automaat vanwege het gemak. Gezien de ervaringen met Japanse auto’s van mijn ouders (een 20 jaar oude Corolla die in al die jaren nooit iets mankeerde en 11 jaar met een al net zo oer-betrouwbare Prius) voornamelijk daar mijn zoektocht op gericht. Bij een bedrijf in de buurt stond echter een Mercedes-Benz C-klasse aut. uit 1995 met 214.000km op de teller, aangezien mijn vader er ook ooit zo eentje heeft gehad vond ik dat toch wel jeugdsentiment dus een proefrit gaan maken. Maar wat was dat een uitgeleefde auto…erg krap voorin, rare geluiden en de ducktape onder de motorkap gaven weinig vertrouwen.
In een hoekje en helemaal omringd met andere auto’s stond echter ook een Daihatsu Applause uit 1992 met een extreem lage km-stand van 55.997km, met automaat, centrale deurvergrendeling, elektrische ramen voor en achter, elektrische spiegels en een verstelbare achterbank. Best luxe voor zijn tijd. De verkoper zei dat hij van een oud mannetje was geweest maar dat nam ik met een korreltje zout. Die stand was vast en zeker teruggedraaid. Totdat ik instapte. Alsof ik in een tijdmachine was gestapt en bij de Daihatsu dealer in een nieuwe Applause was gestapt. Werkelijk als nieuw. Hij reed en zat helemaal prima en voor 695 euro hoefde ik er geen twee keer over na te denken. Daarna naar een bekende garage mee gereden om meteen even na te lopen. Een paar monteurs begonnen te applaudisseren bij aankomst, dus ze herkenden het model wel ;). De auto bleek compleet roestvrij te zijn en nog in hele goede staat, dus het verhaal van een oud mannetje die hem altijd in de garage had staan lijkt te kloppen.
Parkeerschade is hem echter niet bespaard gebleven, met name aan het achterscherm rechts. De spoiler lijkt een dealeroptie te zijn geweest waar helaas de verf van is gaan bladderen. Voor de rest rijdt hij perfect. De automaat schakelt soepel en ook al zijn het maar drie(!) versnellingen, het is eigenlijk meer dan genoeg. Met 105pk op 1000 kilo trekt hij ook heel goed op, dat zijn cijfers waar VW in 1989 een GTI logo aan toekende. Grappig eigenlijk voor een sedan van een merk als Daihatsu.
Leuk detail is dat hij er uit ziet als een sedan maar dat eigenlijk niet is, de achterruit klapt namelijk mee met de klep wat hem een hatchback maakt. Een slim trucje wat tegenwoordig volgens mij alleen Skoda nog toepast.
Na 7000km heeft hij mij nooit in de steek gelaten. Wel is de kachelradiateur gaan lekken waardoor hij koelvloeistof verloor, ik vraag me af of dit komt door het vele stilstaan in al die jaren. Het was te repareren maar toen kwam de grootste uitdaging bij het rijden van een Applause. De beschikbaarheid van onderdelen, of eigenlijk het gebrek daarvan…Deze is nog van voor de facelift (1989-1992) en blijkbaar is de kachelradiateur dan niet hetzelfde als daarna. Onvindbaar op de sloop en bij handelaren, via Daihatsu alleen nog te bestellen uit Japan maar dan kost het net zoveel als de hele auto of meer. Dus heb ik de kachelradiateur maar laten verwijderen. Geen probleem voor de APK, maar wel voor het rijden in de winter BRRR. Maar goed, met een deken in de auto en niet te lange ritten is het wel uit te houden. Het enige andere probleem wat hij nog heeft gehad is een kapotte sensor van de remlichten. Makkelijk te repareren maar ook hier weer een nergens te vinden onderdeel. Gelukkig had een voormalig Daihatsu dealer nog een sensor van een ander model die gelukkig paste.
Hoe dan ook heb ik er uiteindelijk anderhalf jaar mee gereden, het bewijst wel dat autorijden niet duur hoeft te zijn. Vanwege ander werk moest ik meer gaan rijden (veel snelweg) en dan is een auto met verwarming, airco en wat veiligheid zoals airbags etc. wel fijn. Ik heb er echter zoveel plezier mee gehad en het retro-interieur vind ik toch stiekem wel leuk dat ik hem niet weg kan doen. De kilometerstand is nu 63.000km, belachelijk laag voor een 27 jaar oude auto (en ja, echt 63.000km blijkt uit het tellerrapport, de beste man die hem ooit nieuw kocht reed er uiteindelijk nog maar 500km per jaar mee). Nu is hij geschorst en wie weet dat we hem nog een keer gaan inzetten als tweede auto. Wordt vervolgd!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.