Uitvoering

Voyager 2.5i S

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1994

Jaar van aanschaf

1998

KM-stand bij aanschaf

70.000 km

KM-stand laatst

380.000 km

ERVARINGEN

22 september 2004

Ik kocht deze auto 4 jaar oud voor 30% van de nieuwprijs.
Het comfort op de grote weg, en met name op de voorstoelen is voortreffelijk; van kinderhoofdjes houdt deze auto niet. Ook de instapruimte, het laadvermogen en de degelijkheid die alles uitstraalt is prima.
Benzineverbruik 1:10 a 11 is voor zo"n auto redelijk te noemen; de motor is met 100pk voor 2,5L aan de zwakke kant, zeker voor in de bergen.
Onhandig uit te nemen zijn de zware banken indien je meer bagageruimte wilt.
De benzinemeter (blijft de eerste 200 km op vol staan) en de parkeerrem zijn niet echt prettig.
Na 10 jaar nog geen roest van betekenis en ook geen slijtage van handeltjes en knopjes.
Op grond van uitgewisselde ervaringen op de Amerikaanse discussiegroep rec.auto.makers.chrysler reken ik op probleemloos 400.000 a 500.000 km. Dit geldt overigens niet voor de automaatversies. De grote banden (€ 125)gaan ongeveer 150.000 km mee.

PROBLEMEN

22 september 2004

Katalysator na 100.000 vervangen (hoort 180.000 km mee te gaan); aarding van de bobine had een probleem na 200.000 km. De snelheidsmeternaald blijft rond de 100 km/u hangen hetgeen hinderlijk is en waar de garage geen raad mee weet.
In de loop van de tijd zijn er twee motorsteunen vervangen wegens veroudering van het rubber.

Op weg naar het einde.

380.000 km

18 augustus 2020

In 2010 rijd ik nog steeds in dezelfde Voyager, inmiddels 16 jaar oud en 360.00 km op de teller. Vervangen zijn inmiddels de remschijven, de radiateur, het uitlaatspruitstuk, de katalysator, de distributieriem (de laatste keer dhz), de voorschokbrekers (dhz) en uiteraard af en toe de banden. Toegevoegd voor de luxe zijn een plafondconsole en twee captain chairs voor de passagiers. Het snelheidsmeternaaldprobleem heb ik een keer gerepareerd maar kwam weer terug. Inmiddels moet ik wel roest bestrijden (achterklep) en heeft de lak last van flaking (afbladderen; een typische Chryslerkwaal). De auto rijdt nog even comfortabel als toen ik er in 1998 mee begon, gebruikt evenveel benzine, maar ziet er niet zo mooi meer uit.
In januari 2011 heeft de Voyager 2.5S zich nog op eigen kracht de transportauto van het sloopbedrijf opgereden. Ik had besloten om niet meer te investeren in een nieuwe koppeling en wiellager. Hij had toen 380.000 op de teller. De witte carrosserie was niet heel mooi meer. We rijden verder met een Voyager 2.4 SE uit 2005 die in januari 2011 128.000 km op de teller had en in 2020 alweer 360.000km (review elders op deze site).

Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.