Chrysler 300C 2.7 V6 (2007)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	300C 2.7 V6
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand laatst	161.000 km

Mn 300C

3 februari 2014

Op mijn 17e (ben inmiddels 22) heb ik een jaar in de VS mogen studeren en ben toen helemaal verliefd geworden op de "American way of life", en dan met name hun auto's. Groot, snel, beetje flashy en toch een zekere statigheid. Dus eenmaal terug in Nederland toch maar gaan zoeken naar iets wat daarbij in de buurt zou kunnen komen.

Deze Chrysler is in 2007 destijds (op aanraden van yours truly) nieuw door mijn vader gekocht als vervanging van zijn BMW 530i. Doordat mijn vader een auto van de zaak aangeboden kreeg, heb ik in 2009 deze auto van hem overgenomen. Ik had eerst mijn bedenkingen omdat ik toentertijd ongeveer 140km per dag moest afleggen en met een verbruik van 1 op 7 zou dat een vrij kostbare aangelegenheid worden.

EERSTE BEVINDINGEN:

Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot op de dag van vandaag geen moment spijt heb gehad dat ik deze auto heb gekocht. Het weggedrag is zoals je van een Amerikaanse auto verwacht: zeer comfortabel op lange afstanden en ietwat wollig in de stad. Dat betekend niet dat het stuurt als een natte dweil, integendeel, het stuur is redelijk zwaar bekrachtigd zodat het zelfs enige moeite kost om de auto de bocht om te sturen. Ik durf zelfs te zeggen dat hij net zo "zwaar" stuurt als de 530i van mijn vader. De vering is redelijk comfortabel (lees: slap) te noemen wat echt een probleem is bij de giga-drempels die ons land rijk is, als je niet met zeer gematigde snelheid over zo'n ding heen rijdt dan word je getrakteerd op een schrapend geluid van je voorbumper.

UITRUSTING:

Zoals je ook van een Amerikaanse auto mag verwachten zit een 300C standaard al zeer goed in z'n uitrusting, zaken waar je bij andere merken duizenden euro's voor moet bijbetalen zijn gewoon standaard op deze auto. Bijvoorbeeld: Xenon met koplampsproeiers, auto. dimmende binnen EN buitenspiegels, bandenspanningscontrole systeem, stoelverwarming, climate control met 2 zone's, regensensor/lichtsensor, elektrische stoelen/pedalen/stuurkolom met geheugen, geweldig Boston Acoustics geluidssyteem met 380 Watt/10 speakers en ga zo maar door. Ook heel handig is dat de buitenspiegels automatisch naar beneden kantelen zodat je de stoeprand kan zien als de automaat in "R" staat.

Deze zaken klinken nu behoorlijk triviaal (de meeste van deze opties zijn tegenwoordig op een Clio ook te krijgen), maar toen dit model in 2004 werd geïntroduceerd was het nog echt een unicum dat dit allemaal standaard uitrusting was.

Deze wagen is daarnaast nog voorzien van een "luxury" pakket (lederen stoelen, DVD Navigatiesysteem met 6 CD wisselaar en houtinleg op het stuur) en een "tow package" dat voorziet een een afneembare trekhaak en nivauregeling op de achteras.

PRESTATIES:

De prestaties zijn daarentegen voldoende. Een 2.7L V6 met 193PK/258NM in een auto die met bestuurder ruim 1900KG weegt is geen overdaad en dat merk je op de snelweg: het kost allemaal wat meer tijd om in te halen en voor je het weet heb je weer een ongeduldige Tdi op je achterbumper hangen. Maar wanneer je eenmaal de cruise control hebt ingesteld dan rijd je wel iets lekkerder dan zo'n gehaast golfje. Het verbruik schommelt dan tussen de 13 en 15 liter op 100 km.

De motor zelf is trouwens wel een allegaartje. Hij is gebaseerd op de 3.5L motor, maar met compleet andere zuigers en interne onderdelen. Leuk detail is dat deze motor in samenwerking met Mitsubishi is ontwikkeld voor hun topmodel dat er helaas nooit kwam. De V6 is in de VS gekwalificeerd als een ULE (Ultra Low Emission) engine en heeft derhalve een "elektronisch gaspedaal" en een distributieketting welke nooit vervangen hoeft te worden (zegt men). Hij had in het verleden wel last van sludge problemen, maar deze zijn in 2004 al verholpen door andere koppakkingen te gebruiken. Bij normaal onderhoud is er dus niets aan de hand (wel altijd tijdig de olie verversen!)

Over de standaard remmen heb ik wel wat aan te merken want deze zijn niet goed op hun taak berekend. Als ik met passagiers in de auto rem dan moet ik het pedaal zeer ver intrappen voordat er een adequate vertraging wil plaatsvinden. Daar komt nog bij dat de remschijven zeer snel kromtrekken: Ik heb al 2x de schijven rondom moeten verwisselen in 90000KM. Reden genoeg om binnenkort geperforeerde Stoptech remmen te monteren die gegarandeerd niet zullen kromtrekken.

Ik heb inmiddels wat technische modificaties aan de auto toegepast, maar daarover later meer.

INTERIEUR:

De kwaliteit van het interieur wordt door veel mensen als ondermaats geclassificeerd, meestal door vooroordelen en gedachtes die nog in de jaren '90 (Buick park avenue, Chrysler neon) zijn blijven steken. Ik kan zeggen dat het interieur gewoon goed in elkaar steekt en over de bouwkwaliteit heb ik zeker geen klachten. Wel is het zo dat sommige zaken misschien van een hoogwaardiger stuk plastic vervaardigd hadden kunnen worden maar dat is zeker niet iets waar ik mij aan stoor. Vooral de serene rust in de auto is geweldig (motor draait stationair 600 toeren per min.) en dat maakt het ook een geweldige cruiser.

IN DE PRAKTIJK:

Praktische nadelen zijn er wel aan een auto van dit formaat (5.05 M): parkeerplekken blijken vaak 0.5 meter te kort en ook op smalle straten komen de zijspiegels van geparkeerde auto's wel heel snel dichtbij. Als je net zoals ik in autohatend Utrecht woont (autovrij centrum, gecamoufleerde flitspaal op elke hoek) dan wil dit nog wel eens leiden tot enige ergernis.

De meeste mensen die ik tegen kom vinden dit echt een prachtig model. Overal krijg ik (positieve) opmerkingen over mijn auto te horen. Zelfs fietsers willen nog wel eens hun duim opsteken wanner ik langs rijd.

PROBLEMEN:

29000km: Auto-functie van de elektrische ramen weigeren dienst, na bezoek aan de dealer meteen opgelost.

43000km: Navigatie systeem uitgevallen en geeft zwart beeld. Systeem werd onder garantie vervangen.

55000km: Rechter Xenon koplamp valt uit. Nieuw exemplaar a €800 gemonteerd. Kleurverschil bleek op te treden en het linker expemplaar is onder coulance gratis vervangen.

58000km: Parkeersensoren voor blijven "piepen" als er geen obstakels voor de auto zijn. Er bleek een storing in het elektrisch circuit te zijn.

60000km: Auto valt uit na het starten, gaskleppen gereinigd en sindsdien geen problemen meer.

68000km: Engine warning light en boodschap "Do not drive further" verschijnt in beeld. Haastig gebeld naar de dealer en het bleek een storing in de bougie van de zesde cylinder te zijn. Systeem werd toen gereset.

76000km: Er komt een bonkend geluid van de achterwielen af als er over een een oneven weg wordt gereden. Na een bezoek bij de dealer bleek er een connectie in de handremkabel los te zitten.

78000km: Auto ontwikkeld een hevige vibratie bij hoge snelheden (190+). Stuur en stoelen beginnen te trillen en het wordt gewoon niet veilig om verder te rijden. Bezoek bij de dealer laat geen problemen zien en er blijkt niets aan de hand. De trilling is helaas nog niet verholpen.

82000km: Reparatie (incl. kleine beurt) a €2900 uitgevoerd waarbij is gebleken dat de achterwielen enige speling hadden door niet goed gemonteerde wiellagers. Dit is verholpen en de vibratie is nu gelukkig ook verleden tijd.

Tussen de 80 - 160,000 km hebben zich gelukkig geen noemenswaardige problemen meer voorgedaan

Prestaties verbeteren

161.000 km
3 februari 2014

PERFORMANCE UPGRADE (2013):

Zoals eerder beschreven zijn de prestaties van de standaard 2,7L niet echt overtuigend te noemen. 0-100 in 10,5 seconden is alles behalve snel. Zeker wanneer je net als ik over een pittige rijstijl beschikt. Daarom heb ik eind vorig jaar besloten om de wagen optisch en technisch te tunen.

De motor zelf is in verschillende Chryslers (en dodge) geleverd en het vermogen lag altijd rond de 200pk. Voor de 300C was de motor af fabriek terug getuned naar 193 SAE PK (189 din PK), maar werd het koppel verhoogd naar 258 NM voor een snellere acceleratie.

Door dat terugtunen is de wagen redelijk makkelijk weer naar de 200 pk te krijgen, je hoeft alleen de enginemanagement code van een eerder model te kopiëren.

TUNEN:

Ik ben een member op het Amerikaanse 300C forum en heb hen daar mijn situatie uitgelegd. De gekke Amerikaantjes adviseerden mij meteen om er een 6.1L HEMI V8 in te gooien. Maar nadat ik ze had verteld wat een litertje ongelood hier kost, was dat plan al snel van tafel ;)
Met behulp van hun (andere) tips ben ik aan de slag gegaan:

Als eerste heb ik een stage II performance module via jetchip.com besteld voor mijn auto die het vermogen moet doen toenemen. Vervolgens bij K&N een complete cold air intake besteld en als laatste bij Maxi in Hengelo een -vanaf het spruitstuk- speciaal op maat gemaakte uitlaat met dubbele sportkatalysator laten monteren.

OP DE ROLLENBANK:

Na lang zeuren mocht ik op een middag even tussendoor gebruik maken van de professionele rollerbank bij Bullpower. Het resultaat: 231 PK en 312 NM koppel. Een winst van ongeveer 38 PK, wat grotendeels te danken is aan de computerchip (motormanagement is compleet herschreven). Acceleratie is vrijwel onveranderd, blijft een 4-traps automaat (was 10,5 en is nu 9,8 seconden) maar zowel tussensprints als inhalen op de snelweg gaat beduidend sneller dan voorheen. Tot zover geen spijt.

Qua exterieur heb ik de wagen voorzien van zwart gespoten SRT wielen een een metallic zwarte achterspoiler die het geheel optisch afmaken.

NAAR DE NURBURGRING:

Na de performance upgrades was het tijd om te gaan kijken hoe de wagen zich zou gedragen op een circuit. In december ben ik daarom met een paar vrienden een paar dagen naar de ring geweest om mijn auto te testen. Het resultaat was een acceptabele 10:30, wat vooral te wijten was aan de zwakke vering waardoor de bochten niet "op snelheid" genomen konden worden (de grip is met de nieuwe 265-40 R20 banden wel extreem toegenomen tov de standaard 225 die er eerst onder lagen).

Eenmaal thuis ben ik op het internet gaan zoeken naar een mooi setje Bilsteins voor de auto, deze worden binnenkort gemonteerd. De wagen zal daarna geen niveauregeling meer hebben maar dat gebruik ik toch nooit.

Je kunt wel lezen dat deze auto nu meer een project geworden is dan daadwerkelijk een vervoersmiddel. Hoewel ik het geïnvesteerde geld er nooit meer uit zal krijgen, maakt dat mij niet erg veel uit. Ik mag binnenkort een lekkere 14% bijteller uitzoeken van de zaak ;( , dus de 300C wordt nu de weekendcruiser.

Ondanks de kosten en wil ik toch niets liever dan door blijven rijden in mijn 300C. Zelfs na 6 jaar kijk ik nog steeds even om als ik hem achter laat op een parkeerterrein.