BMW 220i Cabrio (2018)
autoreview
13
Signalement
| Uitvoering | 220i Cabrio |
|---|---|
| Versnellingen | 8, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2018 |
| Jaar van aanschaf | 2025 |
| KM-stand bij aanschaf | 81.310 km |
| KM-stand laatst | 100.140 km |
De eerste 6000 km met de Bimmert.
Na vele plezierige kilometers in mijn vorige cabrio’s, Mazda MX5 NA en NC gevolgd door Opel Cascada, was ik toe aan een nieuwe daily driver, jawel weer absoluut een cabrio. Ik was erg gecharmeerd van de Mercedes C-klasse cabrio maar zocht ook vergelijkingsmateriaal. Dus bij mijn vaste garage proefgereden met een prachtige blauwmetallic Benz en een saai grijze Bimmert. Voor wie mijn andere reviews kent, ik heb de pest aan zwart, wit en grijstinten op mijn auto’s, vandaar. Maar kleur is niet alles, zo bleek. De Benz was chique en straalde klasse uit, maar reed gezapig, ook in de sportstand. Ik voelde me een oude heer. Nou ben ik dat ook, maar ja, wil ik dat ook uitstralen? De Bimmert daarentegen reed scherp met comfort, speels en makkelijk hanteerbaar. Het interieur omvatte me, zonder beklemmend te zijn. Kortom, vrouwlief en ik kozen voor de grijze muis, vol overtuiging trouwens. Die zag ik even niet aankomen. Maar ik heb er geen spijt van, al kijk ik jaloers als ik een oranjemetallic exemplaar zie. Inmiddels al weer 2,5 maand en 6000 kilometer verder. En na tijden van storing bij het inloggen op mijn.autoweek kan ik nu eindelijk de eerste ervaringen delen.
De BMW is absoluut minder luxe dan de Cascada. Spiegels klappen niet automatisch in, de stoelen zijn goed, maar toch net wat minder een fauteuil, stuurverwarming ontbreekt en stoelkoeling eveneens. En nee, de volwassen dochters passen hier echt niet meer achterin terwijl dat in de Opel met wat passen en meten wel lukte. Maar verder is het heerlijk en heeft bij het open rijden het interieur veel minder last van turbulentie. Daarnaast is de BMW zuinig. Gemiddeld verbruik is 6,4 liter per 100 km. Nu zet ik op de snelweg tijdens saai woon-werkverkeer ook de ecostand aan. Maar verder rijd ik in de comfort of sportstand. Ik ben dus zeer tevreden. Het stuurt allemaal lekker scherp, accelereert een stuk vlotter en knalt makkelijk door naar in ons land illegale snelheden. Jawel, ik ben een tevreden mens, ondanks de saaie kleur. Ach, misschien komt er nog wel eens een leuk wrapje….
Karakterswitch
Regelmatig wissel ik tussen de sport- comfort- en ecostand in de Bimmert. Het verschil in rijkarakter is aangenaam duidelijk. Geen nuances maar wezenlijk anders. Comfort is prettig allround. Echt alledaags bruikbaar. Voldoende scherpte maar ook aangenaam comfortabel. En nog altijd best zuinig. Deze stand gebruik ik het meest en mijn verbruik hangt op 6.5 liter per 100 km. Netjes. De ecostand is prettig op de rustige snelwegroute naar mijn werk. Ja dat bestaat nog. Ik sukkel dagelijks door West Brabant op de A4. In de ochtend richting zuid, in de middag richting noord. 100 a 110, tokkel ik voort. Prima te doen in ecostand. Maar zodra ik de snelweg verlaat terug naar comfort. Anders vind ik haar te traag reageren. En dan de sportstand. Wat een heerlijke trap in mijn rug krijg ik als ik dat inschakel. Heerlijke scherpte, stevige vering, strak sturen. Top op de snelweg na 19.00 uur en bovenal op uitdagende binnenwegen. Een genot om een bochtje te pakken. Een rotonde ronden is puur genot. Ik kan niet wachten op de vakantie waarin ik de bergwegen met haar kan pakken! En ja. Dan is er ook nog sport plus. Dan worden veiligheidsmechanismen uitgeschakeld. 1 keer kort uitgeprobeerd. Onvoldoende om een oordeel te vellen. Dat houden we nog tegoed.
Enfin, het is een heerlijk rij-ijzer. Ondanks de kutkleur ben ik er dol op. Je trekt deze auto aan in plaats van dat je er plaats in neemt. Dat past bij mij. Alles werkt intuïtief. Het is speelgoed zonder patserig te worden. Elke kilometer is feest. Bijna gelijk aan onze mx5, alleen is die ook nog eens goedkoop in onderhoud. Dat is bij de Bimmert nog afwachten.
Het leer op de voorstoelen toont wel veel slijtageplekken. Dat ga ik de komende tijd laten opknappen.
Verder gewoon permanent genieten.
Stoelen en olie
De BMW is voorzien van fijne leren zetels die je, veel comfort en goede zijdelingse steun geven. Maar, op de lendensteun na, is alles handbediend en net niet traploos verstelbaar. Ik ben blijkbaar verwend door de elektrische verstelling van de stoelen in de voorganger, Opel Cascada, als ook de stoelen in onze CX5 die zelfs voorzien zijn van geheugentoetsen. Als je het nooit gehad hebt, zul je het niet missen, maar de BMW voelt dus op dit punt als een stapje terug. Nu was het mij gelukt om een prima zit in te stellen, echter recent reed mijn dochter in de auto en moest de boel versteld worden. Sindsdien ben ik zoekende naar mijn optimale zitpositie. Het is het steeds net niet. Iets meer kantelen, iets naar achter of iets omlaag. En ja, dan voelt het alsof de ideale hellingshoek voor mij precies tussen twee stapjes in zit. Echt, het is geen groot leed, maar ik heb nogal pijnlijke knieën en dat maakt het vinden van de beste zit zeker voor langere ritten wel een dingetje. Maar goed, ik ga er de auto niet voor weg doen want verder blijft het een heerlijke automobiel.
Recent kreeg ik de melding dat een liter olie toegevoegd moest worden. Het oliepeil had het minimum bereikt. Dat verzoek heb ik natuurlijk netjes ingewilligd. Ik vond het echter wel snel. Ik had er net 8000 km op zitten en ga er van uit dat ze toch echt volledig gevuld door de dealer aan mij is afgeleverd. Zou ik nou veel jakkeren, maar ik rijd juist veelal heel relaxed. Ik ga het maar wat monitoren. Ik las op internet wel dat het op zich niet ongebruikelijk is voor BMW-motoren. Maar ik ben het met andere auto’s totaal niet gewend en moet dus wel alert zijn. Wel fijn dat de auto zelf het dus tijdig meldt, want in mijn hoofd was het idee om te peilen echt nog niet opgekomen.
Tourvakantie
We hebben de bimmert eens lekker uitgelaten in het Zwarte Woud. Een prachtig gebied met veel uitdagende wegen voor fijne tourritten. Zowel op de lange afstanden op snelwegen, als op de dagelijkse tripjes bewees zij zich als een moorddadig lekker rij-ijzer. Wel constateer ik dat het zelf schakelen met flippers of pookje een zoektocht is. Kan de automaat het niet gewoon beter dan ik handmatig? In ieder geval vind ik de flippers achter het stuur het nadeel hebben dat ze niet meedraaien met het stuur. Wil ik schakelen blijkt mijn hand niet in de buurt van het flippers. Ook beslist de auto dan zelf spontaan om weer in automaat verder te gaan. Dan is schakelen met het pookje fijner. Bij klimmen en dalen goed bruikbaar. Meeste voordeel toch bij het dalen en dus remmen op de motor. Maar de automaat doet het zeker niet onverdienstelijk. Ik zou er dus lui van kunnen worden. Verder viel me nu bij het sturen het soms even blijven plakken van het stuur op. Ik had er in een test over gelezen, maar eerder niet ervaren. In het bochtenrijke land merkte ik het wel. Beetje vreemd gevoel, maar geen echte stoorfactor. Kortom, sterke en zwakkere punten komen op zo'n route meer naar voren. Leuk dit ervaren te hebben. Gaan we vaker doen.
Een vorm van armoe!
De afgelopen week betrapte ik me erop dat ik in een gesprek over mijn BMW stelde dat het een vorm van armoe is. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen, hoewel het natuurlijk feitelijk onjuist is. Ik blijf haar vergelijken met mijn eerdere Opel Cascada en de CX5 van mijn vrouw. Dan zit de Bimmert gewoon niet zo ruim in de luxe voorzieningen. Wat ik dan blijf missen? Bovenal de niet elektrisch inklapbare spiegels. Bij het parkeren langs de straat of in smalle parkeervakken vind ik het toch echt prettig om de spiegels even in te klappen. Dat moet nu met de nodige kracht handmatig, spiegel voor spiegel. Dat voelt toch echt armoedig. Dan natuurlijk de stuurverwarming en stoelkoeling. Maar ook absoluut de automatisch dimmende achteruitkijkspiegel. Heb ik opeens de ledlampen van de achterligger vol in mijn giechel. Onaangenaam! Zeker mis ik het automatisch dimmend groot licht. Nog los van alle andere functies die het ledlicht op de Mazda wel, maar op de BMW niet heeft. En zoals gezegd elektrische stoelverstelling, liefst met geheugen. En als ik mag, dan heb ik toch ook graag een headup display. Enfin, de lezer begrijpt, ik mis wat zaken in deze niet met luxe overladen cabrio. En dan ziet het leer van de stoelen er ook nog eens niet al te best uit. Verkopen dan maar??
Nee dus! Het rijdt simpelweg fantastisch. Geef gas en je mist al die luxe opeens niet meer. Gooi haar door de bocht, rondt eens lekker een rotonde, trap het gas diep in en voel het geweld in je rug!
Jawel ik ben een bevoorrecht mens. Ik moet me schamen om mijn gezeur over wat ik mis.
Toch, even twijfelde ik over inruilen tegen een 230i cabrio in wel een sprekende kleur. Dommigheid, weet ik, maar die kleur blijft een dingetje.
Tot slot, nog steeds geen melding van te laag oliepeil en toch een dikke 10000 km verder. Dat valt mee, benieuwd hoe ver ik nog door mag voor ze mij om nieuwe olie gaat vragen. We gaan het zien.
8,5
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
